Στο πέρασμα των αιώνων, οι άνθρωποι αντάλλαξαν και ανταλλάσσουν ιδέες. Μερικές από αυτές ήταν επωφελείς για την ανθρωπότητα, άλλες ήταν βλαβερές. Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, πολλοί φιλόσοφοι ανάπτυξαν ιδέες για τον Θεό, τη θρησκεία, και για το ρόλο της ανθρώπινης διακυβέρνησης. Αν και οι περισσότεροι έπαψαν να υπάρχουν προ πολλού, οι ιδέες τους παραμένουν επίκαιρες και αποτελούν αντικείμενο βιβλίων, ντοκιμαντέρ, και καθημερινών συζητήσεων.
Ο Κινέζος Μάο Τσε Τούνγκ δεν θα μπορούσε να παραμείνει στην εξουσία τόσο καιρό, αν δεν μπορούσε να ελέγξει τις ιδέες της κοινωνίας του. Η κυβέρνησή του έλεγχε τα ΜΜΕ, την εκπαίδευση, και τις επικοινωνίες γενικότερα. Η βασική ιδέα ήταν ο κομμουνισμός, όλα για το καλό της κοινότητας. Αν ο λαός αντιλαμβάνονταν πως ο Μάο κυβερνούσε για τον εαυτό του, η βάση της κινεζικής κοινωνίας θα ήταν δραματικά διαφορετική. Ο Μάο δεν δημιούργησε την κομμουνιστική ιδέα, όμως την εκμεταλλεύτηκε. Αυτό είναι ένα κλασικό παράδειγμα του πως οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις ιδέες για να επηρεάσουν τη κοινωνία τους.
Σήμερα ζούμε σε μια εποχή στην οποία οι άνθρωποι συνδέουν τις ιδέες με τους ανθρώπους. Πολύ συχνά πιστεύουν ότι προσωπικότητες όπως ο Στάλιν και ο Χίτλερ ήταν κακοί λόγω της γενοκτονίας που διέπραξαν, αντί να καταδικάσουν την ίδια την έννοια της γενοκτονίας. Καταδικάζουν τον Τόμας Τζέφερσον για τις ανήθικες απόψεις του σε σχέση με τη δουλεία, που είχε ως νεαρός, αγνοώντας τις υπόλοιπες πάμπολλες θετικές ιδέες για τις οποίες αγωνίστηκε επί πολλά χρόνια. Πολλές μάλιστα από αυτές δεν ήταν δικές τους αλλά του John Locke.
Ο Locke ήταν ένας από τους πρωτοπόρους στη διαμόρφωση της έννοιας της συνταγματικής δημοκρατίας. Πίστευε πως αυτοί που έχουν την εξουσία, έχουν και τη τάση να τη καταχρώνται. Συνεπώς, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να περιορίζονται από κάποιο Σύνταγμα. Το εν λόγω σύνταγμα θα είναι μια συμφωνία μεταξύ του λαού και των κυβερνώντων. Αν η κυβέρνηση το παραβιάσει, ο λαός θα της αποδώσει ευθύνες. Πρόκειται για μια πολύ απλή ιδέα στη βάση της, που όμως δεν θα έπρεπε να αντανακλά τον ίδιο τον John Locke ως προσωπικότητα.
Κάτι άλλο που ο Locke υποστήριζε με θέρμη, είναι η προστασία της ελευθερίας. Πολλοί σήμερα, που δεν σέβονται ιδιαίτερα την ελευθερία, έχουν τη τάση να επιτίθενται σε αυτούς που την υποστηρίζουν, αντί στην ίδια την ιδέα της.
Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως argumentum ad homine. Πρόκειται για το σφάλμα του να επιτιθέμεθα στον χαρακτήρα, ή στα κίνητρα κάποιου που έχει θέσει μια ιδέα, παρά στην ίδια την ιδέα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι όταν ένας συζητητής συκοφαντεί το χαρακτήρα ενός άλλου. Αντί να επικεντρωθεί στους ισχυρισμούς και στα επιχειρήματα του αντιπάλου, επικεντρώνεται στο άτομο του.
Δυστυχώς, η λογική αυτή επικρατεί ευρέως σήμερα στα ΜΜΕ και στις διάφορες δημοσιεύσεις. Ένας γνωστός οπαδός του argumentum ad homine, είναι ο Keith Olbermann του MSNBC, που φημίζεται για τις επιθέσεις του σε άτομα αντί για τις ιδέες τους. Έχει μάλιστα μια εκπομπή με τίτλο «Ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου» όπου σφυροκοπά ανθρώπους και όχι αυτά που πρεσβεύουν. Το σωστό ερώτημα όμως, δεν είναι ποιος υποστηρίζει τι, αλλά τι είναι αυτό που υποστηρίζει;
Τα ΜΜΕ μαστίζονται από αυτό το παιχνίδι της εκτόξευσης κατηγοριών. Αυτή η εστίαση στο ποιος ή ποιοι είπαν τι, απομακρύνει τη προσοχή του κοινού από τα ζητήματα, από τις ιδέες. Έτσι, οι συζητήσεις και οι πολιτικές διαμάχες έχουν καταντήσεις να είναι απλά ανταλλαγές κατηγοριών και προσωπικών επιθέσεων. Η ελευθερία ταυτίστηκε με τη ριζοσπαστικοποίηση, η τον ρατσισμό, και αυτό έχει πλέον γίνει αποδεκτό.
Πρόσφατα, οι ιδέες του Συντάγματος και της Ελευθερίας έχουν ανέβει στη επιφάνεια ως βασικός πυλώνας των απόψεων του κινήματος tea-party. Και οι πολέμιοι του που επικεντρώνονται στα άτομα ή στις ομάδες που το απαρτίζουν, αδυνατούν να αντιληφτούν πως η όλη πολιτική δυσφορία που το κίνημα αυτό εκφράζει έχει να κάνει με ιδέες, και όχι με τα άτομα που τις προβάλλουν.
Οι Αμερικανοί πολύ απλά, έχουν δυσαρεστηθεί με τη καταχρηστική, ανεξέλεγκτη, και μονοκομματική τους κυβέρνηση, μια ιδέα δηλαδή που είναι παμπάλαιη και παγκόσμια.
Όπως είπε κάποτε ο Thomas Paine, «Μια στρατιά αρχών μπορεί να διεισδύσει εκεί που δεν μπορεί μια στρατιά πολεμιστών…».
S.A.- Prison Planet
antinews