[ ]
Πρόσφατες Αναρτήσεις
Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΝΤ-ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΣΕ ΕΠΕΛΑΣΗ—-THE INTERNATIONAL
By STEVENIKO | Σάββατο 31 Ιουλίου 2010 | Posted in | With 0 comments

Ο κόσμος εδώ έχει δείξει ότι μπορεί να ενεργοποιήσει την μεγαλύτερη εξέγερση αλλά και να ανεχτεί την χειρότερη σκλαβιά.Όλα είναι ανοικτά για τον Σεπτέμβρη!Μια ταινία με τίτλο the international μας δείχνει mε ποιους έχουμε να τα βαλουμε...Ο αγώνας θα είναι σκληρός...
-----------------


Aυτός ο λαός έχει δείξει τα τελευταία χρόνια ότι είναι ικανός για τα καλύτερα και για τα χειρότερα…

Τα παραδείγματα που πιστοποιούν το παραπάνω είναι άφθονα και δεν χρειάζεται κανείς να πάει μακριά…Αρκεί η τελευταία τετραετία.

Το 2006-7 η φοιτητική νεολαία του, προχώρησε σε μια εξέγερση διαρκείας κόντρα σε θεούς και δαίμονες.Κι όμως το καλοκαίρι του 2007 και μετά από μια πρωτοφανή οικολογική καταστροφή που έκαψε την Πάρνηθα και τα καλύτερα δάση αλλά και με αναρίθμητους νεκρούς που κάηκαν αβοήθητοι, οι ντόπιοι ξαναψήφισαν την κυβέρνηση που ευθυνόταν για τον οικολογικό όλεθρο, δεχόμενοι να εξαγοραστούν για κάποια 500ευρα και να συγχωρέσουν με τέτοιο τρόπο τους υπαίτιους του ολέθρου…

Το 2008 η νεολαία του πάλι εξεγέρθηκε με πρωτοφανή ορμή, εκδικούμενη την δολοφονία ενός 15χρονου και την βάρβαρη αστυνομική καταστολή και λίγο αργότερα η ίδια νεολαία ανέχτηκε χωρίς αντιδράσεις ακόμη μεγαλύτερη καταστολή αλλά και τρομακτικά ρατσιστικά πογκρόμ και φασιστικές καταλήψεις πλατειων που έκλειναν παιδικές χαρές…

Η τρομερή αντίφαση αυτού του λαού φάνηκε συμπυκνωμένη και σε όλο το μεγαλείο της στις 5 Μάη του 2010.

Εκείνη την μέρα πραγματοποιηθηκε από αυτόν το λαό, η μεγαλύτερη γενική απεργία της Ιστορίας, η μεγαλύτερη πανεργατική διαδήλωση και οι πιο αποφασισμένες και γενικευμένες συγκρούσεις που απειλούσαν με κατάληψη την Βουλή.

Την ίδια μέρα, ο ίδιος αυτός λαός που έκανε τα παραπάνω και σκόρπισε ελπίδες και έμπνευση σε όλη την υποδουλωμένη υφήλιο, γύρισε αποθαρρυμένος και ηττημένος σπίτι του, αναλαμβάνοντας άδικα, παράλογα και με μια ασυγκράτητη αυτοενοχοποίηση, την ευθύνη και το κρίμα για ποιους;

Για κάποιους κλειδωμένους απεργοσπάστες που αφέθηκαν εγκληματικά στην μοίρα τους από ένα κράτος που χάρηκε και χρησιμοποιησε κυνικά και ξεδιάντροπα την δολοφονία τους…Δολοφονία που ως τώρα παραμένει σκοτεινή και που το ίδιο το μεγαλοαφεντικό των δολοφονημένων αποδίδει σε σκοτεινά σχέδια και κύκλους…

Για όλα αυτά έχουν γραφτεί πολλά και διάφορα.Γεγονός είναι ότι από την 5 Μάη οι κοινωνικές αντιστάσεις βρίσκονται σε μια κάθετη πτώση όσο κι αν ποτέ δεν εξαφανίστηκαν...

Από την 5 Μάη και μετά αυτός ο λαός έχει βαλθεί πάλι να αποδείξει ότι είναι ικανός για τα χειρότερα και έχει αφεθεί σχεδόν παραλυμένος στην μιζέρια και στην ηττοπάθεια του, στην αυτοκαταστροφή του…

Αντίδοτο σε αυτήν την παρακμιακή πορεία του, παρουσιάζεται μια δοξασία που όσο περνούν οι μέρες αποκτά μεγαλύτερη ορμή και γεμίζει με προσδοκίες τα σκλαβωμένα κορμιά των ταλαίπωρων υπηκόοων…

Η δοξασία ότι από τον Σεπτέμβρη έρχεται μια νέα ανάταση, ένας νέος γύρος αντιστάσεων, μια βαθύτερη Εξέγερση που θα σαρώσει τα πάντα και θα αποδώσει επιτέλους την πολυθρύλητη δικαιοσύνη.


Ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί τον Σεπτέμβρη, η δύναμη αυτής της δοξασίας φανερώνει ότι αυτός ο λαός ακόμη και τώρα που φαίνεται παραιτημένος και απογοητευμένος, ακομη και τώρα που έχει αποδεχτεί την υπουδούλωση και την ταπείνωση του, συνεχίζει να διατηρεί μέσα του την επιθυμία και την αγωνία να αντισταθεί, να εξεγερθεί, να σηκώσει το ανάστημα του.Να δείξει ότι πάλι είναι ικανός για τα καλύτερα που μπορούν να εμπνεύσουν ξανά όλο τον πλανήτη.

Στο εν τω μεταξύ όμως, η ΧΟΥΝΤΑ ΔΝΤ-ΤΡΑΠΕΖΩΝ βρίσκεται σε επέλαση και εκμεταλλεύεται στο έπακρο την αδράνεια του κοσμου και το καλοκαιρινό κλίμα που τα τυλίγει όλα στην ανεύθυνη χαλάρωση και στην αβέβαιη υπόσχεση του μέλλοντος.

Πραγματικά αυτό το διάστημα και ειδικά μετά τις 5 Μάη, η ΧΟΥΝΤΑ έχει καταφέρει το ακατόρθωτο.

Ενδεικτικά χωρίς να εξαντλείται σε αυτά, το καθεστώς κατόρθωσε σε ελάχιστο χρόνο τα εξής:

1)Διέλυσε ένα συνταξιοδοτικό σύστημα καρπό πολυετών αγώνων και έκλεψε κυριολεκτικά τις συντάξεις ΟΛΩΝ.

2)Επέβαλε μια κατευθυνόμενη ακρίβεια με προκλητικές αυξήσεις έμμεσων φόρων και ΦΠΑ ακόμη και σε αγαθά πρώτης ανάγκης.

3)Διέλυσε τα νοσοκομεία και κάθε έννοια δημόσιας υγείας.

4)Κονιορτοποίησε ό,τι εργασιακή εγγύηση είχε απομείνει στον ιδιωτικό τομέα.Διευκόλυνε τις απολύσεις και ξεφτίλησε τις αποζημιώσεις.

5)Οδήγησε σε απόγνωση τα ευρύτερα μικροαστικά στρώματα στραγγίζοντας το χρήμα από την αγορά, επιβάλλοντας τους στυγνή φορολόγηση και τρομοκρατώντας τους με κυνήγι αποδείξεων και βαριές κυρώσεις.

Μέσα σε δύο μήνες παραβιάστηκαν τόσες και τέτοιες κοκκινές γραμμές που σε άλλες “ομαλές” συνθήκες μόνο μία τέτοια παραβίαση θα είχε οδηγήσει σε πτώση της κυβερνήσης.

Όμως οι συνθήκες απέχουν πολύ από το να είναι ομαλές.

Ενώ ο κόσμος βρίσκεται στην θερινή ραστώνη του, το σχέδιο της ΧΟΥΝΤΑΣ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και όχι μονο δεν σταματά πουθενά αλλά και επιταχύνει την εκτέλεση του.

Βλέπεις μέσα από το τηλεοπτικό γυαλί τα πρόσωπα-μάσκες του Παπακωνσταντίνου, του Λοβέρδου, του Χρυσοχοϊδή, του Παπανδρέου και καταλαβαίνεις ότι έχεις να κάνεις με ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΥΣ, ΠΟΤΑΠΟΥΣ, ΘΡΑΣΥΤΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΡΙΣΑΘΛΙΟΥΣ που δεν έχουν κανένα φραγμό, καμιά ηθική, κανένα συναίσθημα εκτός από τους φραγμούς, την ηθική και τα συναισθήματα που τους εμπνέουν η αριστοκρατία του χρήματος που υπηρετούν φανατικά.

Αυτοί οι τύποι πανηγύριζαν όταν έμαθαν για τους νεκρούς της Μαρφίν, αυτοί οι τύποι μετά τα τραγικά συμβάντα,όχι μονο δεν ανέβαλαν έστω για μια μέρα την παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ αλλά χρησιμοποίησαν αυτά τα τραγικά συμβάντα για να ψηφίσουν την παράδοση της χώρας στα όρνια του ΔΝΤ επιτυγχάνοντας την μικρότερη δυνατή αντίδραση και την μεγαλύτερη δυνατή ΧΟΥΝΤΑ στους δρόμους.

Στάζουν αίμα από την κορυφή μέχρι τα νύχια.Δολοφονοί που δεν σέβονται τίποτε και που ούτε την επαίσχυντη χαρά τους για τις δολοφονίες δεν ήταν ικανοί να κρύψουν.

Κατακαλόκαιρο μεθόδευσαν την μεγαλη κλοπή των συντάξεων.

Κατακαλόκαιρο προχωράνε σε ένα άλλο έγκλημα που αποκαλύπτει όλη την φύση του καθεστώτος τους.

Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΝΤ-ΤΡΑΠΕΖΩΝ σε όλο το μεγαλείο της!

Η Αγροτική και το Ταμιευτήριο φιλέτα σε χρεωκοπημένες τράπεζες που έχουν δανειστεί από εκεί!http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1193260

Άλλη μια κόκκινη διαχωριστική γραμμή παραβιάζεται με άνεση και θράσος σαν να μην τρέχει τίποτε!

Ούτε στις ΗΠΑ, την μέκκα του καπιταλισμού το ταμιευτήριο δεν βρίσκεται σε ιδιωτικά τραπεζικά μονοπωλια όπως θέλουν να κάνουν εδώ.Οι καταθέσεις των αγροτών και των μικροταμιευτών βορά σε άπληστα τραπεζικά συμφέροντα.

Κι από δίπλα οι πρετεντέρηδες που αγαλλίασαν με τις μικρές αντιστάσεις του κόσμου στην κλοπή των συντάξεων του να επιχαίρουν και να παρουσιάζουν αυτό το αίσχος σαν την μεγάλη ελπίδα και σωτηρία!

Ποτέ στην ιστορία αυτού του τόπου το θράσος δεν ήταν τόσο μεγάλο και τόσο ξετσίπωτο…

Οι από πάνω είναι τόσο μεθυσμένοι με το “κατόρθωμα” τους να περάσουν την βαρβαρότητα τους με ελάχιστες αντιστάσεις από τους κάτω ώστε δεν έχουν πια κανένα όριο σε αυτά που ζητάνε και απαιτούν.

Ο Παπανδρεόυ δεν μπορεί να κρύψει την χαρά του. Πιστεύει πλέον ότι κατάφερε και μετέτρεψε έναν ολόκληρο λαό σε υποταγμένους σκλάβους που θα ανεχτούν οτιδήποτε- οποτεδήποτε. http://tvxs.gr/node/62226

Βέβαια ακόμη και στο ντελίριο του υπάρχουν κάποιες σκιές που τις βλέπει πριν πέσει για ύπνο…

Γιατί οι πολιτικοί του να μην μπορούν να πιουν ήρεμα τον καφέ τους; Γιατί ακόμη υπάρχουν αγνώμονες που δεν δέχονται ότι τους έσωσε από την χρεοκοπία;

Όμως έστω κι έτσι, πιστεύει ότι τα χειρότερα πέρασαν για αυτόν και τα μεγάλα αφεντικά του και ότι πλέον η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.

Έτσι του λένε και οι σύμβουλοι του που τούς εμπιστεύεται τυφλά!

“Κι άλλωστε ποια είναι η εναλλακτική λύση;” σκέφτεται με το τετράγωνο μυαλό του…

“Μήπως το ΚΚΕ; Μα αυτό είναι ανυπόληπτο ιδεολογικά μετά το 89! Μήπως ο Τσίπρας; Ποιος παίρνει στα σοβαρά ένα παιδαρέλι! Οι Αναρχικοί; Αυτοί αλληλοσπαράσσονται μετά τις 5 Μάη και έπαψαν να αποτελούν φόβητρο! ” -”Με τέτοιους αντιπάλους δεν έχω να φοβάμαι τίποτε!Αυτοί τσακώνονται μεταξύ τους και ποτέ δεν θα ενωθούν για να με αντιμετωπίσουν! Ο Κουβέλης ήρθε μαζί μου, το ίδιο και η Μπακογιάννη και το Λ.Α.Ο.Σ ήταν μαζί μου από την αρχή!”

“Και να τώρα που θέλω να δώσω το ταμιευτήριο και την Αγροτική στον καρχαρία τον Σάλα, έχω μαζί μου και όλη την ΝΔ ως υποστηρικτή μου!” “Πατέρα φοβήθηκα στις 5 Μάη αλλά τώρα όλα είναι πιο εύκολα από ποτέ!Πιο χαρούμενα, πιο αισιόδοξα!”

“Η ΧΟΥΝΤΑ των τραπεζιτών και του ΔΝΤ είναι η πιο ευχάριστη απ´ολες τελικά!Δεν χρειάζεται εκεί να προσποιείσαι ότι υπηρετείς αφηρημένες ιδεολογίες, ούτε άπιαστα ιδανικά όπως σε άλλες χούντες. Το αγνό, ανόθευτο ΧΡΗΜΑ είναι η ουσία της και ποιος το αμφισβητεί αυτό;”

“Αρκεί μια τράπεζα να κινδυνεύσει και αμέσως ένας πακτωλός χρήματων θα βρεθεί για να την σώσει.

Κι ας πεινάσουν οι πολλοί, κι ας βρεθούν άλλοι τόσοι στην ανασφάλεια και στην απόγνωση.Έτσι προχωρά η Ιστορία!Στο τέλος θα με δοξάζουν σαν σωτήρα που τους έσωσα από την χρεοκοπία!”




ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ:

ΑΠΟ ΠΟΥ ΑΝΤΛΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΤΟΥΣ;

Θα λεγε κανείς ότι και σε άλλες εποχές οι εξουσιαστές επιδείκνυαν αφάνταστο θράσος.

Ο Τσολάκογλου κατοχικός πρωθυπουργός του 1941 είχε επικαλεστεί το πατριωτικό καθήκον και τις θερμοπύλες(!!) για να ζητήσει υπακοή από τους πολίτες.Όμως εκείνος είχε την μπότα των Ναζί στο κεφάλι του και μια συντριπτική στρατιωτική ήττα.Αυτοί;

Αυτοί επικαλούνται τα χρέη και το φάσμα της χρεοκοπίας σαν τον νέο μπαμπούλα για να επικαλεστούν τον νέο πατριωτισμό τους και να δικαιολογήσουν την νέα κατοχική κυβερνήση τους…

Ακόμη πιο αξιοθρήνητοι και κυνικοί από τον Τσολάκογλου και την κουστωδία του…

Και έτσι φτάνουμε στο ζουμί αυτου του κειμένου.




Πρόσφατα είδα μια σπουδαία κινηματογραφική ταίνια που συνιστώ να την δουν όλοι.

Σπάνια μια ταινία που δεν είναι ντοκυμαντέρ αλλά κινείται στην μυθοπλασία, συμπυκνώνει τόσα νοήματα και τόσες αλήθειες για την εποχή μας.

Η ταινία ονομάζεται the international και θίγει γενναία και αποκαλυπτικά την λειτουργία του τραπεζικού συστήματος.http://www.imdb.com/title/tt0963178/

Το τρέηλερ που παραθέτω φανερώνει ελάχιστα από την ουσία της και όπως γράφουν και σχόλια από κάτω περισσότερο την συσκοτίζει ως άλλη μια ταινία δράσης.





Όμως απέχει πολύ από το να είναι τέτοια.

Για όσους θέλουν να την δουν χωρίς να πληρώσουν φράγκο μπορούν να την κατεβάσουν από το piratebay και να ψάξουν στο google για ελληνικούς υπότιτλους.http://thepiratebay.org/torrent/5559322/The_International(2009)(Retail)(nlsubs)2Lions-Team, http://thepiratebay.org/torrent/4912119/The_International[2009]DvDrip[Eng]-FXG

(Αν κατορθώσουν τα αφεντικά να περάσουν το έκτρωμα της acta τότε θα απαγορεύεται στο νετ να βάζεις τέτοια λινκς…http://en.wikipedia.org/wiki/Anti-Counterfeiting_Trade_Agreement)

Σε αυτήν λοιπόν την ταινία αποκαλύπτεται αυτό που υποψιαζόμασταν όλοι μας:

Ότι το τραπεζικό σύστημα έχει ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο, ότι οδηγεί άτομα και ολόκληρα κράτη σε αναγκαστικά χρέη για να μπορεί να τα ελέγχει, ότι είναι μπλεγμένο σε λογείς σκοτεινές δραστηριότητες που καλύπτουν εμπόριο όπλων και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, ότι το ίδιο το κατασταλτικό κράτος και οι φορείς δικαιοσύνης του λειτουργούν σαν τυφλοί υπηρέτες του.

