ΜΕΧΡΙ 20 ΦΟΡΕΣ ΧΑΛΑΡΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ Ε.Ε. ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
Τα αυστηρότερα όρια ραδιενέργειας που ισχύουν για τα τρόφιμα στην Ιαπωνία να υιοθετήσει και η χώρα μας, ζητούν με ανοιχτή επιστολή τους οι Πράσινοι από τους υπουργούς Υγείας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, καθώς «τα όρια ασφαλείας στην Ευρώπη για τα ιαπωνικά είδη διατροφής είναι 20 φορές χαλαρότερα», όπως καταγγέλλουν.
Είναι αδιανόητο να κυκλοφορούν νόμιμα στην Ευρωπαϊκή Ενωση τρόφιμα τα οποία (μετά Φουκουσίμα) δεν επιτρέπεται να καταναλωθούν στην Ιαπωνία λόγω της μόλυνσής τους με ραδιενέργεια, επισημαίνει η εκτελεστική γραμματεία του κόμματος στους κυρίους Λοβέρδο και Σκανδαλίδη, εξηγώντας: «Πέρα από τις πολιτικές ευθύνες σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι επείγουσα η ανάγκη να προστατευθεί τουλάχιστον η υγεία των πολιτών στη χώρα μας, αφού τα ευρωπαϊκά όρια είναι από 2,5 φορές (κέσιο 134-137 στα τρόφιμα γενικώς) έως και 20 φορές χαλαρότερα (βλέπε πλουτώνιο στα γαλακτοκομικά και στο πόσιμο νερό)».
Ενα άλλο ζήτημα που προκύπτει από τη στάση των Ευρωπαίων είναι ότι «η διαφορά αυτή στα όρια δημιουργεί κίνητρα στους Ιάπωνες παραγωγούς ακόμη και να εξάγουν στην Ε.Ε. ό,τι δεν επιτρέπεται να καταναλώσουν στη χώρα τους».
Γι' αυτό λοιπόν επιβάλλεται «εκτός από τις μεγάλες ευθύνες που έχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να πάρει άμεσα μέτρα η κυβέρνησή μας ώστε να προστατευτεί αποτελεσματικά η δημόσια υγεία στη χώρα μας».
Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και κανείς δεν θέλει να φανταστεί και ακόμα μία Φουκουσίμα στη νοτιοανατολική Ευρώπη, τόνισε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, ευρωβουλευτής των Πρασίνων, με παρέμβασή του στο Ευρωκοινοβούλιο κατά την οποία ζήτησε: «Να σταματήσουν οι επιδοτήσεις στο πυρηνικό λόμπι και να κλείσουν οι πυρηνικοί αντιδραστήρες στη Βαλκανική».
Υπενθυμίζεται ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (και οι Πράσινοι) υπερψήφισαν την έκθεση Marinescu, που αφορά την αξιολόγηση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων στον τομέα του παροπλισμού πυρηνικών εργοστασίων στις νέες χώρες-μέλη της Ανατολικής Ευρώπης.
Οι χρηματοδοτήσεις αυτές, που ξεκίνησαν το 2004 και θα ολοκληρωθούν το 2013, αφορούν τους πεπαλαιωμένους αντιδραστήρες στη Λιθουανία, τη Σλοβακία και τη Βουλγαρία, κυρίως μέσα από το πρόγραμμα PHARE. Η έκθεση εντοπίζει ως κύρια προβλήματα την αποσπασματικότητα των παρεμβάσεων και των προϋπολογισμών, την απουσία εξ αρχής προβλέψων για τη χρηματοδότηση του παροπλισμού, για την εκτροπή μεγάλου μέρους των κονδυλίων σε νέους ενεργειακούς σταθμούς και τη σύγχυση αρμοδιοτήτων μεταξύ Κομισιόν και Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων στα θέματα της χρηματοδότησης. Τα συμπεράσματα αυτά έχουν μεγάλη σημασία και για τον παροπλισμό των αντιδραστήρων που θα χρειαστεί να κλείσουν άμεσα, μετά την καταστροφή στην Ιαπωνία.
Φ.Κ.
enet