Μια παλιά ιταλική παροιμία λέει «με τέχνη και το δόλο ζεις μισό χρόνο, με το δόλο και τη τέχνη ζεις τον άλλο μισό»


Μια άλλη δική μας φράση λέει «τα φαινόμενα απατούν»
Η το άλλο επίσης διαχρονικό «η πουτάνα με τα κλάματα κι ο ψεύτης με τους όρκους»
Και το επίσης πάντα επίκαιρο «η ψευτιά και η κλεψιά είναι μάνα κι ανιψιά»

Εξαπατώ σημαίνει οδηγώ κάποιον σε λάθος. Εκμεταλλεύομαι τη καλή του πίστη. Εκμεταλλεύομαι την ανάγκη του να πιστέψει . Ο δε απατεώνας δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο. Πρέπει να έχεις συγκεκριμένα προσόντα διόλου ευκαταφρόνητα.
Εξυπνάδα, ευφράδεια, να μηχανεύεσαι διάφορα τεχνάσματα, φαντασία, ικανότητα να αναγνωρίζεις τα θύματα και φυσικά μια γερή δόση εσωτερικής αναισθησίας που θα σου επιτρέψει μετά την απάτη κι όταν το θύμα θα καταρρέει αφού τον έχεις γδύσει, να μπορείς να κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.

Ο άνθρωπος είναι ένας ικανότατος απατεώνας. Επιβίωσε σαν απατεώνας. Ακόμα κι εκείνος που αντιστέκεται σταθερά στις όποιου είδους απατεωνιές, μπορεί να γίνει απατεώνας. Του εαυτού του.

Αρκεί κάποιος να ακολουθήσει τα μονοπάτια της ανθρώπινης ιστορίας για να κατανοήσει σε όλο το μεγαλείο τη τέχνη της εξαπάτησης. Γιατί πρόκειται στ΄αλήθεια για τέχνη. Και σ΄αυτήν όλοι οι άνθρωποι είναι υποψήφιοι καλλιτέχνες, μαέστροι, δάσκαλοι ή μαθητές.

Πολλές φορές αναρωτιέμαι τι από ότι βλέπω μπροστά μου τελικά έχει τη παραμικρή δόση αλήθειας. Μπερδεύομαι ακόμα περισσότερο με τα όνειρά μου. Τα όνειρά μου ήταν πάντα καθαρόαιμα. Καμιά σχέση με τη πραγματικότητα. Τα τοπία, οι μορφές, οι ιδιότητες που είχαν, έχουν, δεν συμπίπτουν σε τίποτα με ότι βλέπω γύρω μου. Κάθε φορά που ξυπνάω δεν μπορώ ούτε να περιγράψω τι είδα γιατί ακούγεται γελοίο. Πως να περιγράψεις πράγματα που αγνοείς την ύπαρξή τους?

Αναρωτιέμαι λοιπόν από που έρχεται όλη αυτή η πληροφόρηση? Υπάρχει μέσα μας ίσως κάποιο κομμάτι Π.Α.? (προ απατεωνιάς). Κάποιο κομμάτι που αντιστάθηκε στην μανία επικράτησης, κυριαρχίας που οδήγησε τα βήματά μας μέχρι εδώ. Κάποιο κομμάτι που αντιστάθηκε στην απληστία, τον εγωισμό, την απάτη?
Υπάρχει ένας εαυτός μας απλάνευτος?

Θα μου πείτε τέτοιες ώρες τέτοια λόγια. Εδώ γίνεται χαμός κι εσύ μιλάς για το τι είναι πλάνη και τι όχι. Μα ακριβώς γι΄αυτό τα λεώ αυτά. Διανύουμε τη περίοδο αγανάκτησης. Μετά από μεγάλες περιόδυς απατεωνιάς όταν αρχίζουν και εμφανίζονται τα αποτελέσματα ξυπνάει η αγανάκτηση. Πάντα έτσι είναι. Μια περίοδος που οι περισσότεροι προσπαθούν να βουτήξουν και μια επόμενη περίοδο που τελειώνουν οι δυνατότητες βούτας και έρχεται το ξύπνημα.

Χτες ο Χατζηνικολάου επανέλαβε καμμιά πενηνταριά φορές τη λέξη μαφία. Του ανταπάντησαν με τη λέξη μαφία . Οποιος είδε χτες το δελτίο του Alter έβγαλε το συμπέρασμα πως το ουσιαστικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή δεν είναι να δούμε αν υπάρχει κλεψιά, εκβιασμός, μαφιόζικες ομάδες, αλλά που είναι οι ισχυρότερες. Προσπαθούσα μέσα από τη λογομαχία να συμπεράνω ποιος είναι ο ΝΟΝΟΣ!

Ετσι καταλήγουμε στο εξής , σχετικά με τη κατάσταση αυτή τη στιγμή στη χώρα μας.
Ένα κόμμα εξαπάτησε τους ψηφοφόρους και εξαπάτησε το λαό για να πάρει την εξουσία και να γίνει κυβέρνηση, όταν πήρε την εξουσία κατάλαβε ότι είχε εξαπατηθεί από τους προηγούμενους και δεν υπήρχε φράγκο, και τότε αποφάσισε να τα βάλει με όσους εξαπατούσαν χρόνια το δημόσιο σε κάθε παράμετρο, κι επειδή δεν μπορεί τελικά να τα βάλει με τους μεγάλους απατεώνες αποφάσισε να τα βάλει με τους μικρούς, υποχρεωμένη να ξεπληρώσει τα δανεικά που έχει πάρει από άλλους διεθνείς απατεώνες κι εκβιαστές!

Μεταξύ απατεώνων, μαφίας, κλεφτών, ληστών και λοιπών ευγενών κατηγοριών ο Πρωθυπουργός σκέφτεται πολύ λογικά. Ας μ΄αγαπούν οι Επίσκοποι κι ας με μισούν οι Διάκοι λέει. Φυσικά με τα λόγια σάκος δε γεμίζει. Οσο για το λαό κι αυτός ακολουθεί τη δική του λογική επίσης απλή. Εμαθες να μου γυρεύεις, έμαθα να μη σου δίνω!


vasiliskos2

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...