Αυτό που συγκλονίζει περισσότερο είναι η παρουσίαση των κεφαλών αυτού του τραπεζικού συστήματος ως κυνικών γκάγκστερ που δεν έχουν πρόβλημα να δολοφονούν τον οποιοδήποτε ακόμη και δικούς τους ανθρώπους για να επεκτείνουν ή για να συγκαλύψουν τις δράσεις του συστήματος.

Βλέποντας αυτήν την ταινία, μού ριζώθηκε η πεποίθηση ότι η δολοφονία των εργαζόμενων της Μαρφίν ήταν άλλο ένα τέτοιο σκοτεινό σχέδιο των τραπεζιτών για να προωθήσουν τα συμφέροντα τους. Είναι ικανοί για τέτοιες και χειρότερες δολοφονίες προκειμένου να υπερασπίσουν την ΧΟΥΝΤΑ τους. Ακόμη και η δολοφονία του υπασπιστή του Χρυσοναζίδη μού φάνηκε ότι εντάσσεται σε τέτοια σχέδια.

Ό,τι κι αν συμβαίνει, η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για αδίστακτα και κυνικά άτομα που δεν έχουν κανένα ηθικό και ανθρωπιστικό φραγμό. Τέτοιοι τύποι αν νιώσουν ότι απειλούνται τα συμφέροντα τους (όπως άλλωστε απειλήθηκαν από την Εξέγερση της 5 Μάη…) θα προχωρήσουν σε φοβερές πλεκτάνες και σκευωρίες.

Τα ΜΜΕ είναι δικά τους και έχουν τρομερή άνεση στο πώς θα παρουσιάσουν τα γεγονότα και πώς και πού θα αποδώσουν ευθύνες.

Τονίζω ξανά ότι ζώντας σήμερα μέρες ΧΟΥΝΤΑΣ-ΔΝΤ-ΤΡΑΠΕΖΩΝ με ενεργά σχέδια χειραγώγησης του πληθυσμού, αξίζει για όλους να δουν αυτήν την ταινία για να αντιληφθούν με τι αντιπάλους έχουμε να κάνουμε και με τι μεθοδους και τακτικές έχουμε να αναμετρηθούμε.

Σήμερα που οι τελευταίες ημικρατικές τράπεζες παραδίδονται σχεδιασμένα στα αρπακτικά του ιδιωτικού τραπεζικού κλάδου…

Τα ίδια αρπακτικά που μόλις πριν λίγο καιρό εκλιπαρούσαν για κρατική βοήθεια και “εγγυημένα δάνεια” και που τώρα με αμίμητο θράσος παριστάνουν τους σωτήρες…

Ο αγώνας θα είναι μακρύς για το καθένα μας, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε ατομικό επίπεδο.

Να κρατήσουμε το ηθικό ψηλά ώστε να αποφύγουμε καταθλιπτικές ηττοπάθειες που παραλύουν την ενεργητικότητα και στομώνουν την σκέψη.

Να αυξήσουμε τις επαφές μας με συνανθωπους μας και την ποσότητα των ποιοτικών συζητήσεων που αντιμετωπίζουν την σημερινή πραγματικότητα.

Όταν αυτοί ξεδιάντροπα πανηγυρίζουν “για την εντυπωσιακή μείωση του ελλείματος” (όταν έχουν μειώσει κατά 40% τις δημόσιες επενδύσεις, διαλύουν τρένα και νοσοκομεία και εκμηδενίζουν επιδόματα, συντάξεις και μισθούς !!!) να τους χτυπήσουμε εκεί που τούς πονά.

Σε ατομικό επίπεδο θα ήταν ευτύχημα αν συντονισμένα σε αυτήν την κρίση κόβαμε το τσιγάρο και άρχιζαμε να χρησιμοποιούμε το ποδήλατο παραμερίζοντας τα αμάξια.

Θα σταματούσαμε έτσι να ενισχύουμε τα έσοδα ενός απάνθρωπου κράτους με μεγάλο ώφελος για την υγεία μας και θα είμασταν και πιο έτοιμοι για τις μάχες των δρόμων που έρχονται.

Προσωπικά αυτό θα προσπαθήσω να κάνω το προσεχές διάστημα όπως και θα αφιερωθώ περισσότερο στην μελέτη κάποιων βιβλίων.

Αυτό είναι το τελευταίο αμιγώς πολιτικό κείμενο μου για το καλοκαίρι και με αυτό σας αποχαιρετώ μέχρι τον Σεπτέμβρη.

(επιφυλάσσομαι για κάποια κείμενα μου γύρω από το linux και το opensource και κάποιες βιβλιοπαρουσιάσεις σημαντικών βιβλίων…)

Με την ελπίδα, την ευχή και την προσδοκία ο Σεπτέμβρης να μην είναι μια δοξασία αλλά μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία που θα σαρώσει τα πάντα!

Και με τους αγωνιστικούς χαιρετισμους μου για αυτούς που έχουν τα κουράγια, το σθένος και την δύναμη να αγωνιστουν κοινωνικά και μέσα στο καλοκαίρι ενώ οι υπόλοιποι απλά ατενίζουν τον Σεπτέμβρη!





http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/
Κραυγή Αγωνίας....ενος ολόκληρου λαού.
By STEVENIKO | Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010 | Posted in | With 0 comments

του Γιώργου Αποστολόπουλου





Με κοροϊδέψατε όταν μου τάξατε προκοπή κι ένα καλύτερο μέλλον αν έστηνα τη δική μου επιχείρηση και με εξαπατήσατε λέγοντάς μου πως είναι υποχρεωτικό να ασφαλιστώ, για να μου φυλάξετε τα χρήματα που πιθανόν δεν θα μπορούσα να αποταμιεύσω μόνος μου για την περίθαλψη και τα γεράματά μου. Με ξεγελάσατε όταν μου είπατε πως δεν μ΄αφήνετε να διαλέξω μόνος τον ασφαλιστικό μου φορέα, γιατί ο μόνος αξιόπιστος ήταν αυτός που διαλέξατε εσείς για λογαριασμό μου. Κι ύστερα πήρατε τα χρήματα αυτά και τα παίξατε, τα χάσατε στο τζόγο, στο χρηματιστήριο, στα δομημένα ομόλογα. Και συνεχίζετε να με κοροϊδεύετε κυνηγώντας τους απατεώνες με άσφαιρες επιτροπές και εξεταστικές του τύπου: «όσα κόμματα, τόσα πορίσματα», που δε θα στείλουν ποτέ κανένα κλέφτη στη φυλακή και το ξέρουμε όλοι. Εγώ όμως θα πάω στη φυλακή Υπουργέ μου. Το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση εξάμηνης φυλάκισης μου, επειδή δεν πλήρωσα τις εισφορές μου στο ΤΕΒΕ από το 2006 μέχρι το 2009. Μα η επιχείρησή μου βούλιαξε το 2003. Από τότε είμαι ανασφάλιστος. Τι μου προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια το ΤΕΒΕ; (μπορεί εσείς να το λέτε ΟΑΕΕ, αλλά ο λαός σας το λέει ΤΕΒΕ, κύριε, και είναι η πιο σφιχτή θηλιά στο λαιμό του κάθε επαγγελματία)...



Τι τους χρωστάω; Γιατί να τους πληρώσω; Τι θα μου προσφέρουν; Το ταμείο το βουλιάξατε εσείς, όχι εγώ. Όλοι πια ξέρουν πως ο μεγαλύτερος οφειλέτης προς τα ταμεία, ο χειρότερος κακοπληρωτής είναι το κράτος. Πήγε κάποιος από σας φυλακή για να πάω κι εγώ; Γιατί να φυλακιστώ; Μήπως εγώ δεν ήθελα να είμαι ασφαλισμένος; Τα λεφτά μου έχασα. Δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα κανέναν. Μαζί με την επένδυσή μου έχασα και τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Τόσος κόπος, τόσα όνειρα και τόσο μεράκι πήγαν χαμένα. Έχασα και την αξιοπρέπειά μου. Έγινα «αυτός που φαλίρισε», «αυτός που βάρεσε κανόνι». Επειδή είμαι φτωχός θα με φυλακίσετε; Τι θα κερδίσει το κράτος μ΄εμένα στη φυλακή; Τίποτα, αντίθετα θα επιβαρυνθεί με την διατροφή και την ιατροφαρμακευτική μου περίθαλψη.

Ποιο έγκλημα διέπραξα ώστε να χρειάζομαι σωφρονισμό; Κανένα και το ξέρετε. Ποιος κινδυνεύει από μένα και μου πρέπει εγκλεισμός; Κανείς και το γνωρίζετε. Με κλείνετε μέσα, για να εκβιάσετε εμένα και μέσα από μένα τους δικούς μου ανθρώπους, να σφιχτούν, να βρουν λεφτά, να πληρώσουν για να με βγάλουν. Για να μπορέσετε να συντηρήσετε την απάτη που εσείς λέτε ΟΑΕΕ κι εγώ ΤΕΒΕ, με τους εκατονταπλάσιους απ΄όσους χρειάζεται υπαλλήλους και τις μισές παροχές σε σχέση με τις εισφορές, από οποιαδήποτε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Για να΄χετε κάπου να διορίζετε τους δικούς σας ανθρώπους, να μαζεύετε τους ψήφους. Όμως όχι κύριε.


Τούτη τη φορά δεν πιάνομαι κορόιδο. Ούτε εγώ ούτε οι δικοί μου έχουμε τα χρήματα, αλλά και να τα΄χα δεν τα΄δινα. Χίλιες φορές κρατούμενος, παρά ξανά κορόιδο. Το χρέος προς την πατρίδα μου το΄καμα. Το χρέος προς το κράτος, την πολιτεία σας -που καμιά σχέση δεν έχει με την πατρίδα μου έτσι πως την καταντήσατε- θα το πληρώσω στο κελί. Δεκάρα δε σας δίνω, γιατί δεν την αξίζετε, γιατί δε δουλέψατε για να την δικαιούστε. Αλλάξατε πολλοί Υπουργοί δικαιοσύνης όλα αυτά τα χρόνια. Κανείς δεν είχε την τιμιότητα να πει: «αυτός ο νόμος που φυλακίζει νοικοκύρηδες γιατί φτωχύνανε, είναι άδικος, τον καταργώ». Μα αυτή η ανοησία πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Ξέρετε Υπουργέ μου ότι σήμερα στη χώρα μας χρειάζεται κανείς περισσότερα χρήματα για να κλείσει μια επιχείρηση από όσα για να την ανοίξει; Ξέρετε άραγε πόσες εκατοντάδες χιλιάδων πολιτών είναι επιχειρηματίες μόνο στα χαρτιά και ψάχνουν μεροκάματο για να΄χουνε να φάνε; Επιχειρηματίες φαντάσματα, φορτωμένοι με νεκρές επιχειρήσεις που το μόνο που προσφέρουν πια είναι ποσοστιαίες μονάδες σε κάποιες κάλπικες στατιστικές. Σας βολεύει να λέτε πως είμαστε χώρα αυτοαπασχολούμενων;

Άνθρωποι σαν και μένα, σήμερα, δεν προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία. Όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί δεν τους αφήνει το πτώμα που κουβαλούν στη ράχη τους. Γιατί δεν απλοποιείτε τα πράματα; Ίσως αν απαλλαγούμε απ΄το νεκρό βάρος να μπορέσουμε να προσφέρουμε κάτι στο σύνολο. Χρεοκοπημένοι είμαστε, όχι πεθαμένοι. Γιατί μας στερείτε το δικαίωμα της δεύτερης προσπάθειας; Εσείς αν δεν εκλεγείτε με την πρώτη, δε θα ξαναβάλετε υποψηφιότητα την επόμενη τετραετία; Αν δεν πάει καλά το εκλογικό σας ποσοστό, θα πάτε στη φυλακή;

Όλα αυτά βέβαια ισχύουν για μας τους μικρούς. Οι άλλοι οι μεγάλοι, οι φίλοι και σπόνσορες, όσες φορές χρεοκοπούν, άλλες τόσες επιδοτούνται. Κι αυτοί που πήραν τις επιδοτήσεις κι έφυγαν συνεχίζουν τη ζωή τους στη βίλλα τους στην Κούβα ή πάνε και ρίχνουν τη θαλαμηγό τους πάνω στις ξέρες του Αιγαίου. Εγώ ο εχθρός της έννομης τάξης πάω στη φυλακή, επειδή δεν είχα να πληρώσω για την ασφάλειά μου, για το γιατρό του παιδιού μου. Δικαιοσύνη Υπουργέ μου!

Αλλάξανε πολλοί λειτουργοί της Δικαιοσύνης όλον αυτόν τον καιρό. Κανείς δεν είχε τα κότσια να πει: «αυτός ο νόμος που κλείνει σπίτια είναι άτιμος. Δεν τον εφαρμόζω». Και πώς να το κάνετε; Κάτι τέτοιοι νόμοι είναι που γεμίζουν τα δικαστήρια με κατηγορούμενους, που δίνουν δουλειά στους συναδέλφους σας δικηγόρους. Κι αυτής της κυρίας με την παλάντζα, που χετε πάνω απ΄τα κεφάλια σας, δεν της βάλατε το πανί για να μη βλέπει ποιόν δικάζει, το βάλατε για να μη βλέπει ο κόσμος πως της τα΄χετε βγάλει τα μάτια από τη ρίζα. Και μάλλον την κουφάνατε κι όλας. Αλλιώς, δεν μπορεί, κάτι θ΄άκουγε απ΄το κλάμα ενός ολόκληρου λαού.


Ερήμην με δικάσανε, Υπουργέ μου. Δεν με ειδοποιήσανε να πάω στο δικαστήριο. Ίσως για να μην ακούσουνε αυτά που σου γράφω σήμερα. Δεν είναι που δε με βρήκανε, ξέρανε που μένω όταν ήταν να μου κοινοποιήσουν την απόφαση. Αυτή είναι η δικαιοσύνη, αυτή η διαφάνεια κι αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα που υπηρετείτε. Με κοροϊδέψατε όταν μου μιλήσατε για αλλαγή, με εξαπατήσατε όταν μου υποσχεθήκατε επανίδρυση του κράτους. Τίποτα δεν αλλάξατε, τίποτα δεν επανιδρύσατε. Ψέματα μου είπατε. Εκτός τόπου και χρόνου είσαστε όλοι σας. Έχετε χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και το λαό σας.

Μετατρέψατε το κοινοβούλιο σε μια εισπρακτική Α.Ε. που το μόνο που κάνει είναι να ψάχνει τρόπους και να ψηφίζει νόμους για να πάρει όσο γίνεται περισσότερα χρήματα απ΄τον πολίτη. Οι πολίτες σας αποκαλούν κλέφτες εκεί έξω αλλά μάλλον δεν το ακούτε ή αν το ακούτε δεν φαίνεται να σας απασχολεί. Οι πολίτες δε νοιάζονται αν τα χρήματα που πήρατε ήταν μίζα ή προεκλογική χορηγία. Πως θα διαπραγματευτεί μετεκλογικά ο Υπουργός με τον επιχειρηματία που του ΄δωσε χρήματα προεκλογικά για να γίνει Υπουργός; Ίσως στη δικαιοσύνη να περνούν τέτοια τερτίπια και η διαφορετική ονοματοδότηση του «δώρου» να αθωώνει. Η κοινή γνώμη όμως δεν γελιέται πια. Για τον απλό πολίτη τα πράματα είναι απλά: ή πήρες χρήματα ή δεν πήρες.

Ο κόσμος εδώ έξω έχει σχεδόν πειστεί ότι η μεγαλύτερη περιπέτεια της δημοκρατίας στην Ελλάδα δεν ήταν η χούντα αλλά η μεταπολίτευση. Το δίλημμα πλέον δεν είναι αν θα κυβερνήσει το ένα κόμμα ή το άλλο αλλά αν αυτός που θα μας απαλλάξει από σας θα είναι λοχίας, λόγιος ή επιχειρηματίας. Κι αυτό είναι ντροπή για κάθε δημοκράτη και για κάθε Έλληνα. Ξεφτιλίσατε τη δημοκρατία μέσα στο ναό της, το κοινοβούλιο. Ποιος μπορεί να μου εξηγήσει πως γίνεται σ΄ένα κοινοβούλιο που θέλει να λέγεται δημοκρατικό, να υπάρχουν κομματικές γραμμές; Γιατί ο δημοκρατικά εκλεγμένος βουλευτής πρέπει να ψηφίσει ενάντια στη θέληση των ψηφοφόρων του και της περιοχής που τον εξέλεξε για να προασπίσει τα συμφέροντά της και γιατί αν δεν το κάνει ο αρχηγός τον διώχνει από το κόμμα; Δεν αντιπροσωπεύει εμένα εκεί; Για να στηρίζει τον αρχηγό του τον έστειλα;

Είναι δημοκρατικό να διορίζει ο αρχηγός υπουργούς που δεν έχουν εκλεγεί απ΄το λαό; Αν είναι τι τους θέλουμε τους βουλευτές; Μόνο για να τους πληρώνουμε; Ας ψηφίζουμε έναν αρχηγό, να διαλέγει ποιους θέλει για υπουργούς, να κάνει τα κουμάντα του όπως καταλαβαίνει. Βλέπετε; Μόνοι σας απαξιωθήκατε. Εσείς κάνατε τον κόσμο να πιστέψει πως δεν σας χρειαζόμαστε, πως ο βουλευτής το μόνο που κάνει είναι θεατρινίστικα ξεσπάσματα, άσκοποι λόγοι γεμάτοι βερμπαλισμούς και επίδειξη ρητορικής δεινότητας και στο πηλίκον ουδέν!

