"Να κανεις το ιδιο πραγμα συνεχεια και να περιμενεις αλλο αποτελεσμα ειναι παρανοια"
Η ρήση στον τίτλο είναι του Αϊνστάιν. Με τη ρήση αυτή κατέληξε το γράμμα – σημείωμα αυτοκτονίας που άφησε στην ιστοσελίδα της επιχείρησής του ο άνθρωπος που πριν μια βδομάδα πρωταγωνίστησε στα δελτία ειδήσεων του κόσμου.
Πρόκειται για τον Andrew Joseph Stack, μηχανικό στο επάγγελμα, ο οποίος στις 18 Φεβρουαρίου, αφού έβαλε φωτιά στο σπίτι του, πήρε το ιδιωτικό αεροσκάφος του και έπεσε σε κτίριο της εφορίας στην πόλη Austin στο Τέξας των ΗΠΑ.
Την ιστοσελίδα του μπλόκαρε το FBI, αλλά η επιστολή του κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και μπορεί να τη βρει κανείς εδώ:If you're reading this, you're no doubt asking yourself, “Why did ...
Σ΄ αυτήν καταγγέλλει τις κυβερνητικές πρακτικές σχετικά με τη διάσωση των τραπεζών, τη General Motors, την Enron την Arthur Andersen, τα συνδικάτα, τα ναρκωτικά τις ασφαλιστικές εταιρείες υγειονομικής περίθαλψης καθώς και τη στάση και τις πρακτικές της Καθολικής Εκκλησίας.
Περιγράφει τη ζωή του ως μηχανικού και την εμπειρία του από τη συνάντησή του με μια φτωχή γυναίκα που χήρεψε και δεν πήρε τη σύνταξη που της είχαν υποσχεθεί, σχολιάζει την εκμετάλλευση των πολιτών μέσω των δαιδαλωδών φορολογικών νόμων, την απόγνωση στην οποία τον έφεραν, τις κατάφωρες αδικίες που γίνονται γενικότερα μέσω των νόμων οι οποίοι αλλιώς λειτουργούν για τους έχοντες και κατέχοντες και αλλιώς για τους υπόλοιπους.
Η όλη επιστολή είναι μια κραυγή ενάντια στην αδικία και την ανομία των νόμων και του ισχύοντος καταπιεστικού συστήματος.
Στην αρχή της επιστολής αναφέρει:
«Αν διαβάζετε την επιστολή αυτή, αναμφίβολα θα διερωτάστε « Γιατί έπρεπε να συμβεί αυτό;"
Όταν ήμασταν παιδιά μας δίδασκαν ότι αν δεν υπήρχαν οι νόμοι δεν θα υπήρχε κοινωνία παρά μόνον αναρχία.
Δυστυχώς, από πολύ μικρή ηλικία εμείς σε αυτή τη χώρα έχουμε υποστεί πλύση εγκεφάλου να πιστεύουμε ότι σε αντάλλαγμα για την αφοσίωση και την υπηρεσία μας, η κυβέρνησή μας εγγυάται δικαιοσύνη για όλους.
Περαιτέρω έχουμε υποστεί πλύση εγκεφάλου να πιστεύουμε ότι υπάρχει ελευθερία σε αυτή τη χώρα και ότι θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε με τη ζωή μας τις ευγενείς αρχές των ιδρυτών της".
Ενδιάμεσα αναφέρει:
"Σε μια κυβέρνηση γεμάτη υποκριτές από πάνω ως τα κάτω, η ζωή είναι τόσο φθηνή όσο και τα ψέματά τους και οι νόμοι τους που είναι φτιαγμένοι γι αυτούς".
Και συνεχίζει:
"Ξέρω ότι δεν είμαι ο πρώτος που θα αποφασίσει ότι δεν μπορεί άλλο να ανεχτεί την κατάσταση αυτή.
Ήταν ανέκαθεν μύθος ότι οι άνθρωποι έχουν σταματήσει να πεθαίνουν για την ελευθερία τους σε αυτή τη χώρα. Δεν περιορίζονται στους μαύρους, τους μετανάστες και τους φτωχούς.
Γνωρίζω ότι έχουν υπάρξει αμέτρητοι πριν από μένα και θα υπάρξουν σίγουρα και πολλοί άλλοι που θα ακολουθήσουν.
Ξέρω επίσης ότι αν δεν προσθέσω και το δικό μου σώμα να καταμετρηθεί μ΄αυτούς, τίποτα δεν θα αλλάξει.
Επιλέγω να μην συνεχίσω να κοιτάζω πάνω από τον ώμο μου στον «Μεγάλο Αδελφό» να με κατασπαράζει.
Επιλέγω να μην αγνοώ τί συμβαίνει γύρω μου.
Επιλέγω να μην προσποιούμαι ότι οι συνήθεις καταστάσεις δεν θα συνεχιστούν.
Τις έχω πια βαρεθεί.
Και καταλήγει:
"Είδα κάπου γραμμένο ότι ο ορισμός της παράνοιας είναι να επαναλαμβάνει κανείς το ίδιο και το ίδιο ξανά και να να περιμένει ότι ξαφνικά το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό.
Είμαι έτοιμος επιτέλους να σταματήσει αυτή η παράνοια.
Λοιπόν, κ. Μεγάλε Αδελφέ, άνθρωποι του IRS (εφορίας), ας δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό.
Πάρτε μια λίμπρα από τη σάρκα μου και κοιμηθείτε καλά".
