Την Τετάρτη της περασμένης βδομάδας, λίγες μόλις μέρες πριν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ταξιδέψει στις ΗΠΑ, ο υπουργός εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας ανακοίνωσε τη σύσταση μιας επιτροπής «σοφών» από διπλωμάτες υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΕΞ και ακαδημαϊκούς η οποία θα αναλάβει το έργο να διατυπώσει το νέο δόγμα εξωτερικής πολιτικής με το οποίο η χώρα θα αντιμετωπίσει τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται στη διεθνή σκακιέρα. Φαντάζομαι ότι ο πρωθυπουργός στις επαφές τους με τους Αμερικανούς πολιτικούς κι οικονομικούς παράγοντες, θα μπορέσει να συνοψίσει το νέο πολιτικό δόγμα της χώρας με δυο λέξεις: «σας ανήκουμε».

Δεν είναι τυχαίο ότι την ημέρα που ο υπουργός εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας έκανε τις ανακοινώσεις περί του νέου δόγματος της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, το ΔΝΤ έδινε στη δημοσιότητα την έκθεσή του για την πορεία της Ελλάδας, μέσα στο πλαίσιο της εποπτείας της οικονομίας της. Οσοι έχουν την ικανότητα να διαβάζουν ανάμεσα από τις γραμμές εκτιμούν ότι το ΔΝΤ είναι έτοιμο να αναλάβει κατ αποκλειστικότητα τη διαχείριση του ελληνικού χρέους. Με ποιο απλά λόγια, η Ουάσιγκτον — στα χέρια της οποία βρίσκεται ο έλεγχος του ΔΝΤ— είναι έτοιμη να ξαναδέσει σφικτά στο άρμα της εξωτερικής της πολιτικής την Ελλάδα.

Πριν ακόμη κερδίσει τις εκλογές το φθινόπωρο του 2009 ο Γ. Παπανδρέου είχε με σαφήνεια δώσει το στίγμα των προθέσεών του σε ότι αφορά την ελληνική εξωτερική πολιτική: Με πρόσχημα περιβαλλοντικές ανησυχίες ξεκίνησε την υπονόμευση της ενεργειακής συνεργασίας με τη Ρωσία. Ο πετρελαιαγωγός Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολης παραμένει σχέδιο επί χάρτου με ευθύνη (και) της ελληνικής κυβέρνησης η οποία επέλεξε να παίξει το αμερικανικό παιχνίδι βοηθώντας την Ουάσιγκτον να υπονομεύσει την προσπάθεια της Μόσχας για τη δημιουργία ενός νότιου δρόμου εφοδιασμού της Ευρώπης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ενεργειακές επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης δεν προκαλούν δυσφορία μόνο στη Μόσχα. Ενοχλημένη με την αμερικανική επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης είναι και η Γερμανία, η οποία έχει επενδύσει στρατηγικά στην συνεργασία της με τη Μόσχα αλλά και το Πεκίνο.

Οσο η παγκόσμια οικονομία αδυνατεί να ξεπεράσει την κρίση, τόσο οι γεωπολιτικές διαιρέσεις βαθαίνουν. Η αμερικανική αυτοκρατορία μάχεται για να διαιωνίσει την ηγεμονία της. Ταυτόχρονα, οι μεγάλοι ανταγωνιστές της, όπως η Γερμανία, η Ρωσία, η Κίνα διεκδικούν το δικό τους μερίδιο ισχύος στην παγκόσμια σκακιέρα. Η δημιουργία συνασπισμών γύρω από τους πόλους ισχύος είναι το αναμενόμενο παρεπόμενο της γεωπολιτικής μάχης που εξελίσσεται. Η Αθήνα έχει ήδη διαλέξει πλευρά. Το νέο δόγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής θα «δικαιώσει» την «αμερικανική επιλογή» στην οποία έχει ήδη προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση. Η ένταση με την οποία χτυπά η οικονομική κρίση τη χώρα, είναι, ως ένα βαθμό, το αποτέλεσμα της γερμανικής οργής για τους σαφείς αμερικανικούς προσανατολισμούς της ελληνικής κυβέρνησης. Ο εξοβελισμός από τη ζώνη του ευρώ, πιθανότατα θα είναι η επισφράγιση της οριστικής αποδέσμευσης της Ελλάδας από τη γερμανική σφαίρα επιρροής…

Οι λεπτομέρειες για την επισφράγιση της «αμερικανικής επιλογής» της ελληνικής κυβέρνησης διευθετήθηκαν κατά την οκταήμερη επίσκεψη του πρωθυπουργού στην αυτοκρατορική μητρόπολη. Τους επόμενους μήνες θα αρχίσουν να φαίνονται με σαφήνεια τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής. Στη σφαίρα της οικονομίας οι αμερικανοί (ΔΝΤ) θα διαχειριστούν το ελληνικό χρέος και θα επωφεληθούν από το ξεπούλημα των εθνικών πόρων. Στη γεωπολιτική σκακιέρα, ολοένα και περισσότερο θα γίνεται φανερό ότι το ελληνικό πιόνι, κινείται από αμερικανικά χέρια.
…Και κάποια στιγμή –όχι στο πολύ μακρινό μέλλον– χωρίς αναστολή κάποιος Ελληνας πολιτικός, ίσως και ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου, δε θα ντραπεί να φωνάξει: «ανήκομε εις την Αμερική»…


kostasxan

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...