Γιατί η υπουργός παιδείας στέλνει το παιδί της σ ένα σχολειό (ΙΒ θαρρώ το λένε) από το οποίο δεν μπορεί να μπεί παρά μόνο σε πανεπιστήμια του εξωτερικού; Δεν της κάνουν τα Ελληνικά; Υπουργός παιδείας είναι, ας τα κάνει καλύτερα. Εμένα όταν οι κόρες μου παίρνανε το πτυχίο τους από τα ΙΕΚ καμάρωνα Και συγχρόνως έκλαιγα που δεν είχα τα λεφτά να τις στείλω κάπου ψηλότερα.


Έτσι όπως κλαίω και σήμερα, στη σκέψη πως το 3,5 χρονών παλικαράκι μου (ένα δώρο που μου΄στειλε ο Θεός στα 47 μου, τότε, να γλυκάνει τη δυστυχία μου, να διώξει απ΄το χέρι μου το όπλο που μέρα με τη μέρα ζύγωνα πιο κοντά στο κεφάλι μου, να μου ξαναδώσει δύναμη και θέληση για ζωή) που είναι κολλημένο πάνω μου σα βδέλλα, θα πρέπει να ζήσει μακρυά μου όσο καιρό θα είμαι κρατούμενος. Για μένα, βλέπετε, δεν είναι τίτλος τιμής να μεγαλώνει το παιδί μου χωρίς πατέρα.

Σήμερα θα τις έστελνα κι εγώ έξω γιατί θα θεωρούσα ντροπή να μάθουν τα παιδιά μου γράμματα στο εκπαιδευτικό σύστημα που έδιωξε τη Χαρά Νικοπούλου απ΄το Μεγάλο Δέρειο.

Αυτά κι άλλα πολλά τέτοια κουβεντιάζει ο λαός σας σήμερα, Υπουργέ μου. Αυτά ρωτάει κι απαντήσεις δεν παίρνει. Δεν ήταν αναρχικοί, ούτε αντιεξουσιαστές που φωνάζανε τις προάλλες να καεί η βουλή. Άνθρωποι σαν εμένα ήτανε και σαν το συχωρεμένο τον πατέρα μου. Άνθρωποι που πιθανόν να μην έχουν ξαναπάει σε συλλαλητήριο ποτέ τους. Και το «να καεί» δεν ήταν μίσος ούτε κακία. Η τελευταία, η απελπισμένη λύση είναι. Όταν δεν αποδίδει κανένα άλλο μέσο, βάζεις φωτιά στο χωράφι για να ξεφορτωθείς τα ζιζάνια. Αυτό σας φώναξε ο κόσμος. Μα ούτε κι αυτό τ΄ακούσατε. Τίποτα δεν ακούτε πια. Τέλειωσε η εποχή σας κύριε. Μόνοι σας την τελειώσατε. Δεν θα΄χει πιά λαοθάλασσες στις συγκεντρώσεις σας. Ούτε οι «βολεμένοι» θα΄ρχονται πια από φόβο μη τους πάρει κι αυτούς η μπάλα. Ήδη άρχισαν να σας «κράζουν» στο δρόμο. Ο λαός ψάχνει να βρει αλλού τη σωτηρία. Δεν πιστεύουμε πως θα δώσουν τη λύση οι ξενόφερτοι σωτήρες, όσα δανεικά κι αν φέρουν, ούτε οι ξενοσπουδαγμένοι μας πολιτικοί που τά ΄μαθαν όλα εκεί έξω, εκτός απ΄το πώς σκέφτεται και αντιδρά ο λαός που ήρθανε να κυβερνήσουν. Ούτε και στους παλιότερους έχουμε εμπιστοσύνη. Επί 36 χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι μας πήγαν απ΄το κακό στο χειρότερο, εξαφάνισαν τον όποιο πλούτο παρήγαγε η χώρα. Τι άλλαξε σήμερα και θα μας πάνε στο καλύτερο;

Και ούτε το: «δεν είμαστε όλοι ίδιοι» περνάει πιά. Αν υπάρχουν καλοί και κακοί στο κοινοβούλιο, τότε τα πράματα είναι απλά. Αν οι καλοί είστε περισσότεροι διώξτε τους κακούς. Αν πάλι είναι οι κακοί περισσότεροι ας σηκωθούν να φύγουν οι καλοί, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Μα ούτε το ΄να θα γίνει ούτε τ΄άλλο. Η καρέκλα έχει κόλλα, έτσι δεν είναι; Ή μήπως είναι μέλι;

Έτσι είναι και το ξέρω, κύριε. Και, αντίθετα από σας, τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει. Την ερχόμενη βδομάδα θα πάω στον κ. εισαγγελέα της Κομοτηνής για να εκτελέσει την ποινή που μου επέβαλε. Με το κεφάλι ψηλά θα πάω, να πληρώσω για τα λάθη μου, το μεγαλύτερο απ΄τα οποία είναι που πίστεψα σε σας και το νόμο σας και σας άφησα να με ξεγελάσετε τόσες φορές.

Κι αφού ξεχρεώσω ότι χρωστώ στην πολιτεία σας, θα περάσω στην απέναντι πλευρά του ποταμιού, να ζητήσω απ΄τους γειτόνους να με αφήσουν να στήσω εκεί το καλύβι μου. Είναι φιλόξενοι άνθρωποι, δε φαντάζομαι να μου αρνηθούν. Από κει και πέρα, όταν η χώρα που ζώ με πληγώνει, θα πονάει λιγότερο γιατί δεν θα είναι η πατρίδα μου. Δεν φεύγω χωρίς να πληρώσω το λογαριασμό, δεν με λένε Χριστοφοράκο και θέλω τα παιδιά μου να συνεχίσουν να φέρουν το όνομά μου με περηφάνια.

Θα φύγω για να ζήσει ο γιός μου μακριά από σας, μη μάθει πως φερθήκατε στον πατέρα του και γίνει αντιεξουσιαστής για να σας χτυπήσει. Γιατί εξουσία εξασκείτε όχι διακυβέρνηση. Γιατί εξουσιάζετε, δεν διοικείτε. Γιατί η εξουσία είναι βία και βία θα φέρει.

Δεν έγραψα για να ζητήσω χάρη, δε σας την κάνω τέτοια χάρη. Δε θέλω κάποιο ρουσφέτι, θέλησα να μιλήσω στον υπουργό της δικαιοσύνης, για τις αδικίες που, χρόνια τώρα, βασανίζουν τον τόπο μου και τους ανθρώπους του. Δεν έγραψα την ιστορία της ζωής μου, την ιστορία του Θρακιώτη μικρομεσαίου της γενιάς μου σας αφηγήθηκα και την ιστορία του πολιτικού της γενιάς σας έτσι όπως την είδαμε εμείς.Θέλησα να μοιραστώ την πίκρα μου με τον Υπουργό, γιατί είμαι σίγουρος πια πως τα βογγητά του λαού δεν φτάνουν στα υπουργεία και αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης.






http://utidanos.blogspot.com/
Η κρατικοδίαιτη ολιγαρχία διεκδικεί τα εισοδήματα από τα κλειστά επαγγέλματα
By STEVENIKO | | Posted in | With 0 comments

Ναι στην απελευθέρωση των «κλειστών» επαγγελμάτων, κανείς δεν λέει όχι. Είναι κάτι που έπρεπε, όχι να είχε γίνει από χρόνια, αλλά να μην είχε υπάρξει ποτέ σαν φαινόμενο στη χώρα μας.

Επειδή όμως τώρα έγινε της μόδας το μνημόνιο, το ΔΝΤ και άλλες εσκεμμένες από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δουλείες στις οποίες έβαλε τη χώρα μας και μας ταϊζει, μαζί με τα ΜΜΕ της κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας, «χάπια» για να κοιμηθούμε, θέλουμε να πούμε....
και δυο πράγματα τα οποία κανείς δεν σκέφτεται.

1) Αυτό το σύστημα των κλειστών επαγγελμάτων αυτή τη στιγμή, κρατάει στην επαγγελματική ζωή όλες αυτές τις χιλιάδες των συμπολιτών μας που η ίδια η Πολιτεία έβαλε σ’ αυτά τα επαγγέλματα και ανάγκαζε τον υπόλοιπο λαό να τους ζει. Αν δεν υπήρχαν ποτέ τα κλειστά επαγγέλματα, τότε δεν θα υπήρχαν και οι υπεράριθμοι απασχολούμενοι σ’ αυτά. Τα κλειστά επαγγέλματα έγιναν μια δημοσιουπαλληλία με άλλη μορφή. Δηλαδή υπάρχουν κάποιοι υπεράριθμοι επαγγελματίες που πρέπει η λαός να τους ζήσει, όπως ζει και τους δημοσίους υπαλλήλους. Εννοείται βέβαια ότι δεν ευθύνονται τα κλειστά επαγγέλματα για την χρεοκοπία της χώρας. Μην μασάμε σ' αυτή την προπαγάνδα.

Σκέφτεστε όμως τι ανεργία θα παρουσιαστεί όταν ανοίξουν ξαφνικά αυτά τα επαγγέλματα; Πόσες χιλιάδες επιστήμονες που η ίδια η Πολιτεία έχει παράξει και πόσες χιλιάδες επαγγελματίες που έχουν επενδύσει και περιουσίες, θα μείνουν χωρίς πελάτες και χωρίς δουλειά;;;

2) Κατά τη γνώμη μας, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και μάλιστα τόσο βίαια, δεν είναι τόσο αθώα υπόθεση. Η κρατικοδίαιτη ολιγαρχία που ελέγχει και το πολιτικό σύστημα της χώρας, έχει αντιληφθεί ότι στενεύουν και γι’ αυτήν τα περιθώρια κέρδους από τα κρατικά ταμεία. Θα πρέπει λοιπόν να βρει από αλλού έτοιμα έσοδα, αφού ποτέ της δεν έχει παράξει τίποτα. Μια έτοιμη λοιπόν πηγή εσόδων είναι τα κλειστά επαγγέλματα, όπου θα δημιουργηθούν από τους κρατικοδίαιτους ολιγάρχες μεγάλες εταιρίες οι οποίες θα απορροφήσουν τα εισοδήματα που είχαν μέχρι τώρα οι επαγγελματίες των χώρων αυτών, οι δε επαγγελματίες των χώρων αυτών θα σπρωχτούν στην ανεργία και στην καλύτερη περίπτωση στο υπαλληλίκι ή στην μετανάστευση.

Μετά τους φορτηγατζήδες τους οποίους, όπως φαίνεται κατατροπώνει οσονούπω το ΠΑΣΟΚ, θα έρθει η σειρά των ταξιτζίδων, των δικηγόρων, των φαρμακοποιών κ.λ.π.
Γι’ αυτό λέμε ότι, αντί η μία κοινωνική τάξη να αντιμάχεται την άλλη, όπως επιθυμεί η κυβέρνηση, θα πρέπει όλοι να αντιληφθούμε πως πρώτα πρέπει να καταρρεύσει το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και μετά θα βρούμε εμείς τα νέα σημεία ισορροπίας μας ως κοινωνία.






http://hassapis-peter.blogspot.com/
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!
By STEVENIKO | | Posted in | With 0 comments
Πλιάτσικο
By STEVENIKO | | Posted in | With 0 comments


Ποιο κύτταρο ξύπνησε μέσα μας; Ποια κατάρα ήταν αυτή που κοιμόταν τόσα χρόνια στο υποσυνείδητό μας και ένα πρωί άρχισε να ξεπηδά από τον λήθαργό της και να γεμίζει τον κόσμο γύρω μας; Δεν είμαστε τέτοιοι ή πάντα ήμαστε τέτοιοι και το κρύβαμε; Σαν εφιαλτικός σπόρος που ήταν φυτεμένος σε δροσερά λιβάδια και δεν άνθιζε. Ήθελε αέρηδες, λειψυδρία και πολύ αλάτι για να ανθίσει. Βρήκε το κατάλληλο έδαφος και τέλειες καιρικές συνθήκες για να βγάλει ρίζα, για να απλωθεί υπόγεια και να κάνει τον μπαξέ της ύπαρξής μας τον Κήπο της Αναίδειας.

Δεν μεταλλαχθήκαμε εμείς, ο λαός των πριγκίπων, γίναμε αυτό που κρύβαμε για χρόνια… Απλώνουμε το χέρι μας με το δρεπάνι και ό,τι μας χαλάει τα γούστα και την επιβίωση το κόβουμε σύρριζα. Μπαίνουμε στα ελεύθερα μέχρι πρότινος χωράφια, μπήγουμε τα παλούκια, τεντώνουμε τα σύρματα για να τα κάνουμε δικά μας. Βγάζουμε την Ιστορία μας σε πλειστηριασμό και τα κομμάτια Ελλάδας σε παζάρι άπλυτων, τσιμεντάρουμε Ναούς, Μνημεία για δύο υπόγεια με γκαράζ. Χαράζουμε δρόμους στα δάση των Νυμφών για ένα κομμάτι επιδότησης ζεστής στο χέρι. Όλα για την τσέπη μας.

Βιάζουμε ότι δεν έχει φωνή να φωνάξει, ό,τι δεν έχει χέρι να αμυνθεί. Περιμέναμε σαν τους πλιατσικολόγους να κάνουμε ντου στην νέα Τριπολιτσά, που μέχρι πριν λίγες δεκαετίες την λέγαμε Πατρίδα, αφήνοντας πίσω καμένη γη. Σαν τα κοράκια περιμέναμε να σταματήσει να κινείται αυτό το σώμα -που τόσο πάλεψε να ζήσει- για να κάνουμε το τσιμπούσι των εφιαλτικών ματαιόδοξων ονείρων μας. Και είμαστε τραγικοί όταν βγάζουμε τα κρυμμένα μας μαχαίρια να χτυπηθούμε με τον δίπλα καταπατητή του Παραδείσου για κάτι που το λέμε «δικό μας», για κάτι που ποτέ δεν αγαπήσαμε εν τέλει, απλά το ποθήσαμε και το κρυφοκοιτούσαμε χρόνια με φθόνο.

Είχε ανοίξει τα μάτια του ο πραγματικός μας εαυτός δεκαετίες τώρα, αλλά έκανε υπομονή μέχρι να έρθει η στιγμή που άμυνα δεν θα υπήρχε. Μέχρι που και το τελευταίο κύτταρο περηφάνιας θα είχε καταστραφεί από τον καρκίνο που θέριευε μέσα μας. Το νιώθαμε, βλέπαμε την αλλαγή αλλά κανείς μας δεν πολέμησε να το σταματήσει. Ακόμη και εκείνοι που άργησαν να μεταλλαχθούν δεν έκοψαν το κεφάλι το τέρατος που έβλεπαν να δυναμώνει μέρα με τη μέρα. Κιοτέψαμε.

Και τώρα πλάσματα δίποδα τριγυρίζουμε σε πανικό πάνω στην Ιερή Γη που την κάναμε στα μέτρα της Αποκάλυψης που χρόνια σχεδιάζαμε, και ψάχνουμε για κουφάρια να ικανοποιήσουμε την πείνα μας. Άλλη γη πλέον δεν έχει. Άλλη ζωή πλέον δεν έχει. Σε λίγο θα αρχίσουμε να τρώμε τις σάρκες μας. Μέχρι τελευταία σταγόνα θα στραγγίξουμε την ύπαρξη μας. Το τελευταίο πλιάτσικο που μας απέμεινε να κάνουμε είναι στον ίδιο μας τον εαυτό.




Simple Man
Δεν είναι πλάκα: Η δεξιά ζητάει την Ελλάδα πίσω !!!!!
By STEVENIKO | | Posted in | With 0 comments

Αποσπάσματα από την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στο Δημοτικό Θέατρο Λέσβου, για να αντιληφθούμε πως το πολιτικό σύστημα και ιδιαίτερα η δεξιά δεν έχει χάσει απλώς το μέτρο, αλλά μάλλον το χιλιόμετρο.

Δώστε την Ελλάδα μας πίσω!

Την Ελλάδα που σέβεται την εαυτό της. Όχι την Ελλάδα που εκλιπαρεί για δανεικά.

Την Ελλάδα που σέβεται τον νόμο. Όχι την Ελλάδα που έχει εθιστεί στην παρανομία…

Την Ελλάδα της Ανταγωνιστικότητας, όχι την Ελλάδα της ρεμούλας και της αρπαχτής.

