Τα συνθήματα στους τοίχους των πόλεων πάντα ασκούν μια ιδιαίτερη γοητεία.
Καθένα απ' αυτά αποτελεί μια ξεχωριστή κατηγορία τέχνης και την μοναδική έκφραση μιας φωνής που δεν έχει άλλο τρόπο να ακουστεί.
Επειδή, «αν ο Θεός ήθελε να μην γράφουμε στους τοίχους, θα έδινε τις 10 εντολές σε τετράδιο», παρακάτω ακολουθούν ορισμένα από τα ωραιότερα:
•«Αυτοί που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε.»
•«Αν τα λάθη διδάσκουν, τότε έχω καταπληκτική μόρφωση.»
•«Η χώρα καταστρέφεται από την αδιαφορία, αλλά τι με νοιάζει εμένά?
•«Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα.»
•«Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους.» •
•«Ο Χριστός δίδαξε και πέθανε. Οι καθηγητές τι περιμένουν;»
•«Κολόμβε, γαμώ την περιέργειά σου.»
•«Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του.»
•«Θεσσαλονίκη, η μόνη πόλη που γράφεται με δύο Σίγμα και προφέρεται με δύο Λάμδα.»
•«Διατηρείτε την Αθηνα καθαρή. Πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά.»
•«Ο Χριστός πέθανε, ο Αινστάιν πέθανε, και Εγώ δεν αισθάνομαι καλά τελευταία.»
•«Ζαλίζομαι. Σταματήστε τη Γη να κατέβω.»
•«Μήπως ήρθε η ώρα να πεθάνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην χώρα που τους γέννησε;»
•«Έγχρωμη TV , Ασπρόμαυρη Ζωή.»
Μετά από τόσα που έχω διαβάσει για το τσιγάρο και τα ποτά αποφάσισα να κόψω το διάβασμα...