Ο Παπανδρέου πλέκει τον ύμνο της Παγκοσμιοποίησης δείχνοντας τον 4ο δρόμο "της υποτέλειας"
Διαβάστε την συνέντευξη που έδωσε ο ΓΑΠ στο "Christian Science Monitor" στις 10 Αυγούστου και εμπεδώσετε την κοσμοθεωρία του σύμφωνα με την οποία "εξανθρωπίζεται" ο καπιταλισμός. Κεφαλαιοκρατία και Νέα τάξη Πραγμάτων με ανθρώπινο πρόσωπο.
Έλα @@ στον τόπο σου.
Κάθε παράγραφος και ένα διαμάντι.
•"Εάν είμαστε ανίκανοι να διαχειριστούμε τις περιπλοκές αυτής της νέας αλληλοεξάρτησης, ολόκληρο το σύστημα της παγκοσμιοποίησης θα βραχυκυκλώσει"
• "Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι ένα ουδέτερο πράγμα που οδηγείται από κάποια ανώτερη δύναμη".
• "Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ένας «τέταρτος δρόμος» που διασφαλίζει την ελευθερία των αγορών να αναπτύσσονται και να καινοτομούν, αλλά προ πάντων εξασφαλίζει ότι η δημοκρατία δεν θα υπάγεται ποτέ στις αγορές"
Έλα @@ στον τόπο σου.
Κάθε παράγραφος και ένα διαμάντι.
•"Εάν είμαστε ανίκανοι να διαχειριστούμε τις περιπλοκές αυτής της νέας αλληλοεξάρτησης, ολόκληρο το σύστημα της παγκοσμιοποίησης θα βραχυκυκλώσει"
• "Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι ένα ουδέτερο πράγμα που οδηγείται από κάποια ανώτερη δύναμη".
• "Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ένας «τέταρτος δρόμος» που διασφαλίζει την ελευθερία των αγορών να αναπτύσσονται και να καινοτομούν, αλλά προ πάντων εξασφαλίζει ότι η δημοκρατία δεν θα υπάγεται ποτέ στις αγορές"
Αυτή την συνέντευξη του την ενεχείρησαν προφανώς οι της διακυβέρνησης και όχι οι της κυβέρνησής του.
Τι να πούμε; Αν δεν είναι (που είμαστε σίγουροι πλέον) το πιόνι ....
στην σκακιέρα της παγκόσμιας διακυβέρνησης τότε θα θυμηθούμε και θα του αφιερώσουμε το:
"μωραίνει κύριος ον βούλεται απωλέσαι"
Σε ελεύθερη απόδοση από το κείμενο της συνέντευξής του:
Γ.Παπανδρέου:"Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι ένα ουδέτερο πράγμα που οδηγείται από κάποια ανώτερη δύναμη. Είναι μια διαδικασία που πρέπει να καθοδηγήσουμε ή να ρυθμίσουμε και να την θέσουμε σε ένα πλαίσιο αξιών. Γιατί θέλουμε την παγκοσμιοποίηση; Πώς βοηθά την ανθρωπότητα; Πώς εξετάζουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις όπως την φτώχεια, την αλλαγή κλίματος και την ενεργειακή ασφάλεια όχι ακριβώς από μια στενή οικονομική άποψη, αλλά και από μια ευρύτερη προοπτική;
Με άλλες λέξεις, μπορεί ο παγκόσμιος καπιταλισμός να εξανθρωπιστεί, ή θα αφεθεί αχαλίνωτος, επιτρέποντας τις δυνάμεις που εξουσιάζουν να κυριαρχήσουν ακόμη περισσότερο; Εάν οι νέες δυνάμεις που εξαπολύονται από την παγκοσμιοποίηση - εάν τα τρισεκατομμύρια στις οικονομικές ροές ή η παγκόσμια προσιτότητα των μέσων και της τεχνολογίας - δεν ελέγχεται δημοκρατικά, θα έχουμε μεγαλύτερες ανισότητες, μεγαλύτερη συγκέντρωση δύναμης - και πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες για την καταστροφή.
Εάν είμαστε ανίκανοι να διαχειριστούμε τις περιπλοκές αυτής της νέας αλληλοεξάρτησης, ολόκληρο το σύστημα της παγκοσμιοποίησης θα βραχυκυκλώσει.