Την Ελλάδα της Υπερηφάνειας, όχι την Ελλάδα της μοιρολατρίας και την ηττοπάθειας.

Διαβάστε και θαυμάστε την συνθηματολογία αυτών που βούλιαξαν την Ελλάδα ....

στην ανυποληψία, αυτών που έκαναν διατριβή στα οικονομικά και πατεντάρισαν διεθνώς την θεωρία των Greek statistics, αυτών που εξανέμισαν τα αποθεματικά των ταμείων, αυτών που συνεργάστηκαν με το παπαδαριό για τις μεγαλύτερες αρπαχτές (Βατοπαίδι), αυτών που δίνανε εκατομμύρια ακόμη και για ροζ τηλεφωνικές κλήσεις, αυτών που θέλανε χιλιάδες ευρώ για αλλαγές διακοσμήσεων στα υπουργικά τους γραφεία, αυτών που πληρώναμε για να σκαλίσουν τις φάτσες τους στους τοίχους της Βουλής, αυτών που ανέδειξαν το ρουσφέτι στην υψηλότερη πολιτική τέχνη διορίζοντας ξαδέρφια, γιους και ανηψιούς λίγο πριν τις εκλογές.


Πρέπει να καταλάβετε επιτέλους, άθλιοι πολιτικοί (ένθεν κα κείθεν) ότι το πολιτικό σύστημα που στήσατε από την μεταπολίτευση και δώθε ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ. Και για τους πράσινους και για τους μπλε. Αλλάξτε επάγγελμα. Δεν πρόκειται να σας φάμε άλλο στη μάπα.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΝΤΩΣ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ. Αλλά δεν συμπεριλαμβάνεστε εσείς σ' αυτήν.

ΝΕΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΠΡΟ ΣΑΣ.

ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ ΚΥΡΙΟΙ!!!!

ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΤΕ!!!!!







http://activistis.gr/
Εφιάλτης στο δρόμο με την .. ‘τρόικα’
By STEVENIKO | | Posted in | With 0 comments

του Πάνος Παναγιώτου





Αν η τέχνη αναζητεί την ομορφιά και η επιστήμη την αλήθεια τότε η πολιτική, ιδιαίτερα στις μέρες μας, φαίνεται να αναζητεί, κυρίως, τον τρόπο της ωραιοποίησης του μη αληθούς. Και αν η τέχνη χρειάζεται την ψυχή και η επιστήμη τη λογική για να λειτουργήσουν, τότε η πολιτική χρειάζεται οτιδήποτε μπορεί να τη βοηθήσει στην επίτευξη του στόχου της, ακόμη και αν αυτό πηγάζει από μία επιστήμη, όπως είναι η ψυχολογία, ή μία τέχνη, όπως είναι ο κινηματογράφος.



Γιατί ακόμη και ο Χίτσκοκ θα ζήλευε το σκηνικό τρόμου που έχει στηθεί στην Ελλάδα, με πρωταγωνιστές από τη μία την ‘τρόικα’ στο ρόλο του κακού και ενίοτε, σχεδόν, ψυχασθενούς ‘δολοφόνου’ των συντάξεων, των μισθών, των επιδομάτων και άλλων περιουσιακών δικαιωμάτων των Ελλήνων και από την άλλη των πολιτικών κομμάτων (άλλων περισσότερο και άλλων λιγότερο), στο ρόλο του καλού, του ήρωα που με αυτοθυσία αντιστέκεται στο ‘τέρας’ της φύσης, προκειμένου να σώσει τον ελληνικό λαό ( και γιατί όχι και τον κόσμο ολόκληρο, όπως ειπώθηκε από τα έδρανα της Βουλής) και να αποκαταστήσει τη δικαιοσύνη, την τάξη και την ασφάλεια.



Όπως σε κάθε προσεγμένη, εμπορική, ταινία, έτσι και στη δική μας περίπτωση, στην αρχή όλα φαίνονταν καλά αλλά μόνο για λίγο, όταν ξαφνικά άρχισε να πλανάται στον αέρα η οσμή ‘κακού’, την ενδεχόμενη έλευση του οποίου όλοι απεύχονταν αλλά και όλοι φοβούνταν. Όπως σε κάθε σωστό θρίλερ, στην αρχή ο ‘κακός’ έκρυβε αυτήν του την ιδιότητα και παρουσιάζονταν ως καλός, μόνο για να αποκαλυφθεί αργότερα η πραγματική εγκληματική του υπόσταση. Αρκεί μία φωτογραφία των μελών της τρόικας ή ένα τηλεοπτικό στιγμιότυπο από αυτά που τα κανάλια προβάλλουν όταν μας προετοιμάζουν για την επόμενη επίσκεψη της στη χώρα, για να προταθεί η Ελλάδα για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας τρόμου (αν δεν υπάρχει μπορεί να δημιουργηθεί μέσα στα πλαίσια της συνολικής αναδιοργάνωσης της κοινωνίας). Η πιο δραματική στιγμή του έργου, όμως, έρχεται όταν ο ήρωας προτάσσει τα στήθια του για να πολεμήσει τον κακό, σε μία μάχη άνιση και ως εκ τούτου ηρωική και η οποία, φυσικά, συνοδεύεται από τις απαραίτητες εμπορικές, ηρωικές, ατάκες: ‘δε με νοιάζει η ζωή μου, μόνο η σωτηρία της πατρίδας μου’ -- ‘μπορεί να μη νίκησα το θηρίο αλλά το τραυμάτισα’.



Όμως ακόμη και ο Φρόυντ θα θαύμαζε τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται οι τεχνικές ψυχολογικής χειραγώγησης του κόσμου, με το ‘ψυχολογικό οπλοστάσιο’ να περιλαμβάνει την τεχνική του αιφνιδιασμού, της έντεχνης παρουσίασης διλημμάτων με την παράλληλη υπόδειξη της ‘υποχρεωτικής’ λύσης τους, της δημιουργίας φόβου, τρόμου και πανικού ώστε να χαθεί κάθε δυνατότητα λογικής σκέψης και κριτικής, του εκφοβισμού και της απειλής της προσκόλλησης της ‘ρετσινιάς’ του λαϊκιστή και του κερδοσκόπου σε όποιον διαφωνεί με την ‘υπέρτατη αλήθεια’, που μόνο η πολιτική εξουσία έχει το προνόμιο να κατέχει και να αποκαλύπτει και της κατεύθυνσης της οργής του κόσμου στην ‘τρόικα’, την οποία όλοι θα πρέπει να μισούμε αλλά και να θεωρούμε μοναδική υπεύθυνη για κάθε δεινό που μας βρήκε, παρόλο που ήμασταν εμείς που την παρακαλούσαμε για μήνες να γίνει ο ‘αφέντης’ του ‘χωριού’ μας.



Μέσα σε αυτό το σκηνικό ο μόνος ρόλος που δε φαίνεται να έχει θέση είναι αυτός του λογικά σκεπτόμενου πολίτη, που με απλή συλλογιστική διαδικασία προσπαθεί να συνθέσει ένα παζλ που να προσεγγίζει όσο το δυνατόν περισσότερο την αλήθεια. Όποιος δε μπορεί να αντιληφθεί το ‘αυτονόητο’ της ορθότητας των πράξεων, των συμπερασμάτων και των προβλέψεων του ‘ήρωα πολιτικού’, καλά θα κάνει να σωπάσει και να αποτραβηχτεί στην ερημιά της άγνοιας του. Το μέλλον θα δείξει πόσο άδικο είχε να τον αμφισβητήσει έστω και στο ελάχιστο, και να τολμήσει να ζητήσει μία ώριμη και βασισμένη σε αληθινά στοιχεία επανεξέταση των επιλογών του.



Υπάρχουν δύο ειδών θρίλερ, αυτά που έχουν κακό και αυτά που έχουν καλό τέλος. Και στις δύο κατηγορίες, ωστόσο, υπάρχουν πολλά αθώα θύματα στην πορεία, ασχέτως της τελικής έκβασης της ταινίας, που στην περίπτωση της Ελλάδας, όλοι ευχόμαστε να είναι αίσια. Όλοι, όμως, ευχόμαστε και κάτι ακόμη: το θρίλερ που ζούμε, να μην εξελιχτεί, απρόσμενα, σε ταινία οικονομικού εγκλήματος, του μεγαλύτερου, ίσως, που θα έχει βιώσει ποτέ η χώρα. Μα κάτι τέτοιο είναι, σχεδόν, απίθανο.. δεν είναι;






http://www.sofokleous10.gr/
Προπαγάνδα: όσο τη χρησιμοποιείς τόσο ξεθωριάζει
By STEVENIKO | | Posted in | With 0 comments
Του ανδρεα καριτζη







Είναι σε όλους προφανής η σπουδαιότητα των ΜΜΕ στην επίθεση που δέχονται σήμερα οι εργαζόμενοι και οι υποτελείς τάξεις στο σύνολό τους από το κεφάλαιο, την εργοδοσία και τις πολιτικές δυνάμεις του αστισμού (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ), με ευκαιρία την κρίση του χρέους, στο φόντο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και με τη συνδρομή των πλέον εξελιγμένων όπλων (ΔΝΤ) και υπερεθνικών μηχανισμών συντονισμού (Ε.Ε.). Ζούμε, εδώ και μήνες, μια τεράστια επιχείρηση συκοφάντησης των εργαζομένων και του δημόσιου τομέα, δημιουργίας ενός κλίματος συλλογικής ενοχής και της καλλιέργειας φόβου για την επικείμενη καταστροφή. Καταστροφή, η αποφυγή της οποίας επιβάλλει τη θυσία των ίδιων των εργαζομένων και των παιδιών τους.

Ωστόσο, εδώ θα ήθελα να αναφερθώ σε μια επιμέρους πτυχή αυτής της γκεμπελικής προπαγάνδας, που διεξάγεται με τρομακτικό φανατισμό. Τα κυρίαρχα ΜΜΕ επιτίθενται με αδιανόητη σκληρότητα, υποτιμητικές εκφράσεις, λάσπη και μίσος, που ξεπερνά κάθε όριο αστικής ευγένειας και πολιτικού πολιτισμού, σε κάθε ομάδα εργαζομένων ή επαγγελματιών τολμά να αντισταθεί. Στήνονται στα δελτία ειδήσεων σκηνικά εξευτελισμού και κατακρεούργησης όποιου αντιδρά - με δημοσιογράφους και εκπροσώπους «φορέων» του επιχειρηματικού και εμπορικού κόσμου που σχίζουν τα ρούχα τους και μιλούν με εκφράσεις χουλιγκανικού φανατισμού. Τα παραδείγματα που «τρέχουν» είναι οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας και οι ιδιοκτήτες οχημάτων δημόσιας χρήσης.

Δεν μπαίνω στην ουσία των θεμάτων. Μένω στη μορφή της προπαγάνδας. Τα φαινόμενα αυτά δεν είναι καινούργια. Ισχυρίζομαι, όμως, ότι το γεγονός ότι αφορούν συγκεκριμένους κλάδους, την πραγματικότητα των οποίων γνωρίζουν πολύ καλά οι άνθρωποι που ανήκουν σε αυτούς, καθιστά προφανή τον ρόλο και την άθλια πρακτική που ακολουθούν οι μηχανισμοί αυτοί. Τα ψέματα, η λάσπη και η διαστρέβλωση της πραγματικότητας είναι προφανή στους εμπλεκόμενους.

Αυτή η πικρή γνώση, την οποία αποκτούν σιγά-σιγά πάρα πολλοί πολίτες, αδυνατίζει την «αξιοπιστία» και την «αυθεντία» των κυρίαρχων ΜΜΕ και των στελεχών τους. Τι εννοώ. Μέχρι τώρα, στην επίθεση που δέχεται κατά καιρούς η αριστερά, με ψέματα, λάσπη, διαστρέβλωση της πραγματικότητας και κατηγορίες που δεν έχουν καμιά βάση, οι μη γνωρίζοντες τα θέματα ή όσοι δεν βρίσκονται κοντά στην αριστερά πείθονταν από τους «έγκριτους παράγοντες του δημόσιου χώρου»: για να γίνονται τόσο έξαλλοι, μάλλον θα έχουν απέναντί τους τουλάχιστον τέρατα, ενώ είναι τόσο «έγκριτοι» που δεν μπορεί να μην λένε την αλήθεια. Τώρα που υφίστανται τον οχετό οι ίδιοι, σε θέματα που γνωρίζουν πολύ καλά, αποκαλύπτεται το μέγεθος της προπαγάνδας και αποκόπτεται η δυνατότητα πειθούς. Ποτέ πια δεν πρόκειται να πεισθούν από αυτούς που μίλησαν κάποτε για τους ίδιους με τέτοια χυδαιότητα και αγριότητα.

Αν ισχύει η προοδευτική απώλεια της προπαγανδιστικής εμβέλειας των πανίσχυρων ΜΜΕ, τότε, με δεδομένο την παντελή αδυναμία δημιουργίας προσδοκιών για το αύριο από τη μεριά του συστήματος, μπορεί να κλονιστεί η «παντοκρατορία» του συστήματος. Θα χαθεί κάθε ίχνος νομιμοποιητικής διαδικασίας αυτού που συμβαίνει, αφού θα εκπέσει και το τελευταίο όπλο, που είναι η γκεμπελική προπαγάνδα. Αν σήμερα κανείς νοήμων άνθρωπος δεν πιστεύει ότι υπάρχει κάποια προσδοκία για το μέλλον, σε λίγο δεν θα πιστεύει ούτε ότι φταίνε οι διπλανοί του για αυτό που του συμβαίνει, όπως προστάζει η προπαγάνδα.

Σε αυτό το σκηνικό, το καθήκον της αριστεράς είναι να δείξει ότι μπορούν να νικηθούν αυτοί που φαντάζουν σήμερα ισχυροί. Αυτό δεν επιτυγχάνεται μόνο με την εκφώνηση ακόμη και της πιο ορθής πολιτικής γραμμής ή πρότασης. Αυτό που μπορεί να φέρει νίκες, συνήθως είναι κάτι μικρό, που δεν το «πιάνει το μάτι σου», το οποίο όμως συμπυκνώνει τις αντιθέσεις της συγκυρίας με αποτελεσματικό για την αριστερά τρόπο. Αν δεν τρωγόμαστε μεταξύ μας για πράγματα που καταλαβαίνουμε μόνο εμείς, ίσως μπορέσουμε να πιάσουμε την ευκαιρία από τα μαλλιά.



Ο Ανδρέας Καρίτζης είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας









http://www.avgi.gr/
Οι φορτηγατζήδες, ζωτική άμυνα της κοινωνίας απέναντι στην κατοχική κυβέρνηση Παπανδρέου
By STEVENIKO | Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010 | Posted in | With 0 comments

Αν στις προηγούμενες κυβερνητικές επιθέσεις κατά της ελληνικής κοινωνίας υπήρχε ακόμη αμφιβολία για τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης, σήμερα πια οι αμφιβολίες τελείωσαν οριστικά: η κυβέρνηση Παπανδρέου εκτελεί συμβόλαιο θανάτου της ελληνικής κοινωνίας. Συμβόλαιο θανάτου της μεσαίας τάξης, συμβόλαιο κυριαρχίας των πολυεθνικών, εξαθλίωσης και υπαλληλοποίησης των Ελλήνων, με τελικό σκοπό τη μετατροπή τους σε «ακίνδυνο» καταναλωτικό χυλό.

Ας δούμε τι ακριβώς συνέβη στην περίπτωση των φορτηγατζήδων: Στην αρχή πιπίλισαν την καραμέλα της «απελευθέρωσης» ενός «κλειστού» επαγγέλματος. Κακό πράγμα τα κλειστά επαγγέλματα, έτσι μας έμαθαν όλα τα προηγούμενα χρόνια διάφορες άγνωστης αξιοπιστίας μελέτες. Στις αρχές Μαΐου συμφωνήθηκε μια φόρμουλα μεταξύ Ρέππα και φορτηγατζήδων. Στη συνέχεια μας είπαν ότι η τρόικα δεν ενέκρινε τη συμφωνία και ότι το επάγγελμα πρέπει να «ανοίξει» χωρίς άλλες διαδικασίες. Ενδιαμέσως, μας είπαν ότι το «άνοιγμα», το επιβάλλει δήθεν η Ε.Ε. Τέλος, χθες το βράδυ, 28 Ιουλίου 2010, ακούσαμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να λέει ξεκάθαρα στην τηλεόραση ότι το «άνοιγμα» των επαγγελμάτων δεν το επιβάλλει η τρόικα, αλλά είναι πολιτική επιλογή της κυβέρνησης!

Αυτό, πέραν του ότι αποτελεί πλήρη δικαίωση όσων από την πρώτη στιγμή επέμεναν ότι τα μέτρα δεν τα επέβαλε η τρόικα, αλλά αποφασίστηκαν από την ελληνική κυβέρνηση, αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση μας δουλεύει. Και δεν δουλεύει τόσο εμάς, όσο αυτούς που εξακολουθούν να πιστεύουν έστω και μία λέξη από την κυβερνητική προπαγάνδα που αναπαράγουν σαν τρελά τα κανάλια. Προφανώς είδαν στις δημοσκοπήσεις ότι «τραβάει» η σκληρή στάση έναντι των φορτηγατζήδων και αποφάσισαν, κοντόφθαλμα σκεπτόμενοι όπως πάντα, να πετάξουν τη μάσκα της «τρόικας» για να εισπράξουν πολιτικό όφελος από την επιστράτευση.



