Εδώ και πολύ καιρό ακούμε συνέχεια για μέτρα λιτότητας. Τα μέτρα λιτότητας είναι κοινή γραμμή σε κάθε χώρα η οποία έχει οικονομικές δυσκολίες. Φυσικά και τη λιτότητα καλείται να τη λουστεί πάντα η μεσαία και χαμηλή τάξη και από τα λίγα να μείνει με λιγότερα και βουτηγμένη μέσα στην ανασφάλεια για το αύριο.

Κάθε μέτρο που βάζει το χέρι στη τσέπη των εργατικών και χαμηλών στρωμάτων είναι και ένας λόγος οργής και δυσαρέσκειας. Οι κυβερνήσεις έχουν την τακτική να σου παίρνουν πολλά πράγματα αλλά λίγα λίγα, γιατί φυσικά τις ενδιαφέρει να συγκρατήσουν την οργή και την αγανάκτηση σώζοντας την ύπαρξή τους και το πολιτικό σύστημα το οποίο τις αναδεικνύει.

Τα μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα έχουν ακόμα μέλλον και όσο η κυβέρνηση δεν αφουγκράζεται τα μηνύματα της εποχής τόσο η οργή της αδικίας θα διογκώνεται και θα διαποτίζει πολύ κόσμο που πλέον δεν θα έχει τίποτα να χάσει και άρα πολλά να κερδίσει με την εκδήλωση της οργής του.

Η αδικία των μέτρων είναι γενικά παραδεκτή και αυτοί που περνάνε δυσκολότερα είναι αυτοί που περνάγανε πριν δύσκολα. Όταν κάποιος βάζει χέρι στις συντάξεις αυτό ονομάζεται "κλοπή". Όταν κάποιος σε φορολογεί με 23% με τα καύσιμα στο 1,50 ευρώ και το εισόδημά σου να συρρικνώνεται, φυσικά δεν τον απασχολεί η κοινωνική ευημερία, αλλά η κοινωνική υποδούλωση και η στέρηση οράματος για τους νέους που τα μέτρα τους πλήττουν στον υπερθετικό βαθμό. Και τα μέτρα αυτά δεν είναι φυσικά μονόδρομος, είναι απλά ο τρόπος που τα παίρνει το τωρινό πολιτικό σύστημα.

Όταν οι εργασιακές κατακτήσεις είναι μόνο θεωρία και ο εργαζόμενος εξευτελίζεται και αναγκάζεται να ταπεινώνεται χωρίς να μπορεί να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, τότε η ηθική του υπαγορεύει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει σε αυτό το μοτίβο εκμετάλλευσης για μια ζωή.

Η κοινωνία στην Ελλάδα βιώνει μια κακή ψυχολογική περίοδο, με έντονη ανασφάλεια, αβεβαιότητα και φυσικά μηδενική προοπτική για έναν λογικό αντικειμενικό παρατηρητή.

Όλα αυτά είναι αφορμές οργής. Όσο ακούγεται η φράση λιτότητα, τόσο μια μεγάλη κοινωνική ομάδα φουντώνει και ετοιμάζεται να εκραγεί. Η ανθρώπινη ύπαρξη δεν είναι μια ψυχρή μηχανή δούλος του ευρώ και του εκάστοτε νομίσματος. Δεν είναι μια μηχανή που ικανοποιείται να δουλεύει και να τη δουλεύουν. Το χρήμα είναι ένα ψέμα που σου δίνεται λίγο για να μη διεκδικείς όλα όσα δικαιούσαι ως άνθρωπος. Μια νέα εποχή συνειδητότητας έρχεται και οι κοινωνίες αποκαθηλώνοντας όλους όσους την καταδυναστεύουν, θα ζητήσουν μια νέα ζωή με νέα δεδομένα, νέους κανόνες και νέα αντιμετώπιση.


Αν δεν αφήσεις το λίγο χρήμα που σου πετάνε να εξουσιάσει το μυαλό σου, τότε θα γίνεις ο κυρίαρχος των αληθινών σου επιθυμιών ως άνθρωπος. Η οργή θα φέρει αφορμές για αλλαγή.


http://dinatomirmigi.blogspot.com/

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...