Σπιράλ Θανάτου!
Τα μέτρα λιτότητας που υποτίθεται ότι θα έλυναν τα προβλήματα της Ελλάδας σέρνουν στην κατηφόρα την οικονομία της χώρας, γράφει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. Καταστήματα κλείνουν, τα φορολογικά έσοδα μειώνονται και η ανεργία έχει φτάσει στο απίστευτο ποσοστό του 70% σε μερικές περιοχές. Αγανακτισμένοι εργαζόμενοι απειλούν τώρα να αντιδράσουν δυναμικά.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΑΡΘΡΟ
ΤΟΥ DER SPIEGEL
ΜΟΤΟ: Όλη η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της ύφεσης. Παντού τα πάντα πήραν την κατηφόρα. Το καταστροφικό σπιράλ συνεχίζει αδιάκοπα την ρότα του και δεν φαίνεται να υπάρχει καθαρή διέξοδος. Το χειρότερο όμως είναι πως κανείς δεν πιστεύει πια πως τα πράγματα θα καλυτερέψουν μια μέρα.
Η ανεργία δείχνει ξεκάθαρα τον δρόμο. Το 2009 βρισκόταν στο 9,5%. Αυτό το χρόνο αναμένεται να αυξηθεί στο 12,1% και οι οικονομολόγοι περιμένουν να φτάσει στο 14,3% το 2011.
Ο εορτασμός της Παναγίας τον δεκαπενταύγουστο αποτελεί το θερινό αποκορύφωμα του Ελληνορθόδοξου κόσμου. Σε μια από τις πολλές εκκλησίες της χώρας, οι πιστοί προσευχήθηκαν στην Παρθένο να τους ελεήσει, πολλοί από αυτούς πεσμένοι στα γόνατα.
Η εφημερίδα «Τα Νέα» πρότεινε η κυβέρνηση να ακολουθήσει τη ίδια οδό – οι ηγέτες της χώρας δηλ. να εκφράσουν την πίστη τους ώστε η Παναγία να κάνει το θαύμα της για να σώσει την Ελλάδα από την σοβαρή κρίση. Χωρίς θεϊκή παρέμβαση, πρότεινε η εφημερίδα, το φθινόπωρο θα είναι πολύ δύσκολο για το μεσογειακό κράτος.
Αυτή η δυσμενής πρόγνωση έρχεται παρά τις προσπάθειες της Αθήνας να συμμαζέψει τα οικονομικά προβλήματα της χώρας. Τα Δρακόντεια μέτρα λιτότητας κατάφεραν να ελαττώσουν το έλλειμμα του προϋπολογισμού κατά το απίστευτο ποσοστό του 39,7%, παρά το γεγονός ότι οι περασμένες κυβερνήσεις είχαν κατασπαταλήσει τα λεφτά των φορολογουμένων και παραποιήσει τα στατιστικά στοιχεία για χρόνια.
Τα μέτρα κατάφεραν να ελαττώσουν τα έξοδα της κυβέρνησης κατά 10%, ποσοστό ανώτερο κατά 4,5% από το ζητούμενο της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Όμως το πρόβλημα είναι πως την ίδια ώρα τα μέτρα λιτότητας έχουν επηρεάσει κάθε τομέα της οικονομίας της χώρας. Η αγοραστική δυνατότητα των Ελλήνων πέφτει, η κατανάλωση έχει κάνει βουτιά και ο αριθμός των πτωχεύσεων και των ανέργων αυξάνεται.
Το ΑΕΠ βούλιαξε κατά 1,5% στο δεύτερο τέταρτο του χρόνου. Τα φορολογικά έσοδα, που απαιτούνται για να σταθεροποιηθεί η οικονομία του έθνους έχουν πέσει έξω. Ένα μίγμα φόβου, απόγνωσης και οργής ζυμώνεται μέσα στην ελληνική κοινωνία.
