Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΦΥΠΝΙΣΗ.
Παραθέτω ένα άρθρο που διάβαζα σε μετάφραση που έκανα για να διευκολύνω λιγάκι. Σημειώνω ότι κάποια άθρα τα οποία μεταφράζω τα βρίσκω σε ιστοσελίδες που είναι είτε στα γαλλικά είτε στα ιταλικά που είναι και οι γλώσσες που έχω μεγαλύτερη ευκολία αλλά δίνω το λινκ στα αγγλικά για να έχουν μια απ΄ευθείας πρόσβαση όσοι διαβάζουν άνετα αγγλικά. Από μετάφραση σε μετάφραση υπάρχουν λάθη σίγουρα αλλά η ουσία παραμένει. Αλλωστε δεν είμαστε επαγγελματίες. Ηλεκτρονικές παρέες είμαστε, ίσως «οι παρέες του μέλλοντος» όπως θα έλεγε κι ο Γουίλιαμ Γκίμπσον!
Η «παγκόσμια αφύπνιση » που φοβόταν ο Μπρεζίνσκυ έφτασε
Μνημειώδης κραυγή μάχης για της ελευθερία σε όλο το κόσμο απειλεί την ατζέντα της νέας παγκόσμιας τάξης.di Paul Joseph Watson
Η «παγκόσμια πολιτική αφύπνιση» που φοβόταν πολύ ο Zbigniew Brzezinski είναι σε πλήρη εξέλιξη. Ταραχές στην Αίγυπτο, Υεμένη, Τυνησία και άλλες χώρες είναι μια κραυγή ελευθερίας αληθινά σημαντική σε όλο το κόσμο που θα μπορούσε να βλάψει σε μεγάλο βαθμό την ατζέντα για μια παγκόσμια κυβέρνηση, αλλά μόνο αν οι επαναστάτες καταφέρουν να αποφύγουν να καπελωθούν από μία παρανοϊκή και απελπισμένη παγκόσμια ελίτ.
Κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων στο Μόντρεαλ τη περασμένη χρονιά, ο συνιδρυτής μαζί με τον David Rockefeller της τριμερούς επιτροπής και τακτικός συμμετέχων στις συναντήσεις της Λέσχης Bilderberg, Zbigniew Brzezinski, είχε προειδοποιήσει για μια «παγκόσμια πολιτική αφύπνιση» κυρίως εκ μέρους των νέων στις αναπτυσσόμενες χώρες, που θα απειλήσει να ανατρέψει την υπάρχουσα διεθνή τάξη.
Διαβάζοντας μέσα από τα λόγια του Brzezinski, υπό το φως των ταραχών που βλέπουμε να εξαπλώνονται σαν στάμπα από λάδι σε όλο το πλανήτη, μας δίνει μια εκπληκτική πανοραμική άποψη του πόσο σημαντική είναι η έκβαση αυτής της φάσης της σύγχρονης ιστορίας, για το γεωπολιτικό μέλλον της ανθρωπότητας, και συνεπώς για την επιβίωση και ανάπτυξη της ανθρώπινης ελευθερίας γενικότερα.
Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, σχεδόν όλη η ανθρωπότητα είναι πολιτικά ενεργή, πολιτικά συνειδητοποιημένη και πολιτικά δραστήρια. Το συνολικό αποτέλεσμα του πολιτικού ακτιβισμού δημιουργεί μια ώθηση στην αναζήτηση της προσωπικής αξιοπρέπειας, τον πολιτιστικό σεβασμό, και για οικονομικές ευκαιρίες σε ένα κόσμο που χαρακτηρίζεται από οδυνηρές αναμνήσεις μιας αιώνιας ξένης κυριαρχίας αποικιακής ή ιμπεριαλιστικής . Η έφεση προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε παγκόσμιο επίπεδο είναι η κεντρική πρόκληση που συνδέεται με το φαινόμενο της παγκόσμιας πολιτικής αφύπνισης, μια αφύπνιση που είναι κοινωνικά δυνατή και πολιτικά ριζοσπαστική. Η πρόσβαση σχεδόν σε παγκόσμιο επίπεδο στο ράδιο, την τηλεόραση, το ιντερνετ, δημιουργεί όλο και αυξανόμενη κοινότητα κοινών αντιλήψεων και φθόνου, που μπορεί να διοχετευτεί από πάθη δημαγωγικά, πολιτικά ή θρησκευτικά. Αυτές οι ενέργειες αποτελούν πρόκληση τόσο για τα ήδη υπάρχοντα κράτη όσο και για την παρούσα παγκόσμια ιεραρχία, στην οποία ακόμα στηρίζεται η Αμερική
