Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης




Κάθε ψευτιά και κάθε «στημένο» παραμύθι, έρχεται η στιγμή που αποκαλύπτεται. Κι αυτό συμβαίνει διότι, κάθε ψευτιά λέγεται και κάθε παραμύθι «στήνεται», για να υπάρξει ένα απτό (δηλαδή πραγματικό και όχι ψεύτικο) αποτέλεσμα που, όμως, μόλις γίνεται «χειροπιαστό», δεν μπορεί να αποκρύψει, πλέον, το αρχικό ψεύδος.

Έτσι, όλο αυτό το «παραμύθι» της «σωτηρίας της Ελληνικής Οικονομίας» με την υπογραφή του «Μνημονίου» της δανειστικής σύμβασης του «ΔΝΤ & Σία» αποκαλύφθηκε παταγωδώς χθές, στις Βρυξέλλες.

Ο στόχος των δανειστών μας αποκαλύφθηκε, επιτέλους, χθές, πανηγυρικά, με την επίσημη τοποθέτησή του στο «τραπέζι των διαπραγματεύσεων». Και το όνομα αυτού: πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.

Θα εκποιηθούν όσο-όσο (πωλούμενες ή ενοικιαζόμενες) στη τιμή που θα ορίζει ο «αγοραστής» ή ο «νοικάρης», δανειστής μας.

Το πρώτο πιάτο του κυρίως γεύματος, ορίστηκε σε 50 δίς Ευρώ.

Διερωτώνται, τα από οθόνης τσιράκια των εδώ τοποτηρητών των συμφερόντων των δανειστών μας, (μαζί με τον τυφλωμένο από την προπαγάνδα του συστήματος, λαό) «πού θα βρεθούν;» αυτές οι αξίες.

Και κανένας απ’ αυτούς δεν αναφέρει ότι μόνο για τον ελιμενισμό και επισκευές του στόλου της στη Σύρο, η Ρωσία πρόσφερε (στον ΓΑΠ) 100 δίς Ευρώ, ενώ οι επιστημονικές εκτιμήσεις της αξίας του αερίου που (αποδεδειγμένα) βρίσκεται στην περιοχή της Κρήτης, ξεπερνά την αξία των 160 δίς Ευρώ.

Ας μην αναφέρω άλλες, ακόμη μεγαλύτερης αξίας, ανεκμετάλλευτες ως σήμερα (γιατί ;;;;) πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας μας.

Να γιατί ο τοκογλύφος της γειτονιάς έβαλε στο μάτι το οικόπεδό μας, να γιατί μας δάνειζε και μας ξαναδάνειζε, παρ’ ότι έβλεπε ότι, επί χρόνια, ξοδεύαμε πολύ περισσότερα από όσα βγάζαμε.

Να γιατί είμαστε αφελείς που διερωτόμαστε: «αφού βλέπανε ότι δεν πάμε καλά με το χρέος μας, γιατί μας δάνειζαν»;

Ο τοκογλύφος αυτός που, ταυτόχρονα, ο ίδιος ήταν και ο πραμματευτής της γειτονιάς, από τον οποίο αγοράζαμε τα περισσότερα από τα χρειαζούμενα για να ζήσουμε (και να εξοπλισθούμε), γνώριζε πολύ καλά (απλά μαθηματικά είναι αυτά), ότι θα έρθει η στιγμή που δεν θα μπορούμε να πληρώσουμε τα δάνειά μας, καθώς τα λεφτά που μας δάνειζε, του τα δίναμε για να πάρουμε την πραμμάτεια που μας πουλούσε και δεν έφταναν, γι’ αυτό δανειζόμασταν όλο και περισσότερα. Εξ άλλου, αυτό ήθελε και επεδίωκε, εξ αρχής, όπως ο κάθε τοκογλύφος που σου δανείζει για να σου πάρει αυτό που έχεις και «το έχει βάλει στο μάτι».

Και να γιατί, μόλις φθάσαμε στο κρίσιμο σημείο της αδυναμίας πληρωμής των δανεικών μας, μας έβαλε και υπογράψαμε (όρα «Μνημόνιο») την υποθήκευση όλων αυτών, που χθές έβαλε στο τραπέζι.

Για τα 5 δανεικά που πήραμε, (για να πληρώσουμε μία δόση των προηγούμενων δανείων μας) υποθηκεύσαμε (οριστικά και αμετάκλητα) το σπίτι μας , μαζί με το οικόπεδό του, που κάνει τουλάχιστον 100.

Και, προσέξτε το κρίσιμο σημείο: Τα 5 τελευταία δανεικά που πήραμε, αυτά για τα οποία υποθηκεύσαμε το σπίτι και το οικόπεδο, και θα τα χάσουμε αν δεν πληρώσουμε μία μόνο δόση τους, μας τα δάνεισε για αύριο, δηλαδή ο χρόνος εξόφλησής τους ήταν εκ των προτέρων γνωστό ότι είναι αδύνατον να τηρηθεί!!

Και έρχεται χθές, γενναιόδωρος, και μας λέει: «Άντε, θα σου δώσω ακόμη λίγες μέρες προθεσμία και θα σου ρίξω και μια μονάδα το επιτόκιο, αρκεί να μου δώσεις από τώρα 50 μέτρα από το οικόπεδό σου, χωρίς να τρέχουμε στα δικαστήρια, που θα χάσεις, γιατί χρωστάς και δεν πληρώνεις.

Και ο ΓΑΠ το δέχτηκε και μάλιστα πανηγυρίζοντας !!!
Εξασφαλίσαμε έτσι, ότι, και το σπίτι, μαζί με το οικόπεδο, θα χάσουμε και τα δάνειά μας ποτέ δεν θα ξοφλήσουμε, καθιστάμενοι ισοβίως φτωχοί εμείς, πουτάνες οι κόρες μας και δούλοι οι γιοί μας.

Καλά είναι κι έτσι. «Θα τη βγάλουμε». Γιατί να εξεγερθούμε;

activistis

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...