Η βαθύτερη συνέπεια αυτής της αποκάλυψης είναι ότι ενισχύει σημαντικά, αν δεν επιβεβαιώνει πλήρως, το σενάριο της πλήρως προσχεδιασμένης εμπλοκής του ΔΝΤ στην οικονομία της Ελλάδας, όπως άλλωστε αποκάλυψε ο κ. Σαχινίδης στη γνωστή συνέντευξή του στη ΝΕΤ, στις 3 Μαΐου 2010: Το ΔΝΤ ήταν η πρώτη και μόνη επιλογή από τη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο Γ. Παπανδρέου. Αυτό βέβαια εξηγεί πλήρως και την ενορχήστρωση, από την Τράπεζα της Ελλάδος και με πλήρη κυβερνητική κάλυψη, του σκανδάλου T+10, που προφανή σκοπό είχε την «εκτέλεση» της πιστοληπτικής ικανότητας του ελληνικού Δημοσίου, ώστε καταστεί «μονόδρομος» και «αναγκαστική» η προσφυγή στο ΔΝΤ.

Τι σημαίνει, όμως, η προσφυγή στο ΔΝΤ σε επίπεδο πολιτικών επιλογών για την οικονομία; Είναι κάτι πολύ περισσότερο από απλός «μηχανισμός στήριξης» της ελληνικής οικονομίας για την εξεύρεση δανεικών, που θα βρίσκαμε πάντως πολύ εύκολα, αν έλειπε η εξωφρενική κυβερνητική ρητορική για «Τιτανικούς», «αναξιοπιστία των στατιστικών στοιχείων», «βαθιά λαρύγγια» κλπ. κλπ. Η περίπτωση των φορτηγατζήδων δείχνει καθαρά το περιεχόμενο της πολιτικής αυτής.

Σήμερα το «κλειστό» επάγγελμα του μεταφορέα κυριαρχείται από τις ατομικές επιχειρήσεις του ενός φορτηγού. Υπάρχουν και κάποιες μικρού μεγέθους μεταφορικές εταιρίες, οι οποίες λειτουργούν στα πλαίσια ενός πλήρως υγιούς ανταγωνισμού, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να καταδυναστεύσουν την αγορά.

Λόγω του κόστους αγοράς αδειών από τους υπάρχοντες φορτηγατζήδες ή με βάση το αρχικό σχέδιο του Μαΐου, οι πολυεθνικές δεν έχουν τη δυνατότητα να εξοβελίσουν τις ατομικές επιχειρήσεις του ενός φορτηγού από την αγορά, διότι αυξάνεται κατακόρυφα το κόστος της επένδυσης για τις πολυεθνικές και γίνεται μη συμφέρουσα η απόσβεσή του για αυτές. Το κόστος αυτό είναι εύκολο να το καλύψει ο ένας φορτηγατζής, ή η μικρή μεταφορική εταιρία, αφού δεν απασχολεί προσωπικό, δεν έχει γραφεία κλπ. και στην ουσία είναι το μοναδικό κόστος (πέρα από το κόστος της μεταφοράς), που έχει να αντιπαλαίψει. Αντιθέτως, εάν η άδεια δίδεται δωρεάν από το κράτος, τότε οι πολυεθνικές, που έχουν πολύ καλύτερη οργάνωση, θα μπορούν να κάνουν επένδυση στις μεταφορές στην Ελλάδα με πολύ μικρότερο κόστος, ενώ ταυτόχρονα μπορούν πολύ μεγαλύτερες οικονομίες κλίμακος, μέσω της πρόσληψη οδηγών των 1.000 ή των 1.500 ευρώ μισθό.



Ταυτόχρονα, θα αλλάξει και η δομή της αγοράς ανταλλακτικών, των υπηρεσιών συνεργείου κλπ., διότι, αφενός δεν θα υπάρχει πια ο μικρομεσαίος πελάτης (ο φορτηγατζής του ενός φορτηγού), αφετέρου οι πολυεθνικές θα δημιουργήσουν δικά τους συνεργεία, όπου επίσης θα προσλάβουν υπαλλήλους των 1.000 ή των 1.500 ευρώ.

Με άλλα λόγια, θα αλλάξει πλήρως η δομή όχι μόνον του συγκεκριμένου επαγγέλματος, αλλά και όλων των άλλων επαγγελμάτων γύρω από αυτό. Θα πεθάνει η μικρομεσαία ατομική επιχείρηση, που απέφερε αξιοπρεπές εισόδημα σε όσους την ασκούσαν, και θα προχωρήσουμε σε εξαθλίωση και υπαλληλοποίηση των Ελλήνων.

Το κυβερνητικό σχέδιο, το οποίο μόνο κυβερνητικό δεν είναι, μια που πρόκειται για το σύνηθες σχέδιο άλωσης των οικονομιών που εφαρμόζουν οι πολυεθνικές, πρόκειται να εφαρμοστεί στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας, αφού «τελειώσει» η κυβέρνηση με τους φορτηγατζήδες.

Μια γεύση του τι σημαίνει ο θάνατος της μικρομεσαίας επιχείρησης για το σύνολο της οικονομίας, μπορεί να πάρει κανείς, αν δει τι συμβαίνει στο «ελεύθερο» και καθόλου «κλειστό» επάγγελμα των σούπερ-μάρκετ: Πέντε-έξι αλυσίδες, οι περισσότερες πολυεθνικές, ελέγχουν το σύνολο της χώρας και καθορίζουν αυθαίρετα όχι μόνον τις τιμές, αλλά και το ποια προϊόντα θα βρουν θέση στα ράφια και ποια όχι. Έτσι καταλήξαμε να έχουμε το ακριβότερο καλάθι της νοικοκυράς στην Ευρώπη.

Είναι φανερό λοιπόν ότι η σωστή λειτουργία της οικονομίας και του ανταγωνισμού, δεν εξαρτάται από το αν ένα επάγγελμα είναι «κλειστό» ή ανοιχτό, αλλά από το αν η δομή του και η οργάνωσή του επιτρέπει την ύπαρξη πολλών και ανταγωνιστικών μεταξύ τους επιχειρήσεων, μικρών ή μεγαλύτερων. Και ενώ η σημερινή δομή του επαγγέλματος των φορτηγατζήδων επιτρέπει την ύπαρξη πολλών και ανταγωνιστικών επιχειρήσεων, η αυριανή, που προωθεί η κυβέρνηση, δεν το επιτρέπει! Επιτρέπει, αντιθέτως, την κυριαρχία των πολυεθνικών, όπως περίπου έγινε ήδη στα σούπερ-μάρκετ, στις ελεγκτικο-λογιστικές υπηρεσίες και θα συμβεί σταδιακά, με τις ενέργειες της κατοχικής κυβέρνησης Παπανδρέου, σε κάθε κλάδο.

Με τον τρόπο αυτό θα επέλθει η εξαθλίωση και ο θάνατος της μεσαίας τάξης, με την έννοια ότι θα είναι πια αδύνατον για τον Έλληνα να ζήσει αξιοπρεπώς ή και να πλουτίσει, στο μέτρο του δυνατού, από την ατομική του εργασία. Η μόνη του επιλογή θα είναι να γίνεται υπάλληλος των πολυεθνικών, μια ζωή υπερχρεωμένος στις τράπεζες για κάθε αγαθό που θα απολαμβάνει.

Αν δεν θέλουμε να δούμε αυτή την εξέλιξη να υλοποιείται, πρέπει να σταθούμε στο πλευρό των φορτηγατζήδων, να αντέξουμε τη λίγη ταλαιπωρία που προκαλούν οι κινητοποιήσεις τους, και να μην τους αφήσουμε να υποχωρήσουν μέχρι να νικήσουν.

Αν η κυβέρνηση κερδίσει αυτή τη μάχη, όλες τις υπόλοιπες θα τις κερδίσει πολύ πιο εύκολα.

Αν αντιθέτως χάσει αυτή τη μάχη, είτε δεν θα τολμήσει καν να δώσει τις υπόλοιπες, είτε θα έχει δημιουργηθεί ένα πολύ σημαντικό προηγούμενο που θα μας βοηθήσει να κερδίσουμε και τις υπόλοιπες μάχες.

Όλη η Ελλάδα, λοιπόν, στο πλευρό των φορτηγατζήδων: Οι άνθρωποι αυτοί παλεύουν για αυτό που έλεγαν οι παλιοί, για το «βιος» τους. Για τη ζωή τους την ίδια. Και το κάνουν για λογαριασμό όλων μας!

Αν τους στηρίξουμε, θα νικήσουν!




Επώνυμος





http://www.antinews.gr/
Η «Σέχτα» αυτό-αποκαλύπτεται…
By STEVENIKO | | Posted in | With 0 comments

Πρέπει να έχεις κυριολεκτικά κάλο στον εγκέφαλο για να αναζητείς ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο και μάλιστα αντικαπιταλιστικό στην προκήρυξη της «Σέχτας».
Πρέπει να εκτελείς πρακτορική υπηρεσία για να παρομοιάζεις αυτή τη μαφιόζικη οργάνωση με καστρικά και γκεβαρικά σχήματα του τύπου «Focoism», όπως ένας ανεκδιήγητος ηλίθιος σε κάποιο ιστολόγιο παρουσίασε…

Αυτές οι «αναλύσεις» που επιχειρούν να προσδώσουν σε ένα καραμπινάτο κατασκεύασμα των μυστικών υπηρεσιών (Σέχτα), αντικαθεστωτική ιδεολογική διάσταση και «κόκκινο» πολιτικό χρώμα, είναι «εγκάθετες» ποικίλων πρακτορίσκων ή στην καλύτερη περίπτωση ηλιθίων με περικεφαλαία…

Και γίνονται ακόμα πιο ύποπτες αυτές οι «αναλύσεις» των ποικίλων εξυπνάκηδων αρουραίων, από το γεγονός ότι εδώ η «Σέχτα» μιλάει τόσο καθαρά καθεστωτικά και μαφιόζικα, με ένα λόγο φτηνής και αδέξιας δημαγωγικής φλυαρίας και ηθικολογίας, με ένα λόγο που απέχει έτη φωτός από τα καλοδουλεμένα κείμενα της μεγάλης πρακτορικής απάτης, της «17Ν».

Αν είναι δυνατόν να προσδίδει κανείς στο λόγο της «σέχτας» ιδεολογικό και πολιτικό χρώμα, έξω από το φαιό χρώμα των....
συμμοριών του χρήματος και των μυστικών υπηρεσιών.

Έχουμε προβεί σε αναλυτική ακτινογραφία αυτού του μαφιόζικου εξαμβλώματος εδώ:

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3498

Θα θίξουμε, εδώ κάποια ζητήματα από την νέα προκήρυξη, συνοπτικά, μέσα από τα οποία αυτό-αποκαλύπτεται η «Σέχτα»

Ζήτημα 1ον

Η «Σέχτα» επιχειρεί να «τεκμηριώσει» την ύπαρξής της μέσα από ένα παραληρηματικό λόγο φλύαρων, ασυνάρτητων και γλυκερών ρητορικών ηθικολογιών: γύρω από τη βία της εποχής μας, τη δυναστεία του θεάματος, την απελπισία, τη διαφθορά, τη μοναξιά, την άχρωμη ζωή, τη δυστυχία και τέτοια ηχηρά λογάκια…

Δεν υπάρχει σήμερα δομή εξουσίας, κόμμα ή πολιτικάντης, ΜΜΕ και τα κόπρανά τους που να μη ωρύονται για όλα αυτά τα κοινότοπα. Και αυτοί που ωρύονται και θρηνούν με αναφιλητά είναι τα μεγαλύτερα λαμόγια του καθεστώτος, οι μεγαλύτεροι απατεώνες και δημαγωγοί. Ακόμα και τα κατακάθια της σήψης, τα ποικίλα κόπρανα του τηλεθεάματος αναθεματίζουν αυτά τα «κακά» της ζωής…

Ιστορική υπόμνηση: Οι πλέον υστερικοί δικτάτορες και φασίστες πάνω σε αυτά τα ίδια αναθέματα στηρίχτηκαν για να δολοφονούν τους λαούς και τους αντιπάλους τους…
Και μόνο αυτή η γλυκερή, η πομπωδώς φλύαρη και ασυνάρτητη ηθικολογία της «Σέχτας» δείχνει το σκληρό, φασιστικά μαφιόζικο, πρόσωπό της…

Ζήτημα 2ον

Μια προκήρυξη σεντόνι και παρακάμπτει ΟΛΑ ΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ:

α) Ούτε μια νότα για την καταστροφή και το ξεπούλημα της Ελλάδας στις διεθνείς μαφίες του χρήματος.

β). Ούτε μια νότα για τη δικτατορία των διεθνών ελίτ, την καταλήστευση του ελληνικού λαού και τη βάρβαρη εξόντωσή του…

γ). Ούτε μια νότα για την κυβέρνηση των δοσίλογων…

δ). Ούτε μια νότα για τα αρπακτικά των τραπεζιτών και του μεγάλου κεφαλαίου…

ε). Ούτε μια νότα για τους διεθνείς ληστές και δήμιους, ούτε μια νότα για τους Αμερικανούς…

Χρειάζονται και άλλα για να φανεί το μακάβριο πρόσωπο της «σέχτας», ο ρόλος της και οι πάτρωνές της;

Ζήτημα 3ον

Αλλά τα έξυπνα πουλάκια πιάνονται από τη μύτη.

Η μόνη αναφορά για την κατάσταση είναι αυτή που την προδίδει παντελώς:

«Η Ελλάδα εδώ και μήνες βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα με την προσφυγή στο ΔΝΤ και το οικονομικό της έλλειμμα».

Είναι σαν διαβάζεις ανακοίνωση του κατοχικού μας πρωθυπουργού και του καθεστώτος.

Η Κατοχή μας γίνεται «προσφυγή»!!!

Και υιοθετείται πλήρως ο καθεστωτικός μύθος: «Οικονομικό έλλειμμα»!!!

Αν είναι δυνατόν ένας «αντικαθεστωτικός» να παρακάμπτει τα πάντα και να υιοθετεί τη γλώσσα του καθεστώτος.
Αυτή η «λεπτομέρεια» ξέφυγε από τον πράκτορα που έγραψε την προκήρυξη…

Ζήτημα 4ον

Το «επαναστατικό» αυτό κείμενο είναι εξ ολοκλήρου προσαρμοσμένο στον εσωτερικό πόλεμο των μαφιών του χρήματος και στα τρομοκρατικά τους παιχνίδια.
Και βεβαίως παρακάμπτει την καρδιά του προβλήματος (τα μεγάλα αφεντικά) και εστιάζει στην «περιφέρεια», στις παράπλευρες απώλειες του πολέμου, στους στρατούς και τους μπράβους του πολέμου: Στους δημοσιογράφους…

Μέσα από αυτή την ταχυδακτυλουργική μετάθεση από τις εστίες στα «συμπτώματα» προσπαθεί να δικαιολογήσει τη δολοφονία του Σωκράτη με ένα σωρό συρραφές και αποκόμματα που έχουν γραφεί γύρω από το θέμα και γύρω από τη σήψη του χώρου.
Στιγματίζει τους «στιγματισμένους» έτσι για ξεκάρφωμα και ανώδυνα, γιατί ο κόσμος όλος γνωρίζει τι κουμάσια είναι αυτοί. Με τον ανέξοδο στιγματισμό των «στιγματισμένων» παρακάμπτονται ταχυδακτυλουργικά οι κεντρικές εστίες και τα μεγάλα κεφάλια: Οι βασιλιάδες του πολέμου…

Παρόλα αυτά, όμως, πάλι μένει μετέωρη η άγρια δολοφονία του Σωκράτη. Είναι δυνατόν μέσα σε αυτόν τον κόσμο της μαφιόζικης διαπλοκής ο Σωκράτης να ήταν το πιο μισητό πρόσωπο της διαφθοράς και της λαμογιάς και των πρακτορικών διαπλοκών;

Συμβόλιζε για τον κόσμο κάτι τέτοιο ο Σωκράτης για να γίνει το θύμα;

Αντίθετα ο Σωκράτης ήταν αγαπητός στον κόσμο ή τουλάχιστον κατά πολύ λιγότερο μισητός από άλλους τρανταχτούς αστέρες με μεγάλη θητεία στα κυκλώματα…
Και μόνο η επιλογή του Σωκράτη και η χυδαίες και φτηνές δικαιολογίες της δολοφονίας του αποκαλύπτουν ότι η «Σέχτα» είναι μια οργάνωση μαφιόζικων εκκαθαρίσεων λογαριασμών, πλην όλων των άλλων που αναφέραμε…
Να πάψουν, λοιπόν, κάποια παπαγαλάκια να αναζητούν ιδεολογικά και πολιτικά κίνητρα αντικαθεστωτικής οργάνωσης…

Οι Έλληνες δεν είναι αμερικανάκια…






Ρεσάλτο
Ανώνυμες Αλήθειες
By STEVENIKO | Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010 | Posted in | With 0 comments

Σου ζητάνε σε όλη σου την ζωή να είσαι Ανώνυμος. Να μην ξεχωρίζεις από τον όχλο. Να μην διαφέρει η φωνή σου, αλλά και η γνώμη σου να είναι σχεδόν η ίδια με τις ομάδες που επώνυμα σε εκπροσωπούν. Να χάνεσαι μέσα στο πλήθος και για δεκαετίες να κυκλοφορείς επιζητώντας «συνειδητά» την ανωνυμία που έραψαν στα μέτρα σου. Μέχρι που κάποια στιγμή χρησιμοποίησες την τιμωρία-Ανωνυμία για να εκφράσεις τις δικές σου σκέψεις, τις δικές σου θέσεις αλλά πάνω απ’ όλα τις δικές σου αλήθειες που χρόνια κράταγες πίσω από τα τείχη των δοντιών σου.