Δείκτες ανεργίας έως και στο 70%
Ο Νίκος Μελέτης είναι καλοντυμένος και το μεσαίας κατηγορίας αυτοκίνητό του είναι καθαρό και περιποιημένο. Ο Μελέτης κάποτε έκανε μια καλή ζωή, εργαζόμενος σε μια ναυπηγο-επισκευαστική μονάδα στο Πέραμα, ένα λιμάνι απέναντι από το νησί της Σαλαμίνας. «Για την ώρα ζω από τις καταθέσεις μου» λέει ο 54χρονος συγκολλητής, εμπρός από το ήσυχο λιμανάκι γεμάτο με αγκυροβολημένα πλοία.
Ο Μελέτης που δούλευε περίπου 300 μέρες το χρόνο, αυτό το χρόνο έχει καταφέρει με δυσκολία να κάνει 25 μεροκάματα, μέχρι τώρα. Αυτό του δίνει 25 ένσημα, όταν ουσιαστικά χρειάζεται 100 για να ασφαλίσει τον εαυτό του και την οικογένειά του, συμπεριλαμβανομένης και της συζύγου του που έχει προσβληθεί από καρκίνο.
«Πως θα πληρώσω το νοσοκομείο» αναρωτιέται. Τα επιδόματα ανεργίας που κυμαίνονται από 460 έως 590 ευρώ το μήνα κρατούν μόνο για ένα χρόνο – και μόνο αν μπορεί να συγκεντρώσει 150 ένσημα για τους τελευταίους 15 μήνες.
Και δύσκολα υπάρχει έστω και ένας εργαζόμενος στη ναυπηγο-επισκευαστική μονάδα στο Πέραμα που μπορεί να καταφέρει κάτι τέτοιο.
Η ανεργία στο Πέραμα κυμαίνεται από 60 έως 70%, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου του Πειραιά.
Και μολονότι το 77% των πλοιοκτητικών εταιρειών τονίζουν ότι είναι ικανοποιημένες με την ποιότητα εργασίας στο Πέραμα, σχεδόν το 50% στέλνει τα πλοία τους να επισκευαστούν στην Τουρκία, στην Κορέα ή στην Κίνα. Τα κόστη είναι υπέρογκα στην Ελλάδα, υποστηρίζουν. Η χώρα, τονίζουν οι πλοιοκτήτες, μαστίζεται από τη γραφειοκρατία και τις απεργίες, με τις εργασιακές κρίσεις να καθυστερούν συχνά την παράδοση των πλοίων.
Το Πέραμα αποτελεί εντούτοις μια ασυνήθιστα ακραία περίπτωση. Αλλά η παρακμή των ναυπηγείων αποτελεί ένα πρωτοκλασάτο δείγμα της αυξανόμενης ανικανότητας της Ελλάδας να γίνει ανταγωνιστική.
Σχεδόν καμία από τις βιομηχανίες της χώρας δεν δύναται να συνεχίσει με αδιάπτωτο ρυθμό να τα βάζει με τον διεθνή ανταγωνισμό όσον αφορά στην παραγωγικότητα και οι ειδικοί θεωρούν ότι το ελληνικό ΑΕΠ θα πέσει κατά 4% κατά τη διάρκεια του 2010. Στη Γερμανία στον αντίποδα, οι ίδιοι πιστεύουν ότι το ΑΕΠ θ αυξηθεί κατά 3% φέτος.
Βουτιά της κατανάλωσης
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΑΡΘΡΟ
ΤΟΥ DER SPIEGEL
ΜΟΤΟ: Όλη η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της ύφεσης. Παντού τα πάντα πήραν την κατηφόρα. Το καταστροφικό σπιράλ συνεχίζει αδιάκοπα την ρότα του και δεν φαίνεται να υπάρχει καθαρή διέξοδος. Το χειρότερο όμως είναι πως κανείς δεν πιστεύει πια πως τα πράγματα θα καλυτερέψουν μια μέρα.
Η ανεργία δείχνει ξεκάθαρα τον δρόμο. Το 2009 βρισκόταν στο 9,5%. Αυτό το χρόνο αναμένεται να αυξηθεί στο 12,1% και οι οικονομολόγοι περιμένουν να φτάσει στο 14,3% το 2011.
