Μεγάλες εξελίξεις από τις κεντρικές τράπεζες, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις ΗΠΑ (για τις οποίες θα γράψουμε αργότερα). Στη ευρωζώνη, πλησιάζει το συνέδριο που θα μας ανακοινώσουν με τις γνώστες δημοκρατικές μεθόδους τους (δηλαδή χωρίς κανένα λαϊκό έλεγχο - αυτό μας έλειπε να δίνουν και λογαριασμό στα κορόιδα) το τι θα κάνουν με την Ελλάδα (και τους υπόλοιπους).

Η φημολογία, όπως γίνεται πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, οργιάζει: Αποβολές μελών από την ευρωζώνη, άμεση χρεωκοπία, κτλ. Βασικά, έχουν ακόμα πολλά να αρπάξουν από την Ελλάδα - ως εκ τούτου, θα καθυστερήσουν -πιθανότατα- κι άλλο την αναπόφευκτη επίσημη κήρυξη της χρεωκοπίας, επιβάλλοντας την περαιτέρω προτεκτορατοποίηση της. Άλλωστε, η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι κάνει ότι θέλουν η Μέρκελ, το ΔΝΤ, οι τραπεζίτες-πιστωτές, κτλ - Ο λαός προς το παρόν δεν έχει εξεγερθεί - Γιατί λοιπόν να ανησυχούν;