Δεν είσαι επαγγελματίας δημοσιολόγος και καθόλου δε σε ενδιαφέρει αν μία αλήθεια με επιχειρήματα «βγήκε» από τις δικές σου ηλεκτρονικές σελίδες διότι αυτό που σε καίει είναι κατά βάθος η αλήθεια. Έρχεται όμως η στιγμή που η Επωνυμία θίγεται από την Ανωνυμία σου. Ήρθε η στιγμή που τώρα σου ζητούν να είσαι Επώνυμος όχι για να ξεχωρίσεις αλλά για να τιμωρηθείς που δεν τήρησες τους πάγιους κανόνες αυτής της καλοφτιαγμένης για λίγους, κοινωνία.


Σου ζητάνε να δηλώνεις τον ιστότοπό σου με όνομα και ΑΦΜ έτσι ώστε όταν ξεστομίσεις μία από τις αλήθειες σου να κινηθεί για άλλη μία φορά ο Κρατικός Μηχανισμός. Αυτός που κινείται μόνο όταν πλήγεται από τις αλήθειες των Ανωνύμων. Όταν πλήγονται, βέβαια, οι Ανώνυμοι από τα ψέματα των Επωνύμων, τότε δεν υπάρχει κανείς μηχανισμός για να κινηθεί. Έχουν αιώνες τώρα σκουριάσει αυτά τα γρανάζια που έβαζαν σε κίνηση τη μηχανή του Δικαίου.

Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι η μεγάλη παρέα των bloggers θα μπει κάτω από έναν αόρατο Ιστονόμο. Είναι γελοίο αν φανταστεί κάποιος ότι εκεί που μιλάς με την παρέα σου λέγοντας τις δικές σου Αλήθειες, θα υπάρχει ένας υπεραστυνόμος ο οποίος θα σε καταγράφει μη και πεις κάτι που θα θίξει τους Επωνύμους. Στο παγκόσμιο καφενείο του διαδικτύου τώρα θα βάλουμε “face control”. Δε θα μπαίνεις αν δεν είσαι γνωστός και αρεστός στον Επώνυμο καφετζή.

Για πρώτη φορά στην Ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, σου ζητάνε να είσαι Επώνυμος. Καταργείται η Ανωνυμία σου από αυτούς που σου την επέβαλλαν. Πατώντας στο μεγάλο ψέμα της Δημοκρατίας και στο ότι οι Επώνυμοι βάσει αυτής σε εξουσιάζουν, η επιχειρηματολογία είναι απλή: Δεν λες τις αλήθειες σου όταν αυτές θίγουν έναν «δημοκρατικά» εκλεγμένο. Παρέα με τον «δημοκρατικά» εκλεγμένο πηγαίνουν και οι «δημοκρατικά» γλυψιματίες που τους καλύπτουν έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα από την Επωνυμία των ΜΜΕ.


Την στιγμή που συμβιβάστηκες με την Ανωνυμία που σου επέβαλαν τόσο «γλυκά» και τόσο «ανώδυνα» σου ζητάνε μέσω τροπολογιών και νόμων να σε εντάξουν στην Επωνυμία. Να έχεις εκτός από το ΑΦΜ που θρέφει γενιές ολόκληρες επωνύμων του συρφετού τους, και τοv Αριθμό Ηλεκτρονικού Μητρώου που θα θρέφει τις δικές τους αλήθειες κλείνοντας τον δρόμο στις δικές σου, τις μικρές, τις επώδυνες.





Simple Man
Η απόφαση για το Κόσσοβο και τα ελληνικά συμφέροντα
By STEVENIKO | | Posted in | With 0 comments

Το είχαμε υποψιασθεί εδώ και καιρό, αλλά τώρα επιβεβαιωνόμαστε. Ότι, δηλαδή, τα λεγόμενα Διεθνή Δικαστήρια (αλλά και τα ευρωπαϊκά) δεν κρίνουν με κύριο κριτήριο το Διεθνές Δίκαιο, αλλά πρωτίστως με πολιτικά κριτήρια. Η απόφαση του Δικαστηρίου Διεθνούς Δικαίου της Χάγης, η οποία κρίνει με ψήφους 10 έναντι 4 ότι η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου (Κοσσόβου) από τη Σερβία είναι νόμιμη, ευθυγραμμίζεται με τα αμερικανικά συμφέροντα και με τη γραμμή των ΗΠΑ να υποστηρίζουν τους Αλβανούς εναντίον των Σέρβων. Είναι πρωτοφανές να έρχεται ένα Διεθνές Δικαστήριο και να καταπατά την αρχή της εδαφικής ακεραιότητος των κρατών-την οποία υποτίθεται ότι στηρίζει ο ΟΗΕ- και να αγνοεί το Ψήφισμα 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας (Ιούνιος 1999), με το οποίο ο ΟΗΕ δεσμευόταν να διαφυλάξει την εδαφική ακεραιότητα της τότε Νέας Γιουγκοσλαβίας, η οποία μετονομάσθηκε σε Ομοσπονδία Σερβίας-Μαυροβουνίου!

Για μία ακόμη φορά δικαιώνονται οι μελετητές του Θουκυδίδη, οι οποίοι μας θυμίζουν μία περίφημη διαπίστωση του Αλιμούσιου ιστορικού, που έγραψε ότι δεν αρκεί να έχεις δίκιο, αλλά πρέπει να έχεις και τη δύναμη να το επιβάλλεις. Συμπλήρωνε δε ότι ο ισχυρός διεκδικεί όσα του επιτρέπει η ισχύς του και ο ανίσχυρος υποχωρεί στον βαθμό που του επιβάλλει η αδυναμία του! Απλώς διερωτώμαι γιατί επιμένει η επίσημη ελληνική διπλωματία να μιλά για Δικαστήριο της Χάγης και για παραπομπή των προβλημάτων του Αιγαίου. Από ένα τέτοιο δικαστήριο ας μην περιμένουμε εφαρμογή του Δικαίου της Θαλάσσης. Το πιθανότερο είναι ότι θα εκδώσει μία μεσοβέζικη απόφαση με πολιτικά κριτήρια και δεν αποκλείεται να οδηγηθούμε σε κάποια περίεργη μοιρασιά του Αιγαίου χωρίς ... να το καταλάβουμε. Αυτό που θα αναγκάσει τους Τούρκους να μαζέψουν το σκάφος Πίρι Ρέϊς δεν είναι η επίκληση του Δικαστηρίου, αλλά η ψυχική, εκπαιδευτική, αμυντική και διπλωματική θωράκιση του Ελληνισμού. Δυστυχώς στα ελληνοτουρκικά πληρώνουμε τις βαρύτατες υποχωρήσεις της οκταετίας Σημίτη (1996-2004) με αποκορύφωμα τη συμφωνία της Μαδρίτης του 1997 , όπου η Ελλάς αναγνώρισε «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο.

Η απόφαση της Χάγης και νομικά και πολιτικά δεν είναι συμφέρουσα για την Ελλάδα. Βεβαίως η κυβέρνηση των ΗΠΑ έσπευσε να οργανώσει συνέντευξη τύπου με δύο νομικούς συμβούλους της για να εξηγήσουν ότι η συγκεκριμένη γνωμοδότηση αφορά μόνο στη συγκεκριμένη διαδικασία ανακηρύξεως της αναξαρτησίας του Κοσσόβου και δεν δημιουργεί προηγούμενο για άλλες μειονότητες και για άλλα αποσχιστικά κινήματα. Κανείς όμως δεν τους πίστεψε. Όλες οι μεγάλες εφημερίδες της Υφηλίου παραδέχονται ότι ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για την απόσχιση εδαφών εις βάρος της εδαφικής ακεραιότητας κρατών. Ο βρετανικός GUARDIAN, σε άρθρο που αναδημοσίευσε η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 25-7-2010, στη πρώτη θέση του σχετικού καταλόγου τοποθετεί το ψευδοκράτος των Τουρκοκυπρίων. Και είναι λογικό να περιμένουμε την αποθράσυνση του Έρογλου, ο οποίος ήδη μιλά για δύο κράτη στην Κύπρο. Η απόφαση περί Κοσσόβου δίνει ηθική ώθηση στα σχέδια της Άγκυρας και του ψευδοπροέδρου Έρογλου και είμαι βέβαιος ότι θα επιδιώξουν αναγνώριση του ψευδοκράτους από αριθμό Ισλαμικών χωρών. Άλλωστε ο Νεο-Οθωμανισμός των Ερντογάν και Νταβούτογλου έχει καλλιεργήσει την βελτίωση και εμβάθυνση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Μουσουλμανικών χωρών.

Επιπλέον πρέπει να προβληματισθούμε ως Έλληνες, διότι στο γνωστό βιβλίο του «Το Στρατηγικό Βάθος» ο Τούρκος ΥΠ.ΕΞ. Αχμέτ Νταβούτογλου συσχετίζει την περίπτωση του Κοσσόβου με την περίπτωση της Μουσουλμανικής μειονότητος στη Δυτική Θράκη (βλέπε σελίδα 482 της ελληνικής εκδόσεως), Επίσης συσχετίζει την ελληνική Θράκη και με την περίπτωση της Κύπρου (σελ. 200) τονίζοντας ότι στόχος της Άγκυρας είναι η δημιουργία ενός διεθνούς νομικού πλαισίου που θα επιτρέψει στην Τουρκία να επεμβαίνει υπέρ των μουσουλμανικών μειονοτήτων της Βαλκανικής.

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί σε κάθε σώφρονα άνθρωπο και η συνεχής ενδυνάμωση και ενθάρρυνση του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού. Οι ΗΠΑ στηρίζουν στα Βαλκάνια τους Αλβανούς και τους Βόσνιους που είναι μουσουλμάνοι για να εξισορροπήσουν την φιλοϊσραηλινή πολιτική τους στο Μεσανατολικό, αλλά και γενικότερα για να εδραιώσουν την επιρροή τους και τις στρατιωτικές βάσεις τους. Το Κόσσοβο ουσιαστικά έγινε κράτος όταν οι ΗΠΑ βομβάρδισαν τη Σερβία το 1999. Με ξένες πλάτες οι Αλβανοί εθνικιστές σήμερα ονειρεύονται νέα κέρδη μετά την απόσχιση του Κοσσόβου. Μαυροβούνιο, Σκόπια και πιθανότατα η χώρα μας θα βρεθούν υπό πίεση με μειονοτικά και άλλα αιτήματα. Το ζήτημα των Τσάμηδων θα αναζωπυρωθεί από την επίσημη διπλωματία των Τιράνων. Όσο για το κράτος των Σκοπίων μετά τη γνωμοδότηση της Χάγης για το Κόσσοβο θα πρέπει να προβληματισθεί σοβαρότατα. Η εδαφική ακεραιότητα και η επιβίωση του πολυεθνικού μορφώματος των ψευδομακεδόνων τίθεται εν αμφιβόλω. Οι πολυάριθμοι Αλβανοί της ΦΥΡΟΜ πολύ σύντομα θα διεκδικήσουν την απόσχισή τους από τους Σλάβους, με τους οποίους εδώ και χρόνια συγκρούονται. Θα προτιμήσουν να ζουν μαζί με τους Αλβανούς του Κοσσόβου υλοποιώντας το όραμα της «Φυσικής Αλβανίας», όπως ονομάζεται ηπιότερα το σχέδιο της «Μεγάλης Αλβανίας».

Η Ελλάς δεν πρέπει παρ’ όλες τις έξωθεν πιέσεις να αναγνωρίσει το Κόσσοβο. Ας παραμείνουμε στη μέχρι τώρα άρνησή μας όπως κάνουν η Ρωσία, η Κίνα, η Ισπανία, η Ρουμανία, η Σλοβακία και φυσικά η Κύπρος. Αντιθέτως καλό είναι να διδαχθούμε από την εθνική αξιοπρέπεια των Σέρβων, οι οποίοι επισήμως δηλώνουν ότι ουδέποτε θα αναγνωρίσουν την αποκοπή και παραχώρηση των ιερών προσκυνημάτων τους: Του Κοσσυφοπεδίου, όπου έπεσε μαχόμενος κατά των Οθωμανών το 1389 ο Άγιος Λάζαρος των Σέρβων, και των Μετοχίων, όπου γεννήθηκε το Σερβικό έθνος και η Ορθόδοξη παράδοσή του. Το συμφέρον της Ελλάδος για να μιλήσουμε πρακτικά, αλλά και η ηθική της υποχρέωση για να μην ξεχνούμε και την ιστορική μας κληρονομιά, μας κατατάσσει στην αντίθετη όχθη από τους 10 δικαστές που εξευτέλισαν την έννοια του Διεθνούς Δικαίου. Και αν πιεσθούμε από φίλους και συμμάχους θα απαντούμε: Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά; Γιατί δεν αναγνωρίζετε και το δικαίωμα των Κούρδων να αποσχισθούν από την Τουρκίας; Προς δε τη φίλη και γείτονα Αλβανία το καλύτερο αντίβαρο στον καλπάζοντα αλυτρωτισμό της είναι η υπενθύμιση του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας του 1914 που προβλέπει την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου εντός των αλβανικών συνόρων. Η Ελλάς δεν θέλει να αμφισβητήσει τα υπάρχοντα σύνορα, όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να κάθεται με τα χέρια σταυρωμένα έναντι των προκλήσεων οποθενδήποτε προερχομένων!





Κ.Χ. 26-7-2010




Αντιβαρο
Η απάτη της δεκαετίας σε ταληράκια.
By STEVENIKO | Τρίτη 27 Ιουλίου 2010 | Posted in | With 0 comments

(του Charles Hugh Smith, κατακρεουργένα εμπλουτισμένο από την αφεντομουτσουνάρα μου).



1.Δώσε μερικά τρις δολάρια σε ενυπόθηκα δάνεια που δεν έχουν καμία ελπίδα να αποπληρωθούν στο ορατό μέλλον. Μην σε απασχολεί εάν αυτοί που τα παίρνουν δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, ή θα καταποντιστούν στην πρώτη κρίση, διότι εσύ θα τα πακετάρεις όλα μαζί σε δεκάδες δομημένα ομόλογα ενυπόθηκων υποχρεώσεων, δημιουργώντας μια απεριόριστη ζήτηση για δάνεια που είναι αδιάφορο εάν θα αποπληρωθούν. Το ζήσαμε όλοι τόσα χρόνια που μας παρακαλούσαν να μας δώσουν 400.000 ευρώ για να αγοράσουμε σπίτι με μισθούς των 1000-1500ευρώ.

2.Βάλε μια εταιρία αξιολόγησης να αξιολογήσει αυτά τα δομημένα ομόλογα ως απολύτως ασφαλή και χρησιμοποιώντας την καλή βαθμολογία τους, πούλα τα σε επενδυτές ανά τον κόσμο που ψάχνουν “ασφάλεια και αποδόσεις” λες και αυτά τα δύο είναι δυνατόν ποτέ να συνυπάρξουν. Όσο πιο μακρινοί και άσχετοι είναι οι επενδυτές τόσο το καλύτερο. Είτε πρόκειται για golden boys τραπεζών στην επαρχιακή γερμανία, είτε για ασφαλιστικά ταμεία στην ελλάδα όπου το ντήλ το έκανε ο ίδιος ο υπουργός οικονομικών, είτε για αποθεματικά δήμων της Νορβηγίας, σημασία έχει τα δομημένα ομόλογα να φύγουν από τα χέρια σου.

3.Καθώς πουλάς αυτά τα καταδικασμένα να αποτύχουν δομημένα ομόλογα, παίρνεις ταυτόχρονα θέσεις εναντίον τους (short-selling). Άλλωστε εσύ, περισσότερο από κάθε άλλον, γνωρίζεις πως αυτά τα δομημένα ομόλογα δεν θα αντέξουν στο πρώτο φύσημα.

4.Μόχλευσε τη θέση σου, έτσι ώστε για κάθε 1 δολάριο κεφαλαίου που διαθέτεις, να έχεις 100 δολάρια σε στοιχήματα.

5.Κρύψε αυτές τις μοχλευμένες θέσεις εναντίον των δομημένων που ο ίδιος πουλάς, πίσω από offshore εταιρίες ή αλλες λογιστικές πρακτικές που δεν εμφανίζονται στα επίσημα βιβλία σου.