Ο εορτασμός της Παναγίας τον δεκαπενταύγουστο αποτελεί το θερινό αποκορύφωμα του Ελληνορθόδοξου κόσμου. Σε μια από τις πολλές εκκλησίες της χώρας, οι πιστοί προσευχήθηκαν στην Παρθένο να τους ελεήσει, πολλοί από αυτούς πεσμένοι στα γόνατα.
Η εφημερίδα «Τα Νέα» πρότεινε η κυβέρνηση να ακολουθήσει τη ίδια οδό – οι ηγέτες της χώρας δηλ. να εκφράσουν την πίστη τους ώστε η Παναγία να κάνει το θαύμα της για να σώσει την Ελλάδα από την σοβαρή κρίση. Χωρίς θεϊκή παρέμβαση, πρότεινε η εφημερίδα, το φθινόπωρο θα είναι πολύ δύσκολο για το μεσογειακό κράτος.
Αυτή η δυσμενής πρόγνωση έρχεται παρά τις προσπάθειες της Αθήνας να συμμαζέψει τα οικονομικά προβλήματα της χώρας. Τα Δρακόντεια μέτρα λιτότητας κατάφεραν να ελαττώσουν το έλλειμμα του προϋπολογισμού κατά το απίστευτο ποσοστό του 39,7%, παρά το γεγονός ότι οι περασμένες κυβερνήσεις είχαν κατασπαταλήσει τα λεφτά των φορολογουμένων και παραποιήσει τα στατιστικά στοιχεία για χρόνια.
Τα μέτρα κατάφεραν να ελαττώσουν τα έξοδα της κυβέρνησης κατά 10%, ποσοστό ανώτερο κατά 4,5% από το ζητούμενο της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Όμως το πρόβλημα είναι πως την ίδια ώρα τα μέτρα λιτότητας έχουν επηρεάσει κάθε τομέα της οικονομίας της χώρας. Η αγοραστική δυνατότητα των Ελλήνων πέφτει, η κατανάλωση έχει κάνει βουτιά και ο αριθμός των πτωχεύσεων και των ανέργων αυξάνεται.
Το ΑΕΠ βούλιαξε κατά 1,5% στο δεύτερο τέταρτο του χρόνου. Τα φορολογικά έσοδα, που απαιτούνται για να σταθεροποιηθεί η οικονομία του έθνους έχουν πέσει έξω. Ένα μίγμα φόβου, απόγνωσης και οργής ζυμώνεται μέσα στην ελληνική κοινωνία.
Δείκτες ανεργίας έως και στο 70%
Ο Νίκος Μελέτης είναι καλοντυμένος και το μεσαίας κατηγορίας αυτοκίνητό του είναι καθαρό και περιποιημένο. Ο Μελέτης κάποτε έκανε μια καλή ζωή, εργαζόμενος σε μια ναυπηγο-επισκευαστική μονάδα στο Πέραμα, ένα λιμάνι απέναντι από το νησί της Σαλαμίνας. «Για την ώρα ζω από τις καταθέσεις μου» λέει ο 54χρονος συγκολλητής, εμπρός από το ήσυχο λιμανάκι γεμάτο με αγκυροβολημένα πλοία.
Ο Μελέτης που δούλευε περίπου 300 μέρες το χρόνο, αυτό το χρόνο έχει καταφέρει με δυσκολία να κάνει 25 μεροκάματα, μέχρι τώρα. Αυτό του δίνει 25 ένσημα, όταν ουσιαστικά χρειάζεται 100 για να ασφαλίσει τον εαυτό του και την οικογένειά του, συμπεριλαμβανομένης και της συζύγου του που έχει προσβληθεί από καρκίνο.
«Πως θα πληρώσω το νοσοκομείο» αναρωτιέται. Τα επιδόματα ανεργίας που κυμαίνονται από 460 έως 590 ευρώ το μήνα κρατούν μόνο για ένα χρόνο – και μόνο αν μπορεί να συγκεντρώσει 150 ένσημα για τους τελευταίους 15 μήνες.
