Φούντωσαν πάλι στο εξωτερικό οι δηλώσεις, τα δημοσιεύματα και οι φήμες περί επικείμενης αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους της χώρας μας. Διάφορα σενάρια «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» της Ελλάδας βλέπουν το φως της δημοσιότητας, άλλα εξαιρετικά ήπια, που θα ανταποκρίνονταν σε ανομολόγητους μύχιους πόθους της κυβέρνησης Παπανδρέου, και άλλα σαφώς σκληρότερα. Αυτήν τη φορά, όμως, υπάρχει μια θεμελιώδης πολιτική διαφορά.

Οι δηλώσεις, οι φήμες και τα δημοσιεύματα δεν προέρχονται από τον «συνήθη ύποπτο», τις βρετανικές και τις αμερικανικές εφημερίδες, που συχνά υπηρετούν τους στόχους των κερδοσκόπων. Αυτήν τη φορά η συζήτηση περί ελληνικής χρεοκοπίας έχει προέλευση τη Γερμανία. Αυτό αλλάζει τα πράγματα.

Η γερμανική προέλευση προσδίδει άλλη σοβαρότητα, πολύ μεγαλύτερη. Πρώτα πρώτα η Γερμανία είναι η ηγεμονική δύναμη της ΕΕ. Το Βερολίνο καθορίζει την οικονομική πολιτική της Ευρώπης.

Ούτως ή άλλως οι Γερμανοί είναι αυτοί που θα αποφασίσουν αν και πόσο θα μας βοηθήσουν ή αν θα στείλουν την Ελλάδα στη «χωματερή» της χρεοκοπίας, αν θα διατηρηθεί και με πόσες χώρες-μέλη η Ευρωζώνη και όλα τα σχετικά.

Δεύτερον, οι Γερμανοί δεν είναι π.χ. σαν τους Αγγλους, που λένε όσα ψέματα είναι αναγκαία για να επιτευχθούν οι κάθε φορά στόχοι τους, ή σαν τους Γάλλους, που λένε «λόγια του αέρα» χωρίς να τα εννοούν και αδιαφορώντας για το αν θα υλοποιηθούν όσα δηλώνουν ή όχι.

Οι Γερμανοί δεν είναι παρορμητικοί. Εχουν ήδη μελετήσει τα θέματα που θέτουν σε κυκλοφορία. Εννοούν αυτά που λένε και, φυσικά, μεθοδεύουν επικοινωνιακά την υλοποίηση των αποφάσεών τους.

Οταν λοιπόν η χθεσινή «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», αρχίζει το σχετικό δημοσίευμά της γράφοντας ότι «μια σειρά αξιοσημείωτων συζητήσεων ενισχύει την υπόθεση ότι οι χρηματοοικονομικές αγορές προετοιμάζονται σταδιακά για μια αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας», αυτό σημαίνει ότι τέτοιες συζητήσεις όντως λαμβάνουν χώρα.

Οταν η επίσης γερμανική εφημερίδα «Ντι Τσάιτ» βγαίνει προχθές και γράφει στην ηλεκτρονική της έκδοση ότι εξετάζεται το ενδεχόμενο να χορηγηθούν στην Ελλάδα κεφάλαια από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, για να αγοράσει η Αθήνα τα υποτιμημένα κρατικά ομόλογά της σε φτηνότερες τιμές της δευτερογενούς αγοράς τίτλων και έτσι τελικά να χρωστάει η χώρα μας λιγότερα χρήματα όταν ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, οι πάντες είναι βέβαιοι ότι αυτό συζητήθηκε.

Γι’ αυτό και δεν έπεισε κανέναν η ανώνυμη διάψευση, την Τετάρτη, εκπροσώπου του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, ο οποίος δήλωσε ότι «δεν εργαζόμαστε για μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους». Γι' αυτό και χρειάστηκε χθες να βγει ο εκπρόσωπος της ίδιας της καγκελαρίου, Ανγκελα Μέρκελ, ο Στέφεν Ζάιμπερτ, ο οποίος έκανε μια πολύ προσεκτικά διατυπωμένη δήλωση: «Δεν είναι αληθές ότι η γερμανική κυβέρνηση προετοιμάζει μια αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας», είπε στο Ρόιτερ.

Παράλληλα, συνεχίστηκε ο βομβαρδισμός δηλώσεων. «Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να εξυπηρετήσει το χρέος της. Οσο γρηγορότερα αναγνωριστεί αυτό τόσο καλύτερα θα είναι για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Γι' αυτό η Ελλάδα πρέπει να έρθει σε συμφωνία με τις πιστώτριες τράπεζές της για μια αναδιάρθρωση του χρέους της», υπογράμμισε ο Χανς-Βέρνερ Ζιν, πρόεδρος του κορυφαίου οικονομικού ινστιτούτου της Γερμανίας (IFO).

Πληθώρα ανάλογων δηλώσεων Γερμανών οικονομολόγων, με κάποιους από αυτούς, όπως π.χ. τον Μαξ Οτε, να προτείνουν «ακόμη και την αποχώρηση της Ελλάδας από τη νομισματική ένωση» ως ενδεχόμενη «υπεύθυνη και μακροπρόθεσμα σταθερότερη λύση»!

Η ουσία όλης αυτής της συζήτησης είναι ότι, παρά τη λαίλαπα του Μνημονίου και τις καταστροφικές συνέπειές του για τους μισθούς, τις συντάξεις και το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων, καθόλου δεν έχει βελτιωθεί η διεθνής οικονομική της θέση. Χώρα υποψήφια για χρεοκοπία συνεχίζουν να μας θεωρούν, παρά τους πρωθυπουργικούς ισχυρισμούς περί δήθεν «αποκατάστασης του διεθνούς κύρους της Ελλάδας».

ΠΡΟΤΑΣΗ
«Σχέδιο Μάρσαλ» για την Ευρωζώνη

Ελάχιστοι είναι οι Γερμανοί οικονομολόγοι και πολιτικοί που προβληματίζονται να βρουν δημιουργικές, αναπτυξιακές λύσεις διεξόδου για την Ευρωζώνη και την ΕΕ, αντί για λύσεις τιμωρίας των «αμαρτωλών» χωρών. Ο «σοφός» Πέτερ Μπόφινγκερ είναι ένας από αυτούς. Προτείνει ένα «Σχέδιο Μάρσαλ της ΕΕ» και εξηγεί τι εννοεί: «Ενα συνολικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα επενδύσεων για τις προβληματικές χώρες, έτσι ώστε να μπορέσει να ξανασταθεί στα πόδια της η οικονομία τους, μετά τη δραστική δίαιτα λιτότητας του ΔΝΤ», υπογραμμίζει. «Η ευρω-κρίση θα ξεπεραστεί μόνο μέσα από μια συνολικά περιεκτική αντίληψη λύσης», υποστηρίζει και έχει δίκιο. ethnos

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...