Ο Λίβυος ηγέτης έχει χάσει τα τρία βασικά του στηρίγματα: Τις φυλές, το στρατό, και τους διπλωμάτες. Αν κρίνουμε και από τη προχθεσινή απεγνωσμένη ομιλία του, έχει χάσει και τα λογικά του.
Για αυτό, είναι μάλλον απλά θέμα χρόνου, το πότε θα καταρρεύσει οριστικά το καθεστώς του.
Εδώ και 40 χρόνια, η εξουσία του Καντάφι στηρίζεται σε μια προσεκτική ισορροπία μεταξύ των πάμπολλων φυλών και φατριών, ειδικά των 30 πιο σημαντικών απ αυτές, οι οποίες και φημίζονται για την ιστορική συμβολή τους στην ανεξαρτησία της χώρας από τους αποικιοκράτες.
Ο Καντάφι χρησιμοποιεί τεχνηέντως τη δωροδοκία, τον εκβιασμό, και τον τρόμο, έτσι ώστε να εξασφαλίσει την αφοσίωση των φυλών στο καθεστώς του, ή τουλάχιστον την ουδετερότητά τους. Τις τελευταίες όμως ημέρες, η μια μετά την άλλη φυλή, ανακοινώνουν πως τον εγκαταλείπουν, και πως συντάσσονται με τους διαδηλωτές.
Το ίδιο έκαναν και πολλοί διπλωμάτες του, αφού πολλοί που υπηρετούν στο εξωτερικό παραιτήθηκαν διαμαρτυρόμενοι για τη χρήση βίας εκ μέρους του, ενώ άλλοι συντάχθηκαν δημοσίως με τους διαδηλωτές.
Στη πραγματικότητα, η Λιβύη έχει πάψει να έχει διπλωματικές σχέσεις με τον υπόλοιπο κόσμο, αφού οι περισσότερες χώρες διέκοψαν τις σχέσεις τους με το κανταφικό καθεστώς. Ένα μεγάλο μέρος της παγκόσμιας κοινότητας θεωρεί πλέον το καθεστώς του, ως παράνομο.
Τέλος, οι δυνάμεις ασφαλείας της Λιβύης έχουν αρχίσει να χάνουν τη δύναμή τους, αφού πιλότοι, ναύτες, ακόμη και ολόκληρες στρατιωτικές μονάδες έχουν αρνηθεί να εκτελέσουν διαταγές, έχουν στασιάσει, και έχουν πάει με το μέρος των διαδηλωτών.
Ο ίδιος ο δικτάτορας παραδέχθηκε πως η αστυνομία τον εγκατέλειψε, αρνούμενη να πυροβολήσει εναντίον άοπλων διαδηλωτών. Το αποτέλεσμα ήταν να απελευθερωθούν ολόκληρες πόλεις.
Παρακολουθώντας τους πανηγυρισμούς του λαού στους δρόμους της Βεγγάζης, και άλλων πόλεων, που έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο του Καντάφι, αντιλαμβάνεται κανείς πόση λίγη επιρροή ασκεί πλέον η κυβέρνησή του.
Η Τρίπολη όμως μπορεί να αποδειχτεί το πλέον επικίνδυνο σημείο. Μια κλιμάκωση των συγκρούσεων στη πρωτεύουσα, όπου οι γιοι του Καντάφι ελέγχουν τα παραστρατιωτικά σώματα, μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλη αιματοχυσία.
Και καθώς ο Καντάφι χάνει όλο και πιο πολύ τον έλεγχο, βυθιζόμενος στην απομόνωση, είναι ικανός να διατάξει τα χειρότερα εγκλήματα εναντίον του ίδιου του του λαού.
Αν δεν στασιάσουν αυτά τα σώματα, ή αν δε βρεθεί κάποιος να τους εμποδίσει να υπακούσουν στις διαταγές του, τότε το τέλος του καθεστώτος μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα αιματηρό.
Η μόνη ελπίδα είναι, όπως συνέβη στην Τυνησία και στην Αίγυπτο, οι ένοπλες δυνάμεις να αποδειχθούν πιο συνειδητοποιημένες από τον ηγέτη τους.
S.A.-Al Jazeera
antinews