Και δύσκολα υπάρχει έστω και ένας εργαζόμενος στη ναυπηγο-επισκευαστική μονάδα στο Πέραμα που μπορεί να καταφέρει κάτι τέτοιο.
Η ανεργία στο Πέραμα κυμαίνεται από 60 έως 70%, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου του Πειραιά.
Και μολονότι το 77% των πλοιοκτητικών εταιρειών τονίζουν ότι είναι ικανοποιημένες με την ποιότητα εργασίας στο Πέραμα, σχεδόν το 50% στέλνει τα πλοία τους να επισκευαστούν στην Τουρκία, στην Κορέα ή στην Κίνα. Τα κόστη είναι υπέρογκα στην Ελλάδα, υποστηρίζουν. Η χώρα, τονίζουν οι πλοιοκτήτες, μαστίζεται από τη γραφειοκρατία και τις απεργίες, με τις εργασιακές κρίσεις να καθυστερούν συχνά την παράδοση των πλοίων.
Το Πέραμα αποτελεί εντούτοις μια ασυνήθιστα ακραία περίπτωση. Αλλά η παρακμή των ναυπηγείων αποτελεί ένα πρωτοκλασάτο δείγμα της αυξανόμενης ανικανότητας της Ελλάδας να γίνει ανταγωνιστική.
Σχεδόν καμία από τις βιομηχανίες της χώρας δεν δύναται να συνεχίσει με αδιάπτωτο ρυθμό να τα βάζει με τον διεθνή ανταγωνισμό όσον αφορά στην παραγωγικότητα και οι ειδικοί θεωρούν ότι το ελληνικό ΑΕΠ θα πέσει κατά 4% κατά τη διάρκεια του 2010. Στη Γερμανία στον αντίποδα, οι ίδιοι πιστεύουν ότι το ΑΕΠ θ αυξηθεί κατά 3% φέτος.
Βουτιά της κατανάλωσης
Τα μέτρα λιτότητας του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου έχουν ταρακουνήσει την ελληνική οικονομία. Το πακέτο μέτρων περιλάμβανε την μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20% καθώς και την περικοπή των συνταξιοδοτικών επιδομάτων, ενώ αυξήθηκαν πολλοί φόροι. Το αποτέλεσμα βρίσκει τους Έλληνες με λιγότερα χρήματα σε καθημερινή βάση, την ίδια ώρα που οι πωλήσεις προϊόντων μειώνονται, σε μια χώρα όπου το 70% της οικονομικής παραγωγής βασίζεται στην προσωπική κατανάλωση.
Μια μικρή βόλτα στα μαγαζιά του κέντρου της πόλης αποκαλύπτει το μέγεθος του μαρασμού. Το ένα τέταρτο από τις βιτρίνες στην Οδό Σταδίου είναι καλυμμένο από κόκκινα ενοικιαστήρια. Η εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου υπολογίζει ότι το 17% όλων των καταστημάτων στην Αθήνα έκαναν αίτηση χρεοκοπίας.
Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα στις μικρότερες πόλεις. Η Χαλκηδόνα ήταν, μόλις πριν από λίγα χρόνια ένας τόπος συνάντησης για φορτηγατζήδες στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Οι δύο κεντρικοί δρόμοι που διασταυρώνονταν μεταξύ τους ήταν γεμάτοι φαστφουντάδικα και καταστήματα που τροφοδοτούσαν τους οδηγούς φορτηγών. Το σπίτι της Μαρίας Λιαλιαμπίδου βρίσκεται πάνω στον εμπορικό δρόμο και το ενοίκιο των 350 Ευρώ το μήνα που λάμβανε για το ισόγειο κατάστημά της αποτελούσε σημαντικό βοήθημα στα 320 ευρώ που λάμβανε από τη σύνταξη του μακαρίτη συζύγου της.
