Η ‘έξυπνη’ Τουρκία
Το κράμα του ρεαλιστικού Ισλάμ με τη διεθνή διπλωματία, που έχει πετύχει στη σύγχρονη Τουρκία ο Ταγίπ Ερντογάν, δεν σταματά να εκπλήσσει. Προκαλώντας ειδήσεις και διαμορφώνοντας νέα ατζέντα στη θεώρηση των σχέσεων της Τουρκίας με μια Ευρώπη διστακτική ως προς το να τη φανταστεί ποτέ πλήρες μέλος της Γηραιάς Ηπείρου.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας, Αλί Μπαρντάκογλου. Που κατά τον τρέχοντα χρόνο έχει καταφέρει να ισορροπήσει με θαυμαστή επιτυχία, στη λεπτή κόκκινη γραμμή του τουρκικού παράδοξου: Οι ισλαμιστές του Ερντογάν να παρουσιάζονται περισσότερο μοντέρνοι και πραγματιστές, σε σχέση με τους κατεξοχήν θεματοφύλακες του Κεμαλισμού, τους στρατηγούς, που προσπαθούν ακόμη να ξεμπλέξουν από τη συνωμοσία Εργκενεκόν.
Στις αρχές του έτους, ο κ. Μπαρντάκογλου στάθηκε στο πλευρό του κ. Βαρθολομαίου, του Πατριάρχη που το τουρκικό κράτος κομπιάζει να προσφωνήσει ‘Οικουμενικό‘, και εμφανίστηκε υπέρμαχος της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.
Χθες, προανήγγειλε ουσιαστικά την ανέγερση τεμένους στην Κατεχόμενη Λευκωσία, και, σε αντίβαρο, εμφανίστηκε θετικός στο να επιτραπεί η λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας, στην Κωνσταντινούπολη. Κάνοντας την καρδιά των απανταχού Ελλήνων που τον άκουσαν ή διάβασαν όσα είπε, να δακρύζει ήδη και μόνο στη σκέψη.
Φυσικά, ο κ. Μπαρντάκογλου πρόσθεσε ως ‘ουρά’ στις δηλώσεις του, το ότι μια τέτοια εξέλιξη στην κατά τους Τούρκους ‘Instabul’, υπερβαίνει τις δικές του αρμοδιότητες, ως Διευθυντή Θρησκευτικών Υποθέσεων. Υπόθεση… μισο-ανοιγμένη δηλαδή, με παραπομπές στο μέλλον. Και τον Ερντογάν.
Ο Αλί Μπαρντάκογλου επιδεικνύει προχωρημένη ευχέρεια και ευελιξία στον χειρισμό θεμάτων, που κάποιες άλλες εποχές αποτελούσαν απλησίαστα ταμπού, στις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας. Δίνει όσα κομμάτια του παζλ κρίνει ο ίδιος ότι προσφέρουν υπηρεσία στην πατρίδα του, και αφήνει τη φαντασία και τις προσδοκίες να συνθέσουν το υπόλοιπο μωσαϊκό.
Κάπως έτσι, η συζήτηση ανοίγει, από την Κωνσταντινούπολη ως την Κύπρο, και από την Ανατολική Θράκη ως την άλλη άκρη της βαλκανικής χερσονήσου, της διαχρονικής πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης.
Ανοίγοντας την κουβέντα περί θρησκευτικών ελευθεριών, ανοχής και κατανόησης, η ισλαμική κυβέρνηση Ερντογάν προσδοκά να κερδίσει δια παντός ένα πιστοποιητικό πολιτικού τεχνοκράτη, στα μάτια και τη συνείδηση των Ευρωπαίων. Γνωρίζοντας ότι μια τέτοια υψηλών προσδοκιών στρατηγική, περνά μέσα από τη θάλασσα του Αιγαίου. Και τις καρδιές των Ελλήνων.
http://www.statesmen.gr/
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας, Αλί Μπαρντάκογλου. Που κατά τον τρέχοντα χρόνο έχει καταφέρει να ισορροπήσει με θαυμαστή επιτυχία, στη λεπτή κόκκινη γραμμή του τουρκικού παράδοξου: Οι ισλαμιστές του Ερντογάν να παρουσιάζονται περισσότερο μοντέρνοι και πραγματιστές, σε σχέση με τους κατεξοχήν θεματοφύλακες του Κεμαλισμού, τους στρατηγούς, που προσπαθούν ακόμη να ξεμπλέξουν από τη συνωμοσία Εργκενεκόν.
Στις αρχές του έτους, ο κ. Μπαρντάκογλου στάθηκε στο πλευρό του κ. Βαρθολομαίου, του Πατριάρχη που το τουρκικό κράτος κομπιάζει να προσφωνήσει ‘Οικουμενικό‘, και εμφανίστηκε υπέρμαχος της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.
Χθες, προανήγγειλε ουσιαστικά την ανέγερση τεμένους στην Κατεχόμενη Λευκωσία, και, σε αντίβαρο, εμφανίστηκε θετικός στο να επιτραπεί η λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας, στην Κωνσταντινούπολη. Κάνοντας την καρδιά των απανταχού Ελλήνων που τον άκουσαν ή διάβασαν όσα είπε, να δακρύζει ήδη και μόνο στη σκέψη.
Φυσικά, ο κ. Μπαρντάκογλου πρόσθεσε ως ‘ουρά’ στις δηλώσεις του, το ότι μια τέτοια εξέλιξη στην κατά τους Τούρκους ‘Instabul’, υπερβαίνει τις δικές του αρμοδιότητες, ως Διευθυντή Θρησκευτικών Υποθέσεων. Υπόθεση… μισο-ανοιγμένη δηλαδή, με παραπομπές στο μέλλον. Και τον Ερντογάν.
Ο Αλί Μπαρντάκογλου επιδεικνύει προχωρημένη ευχέρεια και ευελιξία στον χειρισμό θεμάτων, που κάποιες άλλες εποχές αποτελούσαν απλησίαστα ταμπού, στις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας. Δίνει όσα κομμάτια του παζλ κρίνει ο ίδιος ότι προσφέρουν υπηρεσία στην πατρίδα του, και αφήνει τη φαντασία και τις προσδοκίες να συνθέσουν το υπόλοιπο μωσαϊκό.
Κάπως έτσι, η συζήτηση ανοίγει, από την Κωνσταντινούπολη ως την Κύπρο, και από την Ανατολική Θράκη ως την άλλη άκρη της βαλκανικής χερσονήσου, της διαχρονικής πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης.
Ανοίγοντας την κουβέντα περί θρησκευτικών ελευθεριών, ανοχής και κατανόησης, η ισλαμική κυβέρνηση Ερντογάν προσδοκά να κερδίσει δια παντός ένα πιστοποιητικό πολιτικού τεχνοκράτη, στα μάτια και τη συνείδηση των Ευρωπαίων. Γνωρίζοντας ότι μια τέτοια υψηλών προσδοκιών στρατηγική, περνά μέσα από τη θάλασσα του Αιγαίου. Και τις καρδιές των Ελλήνων.
http://www.statesmen.gr/
STEVENIKO
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...