Τα μυστικά της… χρεοκοπίας μας

Βέβαιη θεωρούν πλέον την αδυναμία της χώρας να επανέλθει στις αγορές οι οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης. Και δεν κρύβουν, ότι μόνο ένα… μυστικό περιμένουν στις 25 Μαρτίου να μάθουν για να συμπληρώσουν το ελληνικό «παζλ»: αυτό που τους ενδιαφέρει, όπως και κάθε κάτοχο ελληνικών ομολόγων, είναι αν το νέο δάνειο που υποχρεωτικά θα πρέπει να πάρει η χώρα από το μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας το 2013 θα συνοδευθεί και από ένα «κούρεμα» των ιδιωτών πιστωτών. Η χθεσινή ανακοίνωση της S&P, η οποία επιφυλάχθηκε να αποφασίσει μετά τις 25 Μαρτίου αν θα τοποθετήσει τα ελληνικά ομόλογα δυο-τρεις βαθμίδες κάτω από το “junk” είναι απολύτως χαρακτηριστική του αδιεξόδου στο οποίο έχει οδηγήσει την κυβέρνηση το «σχέδιο διάσωσης» του περασμένου Μαϊου, που εφαρμόζεται με όλο και περισσότερες δόσεις ακραίων δημοσιονομικών μέτρων, καθώς πολύ απλά… οι αριθμοί του μνημονίου δεν βγαίνουν: n Με ένα δημόσιο χρέος, που ακόμη και το υπουργείο Οικονομικών παραδέχεται ότι θα φθάσει το 153% του ΑΕΠ στο τέλος του τρέχοντος έτους, η S&P θεωρεί βέβαιο, ότι η χώρα θα γίνει ο πρώτος «πελάτης» του μόνιμου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), ο οποίος παίρνει το 2013 τη σκυτάλη από τον προσωρινό Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Οικονομικής Σταθερότητας (EFSF). Η Ελλάδα δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα επιστροφής στις αγορές μετά τη λήξη του μνημονίου και θα χρειασθεί να παραμείνει ίσως και για αρκετά χρόνια «πελάτης» των ευρωπαϊκών προγραμμάτων στήριξης. ("μνημόνιο for ever") n Η S&P ορθά δείχνει να μην ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις αποφάσεις που θα ληφθούν στις 25 Μαρτίου, σε σχέση με το χρόνο εξυπηρέτησης του δανείου των 110 δις. ευρώ και με το επιτόκιο δανεισμού, που είναι πολύ πιθανό να μειωθεί. Ούτε ενδιαφέρεται για το αν θα διατηρήσει η χώρα τις ελπίδες της για ένα νέο δάνειο από το EFSF, προκειμένου να αποσύρει από την αγορά ομόλογα. Στην καλύτερη περίπτωση, όλα αυτά τα μέτρα θα είναι επαρκή για να «κρατήσουν ζωντανή» την Ελλάδα ως τη λήξη του μνημονίου, στα μέσα του 2013, αλλά δεν επαρκούν για να λύσουν οριστικά το πρόβλημα της βιώσιμης εξυπηρέτησης του χρέους. n Έτσι, αυτό που ενδιαφέρει την S&P, για να καταλήξει στη βαθμολογία των ελληνικών ομολόγων, είναι αν στις 25 Μαρτίου θα οριστικοποιηθούν οι αποφάσεις των Ευρωπαίων (ήδη υπάρχει κατ’ αρχήν συμφωνία από τα τέλη του 2010) για το καθεστώς ελεγχόμενων χρεοκοπιών, που θα τεθεί (; ) σε ισχύ το 2013. n Ουσιαστικά, δηλαδή, το μόνο ερώτημα που τίθεται για την Ελλάδα είναι αν θα αποφασισθεί οριστικά, ότι όσες χώρες λαμβάνουν βοήθεια από τον ESM θα περνούν πρώτα από αυστηρό έλεγχο φερεγγυότητας. Και, αν κρίνεται, όπως είναι βέβαιο ότι θα κριθεί για την Ελλάδα, ότι βρίσκονται σε αδυναμία να εξυπηρετήσουν το χρέος τους μακροπρόθεσμα, θα προηγείται ένα… γερό «κούρεμα» πιστωτών του ιδιωτικού τομέα, πριν εγκριθεί ένα νέο δάνειο. n Η σχετική γερμανική πρόταση, που για τις αγορές αποτελεί «κόκκινη σημαία», έχει μια σαφή λογική: οι ισχυρές χώρες-πιστωτές των αδύναμων οικονομιών δεν θέλουν να δίνουν δάνεια σε αφερέγγυες χώρες. Αρνούνται, δηλαδή, να δανείσουν την Ελλάδα, αν εκ των προτέρων φαίνεται πολύ δύσκολο να πάρουν πίσω τα κεφάλαιά τους. Σε αυτό το επιχείρημα φαίνεται ότι επιμένει η Άνγκελα Μέρκελ και υπάρχει πολύ σοβαρό ενδεχόμενο στις 25 Μαρτίου να ληφθεί οριστικά η απόφαση για την καθιέρωση του μηχανισμού ελεγχόμενων χρεοκοπιών. Για αυτό το πραγματικά κρίσιμο θέμα, όμως, στην Ελλάδα ελάχιστη συζήτηση γίνεται, ενώ αφιερώνονται ώρες τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού χρόνου και ποταμοί μελανιού σε λιγότερο ουσιαστικά ζητήματα, όπως η επιμήκυνση του δανείου των 110 δις. ευρώ. Σε περίπτωση που αποφασισθεί τελικά στις 25 Μαρτίου να «στηθεί» το 2013 ο μηχανισμός των ελεγχόμενων χρεοκοπιών, τον οποίο οι αγορές και οι οίκοι αξιολόγησης αντιμετωπίζουν σαν σοβαρή απειλή, όλα δείχνουν ότι θα υπάρξει μια παράδοξη συνέπεια: οι ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας θα κλιμακώσουν την πίεση τους, ώστε η ελεγχόμενη χρεοκοπία να μην καθυστερήσει μέχρι το 2013, αλλά να αποφασισθεί το συντομότερο δυνατό. Και αυτό γιατί, όσο περνά ο καιρός, τόσο λιγοστεύουν τα ελληνικά ομόλογα που διακρατούνται από ιδιώτες πιστωτές. Όσοι μείνουν με τον… μουτζούρη μετά το 2013 θα πρέπει να υποστούν πολύ μεγάλο «κούρεμα» των απαιτήσεών τους, αφού το ΔΝΤ και τα κράτη της ευρωζώνης (επίσημοι πιστωτές) θεωρείται βέβαιο ότι θα προστατευθούν από το «κούρεμα» και θα μεγιστοποιηθεί το βάρος για τους ιδιώτες. Ουσιαστικά, δηλαδή, η S&P «φωτίζει» μια πολύ σημαντική πλευρά του ελληνικού «δράματος» της 25ης Μαρτίου, στην οποία ελάχιστες αναφορές έχουν γίνει από την ελληνική κυβέρνηση: αν τελικά περάσουν οι γερμανικές προτάσεις για τις ελεγχόμενες χρεοκοπίες, αμέσως οι οίκοι αξιολόγησης θα κατεβάσουν τη βαθμολογία των ελληνικών ομολόγων σε κατηγορίες που δεν πλησιάζουν ούτε ακραίοι τζογαδόροι των αγορών. Με αυτό τον τρόπο, θα επιδιώξουν να επιταχύνουν το αναπόφευκτο «κούρεμα» πιστωτών, ώστε να έλθει πολύ πριν από τη λήξη του μνημονίου, το καλοκαίρι του 2013. Η αναδιάρθρωση χρέους, λοιπόν, μπορεί τελικά να βρίσκεται πολύ πιο κοντά από όσο φαντάζονται οι περισσότεροι πολίτες στην Ελλάδα…