Αυτές τις ημέρες ωστόσο, ο Κώστας, ο «δραχμοφονιάς» όπως τον αποκαλούσαν όλοι, που διηύθυνε το ζαχαροπλαστείο στο ισόγειο δεν δύναται πλέον να πληρώσει το νοίκι. Κι εδώ ένα τεράστιο «Ενοικιάζεται» καλύπτει τη βιτρίνα του καταστήματος. Και κανείς δεν θέλει να το νοικιάσει. Ούτε αυτό ούτε το άδειο χασάπικο που βρίσκεται λίγα μέτρα μακρύτερα.
Μια πινακίδα στο πεζοδρόμιο απέναντι διαφημίζει το «Εστιατόριο του Σάκη». Ο ιδιοκτήτης ακόμα τα φέρνει βόλτα, καθώς ένα ή δύο από τα τραπέζια του γεμίζουν περιστασιακά. «Δεν υπάρχει δουλειά για μένα πια εδώ» παραπονιέται η Ελένη, μία αλβανικής καταγωγής υπάλληλος του εστιατορίου. «Πολλοί συμπατριώτες μου έχουν επιστρέψει στην Αλβανία, όπου δεν είναι πια χειρότερα απ’ εδώ» λέει εμφατικά σημειώνοντας: «Θα δούμε πότε θα κληρώσει και για μένα».
Χωρίς διέξοδο
Όλη η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της ύφεσης. Παντού τα πάντα πήραν την κατηφόρα. Το καταστροφικό σπιράλ συνεχίζει αδιάκοπα την ρότα του και δεν φαίνεται να υπάρχει καθαρή διέξοδος. Το χειρότερο όμως είναι πως κανείς δεν πιστεύει πια πως τα πράγματα θα καλυτερέψουν μια μέρα.
Η ανεργία δείχνει ξεκάθαρα τον δρόμο. Το 2009 βρισκόταν στο 9,5%. Αυτό το χρόνο αναμένεται να αυξηθεί στο 12,1% και οι οικονομολόγοι περιμένουν να φτάσει στο 14,3% το 2011. Κι όμως αυτά είναι τα επίσημα νούμερα που μας έδωσε ο Angel Gurría, Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και ανάπτυξη (OECD). Η ΓΣΕΕ από την πλευρά της θεωρεί αυτά τα νούμερα πολύ αισιόδοξα. Πιστεύει μάλιστα ότι η ανεργία θα εκτιναχθεί στο 20% μέσα στο επόμενο έτος. Αυτό θα στείλει το δείκτη της ανεργίας εκεί όπου βρισκόταν το 1960, όταν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν. Ταυτόχρονα η αγοραστική δυνατότητα των Ελλήνων έχει πέσει στα επίπεδα του 1984, υποστηρίζει η ΓΣΕΕ.
Τα πράγματα αρχίζουν να βράζουν
Ο Μενέλαος Γκίβαλος, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών εμφανίσθηκε πρόσφατα στην ελληνική τηλεόραση, προειδοποιώντας το ελληνικό κοινό ότι τα χειρότερα έπονται. Προέβλεψε ένα νέο κύμα απολύσεων, αρχής γενομένης τον Σεπτέμβριο, που θα έχει ακραίες κοινωνικές επιπτώσεις.
Την ίδια ώρα ο συγκολλητής Νίκος Μελέτης αναρωτιέται: «Όλα ακριβαίνουν, σπάνια βγάζω μεροκάματο και τώρα μου ζητούν να πληρώσω περισσότερους φόρους για να σώσω τη χώρα; Πως θα γίνει αυτό;» Οι φίλοι του, που συγκεντρώνονται σε μια μικρή καφετέρια στην προβλήτα του Περάματος, έχουν αρχίσει να γίνονται όλο και πιο φωνακλάδες. Είναι όλοι τους άνεργοι, απελπισμένοι και οργισμένοι με τους πολιτικούς που τους θεωρούν υπεύθυνους για την κατάστασή τους. Δεν υπάρχει εδώ στο Πέραμα καμιά συμπάθεια για τα πολιτικά κόμματα αλλά και για τα συνδικάτα επίσης. «Οργανώνουν απεργίες για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους» φωνάζει ένας άνεργος, ο Παναγιώτης Περετρίδης. «Το μόνο που με νοιάζει πια είναι το μεροκάματο. Το πολιτικό μου κόμμα είναι ένα καρβέλι ψωμί. Θέλω να βοηθήσω τη χώρα μου – δώστε μου δουλειά και θα πληρώσω τους φόρους μου! Αλλά η περηφάνια μας ως πρωτοκλασάτοι εξειδικευμένοι εργάτες, ως οικογενειάρχες, ως Έλληνες κυλιέται πια στη λάσπη».