Οι νέοι του Τρίτου Κόσμου είναι ιδιαίτερα ανήσυχοι και αγανακτισμένοι. Η δημογραφική επανάσταση που εκπροσωπούν είναι μια ωρολογιακή πολιτική βόμβα, όπως και το επαναστατικό τους δυναμικό που θα μπορούσε να αναδυθεί από εκατομμύρια φοιτητές συγκεντρωμένους στα εκπαιδευτικά ιδρύματα «της τρίτης βαθμίδας» συχνά διανοητικά αμφισβητούμενα στις υπό ανάπτυξη χώρες. Σύμφωνα με τον ορισμό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης υπάρχουν αυτή τη στιγμή σε όλο το κόσμο 80 έως 130 εκατομμύρια πανεπιστημιακοί φοιτητές. Συνήθως προέρχονται από την κατώτερη μεσαία τάξη η οποία είναι ανασφαλής και φλέγεται από μια κοινωνική οργή. Αυτά τα εκατομμύρια σπουδαστές είναι εν αναμονή επαναστάτες, ήδη ημι-κινητοποιημένοι σε συνελεύσεις μεγάλης έκτασης, που συνδέονται με το διαδίκτυο και προ-τοποθετημένοι για ένα replay σε μια πιο μεγάλη σκάλα από όσα συνέβησαν χρόνια πριν στη πόλη του Μεξικού ή στη πλατεία Τιεναμέν . Η φυσική τους ενέργεια και η συναισθηματική απογοήτευση περιμένουν να ενεργοποιηθούν από ένα αίτιο, μια πίστη , ή ένα συναίσθημα μίσους…
Ακόμα και οι μεγαλύτερες παγκόσμιες δυνάμεις, παλιές και νέες, είναι αντιμέτωπες με μια νέα πραγματικότητα : ενώ η θνησιμότητα των στρατιωτικών τους δυνάμεων είναι πιο μεγάλη παρά ποτέ, η ικανότητά τους να επιβάλλουν τον έλεγχο πάνω στις αφυπνισμένες πολιτικά μάζες βρίσκεται σε ένα ιστορικό χαμηλό. Για να το πούμε πιο απλά .σε παλιούς καιρούς ήταν πιο εύκολο να ελέγξει κανείς ένα εκατομμύριο ανθρώπους από το να σκοτώσει ένα εκατομμύριο ανθρώπους ενώ σήμερα είναι πολύ πιο εύκολο να σκοτώσει ένα εκατομμύριο ανθρώπους από το να ελέγξει ένα εκατομμύριο.
Zbigniew Brzezinski
Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι ο Brzezinski δεν υμνούσε την αρχή αυτής της «παγκόσμιας πολιτικής αφύπνισης» την αποδοκίμαζε. Σαν ένας από τους κύριους αρχιτέκτονες της «ισχύουσας ιεραρχίας σε παγκόσμιο επίπεδο» ο ίδιος ο Brzezinski βρίσκεται κάτω από άμεση απειλή, όπως και η συνεχής ικανότητα της παγκόσμιας ελίτ να ελέγχει τα πράγματα στο κόσμο.
Ο Brzezinski αποδοκιμάζει το γεγονός ότι το ιντερνετ έχει καταστήσει σχεδόν αδύνατο για τις παγκόσμιες ελίτ να ελέγχουν το πολιτικό περιβάλλον, να ελέγχουν τις σκέψεις και τη συμπεριφορά ενός εκατομμυρίου ανθρώπων, που είναι ακριβώς γι αυτό που η Αίγυπτος κινήθηκε χθες για να σταματήσει το world wide web σε μια απελπισμένη προσπάθεια να αποφύγει ώστε να οργανωθούν οι ακτιβιστές ενάντια στο Κράτος.
Όπως συνήθως συμβαίνει κάθε φορά που ταραχές και επαναστάσεις εμφανίζονται ξαφνικά από το τίποτα, η ιστορία μας προειδοποιεί να μην παίρνουμε κατά γράμμα αυτό που βλέπουμε, και να θυμόμαστε τις πολυάριθμες τεχνητές «χρωματιστές επαναστάσεις» που λίγο χρησίμευσαν και βοήθησαν την παγκόσμια ελίτ ΔΝΤ/παγκόσμια τράπεζα να ανατρέψουν μια σάπια εξουσία και να κατασχέσουν τη χώρα μπαίνοντας από τη πίσω πόρτα με τη βοήθεια κυβερνήσεων μαριονετών που στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν.
Ωστόσο, το ντόμινο της παγκόσμιας επανάστασης που έχει υποστεί μια επιτάχυνση τις τελευταίες εβδομάδες, μοιάζει να έχει προκύψει από μια αγνή επιθυμία σε λαϊκή βάση για αληθινή ελευθερία, και για το τέλος των δικτατορικών καθεστώτων που οι Ηνωμένες Πολιτείες και η τραπεζική ελίτ έχουν υποστηρίξει.
Η παγκόσμια εξέγερση που εξαπλώνεται σε όλη τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, έχοντας αγγίξει την Ευρώπη με αναταραχές και απεργίες στην Ιταλία, Γαλλία, Ελλάδα και Ηνωμένο Βασίλειο τη χρονιά που πέρασε, χαρακτηρίζεται σαν μια αντίδραση στη δικτατορία, την αστυνομική βία και τη πολιτική καταπίεση. Οι παράγοντες αυτοί έχουν αυξήσει τα υπόγεια ρεύματα δυσαρέσκειας τόσων χρόνων, αλλά μόνο χάρη σε μια καλύτερη εκπαίδευση και μια πιο εύκολη πρόσβαση στη πληροφόρηση και στην ικανότητα οργάνωσης μέσα από το ιντερνετ μια νέα γενιά ακτιβιστών είπε επί τέλους φτάνει. Η ιλιγγιώδης αύξηση των τιμών των τροφίμων, των καυσίμων, οι χαμηλότεροι μισθοί και η ανεργία έπαιξαν ένα κεντρικό ρόλο.
