Γράφει ο Επιμηθέας
Καθώς το 2012 η ψαλίδα μεταξύ των αναπτυγμένων και των αναδυόμενων οικονομιών θα συνεχίσει να μεγαλώνει, πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι μεσοπρόθεσμα θα δημιουργηθεί ένας κόσμος δύο ταχυτήτων.
Την ίδια στιγμή, όπως εκτιμούν οι οικονομικοί αναλυτές, παλαιά προβλήματα αλλά και οι νέες προκλήσεις θα καθορίσουν την πορεία των αγορών τη χρονιά που ξεκίνησε.
Όσον αφορά την Ευρώπη και για όσον καιρό παραμένει η κρίση του χρέους, η ζώνη του ευρώ, θα συνεχίσει να είναι βαθιά διαιρεμένη καθώς από τη μία πλευρά θα έχουμε τις ισχυρές οικονομίες γύρω από τη Γερμανία και από την άλλη πλευρά τις αδύναμες χώρες του νότου και της περιφέρειας.
Οι συγκεκριμένες οικονομίες θα συνεχίσουν να βρίσκονται σε φάση αποσταθεροποίησης λόγω των υψηλών δημοσιονομικών ελλειμμάτων και των χρεών, των εύθραυστων τραπεζικών συστημάτων, και την ισχνή διεθνή ανταγωνιστικότητα.
Όπως προβλέπουν μάλιστα οι ειδικοί, οι οικονομίες των χωρών της περιφέρειας θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να μειώσουν το χρέος τους (δημόσιο και ιδιωτικό), να βάλουν σε σταθερή τροχιά τα τραπεζικά τους συστήματα και να αποκαταστήσουν τη διεθνή τους ανταγωνιστικότητα.......
άνω σε αυτές τις δυσοίωνες προβλέψεις «πατά» και ο Hans-Olaf Henkel, πρώην ηγέτης των Γερμανών επιχειρηματιών και δηλώνει σε συνέντευξή του, τον προηγούμενο μήνα, ότι η λύση στην οικονομική κρίση είναι η υιοθέτηση δύο διαφορετικών νομισμάτων στην Ευρωζώνη. Το ένα θα χρησιμοποιείται στις χώρες του Βορρά και το άλλο σε αυτές του Νότου, στις οποίες κατά την άποψή του συμπεριλαμβάνονται η Γαλλία και το Βέλγιο.
Την παραπάνω λύση θεωρεί αναγκαία γιατί όπως χαρακτηριστικά δηλώνει «…η εμπειρία που ζήσαμε αυτά τα τελευταία χρόνια, έδειξε ξαφνικά ότι το οικονομικό σύστημα και οι πολιτικές προτεραιότητες διαφέρουν στην Ευρώπη. Χώρες σαν την Φιλανδία, τις Κάτω Χώρες, τη Γερμανία ή ακόμη την Αυστρία, έχουν περίπου την ίδια οικονομική προσέγγιση σε όρους δημοσιονομικής πειθαρχίας. Αυτές οι χώρες μισούν τον πληθωρισμό και δεν θα έβλεπαν με κακό μάτι την ανατίμηση του νομίσματός τους. Την ίδια στιγμή, βλέπουμε χώρες σαν την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ισπανία και ως ένα βαθμό τη Γαλλία, να ακολουθούν διαφορετική πολιτική στρατηγική. Για μένα, είναι ξεκάθαρο ότι το πακέτο διάσωσης 750 δις ευρώ είναι ένα πακέτο που δημιουργήθηκε για να κρατήσει όλα αυτά τα συστήματα μαζί. Εάν τα χωρίζαμε, δεν θα χρειαζόταν πλέον…» και συνεχίζει ο Hans-Olaf Henkel, «…χώρες σαν την Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα έχασαν την ανταγωνιστικότητά τους.
Πρέπει να την αποκτήσουν ξανά, εις βάρος της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Οι άνθρωποι αυτοί δεν επιθυμούν τέτοια λύση, υποφέρουν από αυτό που θα ονόμαζα γερμανική πειθαρχία, την οποία δεν αγαπούν. Ας έχουμε λοιπόν ένα νόμισμα που θα αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα της οικονομίας».
Για το πολυσυζητημένο ευρώ-ομόλογο αναφέρει ότι η λύση ενός ευρώ-ομολόγου δεν είναι αρκετή καθώς θα οδηγήσει σε μία κατάσταση όπου «όλοι στην Ένωση θα είναι υπεύθυνοι για όλα και, τελικά, κανείς για τίποτα».
Τέλος στην ερώτηση του δημοσιογράφου σχετικά με το αν η λύση που προτείνει θα αποτελέσει «αυτοκτονία» για τις χώρες του Νότου, απαντά κυνικά «...είναι αλήθεια. Δεν έχω τέλεια λύση. Κανείς δεν έχει. Αλλά στη Γερμανία, έχουμε μια έκφραση που λέει: προτιμούμε ένα δύσκολο τέλος από ατελείωτες δυσκολίες»
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν θα υιοθετήσουν αυτές τις ακραίες απόψεις και θα επιδείξουν σύνεση και αποφασιστικότητα στις αποφάσεις τους. Πρέπει να δουν την κρίση σαν ευκαιρία, θωρακίζοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση με νέους θεσμούς που θα οδηγούν στην πραγματική και ουσιαστική οικονομικοπολιτική ολοκλήρωση της.
Με δεδομένο όμως ότι μεγάλοι ευρωπαίοι ηγέτες σήμερα δεν υπάρχουν αλλά και αυτοί που σήμερα βρίσκονται στο τιμόνι της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχουν ευρωπαϊκό όραμα, πολύ φοβάμαι ότι είμαστε κοντά στο τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την σημερινή της μορφή.
expression