6.Όταν φτάσει η ώρα η καλή και καταρρεύσουν τα δομημένα ομόλογα που πουλούσες, το κράτος θα σου μεταφέρει άμεσα δισεκατομμύρια δολάρια προκειμένου να μην καταρρεύσεις κι εσύ, είτε μέσω πακέτων στήριξης, είτε μέσω κρατικών εγγυήσεων. Ταυτόχρονα θα σου προσφέρει εμμέσως ακόμα περισσότερα, πληρώνοντας τα ιδιωτικά (over-the-counter) στοιχήματα που έβαλες με την AIG (120δις σε CDS έδωσε το κράτος μέσω της AIG μετά την κατάρρευση της Lehman, CDS που δεν ήταν σε καμία περίπτωση υποχρεωμένο να πληρώσει καθώς αποτελούσαν διμερή ιδιωτικά συμφωνητικά. Παρόλαυτα και ο πρώην ΥΠΟΙΚ των ΗΠΑ Paulson και ο νυν Geithner συμφώνησαν σε αυτές τις πληρωμές, χωρίς μάλιστα να αποκαλύψουν σε ποιον πήγαν όλα αυτά τα κρατικά χρήματα). Ταυτόχρονα μέσω των κεντρικών τραπεζών, επιτρέπεις σε αυτές τις ελίτ να δανειστούν αρκετά ακόμα δις με μηδενικό επιτόκιο.

7.Παίρνεις όλα αυτά τα κρατικά χρήματα που έβγαλες από το σημείο 6, αγοράζεις κρατικά ομόλογα μικρής διάρκειας και παίρνεις ένα άκοπο επιτόκιο 3-4% δανείζοντας το ίδιο το κράτος που σου πρόσφερε τα χρήματα.

8.Τώρα οι πολίτες που κατέγραψαν ήδη αρκετά τρις απώλειες από τις μετοχές ως επενδυτές (σε USD 12 τρις υπολογίζονται μόνο οι απώλειες των baby boomers που υπολόγιζαν να βγούν στη σύνταξη την επόμενη δεκαετία), από τις κρατικές εγγυήσεις και τα πακέτα στήριξης που δόθηκαν στις τράπεζες, πληρώνουν μέσω των φόρων το άκοπο επιτόκιο που εσύ απολαμβάνεις μέσω των ομολόγων.

9.Συνεχίζεις να αγοράζεις ομόλογα, καθώς το κράτος εκδίδει συνεχώς καινούργιο χρέος, προσπαθώντας να πληρώσει για όλες αυτές τις παροχές που προσφέρει στο χρηματο-οικονομικό σύστημα. Με λίγα λόγια το κράτος δανείζεται μέσω ομολόγων για να προσφέρει χρήματα στις ελίτ, που αυτές με τη σειρά τους αγοράζουν κρατικά ομόλογα κερδίζοντας το επιτόκιο.

10.Σε κάποιο σημείο σταμάτα να αγοράζεις ομόλογα και μάλιστα πούλα και μερικά από αυτά στις αγορές, προκειμένου να πέσουν οι τιμές τους και να αυξηθεί η επιτοκιακή απόδοσή τους (το spread που λέγαμε). Δημιούργησε συνθήκες υπερβολικής τεχνητής προσφοράς στην αγορά ομόλογων προκειμένου να αυξηθούν τα επιτόκια (σας θυμίζει το παράδειγμα της ελλάδας καθόλου κ. Προβόπουλε?). Διέδωσε στις αγορές πως το “σπάταλο” κράτος πρέπει να τιμωρηθεί.

11.Αγόρασε δις σε μακροχρόνια ομόλογα με τα αυξημένα επιτόκια προκειμένου να κερδίσεις από το παραπάνω επιτόκιο. Το παραπάνω επιτόκιο όμως βαρύνει τους προϋπολογισμούς των κρατών, που μπαίνουν σε περίοδο λιτότητας, κόβοντας τα έξοδα και αυξάνοντας τους φόρους, προκειμένου να συνεχίσουν να πληρώνουν τους υψηλότερους τόκους.

12.Την έβδομη μέρα ξεκουράσου, βλέποντας τα έσοδα σου να ρέουν καθώς το κράτος απομυζά τους πολίτες για να αποπληρώσει τα τοκοχρεωλύσια των ομολόγων που εξέδωσε για να “σώσει” το χρηματο-οικονομικό σύστημα από την “καταστροφή”.



Ποιά είναι η τρύπα σε αυτό το παιχνίδι?

Πώς α) το κράτος μπορεί να μην πληρώσει τα ομόλογά του, και πως β) μπορεί να δημιουργήσει πληθωρισμό για να διευκολύνει την αποπληρωμή τους.

Και για τις δύο περιπτώσεις οι ελίτ έχουν φροντίσει να διαθέτουν αρκετή δύναμη μέσα στο κράτος και τους οικονομολόγους του συστήματος προκειμένου να αποτρέψουν τέτοιες εξελίξεις.

Δεν είναι τυχαίο πως μετά την Ιρλανδία και μετά την Ελλάδα, προγράμματα λιτότητας ανακοινώθηκαν σχεδόν σε όλες τις χώρες, ανεξάρτητα με το εάν χρειάζονταν ή όχι. Τα προγράμματα λιτότητας έχουν στόχο να μειώσουν τις δαπάνες και να αυξήσουν τα έσοδα προκειμένου να μειώσουν (αποπληρώσουν) το χρέος.

Χρέος που δημιουργήθηκε κυρίως για να σώσει τις ελίτ.



Επιστροφή στην φεουδαρχία

Πρόκειται ουσιαστικά για μια επιστροφή στην προ-νεωτερική λογική των οικονομικών του κράτους. Ο ρόλος των φόρων στο κράτος του 17-18ου αιώνα, δεν ήταν να προσφέρουν υπηρεσίες στους πολίτες, αλλά να αποπληρώσουν τους αριστοκράτες ομολογιούχους που το είχαν δανείσει για να διεξάγει πολέμους που πολλές φορές οι ίδιοι αποφάσιζαν και κατεύθυναν. Η φορολογία δηλαδή ήταν regressive , με λίγα λόγια αντιστρόφως προοδευτική, καθώς έπαιρνε χρήματα από τους πολλούς για να τα μεταφέρει στους λίγους μέσω της πληρωμής των ομολόγων και των τόκων τους.

Η φορολογία των σύγχρονων κρατών τα τελευταία 20 χρόνια γίνεται ολοένα και λιγότερο προοδευτική (οι πλούσιοι πληρώνουν όλο και μικρότερους φορολογικούς συντελεστές και οι επιχειρήσεις διαθέτουν χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές από τους ιδιώτες), και περισσότερο αναλογική (ενιαίος φορολογικός συντελεστής για όλα τα εισοδήματα, αύξηση του αναλογικού ΦΠΑ, των αναλογικών φόρων στο πετρέλαιο κλπ). Άρα όλο και περισσότερο η φορολογία λειτουργεί ως μηχανισμός μεταφοράς πλούτου από τους φτωχότερους στους πλουσιότερους, μέσω της αποπληρωμής των ομολόγων.

Αν θέλετε κι άλλες ανατριχιαστικές αναλογίες για αυτή την επιστροφή στη φεουδαρχία πως θα σας φαινόταν το εξής: Οι αγγαρείες, οι εργασίες δηλαδή που επιτελούσε ο δουλοπάροικος υπέρ του κυρίου του, έχει υπολογιστεί πως ήταν συνήθως μεταξύ 20-30% του συνολικού εργασιακού του χρόνου. Με λίγα λόγια πρόσφερε το 20-30% της εργασίας του δωρεάν. Τι ποσοστό της εργασίας τους προφέρουν δωρεάν (μέσω τόκων) στις τράπεζες, όλοι όσοι διατηρούν σταθερά χρεωμένες πιστωτικές κάρτες? Περίπου 15% , και μάλιστα νιώθουν πολύ χαρούμενοι όταν μεταφέρουν το υπόλοιπο με προνομιακή χρέωση μόλις 7% για έναν χρόνο




«Την αλήθεια, ρε. Την αλήθεια»
By STEVENIKO | | Posted in | With 0 comments

Τους πόνεσε πολύ. Τους πόνεσε τόσο πολύ που ξέχασαν με την μία τους κανόνες της Δημοκρατίας που συχνά τους αναφέρουν όταν θέλουν να μας πείσουν ότι οι θέσεις και οι άδικες πολιτικές κινήσεις τους είναι για το κοινό καλό αλλά αυτοί οι κανόνες έχουν ως θύματα μόνο αυτούς που καταλαβαίνουν ότι η λεπίδα της γκιλοτίνας πέφτει μόνο προς τα κάτω, ποτέ προς τα πάνω. Αποδεικνύεται μέσα στον πολιτικό τους πανικό ότι αυτή εδώ την χώρα της Ολιγοκρατίας την διαχειριζόταν και την διαχειρίζονται όχι οι αχυράνθρωποι με την ψήφο του λαουτζίκου αλλά οι διακινητές των σκέψεων, που ο λαουτζίκος ποτέ δεν κατάλαβε ότι τους έχει παραδώσει την ελευθερία και την αλήθεια άνευ όρων. Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο; Αυτόν τον τόπο τον κυβερνάει το παρακράτος των ΜΜΕ.

Η ανωνυμία των ελεύθερων δικτυογράφων τελικώς ήταν η μεγαλύτερη πολιτική νίκη της νεότερης Ελλάδας από την εποχή που ο πολύγραφος δούλευε σε υπόγεια και οι διαχειριστές τους ήταν με ονόματα όπως «Κεραυνός», «Ανυπόμονος» και τόσα άλλα. Η ελευθερία της ζωής δεν απέχει καθόλου από την ελευθερία της σκέψης και της πληροφόρησης Όταν σου πληρώνουν το ενοίκιο του κρυφού υπογείου, όταν ο πολύγραφος έχει εικονικά τιμολόγια, όταν ο διαχειριστής μπαινοβγαίνει στην Γκεστάπο με το κουστουμάκι και το ονοματεπώνυμό του, όταν ο τάχα μου αγωνιστής πίνει τον πρωινό καφέ με τον αχυράνθρωπο δασκαλεύοντάς τον πώς θα περάσει την είδηση στον λαουτζίκο αποφεύγοντας την κοινωνική οργή, τότε καπηλευτής της ελευθερίας της άποψης δεν είναι ο ψηφισμένος φασίστας αλλά το καλολαδωμένο ανθρωπάκι με το επώνυμο άρθρο αλλά την ανώνυμη φιλοδοξία του. Ποιος λοιπόν είναι ο επικίνδυνος για την Δημοκρατία; Ο ανώνυμος με τις επώνυμες σκέψεις του ή ο επώνυμος με τις ανώνυμες επιθυμίες του;

Βεβαίως και γνωρίζουν ποιοι είμαστε όλοι εμείς. Βεβαίως και γνωρίζουν τί δουλειά κάνουμε, που ζούμε και πώς ζούμε. Είναι αφέλεια να θεωρούμε ότι κρυβόμαστε πίσω από την ανωνυμία μας. Εκεί που σκοντάφτουν τα φασιστοειδή που κυβερνάνε και διαχειρίζονται την Δημοκρατία μέσω νομίμων Μέσων, είναι στο ότι η κουκούλα του καταδότη πόνεσε και μισήθηκε περισσότερο από τον ίδιο τον κατακτητή. Δεν μας στήνουν ακόμη στον τοίχο γιατί απλά φοβούνται το Παγκόσμιο Δίκαιο στο οποίο ανήκει το Διαδίκτυο Αν ήταν θέμα εθνικό θα είχαν από καιρό στείλει στις έδρες μας τους ταγματασφαλίτες.

Αυτό που βγαίνει από το δήθεν κυνηγητό των ελεύθερων δικτυογράφων είναι ότι αυτό το παρακράτος δεν έγινε ποτέ κράτος. Πάντα σε παρακολουθούσε ο σπιούνος ποια εφημερίδα διαβάζεις και ποιον σταθμό εμπιστεύεσαι για την αλήθεια. Επειδή όμως τώρα πλέον είναι ακίνδυνο για το παρακράτος να διαβάζεις τις νόμιμες δικές του εφημερίδες και να ακούς ή να παρακολουθείς τους δικούς του νόμιμους σταθμούς βγάλαν τα λαγωνικά στην γύρα για να μας στείλουν στα Δημοκρατικά Υπόγεια της Αστυνομίας Δικτύου και Επικοινωνίας

Η δημοσιογραφική δεοντολογία στην Ελλάδα έχει εδώ και χρόνια καταστρατηγηθεί από τους ίδιους τους δημοσιολάγνους που για μία υπογραφή σε έντυπο και για μία θέση μέλους στην ΕΣΗΕΑ ξέχασαν ότι είναι υπάλληλοι της αλήθειας και όχι των αφεντικών που στήνουν ψεύτικες εφημερίδες, ψεύτικο ηλεκτρονικό τύπο για να μπορούν να διαχειρίζονται την οργή του λαού. Δεν καταδικάζω κανέναν βουλευτή που κλέβει, που καταχράζεται την εξουσία του και που είναι βασιλικότερος του βασιλέως. Καταδικάζω όμως σε εσχάτη προδοσία στην συνείδησή μου τους ανθρώπους που καλύπτουν όλους τους παραπάνω εν γνώση τους και κρύβουν από τους πραγματικούς εργοδότες τους, που είναι οι πολίτες αυτής της χώρας, την αλήθεια και μόνο αυτή. Διότι αν η αλήθεια που παίρνουμε σε δόσεις ήταν πραγματικά επώνυμη τότε δεν θα ήμασταν όλοι εμείς ανώνυμοι.





Simple Man
Χέρια ψηλά, που τίποτα δεν φθάνουν…
By STEVENIKO | | Posted in | With 0 comments


Του Ρούντι Ρινάλντι





Μέσα σε ένα ζοφερό κλίμα σκανδάλων, εξεταστικών, πραξικοπημάτων και διαταγμάτων των νέων επικυρίαρχων του ΔΝΤ-Ε.Ε. και τη σωρεία μέτρων και ρυθμίσεων που κλιμακώνουν την επιδρομή στο βιοτικό επίπεδο εργαζομένων και μικρομεσαίων, συμπληρώθηκαν χθες 36 χρόνια από τη μεταπολίτευση του 1974. Ποτέ, άλλοτε, στα χρόνια που μεσολάβησαν η χώρα, δηλαδή η οικονομία, η κοινωνία, ο λαός, η πολιτική, η δημοκρατία, ο πολιτισμός, η παιδεία, το περιβάλλον δεν είχαν βυθιστεί σε τέτοια κρίση και ποτέ άλλοτε δεν έλειπε τόσο αποφασιστικά, ένα όραμα, μια κινητήρια ιδέα, ένα έστω «φως στην άκρη του τούνελ», όπως συνήθιζαν πιο παλιά να λένε πολιτικοί σαν τον Α. Παπανδρέου.

Ο αστικός κόσμος -και ιδιαίτερα η μερίδα που στηρίζει και στηρίζεται στο Μνημόνιο και την επικυριαρχία των ΔΝΤ-Ε.Ε.- μοιάζει να παρακολουθεί με τα χέρια ψηλά όσα συμβαίνουν, χωρίς να προβάλει καμιά πολιτική, καμιά διαπραγμάτευση, κανένα ταμπού απέναντι στο «ριάλιτι» οικονομικής κοινωνικής και εθνικής κατεδάφισης που συντελείται με ταχείς ρυθμούς.
Σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο έχουμε την κατεδάφιση του ονείρου, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε ο εκσυγχρονισμένος μεταπρατισμός του ελληνικού αστισμού.

Τώρα, με την πλήρη εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων συνταγών-πακέτων ΔΝΤ και Ε.Ε., βυθίζει όχι μόνο τους εργαζόμενους στην ανέχεια και τη φτώχεια, αλλά και πλήττει τα στρώματα μικρομεσαίων και μεσαίων που, μέχρι τώρα, στήριζαν τις πολιτικές των αστικών κυβερνήσεων του δικομματισμού. Αυτή η χρεοκοπία σημαδεύει μια τεράστια αποτυχία ιστορικής διάστασης της αστικής τάξης να δώσει οποιαδήποτε λύση και προοπτική, προς όφελος της κοινωνίας. Καταγράφεται, έτσι, σε εχθρό του λαού και της κοινωνίας.

