Είμαστε η Χώρα της Υπερβολής!

Πιστεύω ότι αν μπορούσαμε να μάθουμε, εμείς οι κοινοί θνητοί, το τί και πού χρωστάνε οι στυλοβάτες της ενημέρωσης, οι κήνσορες της κοινωνίας, οι αδυσώπητοι ελεγκτές της εξουσίας, τότε θα κατέβαιναν όλοι της γης οι κολασμένοι στο Σύνταγμα!
Όταν, μετά το "άνοιγμα" της ενημέρωσης, άρχισαν να ξεφυτρώνουν τα τηλεοπτικά κανάλια και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, πολλοί έθεσαν το εύλογο ερώτημα, "πόσα κανάλια και πόσους σταθμούς μπορεί να σηκώσει ο τόπος"! Το ερώτημα δεν απαντήθηκε, σοβαρά, ποτέ! Αντίθετα, όποιος είχε ή επιθυμούσε να έχει δούναι και λαβείν με το Δημόσιο για λόγους ευνόητους αγόραζε ένα Κανάλι ή ένα Ραδιόφωνο!Το ίδιο έγινε και με τις εφημερίδες και την έντυπη ενημέρωση γενικότερα! Σήμερα υπάρχουν έντυπα από αυτά που αποκαλούμε λαθρόβια, τα οποία σε πείσμα κάθε οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής λογικής, εξακολουθούν να κυκλοφορούν με 1500, 700 ή και 400 φύλλα την ημέρα!

Την εποχή που ο Σημίτης ο Α΄ο Μικρός έβαζε τα θεμέλια για μια ισχυρή, οικονομικά Ελλάδα, άρχισαν να ανοίγουν και άλλα μαγαζιά, δηλαδή Τράπεζες, από αυτά που θα διαχειρίζονταν αυτό το ... οικονομικό θαύμα! Μαζεύονταν 4-5 επιχειρηματίες από αυτούς που αγόραζαν και πουλούσαν στο χρηματιστήριο αέρα- πατέρα έβαζαν τα κέρδη μερικών εικονικών και παραπλανητικών λίμιτ-απ και ίδρυαν μια Τράπεζα! Μόλις άνοιγαν το πέμπτο Κατάστημα την πουλούσαν σε μια μεγαλύτερη, η οποία την αγόραζε τάχα μου δήθεν για την "εξειδικευμένη" πελατεία που είχε εν τω μεταξύ αποκτήσει, έκανε με τη σειρά της και αυτή 5-6 λίμιτ απ και ξόφλαγε την αγορά!
Μπήκε τότε και για τον κλάδο των Τραπεζών το ερώτημα "πόσες Τράπεζες μπορεί να αντέξει ο τόπος"! Μόνο που το ερώτημα εδώ απαντήθηκε από ΤΟΝ Ειδήμονα τον Κωστόπουλο που, συνήθως δε μασάει τα λόγια του!
-Δυόμισι Τράπεζες αντέχει το σύστημα! Είπε τότε ο Κωστόπουλος, και όλοι γέλασαν ειρωνικά!
Τώρα τρέχουν όλοι να καλύψουν τις επισφάλειες!
Ένας άλλος τομέας στον οποίο επιδοθήκαμε με υπερβολή είναι αυτός των Θεατρικών Σκηνών! Η Αθήνα έχει πολύ περισσότερα θέατρα από το Λονδίνο!
Πολλά από αυτά φυτοζωούν! Μέχρι πρότινος, την εποχή των παχέων αγελάδων, λειτουργούσε το "σύστημα της παρεούλας"! Γνωρίζουμε μέσω κάποιου τον Υπουργό, μας εντάσσει σε μια επιχορήγηση και σέρνουμε το ψώνιο μας με "ποιοτικό" πάντα, ρεπερτόριο και με τους σταθερούς 15 θεατρόφιλους συγγενείς μας!

Περιττό να σας πω ότι και στο εδώ και δεκαετίες διατυπωθέν ερώτημα,"πόσα θέατρα αντέχει αυτή η Πόλη", δεν έχει δοθεί απάντηση!Πως αντέχουν αυτά τα Θέατρα, είναι ένα άλλο ερώτημα! Ρητορικό, ασφαλώς!
Ήδη η (Θεατρική) κρίση, είχε το πρώτο Θύμα της, με την αναγγελία της διακοπής των παραστάσεων του ΑμφιΘεάτρου, το οποίο λόγω της σοβαρής και επιμελημένης δουλειά που έκανε, δεν μπορεί πλέον να τα βγάλει πέρα!

Αφήσαμε για το τέλος τους αγαπητούς, ευγενέστατους, επιμελημένους, πολύγλωσσους, αξεπέραστους ταξιτζήδες! Η Αθήνα μας, έχει περισσότερα ταξί και από τη Νέα Υόρκη!
Και όχι μόνο αυτό, αλλά ως γνήσια τριτοκοσμική χώρα, έχει δώσει το ελεύθερο στους ιδιοκτήτες να αγοράζουν όποιο τύπο αυτοκινήτου γουστάρουν! Δεν έχει καθιερώσει κάποιον ειδικό τύπο ταξί, ούτε βέβαια και προδιαγραφές!

Τι συμβαίνει λοιπόν; Γιατί επιδιδόμαστε με τόση και τέτοια υπερβολή ακόμα και σε θέματα τα οποία θα μπορούσαν να έχουν ρυθμιστεί με την παρέμβαση της λογικής; Ή μήπως αυτή είναι που μας λείπει;
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και άλλα επαγγέλματα τα οποία με την πάροδο του χρόνου τελματώνονται λόγω υπερπληθυσμού της σχετικής ειδικότητας, αλλά θα το αφήσουμε για μια άλλη φορά!
Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι και σε αυτούς τους τομείς πρέπει να γίνει κάποιος εξορθολογισμός!

Δεν είμαστε και ήδη έχουμε πάψει και να θεωρούμε ότι είμαστε, η Γη της επαγγελίας!
Αυτό, λέγεται "ανώμαλη προσγείωση"! Και στην περίπτωση αυτή, είναι σίγουρο ότι θα μαζέψεις και συντρίμια!