« Αν στερήσουν από την οικογένειά μου το ψωμί που τρώει, θα τους πάρω μαζί μου, κυβέρνηση πρέπει να το ξέρει αυτό» λέει ο Μελέτης. «Και μην μας αποκαλέσετε αναρχικούς αν αυτό συμβεί. Είμαστε οικογενειάρχες και είμαστε απελπισμένοι».
Ο Μελέτης προβλέπει ότι η κατάσταση θα γίνει ακόμη πιο θερμή. «Τα πράγματα έχουν αρχίσει να βράζουν επικίνδυνα και σε κάποιο σημείο» συμπληρώνει « θα εκραγούν».
http://www.kourdistoportocali.com/
Μια μικρή βόλτα στα μαγαζιά του κέντρου της πόλης αποκαλύπτει το μέγεθος του μαρασμού. Το ένα τέταρτο από τις βιτρίνες στην Οδό Σταδίου είναι καλυμμένο από κόκκινα ενοικιαστήρια. Η εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου υπολογίζει ότι το 17% όλων των καταστημάτων στην Αθήνα έκαναν αίτηση χρεοκοπίας.
Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα στις μικρότερες πόλεις. Η Χαλκηδόνα ήταν, μόλις πριν από λίγα χρόνια ένας τόπος συνάντησης για φορτηγατζήδες στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Οι δύο κεντρικοί δρόμοι που διασταυρώνονταν μεταξύ τους ήταν γεμάτοι φαστφουντάδικα και καταστήματα που τροφοδοτούσαν τους οδηγούς φορτηγών. Το σπίτι της Μαρίας Λιαλιαμπίδου βρίσκεται πάνω στον εμπορικό δρόμο και το ενοίκιο των 350 Ευρώ το μήνα που λάμβανε για το ισόγειο κατάστημά της αποτελούσε σημαντικό βοήθημα στα 320 ευρώ που λάμβανε από τη σύνταξη του μακαρίτη συζύγου της.
Αυτές τις ημέρες ωστόσο, ο Κώστας, ο «δραχμοφονιάς» όπως τον αποκαλούσαν όλοι, που διηύθυνε το ζαχαροπλαστείο στο ισόγειο δεν δύναται πλέον να πληρώσει το νοίκι. Κι εδώ ένα τεράστιο «Ενοικιάζεται» καλύπτει τη βιτρίνα του καταστήματος. Και κανείς δεν θέλει να το νοικιάσει. Ούτε αυτό ούτε το άδειο χασάπικο που βρίσκεται λίγα μέτρα μακρύτερα.
Μια πινακίδα στο πεζοδρόμιο απέναντι διαφημίζει το «Εστιατόριο του Σάκη». Ο ιδιοκτήτης ακόμα τα φέρνει βόλτα, καθώς ένα ή δύο από τα τραπέζια του γεμίζουν περιστασιακά. «Δεν υπάρχει δουλειά για μένα πια εδώ» παραπονιέται η Ελένη, μία αλβανικής καταγωγής υπάλληλος του εστιατορίου. «Πολλοί συμπατριώτες μου έχουν επιστρέψει στην Αλβανία, όπου δεν είναι πια χειρότερα απ’ εδώ» λέει εμφατικά σημειώνοντας: «Θα δούμε πότε θα κληρώσει και για μένα».
