του Δημήτρη Δανίκα






Οι πολιτισμένοι. Οι ανθρωπιστές. Οι φιλάνθρωποι. Αν η Λιβύη ήταν Ρουάντα θα σου λεγα εγώ τι θα έκαναν. Αν το υπέδαφος δεν είχε ούτε μισό λίτρο πετρελαίου και φυσικού αερίου θα σου λεγα εγώ που θα έγραφαν τον ιδρώτα, τις κραυγές και το αίμα εκατοντάδων χιλιάδων ψυχών που λιώνουν κάτω από την μπότα του Καντάφι. Ολο αυτό το θέατρο δημοκρατικής ευαισθησίας και δυτικής φιλευσπλαχνίας για το money και τον έλεγχο των πρώτων υλών.

Ο παρανοϊκός δικτάτορας σ ένα σημείο έχει δίκιο. Οτι ένα σενάριο νεο-αποικιοκρατίας εφαρμόζεται στην αραβική περιοχή. Με πρόσχημα την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εφορμούμε και αρπάζουμε τον πλούτο. Σαν να μην ήξεραν Σαν ο κοντορεβυθούλης Νικολά να μην είχε επισκεφτεί και ασπαστεί τους πρίγκιπες και τους δικτάτορες της περιοχής. Σα να μαθαίνουν όλοι αυτοί, οι Γάλλοι, Άγγλοι και Αμερικανοί, όπως τα νήπια δηλαδή, ότι σε Αίγυπτο και Λιβύη έχουν εγκατασταθεί δεσποτικά καθεστώτα τα οποία προστατεύουν την εξουσία τους με αμερικανικά, γαλλικά και βρετανικά όπλα. Σα να παριστάνουν τις παρθένες με την παρθενορραφή. Σ αγαπώ, πρώτη φορά το κάνω αυτό. Και το χειρότερο εις τριπλούν.

Το πρώτο, ότι Ταλιμπάν και Μπιν Λάντεν ανάμεσα στους υποκινητές αυτών των δικαιολογημένων λαϊκών εξεγέρσεων και αναταραχών. Οι χτεσινοί εχθροί σημερινοί σύμμαχοι και κολλητοί. Καταλαβαίνετε τι πρόκειται να συμβεί.

Το δεύτερο ότι ο Καντάφι δεν πρόκειται να παραδώσει εύκολα και μέχρι να τελειώσει, αν αυτό συμβεί, θα τα μετατρέψει όλα σε κρανίου τόπο με το σύνθημα αποθανέτω μετά των αλλοφύλων.

Και το τρίτο, η πλήρης αποσταθεροποίηση της λεκάνης της Μεσογείου και της Αραβικής χερσονήσου με ότι αυτό συνεπάγεται μια τέτοια προοπτική.

Από την καταστροφή του τουρισμού, το λιγότερο δηλαδή, μέχρι την πυρηνική εμπλοκή. Απροσμέτρητη η τυχοδιωκτική παράνοια του ιμπεριαλισμού.

Μακάρι να πέσω έξω. Ομως φοβάμαι τα χειρότερα. Η αχαλίνωτη επέλαση των Σταυροφόρων δεν θα καταλήξει σε Μεσαίωνα αλλά σε ολική καταστροφή!

tovima

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...