του Γιωργου Δελαστικ




Ανήσυχοι είναι οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου για το μέλλον της Αγγλίας ως ηγετικού παράγοντα της ΕΕ। «Η Βρετανία κινδυνεύει να παραμεριστεί καθώς το Παρίσι και το Βερολίνο αναζητούν στενότερους οικονομικούς δεσμούς» έγραφαν στους τίτλους σχετικής ανάλυσής τους την περασμένη εβδομάδα। «Ο Ντέιβιντ Κάμερον, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, έχει προειδοποιηθεί από τους εταίρους του στον κυβερνητικό συνασπισμό ότι κινδυνεύει να περιθωριοποιήσει τη Βρετανία σε μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων αν υιοθετήσει μια πολιτική «άδειας καρέκλας», ενώ χώρες της Ευρωζώνης υπό την ηγεσία της Γαλλίας και της Γερμανίας λαμβάνουν οικονομικές αποφάσεις - κλειδιά» υπογράμμιζε ευθύς εξαρχής στην ανάλυσή της η σοβαρή βρετανική οικονομική εφημερίδα.

«Ο Νικ Κλεγκ, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός (σ.σ.: και ηγέτης του κόμματος των Φιλελευθέρων που συγκυβερνούν με τους Συντηρητικούς του Κάμερον), είναι μεταξύ εκείνων που προειδοποιούν τον Ντ. Κάμερον ότι το βρετανικό όραμα μιας ανοικτής Ευρώπης του ελευθέρου εμπορίου βρίσκεται σε κίνδυνο, καθώς το Παρίσι και το Βερολίνο επιδιώκουν στενότερη συνεργασία στην οικονομική πολιτική μεταξύ των 17 μελών της Ευρωζώνης» προσθέτουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».

Η αλήθεια είναι ότι ειδικά το τελευταίο διάστημα που έχουν οξυνθεί τα προβλήματα του ευρώ και των χωρών - μελών της Ευρωζώνης κανένας δεν δίνει πλέον σημασία στις αποφάσεις των συνόδων κορυφής των ηγετών των 27 χωρών - μελών της ΕΕ. Σχεδόν το μόνο που ενδιαφέρει είναι οι αποφάσεις των 17 ηγετών των κρατών που ανήκουν στην Ευρωζώνη, στους οποίους βεβαίως δεν συμπεριλαμβάνεται ο Βρετανός πρωθυπουργός.

Ο διαχωρισμός των χωρών της ΕΕ σε δύο όλο και πιο διακριτές ομάδες, από τη μια οι 17 της Ευρωζώνης και από την άλλη οι 10 που δεν συμμετέχουν στο ευρώ, προκαλεί αυξανόμενες εντάσεις.

Στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ που έγινε στις 4 Φεβρουαρίου ο εξοργισμένος πρωθυπουργός της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ κατηγόρησε τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ και τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί ότι «ταπεινώνουν» τους εκτός Ευρωζώνης 10 ηγέτες προτείνοντας μεγαλύτερη οικονομική συνεργασία μεταξύ των 17 του ευρώ. Οι αντιδράσεις αυτές αναμένεται να κλιμακωθούν καθώς από τον επόμενο μήνα και συγκεκριμένα στις 11 Μαρτίου θα συνέλθει για πρώτη φορά σύνοδος κορυφής των 17 της Ευρωζώνης στις Βρυξέλλες, με τους υπόλοιπους 10 ηγέτες να μην καλούνται καν στη βελγική πρωτεύουσα! Ακόμη χειρότερα, οι σύνοδοι κορυφής των 17 αναμένεται να θεσμοθετηθούν και να συνέρχονται μία ή δύο φορές τον χρόνο.

Πέρυσι η Μέρκελ είχε απορρίψει γαλλική πρόταση για τέτοιου είδους «φραξιονιστικές» συνόδους κορυφής των 17 από τα 27 κράτη - μέλη της ΕΕ. Φέτος όμως ξεπέρασε τις αναστολές της και υιοθέτησε την ιδέα της χωριστής σύγκλησης συνόδων κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης. Τυπικά οι σύνοδοι αυτοί είναι ανοιχτές και σε όποιον άλλον ηγέτη χώρας - μέλους της ΕΕ θέλει να τις παρακολουθήσει. Αντικειμενικά όμως γελοιοποιείται όποιος ηγέτης χώρας εκτός Ευρωζώνης πάει να παραστεί και να κάνει προτάσεις για την πολιτική υπεράσπισης του κοινού νομίσματος, στο οποίο η χώρα του... δεν μετέχει!

Και εν πάση περιπτώσει, αν αυτό μπορεί να συγχωρηθεί στον ηγέτη μιας χώρας σαν τη Λιθουανία ή τη Λετονία, είναι εντελώς αδύνατο να δεχτεί να αυτοταπεινωθεί σε τέτοιο βαθμό ο πρωθυπουργός μιας χώρας σαν τη Βρετανία.

Γι’ αυτό και το βρετανικό συντηρητικό περιοδικό «Εκόνομιστ» κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία γράφει σχετικά: «Σε μια διαφορετική εποχή, όλα αυτά μπορεί να είχαν προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στη Βρετανία και ως αποτέλεσμα αυτής να είχαν γεννήσει περισσότερη ένταση μέσα στην ΕΕ.

Ομως η νέα βρετανική κυβέρνηση, βαθιά εχθρική σε περαιτέρω ολοκλήρωση της ΕΕ, φαίνεται ικανοποιημένη να σταθεί παράμερα, καθώς η Ευρωζώνη συνδέεται στενότερα μεταξύ των μελών της. Αν αυτό σημαίνει μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων, ας είναι έτσι: η Βρετανία νομίζει ότι η δική της εξωτερική τροχιά, στην οποία για την ώρα ανήκουν η Πολωνία, η Σουηδία και οι όμοιοί τους, είναι ταχύτερη» υποστηρίζει ο «Εκόνομιστ».

Απομόνωση
Αγγλία, στρατηγός χωρίς... στρατό!

Ανεδαφικές θα ήταν οι ελπίδες της Βρετανίας να ηγηθεί του στρατοπέδου όσων χωρών δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη, για τον απλούστατο λόγο ότι τέτοιο στρατόπεδο δεν υπάρχει. Οι δύο βαλτικές χώρες (Λιθουανία, Λετονία) και οι δυο βαλκανικές (Ρουμανία, Βουλγαρία) θα μπουν τρέχοντας στο ευρώ, μόλις τους το επιτρέψει το Βερολίνο. Οσο για τις τρεις κεντροευρωπαϊκές χώρες (Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία), όση ανεξαρτησία πολιτικής και αν επιδεικνύουν προσωρινά οι κυβερνήσεις τους, αντικειμενικά ανήκουν στις «ανατολικές επαρχίες του Ράιχ», οπότε τελικά θα υπαχθούν στην Ευρωζώνη αργά ή γρήγορα. Απομένουν έτσι μόνο η Σουηδία και η Δανία, οι οποίες αποκλείεται να δεχθούν να τεθούν υπό αγγλική κηδεμονία. Απελπιστική η μοναξιά της Γηραιάς Αλβιώνος...

ethnos

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...