Το τρένο έφτασε στο σταθμό Λαρίσης βγήκε μουδιασμένα και προχώρησε. Στην έξοδο τον σταμάτησε ο αστυνομικός για τον έλεγχο.
- Gelburda του έγνεψε.
Στον γκισέ του σφραγίσανε το 6ωρο ελεύθερης επίσκεψης. Ήταν αρκετό για την δουλειά του. Προτίμησε να πάει στο Μοναστηράκι με τα πόδια, να χαζέψει λίγο για να δει τι άλλαξε.
Στον δρόμο παντού 50αρια Honda βαμμένα παρδαλά, κουβαλούσαν επισκέπτες και εμπορεύματα από το Ισλαμαμπάντ.
Έλληνας πουθενά…
Με σκυμμένο το κεφάλι φτάνει στον φίλο που τον περίμενε έξω από το μαγαζί
Προχώρησε μέσα παίζοντάς το αδιάφορος. Ο φίλος πήρε μία ξύλινη με ψάθα καρέκλα, ανέβηκε επάνω της και κατέβασε από το τελευταίο ράφι ένα πακέτο τυλιγμένο σε χαρτί.
Το νου σου, του είπε. Το θέλω πίσω σε ένα μήνα…
Πήρε το πολύτιμο πακέτο και ανέβηκε προς το Σύνταγμα.
Παντού στον δρόμο γραμμένα συνθήματα «Λευτεριά στον αρχισυνδικαλιστή Φωτόπουλο», «Ζήτω η ΑΔΕΔΥ», «Απελευθέρωση τώρα στους Αγωνιστές της ΓΕΣΕΕ»…
Στην Ερμού τα εμπορικά πλέον τα είχαν οι Σομαλοί και οι Αιθίοπες… Τουλάχιστον είχαν για υπαλλήλους Έλληνες.. Κάτι ήταν και αυτό, σκέφτηκε.
Στο ταξί ο Αφγανός σε σπασμένα ελληνικά τον ρώτησε αν τον ενοχλεί το ράδιο.
Του έγνεψε αρνητικά… το δελτίο ειδήσεων ήταν στα Σουαχίλι.
Τον ρώτησε «στα ελληνικά δεν έχει;»
- Μετά από τα τουρκικά, του απάντησε. Άλλωστε οι Έλληνες δεν έχουν ειδήσεις που ενδιαφέρουν κανένα.
Πήρε το τρένο της επιστροφής για την Θήβα. Τα πρόβατα ήταν πολλές ώρες μόνα τους και τα σκυλιά γάβγιζαν νευρικά.
Με προσεκτικές κινήσεις άνοιξε το περίβλημα του πακέτου…
Επιτέλους! Κρατούσε στα χέρια του το τελευταίο αντίτυπο από «ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙAΝΝΗ»…

Αναγνώστης

kostasxan

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...