Όπως γράφει ο Andrew Gavin Marshall στο τελευταίο του άρθρο «παρακολουθούμε το ξεκίνημα μιας παγκόσμιας εξέγερσης?» http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=22963
«Δεν πρέπει να παραγκωνίσουμε αυτές τις διαμαρτυρίες και αναταραχές σαν υποκινούμενες από τη Δύση, αλλά μάλλον σας διαμαρτυρίες που προέκυψαν με τρόπο οργανικό, και η Δύση προσπαθεί στη συνέχεια να καπελώσει και να ελέγξει τα κινήματα που προέκυψαν»
Στη περίπτωση της Αιγύπτου, Υεμένης, Τυνησίας, και οι τρεις εξουσίες για δεκαετίες είχαν την υποστήριξη του στρατιωτικό-βιομηχανικού συμπλέγματος. Και οι τρεις ήταν συμμορφωμένες απόλυτα με τη νέα παγκόσμια τάξη. Δεν υπήρχε ανάγκη «χρωματιστών επαναστάσεων» ψεύτικων ή υποκινούμενων από τη παγκόσμια ελίτ σε αυτές τις χώρες.
Στη πραγματικότητα ο κύβος ερίφη, ότι η διοίκηση Ομπάμα εξέφρασε την υποστήριξή της στο από τριάντα χρόνια δικτάτορα Χοσνι Μουμπάρακ, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης της PBS όταν ο αντιπρόεδρος Joe Biden άφησε να εννοηθεί ότι τα αιτήματα των διαδηλωτών είναι παράνομα.
Η αντανακλαστική δύναμη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι εκείνη του να οπλίσουν και να υποστηρίξουν τα καταπιεστικά καθεστώτα, όπως και δυνατότητα οργάνωσης και αποσταθεροποίησης μέσω συγκαλυμμένου ή ανοιχτού πολέμου (όπως συμβαίνει στην Υεμένη) γράφει ο Μάρσαλ. Η εναλλακτική λύση είναι εκείνη του να γίνει μια στρατηγική «εκδημοκρατισμού» στην οποία οι δυτικές μη κυβερνητικές οργανώσεις και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, να δημιουργήσουν επαφές σε αυτά τα κράτη. Ο σκοπός αυτής της στρατηγικής είναι να οργανωθεί, χρηματοδοτηθεί και υποστηριχθεί ένα δημοκρατικό σύστημα, δυτικού τύπου, και συνεπώς να διατηρηθεί η συνέχεια της διεθνούς ιεραρχίας. Στην ουσία το σχέδιο «εκδημοκρατισμός» συνεπάγεται την παραγωγή δομών ορατών ενός δημοκρατικού κράτους (πολυκομματικές εκλογές, ενεργή κοινωνία των πολιτών, «ανεξαρτησία» των ΜΜΕ κλπ) και την ίδια στιγμή τη συνέχιση της υποταγής στις πολυεθνικές, τη Διεθνή Τράπεζα, το ΔΝΤ και τις δυτικές δυνάμεις.
Θυμηθείτε – κάθε χώρα που διατηρεί την κυριαρχία της, ενεργεί κατ΄αρχή προς το συμφέρον της και τείνει να οικοδομήσει ένα ισχυρό κράτος, που να ευημερεί, πνευματικά δυνατό και εχθρό της παγκοσμιοποίησης. Η διεθνής ιεραρχία απαιτεί σεβασμό, υποταγή, αδυναμία και μια αποδυνάμωση της πολιτιστικής κληρονομιάς έτσι ώστε κάθε έθνος να μπορεί να περικλείεται στη σφαίρα ελέγχου της παγκόσμιας κυβέρνησης.
Ας μη κάνουμε λάθη προς αυτή τη κατεύθυνση, είμαστε μάρτυρες μιας παγκόσμιας αναταραχής, η ηλικία της οργής έπεσε επάνω μας σαν ντόμινο που φθάνει σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Αν η κατάληξη θα είναι η ανατροπή της ισχύουσας παγκόσμιας ιεραρχία, όπως φοβάται ο Zbigniew Brzezinski, απομένει να δούμε, αν αυτό θα εξαρτηθεί από όποιον ελέγξει τις νέες κυβερνήσεις που θα αντικαταστήσουν τις παρούσες και τον κόσμο που άρχισε μια διαδικασία αλλαγής, ή από τη Διεθνή Τράπεζα, το ΔΝΤ ή ONG και τις υπόλοιπες παγκόσμιες ελίτ που προσπαθούν απεγνωσμένα να σώσουν το πρόγραμμά τους για μια παγκόσμια κυβέρνηση από τον εκτροχιασμό.
vasiliskos2