Την ίδια ώρα, οι τράπεζες, ως χρεωκοπημένες που είναι, κρατιούνται στη ζωή μέσω των πακέτων σωτηρίας των κρατών, και κυρίως, από τη στήριξη της ΕΚΤ που ουσιαστικά τις επιδοτεί με δισεκατομμύρια (και άσε τα κορόιδα να ψάχνονται). Τώρα όμως η ΕΚΤ σκληραίνει τη στάση της, και θα έχουμε "τραβήγματα":

«Τελεσίγραφο» στις ελληνικές τράπεζες να καταρτίσουν χωρίς καθυστέρηση σχέδιο αποδέσμευσης από τη δανειακή έκθεσή τους έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στο πλαίσιο της προωθούμενης – σταδιακής – άρσης των έκτακτων μέτρων χορήγησης ρευστότητας. Σύμφωνα με πληροφορίες η ΕΚΤ ζητά από τις τράπεζες να της υποβάλουν, μέχρι τα μέσα Απριλίου, προσχέδια για τη μείωση της ρευστότητας, την οποία έχουν αντλήσει από την ίδια και ξεπερνά σήμερα τα 95 δισ. ευρώ, και μέχρι τα τέλη Μαΐου τα οριστικά σχέδιά τους. Διαφορετικά, στην περίπτωση δηλαδή όπου δηλώσουν αδυναμία εξεύρεσης νέων πηγών ρευστότητας, τότε, όπως αφήνεται να εννοηθεί, «υπάρχει και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Στήριξης» είτε η πώληση στοιχείων ενεργητικού, με προφανέστερη επιλογή τη μείωση του χαρτοφυλακίου χορηγήσεων. Το μήνυμα από τη Φρανκφούρτη έχει κι άλλα στοιχεία. Μέχρι τον Ιούνιο του 2011, σύμφωνα με την ΕΚΤ, οι ελληνικές τράπεζες οφείλουν να προχωρήσουν σε δραστική μείωση του κόστους, σε πώληση περιουσιακών στοιχείων, σε συρρίκνωση καταστημάτων και μείωση προσωπικού. (βασικά θέλουν να αποφύγουν τα "λουκέτα", διότι αν κλείσει μια τράπεζα, θα υπάρξει πανικός, ενώ επίσης ο κόσμος θα "ξυπνήσει" και λίγο παραπάνω σε σχέση με το τι γίνεται στις τράπεζες. Άσε που λόγω του πανικού του -εντελώς εκτός τόπου και χρόνου- λαού, θα αρχίσουν όλοι να σηκώνουν τα λεφτά τους από όλες τις τράπεζες, και έτσι θα έχουν φαινόμενο ντόμινο. Γι' αυτό και θέλουν να γίνουν αυτά τα κλεισίματα υποκαταστημάτων, συγχωνεύσεις, κτλ, ώστε τελικά να στήσουν ένα ωραιότατα καρτέλ 3-4 τραπεζών, που θα αρπάξουν και ότι "πακέτα σωτηρίας" μπορούν, και μετά θα κινούν εντελώς μονοπωλιακά τα νήματα της εξουσίας) Ένα ακόμη σημείο τριβής μεταξύ της αυστηρής πολιτικής που ξεκίνησε να εφαρμόζει η ΕΚΤ, και μέρος αυτής ξεδίπλωσε ο εκπρόσωπός της στην τρόικα κ. Κλάους Μαζούχ, και των διοικήσεων των ελληνικών τραπεζών αποτελεί, σύμφωνα με πληροφορίες, το αίτημα να κοπούν οι ανοιχτές γραμμές χρηματοδότησης προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ποσά που σήμερα ανέρχονται κατά μέσο όρο στα 300.000 ευρώ. «Κόψτε το ποσό των εν λόγω δανείων στο 1/3» λέει η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. «Κάτι τέτοιο θα πνίξει την αγορά, τον επιχειρηματικό κόσμο» απαντούν τα επιτελεία των τραπεζών στην Αθήνα.