Αυτό που έχει αρχίσει να συναισθάνεται ο μέσος πολίτης -και συζητείται όλο και περισσότερο- είναι ότι αυτοί που κυβερνούν σήμερα και ειδικά η ομάδα που έχει τον καθημερινό σχεδιασμό (Παπανδρέου, Παμπούκης, Δρούτσας, Παπακωνσταντίνου κ.λπ.) μοιάζει με ομάδα που υλοποιεί ένα οργανωμένο σχέδιο διάλυσης του δημόσιου και κρατικού τομέα, ένα σχέδιο γενικευμένου αφελληνισμού της οικονομίας, ένα σχέδιο παραχώρησης (κατάλυσης) λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας. Τις προάλλες, σε μια φιλική συγκέντρωση, έγινε από μια παριστάμενη η εξής παρατήρηση: «Δεν μπορεί να είναι τυχαίο γεγονός η τόσο συχνά επαναλαμβανόμενη φράση του Παπανδρέου ότι έχουμε, πλέον, περιορισμένη κυριαρχία. Σαν να θέλει να συνηθίσουμε στην ιδέα αυτή και να τη θεωρήσουμε κάτι φυσιολογικό». Το Πίρι Ρέις θυμίζει πως η Τουρκία θεωρεί το μισό Αιγαίο δικό της, ο πρωθυπουργός μεταβαίνει στο Ισραήλ και οι στρατιωτικές ασκήσεις Ελλάδας-Ισραήλ επαναλαμβάνονται, ο Δρούτσας επισκέπτεται το Αφγανιστάν (φορώντας αλεξίσφαιρο στις μετακινήσεις) και βγάζει λόγους στις ελληνικές μονάδες που βρίσκονται εκεί (να γυρίσουν αμέσως πίσω, τώρα, όλοι και σώοι. Δεν έχουμε καμιά δουλειά σε αυτόν τον βρόμικο πόλεμο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ - χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη χώρα μας), τα γεωπολιτικά δεδομένα αλλάζουν (το δικαστήριο της Χάγης αναγνώρισε ως νόμιμη την απόσχιση του Κοσσόβου…) και οι δικοί μας, απλά, σηκώνουν τα χέρια ψηλά (ή εφαρμόζουν το σχέδιο;)

Ο λαός γιατί, όμως, να σηκώσει τα χέρια ψηλά; Τι θα έρθει από «πάνω»; Από τους αστούς πολιτικούς, από τους κυβερνήτες, από τους ελεγκτές και τους επίτροπους, από τους αρχιεπισκόπους και τους μανδαρίνους της αγοράς; Τίποτα, απολύτως, δεν θα ‘ρθει από «πάνω».

Η προοπτική, όσο αφελές και ουτοπικό κι αν φαίνεται, θα έρθει από τα «κάτω». Από τον λαό που θα αντισταθεί. Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται αυτό, όσο «πάντα γελασμένος» κι αν νιώθει ο λαός, είναι αυτός ο ίδιος που συχνά είναι «γελαστός» κι ανοίγει δρόμους!

Για μια μεγάλη μεταπολίτευση του Λαού!






Από το τραγούδι των Θ. Μικρούτσικου και Α. Αλκαίου «Πάντα γελαστοί και γελασμένοι» που τραγουδά ο Δ. Μητροπάνος που αφιερώθηκε στην δολοφονία των Τάσου Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού στη νεκρή ζώνη της Δερύνειας, στην Κύπρο, από Τούρκους φασίστες και τις δυνάμεις κατοχής 14/8/1996. Ο υπότιτλος του τραγουδιού είναι «Ισαάκ και Σολωμού και Μαρίνου μαρτύρων». Ο Χριστόφορος Μαρίνος ήταν ένας αναρχικός που βρέθηκε αυτοκτονημένος σε καμπίνα πλοίου το καλοκαίρι του 1996.





http://e-dromos.gr/
Από τους δρόμους , στους καναπέδες
By STEVENIKO | | Posted in | With 0 comments

Ιούλης 1965.

Ο πρώτος Ιούλης της μεταπολεμικής ιστορίας μας, που σημάδεψε τις
μετέπειτα πολιτικές, κοινωνικές , κλπ, εξελίξεις. Βασιλικό πραξικόπημα.
" Μήνας" διαρκών συγκρούσεων,που κράτησε μέχρι τον Σεπτέμβρη.
Εντονος αντιαμερικανισμός. Εντονη πολιτικοποίηση. Α υ θ ό ρ μ η τ η.
Ελάχιστες οι οργανωμένες δυνάμεις των τότε κομμάτων. Καμία
σχέση με τη σημερινή κατάσταση,πολύ περισσότερο προ 15 χρόνων.
Ταξικές συμμαχίες εργατών, αγροτών, φοιτητών.
Ο αέρας έφερνε καθημερινές συγκρούσεις στους δρόμους και η όλη
κατάσταση σηματοδοτούσε ανατροπές.
Το δίλλημμα ήταν: επανάσταση ή δικτατορία.
Η 21η Απρίλη των συνταγματαρχών έδωσε απάντηση.

Ιούλης 1974.

Στις 15 Ιούλη η ελληνική χούντα με τους κύπριους "ενωτικούς" φασίστες
προχώρησαν στην ανατροπή Μακάριου, εγκαθιστώντας για πρόεδρο
έναν δημοσιογράφο-ανδρείκελο, τον Νικ.Σαμψών.
Στις 20 του μήνα,σαν σήμερα, οι Τούρκοι εισέβαλαν στο Νησί.
Στρατιωτικά και πολιτικά απροστάτευτοι οι Κύπριοι.
Η ελληνική μεραρχία είχε αποσυρθεί απ΄ την Χούντα.
Ο Μακάριος είχε εκδιωχθεί απ΄τους "πατριώτες" του Γρίβα.
Χιλιάδες πρόσφυγες, αγνοούμενοι και το 40% του Νησιού υπό τουρκική
κατοχή.
Στις 24 Ιούλη η ελληνική Χούντα, παραδίδει στον Κων.Καραμανλή.
Μύτη δεν άνοιξε. Είχαν ανοίξει ό λ ε ς τον Ιούλη του ΄65.
Μεταπολίτευση.

Ανάμεσα στους δυό Ιούληδες, μεσολάβησε η... Χούντα.
Τί έγινε;;
Η Χούντα συνέτριψε το λαικό κίνημα που είχε αναπτυχθεί και
η Μεταπολίτευση ανέδειξε τους άκαπνους σε ηγέτες.

- Ξημερώματα 24 Ιούλη 1974, φτάνει στην Ελλάδα, ο "εθνάρχης"
Καραμανλής. Η Χούντα Ιωαννίδη-Γκιζίκη "μεταβιβάζει" την εξουσία
στον αυτοεξόριστο του Παρισιού!! ( ο εθνάρχης την είχε κοπανήσει
από τη χώρα, με το επώνυμο "Τριανταφυλλίδης", μετά τη δολοφονία
Λαμπράκη και τη "διαφωνία" του με το παλάτι!!).
Χάρη στην μεσολάβηση και την ευφυία του ακροδεξιού Ευαγ.Αβέρωφ,
η καταρρέουσα Χούντα, έρχεται σε συμβιβασμό και "αποδέχεται" την
επιστροφή Καραμανλή, ερήμην του ανίδεου και έκπληκτου Λαού.

- Ακολουθεί μια περίοδος "ίδρυσης" της νεο-δεξιάς, υπό τα αμήχανα
βλέμματα της διαλυόμενης Ενωσης Κέντρου και της εμφάνισης της
θύελλας που άκουγε στο όνομα Πασοκ και Ανδρέας Παπανδρέου.
Ο "εθνάρχης" στήνει το κράτος της νεο-Δεξιάς, κερδίζοντας σε δύο
αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις,με μεγάλα ποσοστά (1974 & 77).
Με το δημοψήφισμα του Νοέμβρη΄74, η χώρα απαλλάσεται από την
παρουσία-κυριαρχία των ξενόφερτων βασιλιάδων.
Το Πασοκ ετοιμάζεται για την εξουσία και η Αριστερά βολοδέρνει,
δέσμια δογματισμών και επικίνδυνων πειραματισμών.

Οκτώβρη του ΄81 , η χώρα αλλάζει σελίδα.

Ο κυρίαρχος Ανδρέας Παπανδρέου, "υλοποιεί" τα προδικτατορικά
συνθήματα-αιτήματα.
Για Δημοκρατία, κοινωνική πρόοδο, εθνική ανεξαρτησία, λαική συμμετοχή.
Στην περίοδο μέχρι το φθινόπωρο του ΄85, το Πασοκ διαχειρίζεται τα
κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, τα ζητήματα Δημοκρατίας
και εξωτερικής πολιτικής , με γνώμονα τα συμφέροντα των πολιτών
και των "μη προνομιούχων" Ελλήνων.
Μετά τις εκλογές του ΄85, αρχίζει η αντίστροφη πορεία.
Το Πασοκ α υ τ ο α ν α ι ρ ε ί τ αι.
Απονευρώνει και, τελικά, ακυρώνει την πλειοψηφία των ευνοικών,
για τον Λαό, μέτρων που είχε πάρει.
Ενσωματώνεται πλήρως.
Με ελάχιστες και ανούσιες διαφοροποιήσεις, με Ανδρέα ή Σημίτη,
υιοθετεί συντηρητικές και αντιλαικές πολιτικές.
Μέχρι που καταρρέει.

Η μεγάλη παρένθεση. Ο Μητσοτάκης (1990-93).
Βρώμικο ΄89.

Η Αριστερά με το ΚΚΕ και ο Μητσοτάκης, σε συντονισμό με μεγαλοιδιοκτήτες
ΜΜΕ, οδήγησαν τον Ανδρέα,τον Μένιο Κουτσόγιωργα και τον Δημήτρη
Τσοβόλα, στο Ειδικό Δικαστήριο!!
Ο Ανδρέας τους "έγραψε", ο Μένιος πέθανε μέσα στο δικαστήριο και
ο Τσοβόλας καταδικάστηκε!!
Α υ τ ό και μόνον α υ τ ό, έμεινε αγαπητοί σύντροφοι της δεξιάς
και της αριστεράς (για να διακωμωδίσω φράση του Κύρκου!!).
Τίποτα άλλο!!
Ο Μητσοτάκης πραγματοποίησε το ιστορικό του απωθημένο και
κυβέρνησε για τρία ολόκληρα χρόνια. Ξεπάτωσε το κράτος, κάποιες
κατακτήσεις και ολίγα δικαιώματα!!
Τον έριξε στον χαλέ-κουβά της ιστορίας ο σημερινός πρόεδρος της
Ν.Δούλας, Αντώνιος Σαμαράς!!
Ας φυλαχτούμε, στο μέλλον, από τέτοιες "παρενθέσεις"!!

Καραμανλής, ένας Φυγάς (2004-2009).

Για πρώτη φορά η χώρα εξέλεξε τέτοια μετριότητα για πρωθυπουργό.
Και μάλιστα, δύο φορές.
(αυτό, προφανώς, οφείλεται στην υπερ-δυσαρέσκεια, που κατάφερε
να δημιουργήσει το Πασοκ του Σημίτη).
Από τον πόλεμο κατά των νταβατζήδων, κατέληξε κολυμβητής στην
Ραφήνα.
Από υπεύθυνος πρωθυπουργός, σε μακάριο θεατή εξελίξεων καταστροφής.
(Δεν αξίζει ουσιαστικής αναφοράς ο ίδιος και οι πολιτικές του, παρά,
μόνο ένα παράσημο 11 εκατ.Ελλήνων, μεταφραζόμενο σε 110 εκατ.
ανοιχτών δακτύλων).

Δύο σημαντικές αναφορές.

α) Η εξέγερση του Πολυτεχνείου,τον Νοέμβρη του ΄73.
Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία.
Σταθμός στην αντιδικτατορική πάλη. Προθάλαμος αλλαγών.
Κίνημα αυθόρμητο. Εξω και πέραν μηχανισμών.
Ανέδειξε νέους ηγέτες. Ανοιξε νέες προοπτικές.
( η συνέχεια αυτού του αγώνα, υπήρξε απογοητευτική. Οι στόχοι
που έθεσε, μετεξελίχτηκαν σε μέσο ανάδειξης προσώπων και
φατριών, σε κάθε λογής καρέκλα-εξουσία.
Η ευθύνη βαραίνει τα πρόσωπα. ΠΟΤΕ τις Ιδέες).
β) Εμφάνιση τρομοκρατίας.
Ενάμισυ χρόνο μετά την μεταπολίτευση, εμφανίζεται για πρώτη
φορά στην Ελλάδα τρομοκρατική οργάνωση.
Είναι η 17 Νοέμβρη, που στις 23/12/1975, δολοφονεί τον σταθμάρχη
της CIA στην Αθήνα.
Πραγματοποιεί 23 δολοφονίες, τραυματισμούς, εκρήξεις βομβών,
διάφορες επιθέσεις,αποστολή προκηρύξεων σε εφημερίδες.
Εξαρθρώνεται Ιούνη 2002, επί Χρυσοχοίδη!!
Ακολουθούν, μέχρι σήμερα, κι άλλες.
Αφετηρίες,Δράση και Αποτελέσματα, ευθέως αμφισβητούμενα.

Γενικά συμπεράσματα.

1) Τα προδικτατορικά λαικά αιτήματα για Δημοκρατία, Εθνική κυριαρχία
και Ανεξαρτησία, κοινωνική αλλαγή και πρόοδο, "ικανοποιήθηκαν"
σ΄ένα βαθμό, από τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις.
Εκτονώθηκε η έντονη λαική δυσαρέσκεια και διασώθηκε το υπάρχον
πολιτικό σύστημα, που κινδύνευε με ανατροπές.
Οι "κατακτήσεις" ήσαν δ ο τ έ ς.

2) Οι προδικτατορικοί αγώνες εργατών, αγροτών, φοιτητών, οδήγησαν
το πολιτικό σύστημα στην εξαγωγή ενός ιστορικού, κρίσιμου,πολιτικού
συμπεράσματος: " δεν αφήνουμε ανεξέλεγκτο το Λαό".
Είχαν διαπιστώσει πως η αυθόρμητη δράση των μαζών, μπορούσε
να οδηγήσει το κρατούν σύστημα σε περιπέτειες και ενδεχομένως,
στην ανατροπή του.
Μετά την πτώση της Χούντας, τα κόμματα οργανώθηκαν.
Για την ακρίβεια "μάντρωσαν" τους οπαδούς τους.
Τους αφαίρεσαν κάθε ουσιαστικό δικαίωμα συν-διαμόρφωσης πολιτικής
και τους μετέτρεψαν σε μεταφερόμενους μηχανοκίνητους λόχους
επιδείξεων και εντυπωσιασμού. Με τα απαραίτητα ανταλλάγματα.
Μια θέση στο δημόσιο, την πρόσληψη ενός παιδιού. Ενα ρουσφέτι
από τον βουλευτή, τον Δήμαρχο ή τον γραμματέα κάποιας νομαρχιακής
επιτροπής.

3) Στην παραπάνω διαδικασία περιθωριοποίησης της κοινωνίας και
υπονόμευσης των αγώνων της, σημαντικώτατο ρόλο,πέραν της πολιτικής
και μιντιακής εξουσίας, διαδραμάτισε και η συνδικαλιστική ηγεσία
του τόπου.
" Ψηφίστε με, εκλέξτε με και αφήστε την λύση ΟΛΩΝ των προβλημάτων
σε μένα"!!
Αυτό ήταν το μήνυμα και η πρακτική, της συνδικαλιστικής ηγεσίας.
Η φωτεινή εξαίρεση της περιόδου, που άνοιξε με την διάσπαση της
συνδ.παράταξης του Πασοκ (λόγω της λιτότητας του ΄85), δυστυχώς
οδήγησε σε χειρότερες καταστάσεις, μόλις η παράταξη επανασυγκολήθηκε!
Η πολιτική του καναπέ είχε αποδώσει τα αναμενόμενα.

4) - Η εκχώρηση δικαιωμάτων από τους πολίτες στις κάθε λογής και
μορφής εξουσίες, αποδείχτηκε χίμαιρα.
Αναποτελεσματική και λανθασμένη.
- Οι αγώνες δεν διεξάγονται δι΄αντιπροσώπου.
- Τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα δεν εκχωρούνται σε
φωτισμένους ηγέτες.
- Η λύση των προβλημάτων του Λαού, δ ε ν είναι συνάρτηση
πατριωτισμού ή ραγιαδισμού.

5) Σήμερα.
Στις 24 Ιούλη 1974 η χώρα βγήκε από μια μεγάλη περιπέτεια.
Με εθνικά, πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά.
Ο χαρακτήρας της μεταβίβασης της εξουσίας απο την Χούντα
στην νεο-Δεξιά, εκείνη τη νύχτα, καθόρισε τις εξελίξεις.
...Και τις καθορίζει ακόμα.
...Από την σημερινή, νέα και μεγάλη περιπέτεια κάποτε θα βγούμε.
Θα υπάρξει στο μέλλον μια νύχτα από την 23η στην 24η ενός μήνα.
Εάν, εκείνο το ξημέρωμα μας βρει ζωντανούς, εξαρτάται από σήμερα.
Εάν σήμερα και όχι αύριο δεν διαμορφώσουμε εκείνες τις συνθήκες,
που θα επιτρέπουν Ζωή, Αξιοπρέπεια,Ελευθερία και Δημοκρατία, τότε
και η μελλοντική "μεταπολίτευση" θάναι δ ο τ ή.
Μια τέτοια "μεταπολίτευση" δεν την χρειαζόμαστε, ούτε εμείς, ούτε τα
παιδιά μας...
...Οι προδικτατορικοί δρόμοι άδειασαν.
Οι μεταπολιτευτικοί καναπέδες γέμισαν...

Το ρολόι της Ιστορίας ξεκινάει πάλι.
Σ Η Μ Ε Ρ Α.
ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ...
Από τους καναπέδες, στους δρόμους.-


( Οι δρόμοι "αφιερώνονται" σ΄ όλους εκείνους που "έφυγαν " ή απο-
στρατεύτηκαν. Στους απογοητευμένους συντρόφους.
Οι καναπέδες "αφιερώνονται" στους βολεμένους συντρόφους ).





http://politikokoraki.blogspot.com/