Η λεγόμενη οικονομική κρίση, ως μήτρα της εξαθλίωσης, δεν είναι διόλου ασυμβίβαστη με τα μουσειακά έστω έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας - απεναντίας!

Δύσκολα όμως συμβιβάζεται κανείς με την απάτη, το θράσος, την αρπακτικότητα, τη δειλία, την κουτοπονηριά και, εννοείται, την κατάθλιψη που αναπαράγονται πολλαπλασίως στον ορίζοντα της κρίσης και λυμαίνονται τον ψυχισμό των πολιτών. Οσο για την ανεργία, ως παροχή ευκαιριών για αυτεπίγνωση, ούτε αυτή είναι ασυμβίβαστη με την Εβδομάδα των Παθών - δύσκολα όμως συμβιβάζεται κανείς με το άγχος και τα συμπλέγματα που τη συνοδεύουν μέχρι το μνήμα της απέλπιδος υποθήκευσης της προσωπικότητας εν ονόματι ενός a priori πολιτικά αδιέξοδου μέλλοντος.

Ο ΠΥΡΕΤΟΣ των χρηματιστηρίων, το χάος των κυμαινόμενων κεφαλαίων, η παραισθητική γιγάντωση των τηλεπικοινωνιών, η φρίκη της μόλυνσης, οι επιδημίες εγκλημάτων, η υπερθέρμανση, όλ' αυτά, ως κακές προφητείες μιας ανεπίστρεπτης επιδείνωσης, δεν είναι ασυμβίβαστα με το πνεύμα του Πάσχα - απεναντίας! Δύσκολα όμως συμβιβάζεται κανείς με τη «φυσικότητα» με την οποία αυτά κυριαρχούν πάνω στους ανθρώπους, τη στιγμή που οι τελευταίοι παραιτούνται από κάθε στοιχειώδη κριτική. Οσο για τον πόλεμο στη Μεσόγειο, ως ιστορικό γεγονός που βεβαιώνει την ευστροφία και την επινοητικότητα του Κακού, ούτε αυτός είναι ασυμβίβαστος με την εμπέδωση των διδαγμάτων του Θείου Δράματος - δύσκολα όμως συμβιβάζεται κανείς με το ότι μοιάζει να στερείται προσανατολισμού και, εντέλει, να εξαϋλώνεται σε αβαθή αναπαράσταση μιας υποτιθέμενης θηριωδίας που λαμβάνει χώρα σ' ένα παράλληλο τηλεοπτικό σύμπαν, δίχως αντίκτυπο στην αληθινή ζωή και στις συνειδήσεις που θα έπρεπε, λογικά, να τη βιώνουν.

ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ατυχήματα, ως σαφείς προειδοποιήσεις αποκαλυψιακού περιεχομένου, δεν είναι ασυμβίβαστα με την κατανόηση της τραγωδίας που υποφέρει η Κτίση κατά διαταγή του Καγιάφα - απεναντίας! Δύσκολα όμως συμβιβάζεται κανείς με τη δολοφονική στενοκεφαλιά εκείνων που επιμένουν στην ανάπτυξη και εφαρμογή μιας τέτοιας τεχνολογίας, πολύ λιγότερο δε με την αδιαφορία των εκατομμυρίων πολιτών που, μια μέρα, θα υποστούν τις συνέπειες. Οσο για τη συναδέλφωση των φυλών της ανθρωπότητας μέσω της ριζικής απλοποίησης των μετακινήσεων και της παγκοσμιοποιημένης χρήσης του Διαδικτύου, τουλάχιστον ως μαθητεία στον κοσμοπολιτισμό, ούτε αυτή είναι ασυμβίβαστη με τις προσδοκίες της αλληλεγγύης - δύσκολα όμως συμβιβάζεται κανείς με τις παρενέργειες του απωθημένου ή έκδηλου μίσους που προκαλούνται σαν αντιστάθμισμα στη σκηνή των ρατσιστικών εχθροπραξιών απανταχού της Δύσης και της κτηνώδους ευχαρίστησης που πηγάζει από την αιματηρή διάψευση μιας οικουμενικότητας συρρικνωμένης σε διαστάσεις γειτονιάς, όπου ντόπιοι και ξένοι μάχονται υπό το βλέμμα μιας κοινής γνώμης φετιχιστικά προσκολλημένης στις ανέξοδες προσποιήσεις πολιτικής ορθότητας και φιλίας.

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ, το Πάσχα, ως περιβάλλον μεταμέλειας, δεν αντιτίθεται στην τρέλα μας: είναι Η ΑΡΝΗΣΗ να δεχτούμε ότι πρόκειται για τρέλα αυτή που δίνει στην πανικόβλητη αταραξία μας τις δαιμονικές και αυτοκτονικές αποχρώσεις της. Κάθε άρνηση είναι άρνηση ενός πένθους

enet

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...