Αναμφίβολα μία από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές των τελευταίων δεκαετιών συμβαίνει τώρα στην Ιαπωνία. Το ντόμινο γιγάντιων σεισμών δεν ήταν τίποτα μπροστά στο τσουνάμι που ακολούθησε, ενώ ανησυχίες εκφράζονται και ερωτηματικά υπάρχουν σχετικά με τα προβλήματα στα πυρηνικά εργοστάσια και των διαρροών από αυτά.
Ο άνθρωπος αφού κατάφερε να γίνει ο βασιλιάς των ζώων έπρεπε να πολεμήσει πλέον με όλα τα στοιχεία της φύσης. Κάθε φορά επινοούσε τρόπους για να βελτιώνει τις συνθήκες της ζωής του. Από την άλλη ο άνθρωπος τρώει τα σωθικά του. Η βία είναι η μαμή της ιστορίας του, ο πόλεμος ο μπαμπάς του. Σκλάβοι και αφέντες υπάρχουν σε όλη τη διάρκεια του χρόνου της ζωικής ύπαρξης και ας αλλάζουν μορφή. Ο άνθρωπος ελευθερώθηκε από τα ζώα, αλλά παρέμεινε σκλάβος του εαυτού του, αλλά και της φύσης βεβαίως.
Στη ροή του χρόνου στα ανώτερα στρώματα της ιστορίας του βλέπουμε ένα πέρασμα από τη θρησκεία στην επιστήμη όσον αφορά την αντίληψη ενώ στο φλοιό της ιστορίας ο άνθρωπος λειτουργεί με τη χρηματοκεντρική αντίληψη της νεοκλασσικής οικονομίας, δηλαδή βάσει του νόμου προσφοράς και ζήτησης.
Η θρησκεία μιλούσε με απαράβατα δόγματα.
Η επιστήμη έδωσε χώρο στον διάλογο στον οποίο ακόμα και οι φυσικοί νόμοι βρίσκονται υπό συζήτηση.
Η οικονομία (αυτή που κυριαρχεί ως τώρα έστω) στρέφει τον άνθρωπο στον εαυτό του δημιουργώντας μία υστερόβουλη ηθική, δημιουργώντας την αντίληψη ότι δεν υπάρχει τίποτα πέρα από αυτόν και όσα έχει στο μυαλό του. Δημιουργώντας ένα νέο ιδεαλισμό δηλαδή.
Αυτό προφανώς δημιουργεί έναν αυτισμό και μία κατάσταση που μοιάζει με Αλτσχάιμερ.
Πολιτισμοί έχουν θαφτεί κάτω από τη μανία της φύσης, όπως για παράδειγμα ο Μινωικός μετά από τσουνάμι που ακολούθησε την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης.
Κι όμως ποιος θα δώσει δεκάρα στην κάλυψη γνώσεων και πρόληψης όταν αυτή είναι δύσκολα αφομοιώσιμη στη σφαίρα της προσφοράς και της ζήτησης;
Ο άνθρωπος έχει φτάσει στο επίπεδο όπου μπορεί να κάνει πολλά πράγματα για να ξέρει να κρατά αποστάσεις από τη μανία της φύσης, είτε αυτό λέγεται σεισμός, είτε τσουνάμι, είτε ηφαίστειο, είτε παγετός. Διαθέτει ήδη τα εργαλεία. Του απομένει να αναπτύξει λίγο παραπάνω τις γνώσεις του στο θέμα και να αναπροσαρμόσει την πρακτική του.
Κι όμως παρά τις δυνατότητες που έχει κάτι τον σπρώχνει στην αυτοκαταστροφή. Κάνει πολέμους, σπρώχνει τεράστιες μάζες στην πείνα, παίζει με επικίνδυνα παιχνίδια όπως για παράδειγμα τα πυρηνικά και το κλίμα της γης. Επηρεάζει και αλλάζει όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά και τη ζωή γενικότερα του πλανήτη.
Μπορεί τα πάντα τελικά να μην είναι στο χέρι του ανθρώπου, όπως δυνάμεις της φύσης που τον υπερβαίνουν, αλλά σίγουρα μπορεί να βγει κάπως από τον αυτισμό του αναπτύσσοντας ξανά την όσφρηση και το μυαλό του για να καταπολεμήσει όχι τη φύση, αλλά τις ενδεχόμενες δυσκολίες που μπορούν να προκληθούν σε αυτόν από τη λειτουργία της.
Προς το παρόν τα πεινασμένα όρνια της οικονομίας έχουν αρχίσει να πετάνε πάνω από την Ιαπωνία.
kixwtis