Υπάρχουν εκείνοι που είναι σε θέση να αναπτυχτούν σε αυτόν τον διεθνοποιημένο κόσμο και εκείνοι που μένουν περιθωριοποιημένοι. Πιστεύω ότι τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης ξεπερνούν έντονα τους κινδύνους σε βάρος, αλλά αυτοί οι κίνδυνοι πρέπει να ρυθμιστούν προσεκτικά. Είναι κρίσιμο ότι η παγκοσμιοποίηση δεν πρέπει να οδηγήσει μια φυλή στον πάτο, αλλά συντονισμένα να βοηθήσει το κάθε βιοτικό επίπεδο προωθώντας την κοινωνική δικαιοσύνη.
Αντί για ένα «τρίτος δρόμο» θα έλεγα ότι χρειαζόμαστε έναν «τέταρτο δρόμο» Στην επιδίωξη ενός «τρίτου τρόπου» στη δεκαετία του '90, την υπερβολική εμπιστοσύνη στις αγορές ως μέτρο της αύξησης και την υπόθεση ότι οι αγορές πάντα δεξιά βγάζονται για να μην είναι σωστές καθόλου. Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ένας «τέταρτος δρόμος» που διασφαλίζει την ελευθερία των αγορών να αναπτύσσονται και να καινοτομούν, αλλά προ πάντων εξασφαλίζει ότι η δημοκρατία δεν θα υπάγεται ποτέ στις αγορές.
Ο «τέταρτος δρόμος» εξαρτάται από τα αρμόδια, δημοκρατικά όργανα που βάζουν τη παγκόσμια αλληλεγγύη επάνω από τα εθνικά συμφέροντα. Πρέπει να πάρουμε την παγκοσμιοποίηση και να αποφασιστούμε που θέλουμε να πάμε.
Αυτό σημαίνει διάφορα πράγματα. Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση. Τα πολυεθνικά όργανα όπως οι G20 και τα Η.Ε. πρέπει να γίνουν πιο αντιπροσωπευτικά. Πρέπει να αποφασίσουμε ακριβώς πόση αλληλοεξάρτηση θέλουμε και πόση αυτονομία θέλουμε. Περισσότερη αυτονομία σημαίνει περισσότερος έλεγχος. Για παράδειγμα, εάν ένα έθνος είναι αυτάρκες στην ενέργεια λόγω του αέρα και της ηλιακής ηλεκτρικής παραγωγής, θα επηρεαστεί λιγότερο από αυτό που εξαρτάται από τις παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου. Θα εξαρτάται λιγότερο από τις διεθνείς τιμές, θα επηρεάζεται λιγότερο από πιθανούς πολέμους και συγκρούσεις στις πετρελαιοπαραγωγές χώρες.
Υπάρχει επίσης το θέμα της πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης. Ακριβώς επειδή η νεώτερη γενεά έχει αφομοιώσει μια παγκόσμια κουλτούρα μέσω της επικοινωνίας κοινών συμβόλων, η δημοφιλής μουσική και ένας κοινός έλεγχος των παγκόσμιων προβλημάτων δεν σημαίνει ενδυνάμωση."
http://activistis.gr/
Τι να πούμε; Αν δεν είναι (που είμαστε σίγουροι πλέον) το πιόνι ....
στην σκακιέρα της παγκόσμιας διακυβέρνησης τότε θα θυμηθούμε και θα του αφιερώσουμε το:
"μωραίνει κύριος ον βούλεται απωλέσαι"
Σε ελεύθερη απόδοση από το κείμενο της συνέντευξής του:
Γ.Παπανδρέου:"Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι ένα ουδέτερο πράγμα που οδηγείται από κάποια ανώτερη δύναμη. Είναι μια διαδικασία που πρέπει να καθοδηγήσουμε ή να ρυθμίσουμε και να την θέσουμε σε ένα πλαίσιο αξιών. Γιατί θέλουμε την παγκοσμιοποίηση; Πώς βοηθά την ανθρωπότητα; Πώς εξετάζουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις όπως την φτώχεια, την αλλαγή κλίματος και την ενεργειακή ασφάλεια όχι ακριβώς από μια στενή οικονομική άποψη, αλλά και από μια ευρύτερη προοπτική;
Με άλλες λέξεις, μπορεί ο παγκόσμιος καπιταλισμός να εξανθρωπιστεί, ή θα αφεθεί αχαλίνωτος, επιτρέποντας τις δυνάμεις που εξουσιάζουν να κυριαρχήσουν ακόμη περισσότερο; Εάν οι νέες δυνάμεις που εξαπολύονται από την παγκοσμιοποίηση - εάν τα τρισεκατομμύρια στις οικονομικές ροές ή η παγκόσμια προσιτότητα των μέσων και της τεχνολογίας - δεν ελέγχεται δημοκρατικά, θα έχουμε μεγαλύτερες ανισότητες, μεγαλύτερη συγκέντρωση δύναμης - και πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες για την καταστροφή.