Χωρίς διέξοδο
Όλη η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της ύφεσης. Παντού τα πάντα πήραν την κατηφόρα. Το καταστροφικό σπιράλ συνεχίζει αδιάκοπα την ρότα του και δεν φαίνεται να υπάρχει καθαρή διέξοδος. Το χειρότερο όμως είναι πως κανείς δεν πιστεύει πια πως τα πράγματα θα καλυτερέψουν μια μέρα.
Η ανεργία δείχνει ξεκάθαρα τον δρόμο. Το 2009 βρισκόταν στο 9,5%. Αυτό το χρόνο αναμένεται να αυξηθεί στο 12,1% και οι οικονομολόγοι περιμένουν να φτάσει στο 14,3% το 2011. Κι όμως αυτά είναι τα επίσημα νούμερα που μας έδωσε ο Angel Gurría, Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και ανάπτυξη (OECD). Η ΓΣΕΕ από την πλευρά της θεωρεί αυτά τα νούμερα πολύ αισιόδοξα. Πιστεύει μάλιστα ότι η ανεργία θα εκτιναχθεί στο 20% μέσα στο επόμενο έτος. Αυτό θα στείλει το δείκτη της ανεργίας εκεί όπου βρισκόταν το 1960, όταν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν. Ταυτόχρονα η αγοραστική δυνατότητα των Ελλήνων έχει πέσει στα επίπεδα του 1984, υποστηρίζει η ΓΣΕΕ.
Τα πράγματα αρχίζουν να βράζουν
Ο Μενέλαος Γκίβαλος, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών εμφανίσθηκε πρόσφατα στην ελληνική τηλεόραση, προειδοποιώντας το ελληνικό κοινό ότι τα χειρότερα έπονται. Προέβλεψε ένα νέο κύμα απολύσεων, αρχής γενομένης τον Σεπτέμβριο, που θα έχει ακραίες κοινωνικές επιπτώσεις.
Την ίδια ώρα ο συγκολλητής Νίκος Μελέτης αναρωτιέται: «Όλα ακριβαίνουν, σπάνια βγάζω μεροκάματο και τώρα μου ζητούν να πληρώσω περισσότερους φόρους για να σώσω τη χώρα; Πως θα γίνει αυτό;» Οι φίλοι του, που συγκεντρώνονται σε μια μικρή καφετέρια στην προβλήτα του Περάματος, έχουν αρχίσει να γίνονται όλο και πιο φωνακλάδες. Είναι όλοι τους άνεργοι, απελπισμένοι και οργισμένοι με τους πολιτικούς που τους θεωρούν υπεύθυνους για την κατάστασή τους. Δεν υπάρχει εδώ στο Πέραμα καμιά συμπάθεια για τα πολιτικά κόμματα αλλά και για τα συνδικάτα επίσης. «Οργανώνουν απεργίες για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους» φωνάζει ένας άνεργος, ο Παναγιώτης Περετρίδης. «Το μόνο που με νοιάζει πια είναι το μεροκάματο. Το πολιτικό μου κόμμα είναι ένα καρβέλι ψωμί. Θέλω να βοηθήσω τη χώρα μου – δώστε μου δουλειά και θα πληρώσω τους φόρους μου! Αλλά η περηφάνια μας ως πρωτοκλασάτοι εξειδικευμένοι εργάτες, ως οικογενειάρχες, ως Έλληνες κυλιέται πια στη λάσπη».
« Αν στερήσουν από την οικογένειά μου το ψωμί που τρώει, θα τους πάρω μαζί μου, κυβέρνηση πρέπει να το ξέρει αυτό» λέει ο Μελέτης. «Και μην μας αποκαλέσετε αναρχικούς αν αυτό συμβεί. Είμαστε οικογενειάρχες και είμαστε απελπισμένοι».
Ο Μελέτης προβλέπει ότι η κατάσταση θα γίνει ακόμη πιο θερμή. «Τα πράγματα έχουν αρχίσει να βράζουν επικίνδυνα και σε κάποιο σημείο» συμπληρώνει « θα εκραγούν».
http://www.kourdistoportocali.com/
STEVENIKO
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...
