Του Ρούσσου Βρανά
Ενα φάντασµα ξεπρόβαλε από το αλπικό τοπίο του νταβός: το φάντασµα του Τσαουσέσκου. ο καθηγητής των οικονοµικών στο Πανεπιστήµιο του Χάρβαρντ Κένεθ Ρογκόφ αναφέρθηκε σε αυτόν, όταν µίλησε για το χρέος της Ιρλανδίας. Επισήµανε την καλή κατάσταση της οικονοµίας της χώρας, αλλά αναρωτήθηκε αν θα αντέξει τόση λιτότητα χωρίς να διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός. «Πόσο θα αντέξει;» είπε. «Ενα, δύο χρόνια; Ισως. οµως τρία, τέσσερα; Καµιά χώρα δεν τα κατάφερε µέχρι τώρα, εκτός από τη ρουµανία του Τσαουσέσκου». Μόνο µε έναν Τσαουσέσκου, λοιπόν.
Στο βιβλίο τους..«αυτή τη φορά είναι αλλιώς», ο Ρογκόφ και η συνάδελφός του στο Πανεπιστήµιο του Μέριλαντ Κάρµεν Ράινχαρτ γράφουν για την αποπληρωµή του χρέους των χωρών στους ξένους πιστωτές τους: «Το ζήτηµα που αντιµετωπίζουν οι περισσότεροι ηγέτες είναι πού θα τραβήξουν την κόκκινη γραµµή. ∆εν είναι πάντα µια απόφαση ορθολογική. Στην κρίση της δεκαετίας του 1980, ο Τσαουσέσκου επέµεινε πεισµατικά να αποπληρώσει µέσα σε λίγα χρόνια τα 9 δισ. δολάρια που χρωστούσε η φτωχή χώρα του σε ξένεςτράπεζες.
Ετσι, οι ρουµάνοι αναγκάστηκαν να ζήσουν παγερούς χειµώνες χωρίς θέρµανση και τα εργοστάσια να χαµηλώσουν τις µηχανές τους λόγω έλλειψης ηλεκτρικού. Ελάχιστοι σύγχρονοι ηγέτες θα είχαν συµφωνήσει µε τις προτεραιότητες του Τσαουσέσκου. οι πράξεις του ρουµάνου δικτάτορα προκαλούν ιδιαίτερη απορία, αφού θα µπορούσε να είχε αναδιαπραγµατευτεί το χρέος, όπως κατάφεραν τότε να κάνουν οι περισσότερες άλλες αναπτυσσόµενες χώρες».
Ο Τσαουσέσκου...
... όµως ήθελε να παραµείνει αρεστός στους δυτικούς προστάτες του. Η καθηµερινή ζωή των ρουµάνων έγινε ένας αδιάκοπος αγώνας για επιβίωση, µε δελτίο στα τρόφιµα και συνεχείς διακοπές στο ηλεκτρικό, το γκάζι και τη θέρµανση. Το βιοτικό επίπεδο κατέρρευσε µαζί µε την ποσότητα και την ποιότητα των τροφίµων και άλλων βασικών ειδών. ο λαός υπέµενε, πιστεύοντας ότι έκανε βραχυπρόθεσµες θυσίες για το γενικό καλό. οι άνθρωποι σχηµάτιζαν ατέλειωτες ουρές στα µαγαζιά για λίγο ψωµί, ενώ ο Τσαουσέσκου εµφανιζόταν στην κρατική τηλεόραση να µπαίνει σε καταστήµατα µε άφθονα τρόφιµα, να ανακοινώνει σοδειές ρεκόρ ή να επισκέπτεται µεγάλες εκθέσεις τροφίµων που στην πραγµατικότητα ήταν φτιαγµένα από πλαστικό. Το καλοκαίρι του 1989, η ρουµανία αποπλήρωσε ολόκληρο το χρέος της. από δηµόσιο έλλειµµα 5,3% το 1980, τώρα είχε πλεόνασµα 6,5%. οµως, ο λαός της λιµοκτονούσε. Τον χειµώνα βγήκε στους δρόµους και ανέτρεψε τον δικτάτορα.
Με τους ξένους...
... ο Τσαουσέσκου τα πήγαινε µια χαρά. Είχαν γεµίσει παράσηµα και διακρίσεις τον καλύτερο πελάτη τους: η Γαλλία µε το παράσηµο της Λεγεώνας της Τιµής, η Ελισάβετ της αγγλίας µε τον χρίσµα του επίτιµου Ιππότη, η Μαργκρέτε της ∆ανίας µε το παράσηµο της τάξης του Ελέφαντα. ακόµη και η αγράµµατη σύζυγός του κανονίστηκε να «εκλεγεί» µέλος της αµερικανικής ακαδηµίας Επιστηµών. οµως, µε το τραγικό του τέλος, ο Τσαουσέσκου παραδόθηκε στην Ιστορία σαν ένας ηγέτης που πρόδωσε τον λαό του για να µείνει πιστός στους ξένους.
tanea