Εάν είμαστε ανίκανοι να διαχειριστούμε τις περιπλοκές αυτής της νέας αλληλοεξάρτησης, ολόκληρο το σύστημα της παγκοσμιοποίησης θα βραχυκυκλώσει.
Υπάρχουν εκείνοι που είναι σε θέση να αναπτυχτούν σε αυτόν τον διεθνοποιημένο κόσμο και εκείνοι που μένουν περιθωριοποιημένοι. Πιστεύω ότι τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης ξεπερνούν έντονα τους κινδύνους σε βάρος, αλλά αυτοί οι κίνδυνοι πρέπει να ρυθμιστούν προσεκτικά. Είναι κρίσιμο ότι η παγκοσμιοποίηση δεν πρέπει να οδηγήσει μια φυλή στον πάτο, αλλά συντονισμένα να βοηθήσει το κάθε βιοτικό επίπεδο προωθώντας την κοινωνική δικαιοσύνη.
Αντί για ένα «τρίτος δρόμο» θα έλεγα ότι χρειαζόμαστε έναν «τέταρτο δρόμο» Στην επιδίωξη ενός «τρίτου τρόπου» στη δεκαετία του '90, την υπερβολική εμπιστοσύνη στις αγορές ως μέτρο της αύξησης και την υπόθεση ότι οι αγορές πάντα δεξιά βγάζονται για να μην είναι σωστές καθόλου. Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ένας «τέταρτος δρόμος» που διασφαλίζει την ελευθερία των αγορών να αναπτύσσονται και να καινοτομούν, αλλά προ πάντων εξασφαλίζει ότι η δημοκρατία δεν θα υπάγεται ποτέ στις αγορές.
Ο «τέταρτος δρόμος» εξαρτάται από τα αρμόδια, δημοκρατικά όργανα που βάζουν τη παγκόσμια αλληλεγγύη επάνω από τα εθνικά συμφέροντα. Πρέπει να πάρουμε την παγκοσμιοποίηση και να αποφασιστούμε που θέλουμε να πάμε.
Αυτό σημαίνει διάφορα πράγματα. Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση. Τα πολυεθνικά όργανα όπως οι G20 και τα Η.Ε. πρέπει να γίνουν πιο αντιπροσωπευτικά. Πρέπει να αποφασίσουμε ακριβώς πόση αλληλοεξάρτηση θέλουμε και πόση αυτονομία θέλουμε. Περισσότερη αυτονομία σημαίνει περισσότερος έλεγχος. Για παράδειγμα, εάν ένα έθνος είναι αυτάρκες στην ενέργεια λόγω του αέρα και της ηλιακής ηλεκτρικής παραγωγής, θα επηρεαστεί λιγότερο από αυτό που εξαρτάται από τις παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου. Θα εξαρτάται λιγότερο από τις διεθνείς τιμές, θα επηρεάζεται λιγότερο από πιθανούς πολέμους και συγκρούσεις στις πετρελαιοπαραγωγές χώρες.
Υπάρχει επίσης το θέμα της πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης. Ακριβώς επειδή η νεώτερη γενεά έχει αφομοιώσει μια παγκόσμια κουλτούρα μέσω της επικοινωνίας κοινών συμβόλων, η δημοφιλής μουσική και ένας κοινός έλεγχος των παγκόσμιων προβλημάτων δεν σημαίνει ενδυνάμωση."
http://activistis.gr/
STEVENIKO
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...