* Το κομμουνιστικό δόγμα: Από τον καθένα ανάλογα με την ικανότητά του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.
.
** Το καπιταλιστικό δόγμα: Από τον καθένα σύμφωνα με την ευπιστία του, στον καθένα σύμφωνα με την απληστία του.
Πρόκειται για τον Andrew Joseph Stack, μηχανικό στο επάγγελμα, ο οποίος στις 18 Φεβρουαρίου, αφού έβαλε φωτιά στο σπίτι του, πήρε το ιδιωτικό αεροσκάφος του και έπεσε σε κτίριο της εφορίας στην πόλη Austin στο Τέξας των ΗΠΑ.
Την ιστοσελίδα του μπλόκαρε το FBI, αλλά η επιστολή του κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και μπορεί να τη βρει κανείς εδώ:If you're reading this, you're no doubt asking yourself, “Why did ...
Σ΄ αυτήν καταγγέλλει τις κυβερνητικές πρακτικές σχετικά με τη διάσωση των τραπεζών, τη General Motors, την Enron την Arthur Andersen, τα συνδικάτα, τα ναρκωτικά τις ασφαλιστικές εταιρείες υγειονομικής περίθαλψης καθώς και τη στάση και τις πρακτικές της Καθολικής Εκκλησίας.
Περιγράφει τη ζωή του ως μηχανικού και την εμπειρία του από τη συνάντησή του με μια φτωχή γυναίκα που χήρεψε και δεν πήρε τη σύνταξη που της είχαν υποσχεθεί, σχολιάζει την εκμετάλλευση των πολιτών μέσω των δαιδαλωδών φορολογικών νόμων, την απόγνωση στην οποία τον έφεραν, τις κατάφωρες αδικίες που γίνονται γενικότερα μέσω των νόμων οι οποίοι αλλιώς λειτουργούν για τους έχοντες και κατέχοντες και αλλιώς για τους υπόλοιπους.
Η όλη επιστολή είναι μια κραυγή ενάντια στην αδικία και την ανομία των νόμων και του ισχύοντος καταπιεστικού συστήματος.
Στην αρχή της επιστολής αναφέρει:
«Αν διαβάζετε την επιστολή αυτή, αναμφίβολα θα διερωτάστε « Γιατί έπρεπε να συμβεί αυτό;"
Όταν ήμασταν παιδιά μας δίδασκαν ότι αν δεν υπήρχαν οι νόμοι δεν θα υπήρχε κοινωνία παρά μόνον αναρχία.
Δυστυχώς, από πολύ μικρή ηλικία εμείς σε αυτή τη χώρα έχουμε υποστεί πλύση εγκεφάλου να πιστεύουμε ότι σε αντάλλαγμα για την αφοσίωση και την υπηρεσία μας, η κυβέρνησή μας εγγυάται δικαιοσύνη για όλους.
Περαιτέρω έχουμε υποστεί πλύση εγκεφάλου να πιστεύουμε ότι υπάρχει ελευθερία σε αυτή τη χώρα και ότι θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε με τη ζωή μας τις ευγενείς αρχές των ιδρυτών της".
Ενδιάμεσα αναφέρει:
"Σε μια κυβέρνηση γεμάτη υποκριτές από πάνω ως τα κάτω, η ζωή είναι τόσο φθηνή όσο και τα ψέματά τους και οι νόμοι τους που είναι φτιαγμένοι γι αυτούς".
Και συνεχίζει:
"Ξέρω ότι δεν είμαι ο πρώτος που θα αποφασίσει ότι δεν μπορεί άλλο να ανεχτεί την κατάσταση αυτή.
Ήταν ανέκαθεν μύθος ότι οι άνθρωποι έχουν σταματήσει να πεθαίνουν για την ελευθερία τους σε αυτή τη χώρα. Δεν περιορίζονται στους μαύρους, τους μετανάστες και τους φτωχούς.
Γνωρίζω ότι έχουν υπάρξει αμέτρητοι πριν από μένα και θα υπάρξουν σίγουρα και πολλοί άλλοι που θα ακολουθήσουν.
Ξέρω επίσης ότι αν δεν προσθέσω και το δικό μου σώμα να καταμετρηθεί μ΄αυτούς, τίποτα δεν θα αλλάξει.
Επιλέγω να μην συνεχίσω να κοιτάζω πάνω από τον ώμο μου στον «Μεγάλο Αδελφό» να με κατασπαράζει.
Επιλέγω να μην αγνοώ τί συμβαίνει γύρω μου.
Επιλέγω να μην προσποιούμαι ότι οι συνήθεις καταστάσεις δεν θα συνεχιστούν.
Τις έχω πια βαρεθεί.
Και καταλήγει:
"Είδα κάπου γραμμένο ότι ο ορισμός της παράνοιας είναι να επαναλαμβάνει κανείς το ίδιο και το ίδιο ξανά και να να περιμένει ότι ξαφνικά το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό.
Είμαι έτοιμος επιτέλους να σταματήσει αυτή η παράνοια.
Λοιπόν, κ. Μεγάλε Αδελφέ, άνθρωποι του IRS (εφορίας), ας δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό.
Πάρτε μια λίμπρα από τη σάρκα μου και κοιμηθείτε καλά".
* Το κομμουνιστικό δόγμα: Από τον καθένα ανάλογα με την ικανότητά του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.
.
** Το καπιταλιστικό δόγμα: Από τον καθένα σύμφωνα με την ευπιστία του, στον καθένα σύμφωνα με την απληστία του.
http://simplemanposts.blogspot.com/