Ομολογώ ότι βρίσκομαι σε μεγάλη σύγχυση.. Ζούμε σε μια εποχή όπου στον βάρβαρο αραβικό κόσμο δικτάτορες «σοσιαλιστές» βομβαρδίζουν ανθρώπους ενώ στον δυτικό πολιτισμένο κόσμο δημοκράτες «σοσιαλιστές», παραδίδουν ανθρώπους αμαχητί στις ερπύστριες των «αγορών» και σε έναν βάρβαρο μηδενισμό που ισοπεδώνει και καταπατά κάθε αξία που αντιστέκεται.

Σκοτώνονται άνθρωποι στη Λιβύη κατά εκατοντάδες, αλλά και εδώ δυστυχούν και ταπεινώνονται κατά χιλιάδες και ενώ λέμε ότι πιάσαμε πάτο, αποδεικνύεται ότι πάντα υπάρχει και πιο κάτω. Ακόμα και ο έρωτας έχει χάσει τον προσανατολισμό του και τείνει προς τη μετριότητα.. Στην πολιτισμένη Δύση τελικά, μόνο τα όνειρα και οι ιδέες των τραπεζιτών, των golden boys και των λαμογιών έχουν πια αξία.

Στην δημόσια και πολιτική ζωή όσοι δεν ασχολούνται με τον ανταγωνισμό των αγορών, ασχολούνται με τον ανταγωνισμό της εξουσίας συνθλίβοντας ανθρώπους και μετατρέποντας τους σε οικονομικά νούμερα από τη μια και σε ψήφους από την άλλη.. Κι όταν η εξουσία ταυτίζεται με τις «αγορές» τότε προκύπτει ένας ιδιότυπος πολιτισμένος ολοκληρωτισμός σαν αυτόν που ζούμε και που τουλάχιστον ένας άνεργος και κοινωνικά αποκλεισμένος τον βλέπει πιο σκληρό και από κάθε απροσχημάτιστη δικτατορία..

Αλίμονο, στη Λιβύη ο Καντάφι βομβαρδίζει ανθρώπους.. Σοσιαλιστής είναι και αυτός.. (Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου..) Μέλος της διαβόητης Σοσιαλιστικής Διεθνούς και έχει για πρόεδρο ποιόν άλλον; Τον Γκιόργκο.. Τέλος πάντων οι διαφορές μεταξύ των δύο είναι τεράστιες και είναι ντροπή να τούς συγκρίνουμε. Κατ αρχάς ο Γκιόργκος είναι το παιδί για όλες τις δουλειές. Τρέχει και επιμένει και αγωνίζεται ώστε να πάρουν τα λεφτά τους οι «αγορές»..

Μέχρι και ο ίδιος ο «σοσιαλιστής» Στρος Καν τον ξεμπρόστιασε προχτές ότι «έδωσε» τη χώρα του για να την βάλει υπό την κυριαρχία της Τρόικας, δηλαδή των «αγορών» και των τοκογλύφων.. Ο Καντάφι από την άλλη, δεν είναι παιδί και δεν κάνει δουλειές.. Δεν τρέχει και δεν κουνιέται με τίποτα.. Απλώς αποφασίζει και διατάσει.. Ο απόλυτος συντονισμός του ενός.. Αντιθέτως εδώ ..και ο συντονιστής θέλει τον συντονιστή του.. Ο Καντάφι το πολύ-πολύ να διοχέτευε την εξουσία του στον κωλοπαιδαρά τον γιό του, που είναι ο τακτικότερος θαμών των ελληνικών σκυλάδικων στη Μύκονο και στην παραλιακή.. Εντάξει και ο Γκιόργκος «κληρονομικώ δικαίω» πήρε το πασοκ αλλά δεν είναι το ίδιο.. Από την άλλη στη Λιβύη υπάρχει ένα σύνταγμα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Καντάφι.

Εδώ το δικό μας είναι απλώς κουρελόχαρτο. Τεράστια η διαφορά. Ο πασοκισμός το εφαρμόζει κατά το δοκούν. Το μνημόνιο, που βυθίζει τη χώρα, είναι αντισυνταγματικό, ενώ οι μεγάλες αποφάσεις ούτε καν περνούν έστω και από τη Βουλή. Υπογράφονται απ ευθείας από τον νέο «δικτάτορα» της οικονομίας τον κο Παπακωνσταντίνου. Ύστερα και το σπουδαιότερο, το καθεστώς στη Λιβύη στηρίζεται στον στρατό, στο φόβο και στον τρόμο, ενώ το δικό μας καθεστώς στηρίζεται στην λάμψη των μίντια, στην Τρέμη και στην παρέα της που τρομοκρατούν τον κόσμο όταν διαμαρτύρεται και του δημιουργούν ενοχές ότι «μαζί τα φάγαμε»..

Τελικά όντως βρίσκομαι σε απόλυτη σύγχυση.. Στη Λιβύη βομβαρδίζουν τον κόσμο ενώ εδώ μας βομβαρδίζουν με «οικονομικά νούμερα», με θρασύτατα ψέματα και άπειρη κακοήθεια. Προφανώς εδώ είναι πολύ πιο πολιτισμένα, δεν το συζητώ, αλλά ειλικρινά δεν ξέρω τούτες τις στιγμές πού θάθελα να βρίσκομαι..

sofistis

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...