Ημέρες Μαραθωνίων, αλλά ο δρομέας Ευκλής δεν λέει να φτάσει στο τέρμα και να ανακοινώσει τη νίκη... Στο ραντεβού της ιστορίας αργούμε, με κίνδυνο να χάσουμε τα "κάλλη" της...



Όλοι οι Έλληνες βλέποντας την διεξαγωγή του διεθνούς μαραθώνιου δρόμου την Κυριακή 31.10.2010 στα πλαίσια των 2500 χρόνων από τη μάχη του Μαραθώνα νοιώσαμε ρίγη συγκίνησης, περηφάνια, δέος για το μεγαλείο της φυλής, που όταν θέλει και αποφασίσει για κάτι μείζονος και ζωτικής σημασίας γεγονότα, ξεπερνά τα όποια προβλήματα, ανατρέποντας προγνωστικά και προβλέψεις.
Όπως την εποχή των ολυμπιακών αγώνων το 2004, έτσι και τώρα από οργανωτική άποψη, όλα ήταν άψογα.
Το καλό και το σωστό να λέγεται.
Θα πρέπει να λέγονται ωστόσο και κάποια άλλα, παράμετροι του ιστορικού γεγονότος σήμερα, ΜΕΤΡΟ απαράβατο τότε.
Για να βγάζουμε χρήσιμα συμπεράσματα και να γνωρίζουμε τι είναι το ΕΙΝΑΙ, η μεγαλύτερη φιλοσοφική αναζήτηση του Αριστοτέλη, ο ακρογωνιαίος λίθος μεγαλείου ή παρακμής.
Στην κοινωνία της Αθήνας το λοιπόν τα χρόνια εκείνα, η αθηναϊκή φάλαγγα , ή στρατιωτική παράταξη, στις πρώτες θέσεις και στο κέντρο είχε το απαύγασμα της κοινωνίας, ήτοι ότι καλύτερο διέθετε η Αθήνα από άποψη οικονομικής ευμάρειας, διανόησης, παντοειδούς έκφρασης.
Οι πεντακοσιομέδιμνοι, οι σημερινοί πάμπλουτοι δηλαδή, ήταν μπροστά-μπροστά και στο κέντρο όπως και οι ποιητές και οι λόγιοι.
Ήταν εκεί για να υπερασπιστούν βωμούς και εστίες. Δεν τους έψαχναν να τους βρουν στην Ελβετία, στις θυρίδες των τραπεζών, ούτε στο θωρηκτό Αβέρωφ πίσω από την Αλεξανδράτου και τις άλλες καλλιτέχνιδες.
Αλήθεια τι έχει να πει για όλους μα όλους τους φοροφυγάδες και πάσης φύσης κοπανατζήδες ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.κ. Άνθιμος;
Είναι κρυπτοχριστιανοί;
Είναι κρυπτοέλληνες;
Να γιατί σε λίγο θα μας πάρουν και τα εσώβρακα.
Ξέφτισε τελείως ο κοινωνικός ιστός της χώρας, πολύ πριν την οικονομική κατάρρευση.
Οι αθάνατοι της Ακαδημίας Αθηνών και οι χρυσοποίκιλτοι πρυτάνεις τι προτείνουν;
Να πουν τα παιδιά τα κάλαντα και να δώσουν ότι συγκεντρώσουν για να σωθεί η Ελλάδα;
Ξέσπασαν πάνω σε χαμηλο-συνταξιούχους, μισθωτούς, εργαζόμενους, μικρομεσαίους, επαγγελματίες, αδύνατους και ανήμπορους.
Μας αποτελείωσαν.
Με τη σειρά μας τους λέμε κι εμείς ότι η χώρα για την οποία κόπτονται ότι θέλουν να πάει μπροστά, δεν χρειάζεται ΛΑΓΟΥΣ, αλλά ΤΑΓΟΥΣ...



Στέλιος Αρσενίου


kostasxan

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...