[ ]
Πρόσφατες Αναρτήσεις
Ζαλισμένα και επικίνδυνα θύματα…
Τρίτη 17 Αυγούστου 2010 Posted by STEVENIKO


Με την πίστη μας στην ανοησία και στο μη-λογικό, με την εμπιστοσύνη που δείχνουμε στα ζωώδη μας ένστικτα, έχουμε οδηγηθεί σε μια κοινωνία όπου οι περισσότεροι είμαστε πλέον επικίνδυνα θύματα. «Επικίνδυνα», γιατί επιβάλλουμε με πάμπολλες μεθόδους τη θυματοποίηση ακόμη και σε εκείνους που την αρνούνται, ακόμη και σε εκείνους που έχουν καταλάβει ότι πρέπει να αρχίσουν να χρησιμοποιούν αυτό το παράξενο πράγμα που έχουν πίσω από το μάτια τους, το μυαλό…

Φυσικά, κάποιοι πολύ πιο έξυπνοι από εμάς έχουν καταλάβει εδώ και αιώνες τα μυστικά του χειρισμού των ηλίθιων. Αυτοί μας βλέπουν όπως οι κτηνοτρόφοι βλέπουν τα κοτόπουλα και τα μοσχάρια: Ως τροφή, ως κατευθυνόμενα κοπάδια, ως μηχανισμούς κέρδους και απόλαυσης για τους εαυτούς τους.

Δείτε γύρω σας τι συμβαίνει: Εκατομμύρια άνθρωποι ζούνε μια απαίσια ζωή, με καθημερινό πόνο και άγχος, για μερικά ψίχουλα, και στο τέλος πεθαίνουν από καρκίνους, από αρρώστιες, είτε πεινασμένοι με ψεύτικες και ανεπαρκείς συντάξεις. Υπάλληλοι, εργάτες, υφιστάμενοι…

Κοριτσάκια -και αγοράκια- οδηγούνται στην πορνεία και στα ναρκωτικά, και βιάζονται -με τη συγκατάθεσή τους μάλιστα- από ανθρωπόμορφα κτήνη, για να κερδίσουν μερικά χρήματα και χημικές απολαύσεις.

Οι λιγοστοί άνθρωποι του πνεύματος «τυποποιούνται» μέσα από σκληρούς μηχανισμούς και επιβαλλόμενες πρακτικές για να παράγουν διανοητικό έργο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μονάχα για το κέρδος βιομηχανιών και στρατών. Τους επιβάλλεται ένα σύστημα σκέψης που τους υποχρεώνει να σκέφτονται με στεγανά. Και ώς αντάλλαγμα για όλα αυτά, τους δίνεται ένα λίγο μεγαλύτερο εισόδημα από εκείνο της μάζας, για να καθησυχάζονται.
Έτσι η διανοητική τους ικανότητα δεν χρησιμοποιείται για να κάνει τον κόσμο καλύτερο, αλλά χειρότερο.

Αυτός ο μηχανισμός είναι τόσο πονηρά στημένος, που όταν κάποιος χρησιμοποιήσει τη λογική του και εντοπίσει όλα αυτά τα προβλήματα, και δει τις προφανείς τους λύσεις, περιθωριοποιείται αυτόματα, αφού τα πρόβατα έχουν «κουρδιστεί» έτσι ώστε να εκδηλώνουν πλήρη αδιαφορία απέναντι σε οποιονδήποτε άνθρωπο λέει κάτι πραγματικά σημαντικό στους γύρω του.

Ακόμη και εγώ που σας λέω αυτό το απλό «σκεφτείτε», γίνομαι εχθρός πολλών, οι οποίοι νιώθουν μια ανεξήγητη και λυσσασμένη έχθρα απέναντι σε εμένα και σ’ αυτά που γράφω. Αλλά ποτέ δεν αναρωτιούνται το γιατί…

Το παράλογο κυριαρχεί στα μυαλά των περισσότερων ανθρώπων. Για αυτό και δεν μπορούν να στραφούν ενάντια στις πηγές όλης αυτής της ασχήμιας. Αντίθετα, τις προστατεύουν, με τον ίδιο τρόπο που ο αλκοολικός προστατεύει το μπουκάλι του, κι ας αυτό είναι η πηγή των βάσανών του…

Τα πράγματα είναι απλά. Αν σταματήσετε να σκέφτεστε επιφανειακά και «προγραμματισμένα», αν καταφέρετε να ξεδιαλύνετε λίγο τη θολούρα των «συναισθημάτων», των ενστίκτων, των «μεταφυσικών», όλων αυτών των παραμυθιών που έχετε μέσα στο κεφάλι σας, τότε θα δείτε τι συμβαίνει γύρω σας, και αργά ή γρήγορα θα καταλάβετε και τι πρέπει να κάνετε για να κάνετε τη ζωή σας καλύτερη.

Κάθε φορά που κάποιος μας ζητάει να βάλουμε στην άκρη τη λογική και να αφεθούμε στα υποτιθέμενα «συναισθήματά», είναι είτε επικίνδυνο θύμα, είτε πονηρός θύτης.
Η λογική και η κατανόηση, είναι τα μόνα χαρακτηριστικά που οδηγούν σε κάποια διέξοδο. Και η αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, είναι η μοναδική πράξη που δίνει νόημα στην έννοια του «Ανθρώπου»…

Ακόμη και η πραγματική αγάπη, βασίζεται στη λογική και στην κατανόηση. Σκεφτείτε το!
Αν αγαπάς πραγματικά, φέρεσαι με λογική σ’ αυτόν που αγαπάς, με κατανόηση, προσπαθώντας να προσεγγίσεις την ουσία του. Αν αγαπάς όμως μόνο με «συναίσθημα», τότε τα «συναισθήματα» τη μια στιγμή σου επιβάλλουν να θέλεις να απορροφήσεις αυτόν που αγαπάς, την άλλη στιγμή σε κάνουν να ενοχλείσαι από την παρουσία του.
Για αυτό και όποιος αγαπάει μόνο με συναισθήματα, οδηγείται σε τραγικές και δυσάρεστες καταλήξεις.

Δεν αρνούμαι τη χαρά και τη σπουδαιότητα των συναισθημάτων, κάθε άλλο! Δεν μπορώ όμως να καταλάβω την τεράστια άρνηση των περισσότερων ανθρώπων να δούνε τα πράγματα επίσης με λογική και κατανόηση!

Αν έχουμε κάτι που μας ξεχωρίζει από τα ζώα, που μας δίνει μια ελπίδα για το μέλλον, που μας κάνει να χαμογελάμε, είναι αυτή η υπόνοια ότι κάποια στιγμή θα ξεφύγουμε από τον θανατηφόρο κύκλο του αίματος, από το «κάρμα» της σάρκας, από την τρικυμία που είναι πάντοτε φουντωμένη μέσα στα κεφάλια και στα στήθη μας.
Όλες οι σοβαρές «μεταφυσικές» των θρησκειών είναι στην ουσία παραμορφωμένες και παραποιημένες εικόνες αυτής της αλήθειας…




http://www.antidogma.gr/

STEVENIKO

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...