Ο Weber, τώρα που φεύγει, λέει πιο ωμά την άποψη του, που απηχεί βέβαια την άποψη του τραπεζικού κεφαλαίου της Γερμανίας - προτείνει λοιπόν ουσιαστικά να καθυστερήσουν κι άλλο την επίσημη χρεωκοπία, προκειμένου βέβαια να προετοιμαστούν κατάλληλα και οι τράπεζες (μέσω "πακέτων σωτηρίας") για τις απώλειες που θα έχουν

Σε άρθρο του που δημοσιεύεται στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung, ο γερμανός κεντρικός τραπεζίτης εξηγεί ότι στην περίπτωση αυτή η εξυπηρέτηση του χρέους των χωρών αυτών προς τους πιστωτές τους θα επιμηκύνεται αυτόματα κατά τρία έτη.

Την ίδια ώρα, ο Τρισέ ανακοίνωσε ότι η ΕΚΤ προσανατολίζεται προς μια αύξηση των επιτοκίων δανεισμού σύντομα στο μέλλον (δείτε παλιότερο άρθρο μας εδώ για το πως ακριβώς λειτουργούν τα επιτόκια δανεισμού). Αυτό είναι μια κίνηση που αμέσως ώθησε το ευρώ προς τα πάνω:

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κρατά σταθερό το επιτόκιο στο 1%, όπως αναμενόταν, παρά τις ανησυχίες που προκαλεί η άνοδος του πληθωρισμού. Πάντως, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο αύξησης του επιτοκίου κατά την επόμενη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, σε περίπτωση που τούτο κριθεί σκόπιμο, εξαρτωμένης της πορείας τόσο την διαδικασίας οικονομικής ανάκαμψης, όσο και του πληθωρισμού.

