«Μου πήρε πολύ χρόνο αλλά σήμερα το κατανόησα ………… , αλήθεια πόσο αφελής και ευάλωτη είμαστε, πόσο κυριευόμαστε από τα πάθη μας και δεν μπορούμε να δούμε την πραγματικότητα, ωραιοποιούμε καταστάσεις, εξιδανικεύουμε πρόσωπα, και όταν πέφτει η αυλαία του έργου που εμείς ανεβάσαμε και χειροκροτήσαμε, νοιώθουμε ότι έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μας και ότι τελείωσε η ζωή μας.

Το λάθος είναι ότι αυτό επαναλαμβάνετε άρα μήπως και μας καθορίζει?»

Διαβάζοντας το παραπάνω κείμενο πιθανό να αναρωτηθείτε,τι έπαθε ξαφνικα
Κρίση λόγο κάποιας ερωτικής απογοήτευσης; προδοσία από κάποιο «επιστήθιο»φίλο; απογοήτευση από το πολιτικό χώρο που ανήκει; ή βιώνει ένα βαθύτατο αποπροσανατολισμό;
Ίσως κάτι από τα παραπάνω, μπορεί μια υπέρμετρη ευαισθησία που τον διακατέχει βλέποντας τον χρόνο να χάνετε και να μένουν ανεκπλήρωτα τα οράματα του ή μια αυτοκριτική διάθεση για πράξεις και παραλήψεις που εμπόδισαν την υλοποίηση των στόχων του!
Δεν έχω την διάθεση να σας κουράσω με προσωπικές αποκαλύψεις, ο σκοπός του κειμένου είναι η Αριστοτέλεια ρήση «Ότι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει», και ο καθένας από μας ας αναρωτηθεί πόσες φορές στην ζωή του έχει υποπέσει σε επαναλαμβανόμενα σφάλματα, πολλά εκ των οποίων είναι καθοριστικά για την εξέλιξη αυτού, αλλά και πολλές φορές – ανάλογα την θέση που κατέχει - άλλων συνανθρώπων του!

Το κείμενο δεν εμπεριέχει στοιχεία αυτοκριτικής, αλλά θα μπορούσε…

http://karfoma.blogspot.com/

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...