Το ευρώ, όπως έχουμε επανειλλημένα δει, είναι ένα νόμισμα που μόνο η Γερμανία αντέχει σε αυτή την ισοτιμία - μάλιστα, αξίζει να κάνουμε και μια σύντομη παρένθεση για να δούμε και ένα επιπλέον ζήτημα που ανοίγεται: Αυτή τη στιγμή, καθώς μπαίνουμε σιγά-σιγά σε μια "πετρελαική" μορφή της κρίσης, η Γερμανία θα θέλει να κρατήσει ψηλά το ευρώ σε σχέση με το δολάριο, διότι έτσι θα εξασφαλίσει φτηνότερο (σχετικά) πετρέλαιο για τις βιομηχανίες της. Το "φτηνό" πετρέλαιο θα ισχύει βέβαια και για τις υπόλοιπες χώρες του ευρώ, ωστόσο προφανώς αυτές που ευνοούνται πολύ είναι αυτές που έχουν παραγωγή (δηλαδή κυρίως η Γερμανία). Αντίθετα, οι υπόλοιπες δεν είναι "ανταγωνιστικές", και δεν πολυέχουν παραγωγή, άρα δεν ευνοούνται και τόοοσο πολύ από το ισχυρό ευρώ-φτηνό πετρέλαιο. Αντίθετα, θα προτιμούσαν φτηνότερο ευρώ σε σχέση με το δολάριο και τα υπόλοιπα νομίσματα. Έως τώρα, η εμπειρική παρατήρηση έδειχνε πως η Γερμανία άφηνε να πράγματα να "κυλούν" στην ευρωζώνη, έως ότου το ευρώ έφτανε σε ισοτιμία 1.40 με το δολάριο, και μετά "τρόμαζε τους επενδυτές" με κάποια [υπαρκτή] κρίση στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Ισπανία, κτλ. Έτσι, το ευρώ τότε έπεφτε από τη maximum τιμή του, το 1.40 (πιο πάνω προφανώς έχει κρίνει ότι δεν το αντέχει ούτε η Γερμανία). Τώρα όμως πιθανότατα να το αφήσει να πάει και πιο πάνω σε σχέση με το δολάριο, προκειμένου να έχει έτσι φτηνότερο σχετικά πετρέλαιο, κάτι που θα πλήξει ακόμα περισσότερο τις χώρες τύπου Ελλάδας, που ζητούν εκτύπωση πληθωριστικού χρήματος-υποτίμηση νομίσματος.

Ρε τα κορόιδα τους Άραβες, έχουν εξεγερθεί. Ευτυχώς εδώ οι λαοί κάθονται και τους ρημάζουν χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση. Αυτό μας έλειπε άλλωστε, να εξεγερθούμε, απαπαπα

Στο «στόχαστρο» των αγορών μπαίνει εκ νέου η Πορτογαλία, καθώς το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι εκτιμήσεις ότι θα αναγκαστεί να προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης. Αναλυτές της Axa Investment Managers εκτιμούν ότι η προσφυγή ενδέχεται να γίνει «μέσα στις επόμενες εβδομάδες», καθώς το κόστος του κρατικού δανεισμού δεν κινείται πλέον σε ανεκτά επίπεδα.

Πρόσθετα μέτρα ζήτησε από την Πορτογαλία η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, χαρακτηρίζοντας παράλληλα θαρραλέες τις μεταρρυθμίσεις που έχει υιοθετήσει η χώρα μέχρι σήμερα.

Αυτά βλέπουν σε ένα σωρό χώρες που είναι υποψήφιες για ένταξη στην ευρωζώνη, και οι λαοί αρχίζουν να δυσπιστούν ο ένας μετά τον άλλο - τώρα είναι η σειρά της Βουλγαρίας:

Αντίθετοι με την ένταξη της Βουλγαρίας στην ευρωζώνη είναι οι Βούλγαροι πολίτες σύμφωνα με τα ευρήματα έρευνας, που διενήργησε το Ινστιτούτο για την Ανοιχτή Κοινωνία και δημοσιεύονται στα βουλγαρικά ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Η πλειοψηφία των πολιτών τάσσεται κατά της εισόδου της Βουλγαρίας στην ευρωζώνη, εξαιτίας των τελευταίων εξελίξεων στους κόλπους της ευρωζώνης.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...