Η απόφαση του Χρηματιστηρίου να θέσει σε καθεστώς επιτήρησης τις μετοχές των Τηλέτυπος, ΔΟΛ, Πήγασος, Τεχνικές Εκδόσεις και Τεγόπουλος, είναι αποκαλυπτική του τέλους μιας εποχής που πλησιάζει καλπάζοντας.

Το εκδοτικό κατεστημένο που γιγαντώθηκε προσφέροντας προστασία στις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης και αρπάζοντας πακτωλό δανείων, από ανυπόληπτους και συχνά εκβιαζόμενους-από κυβερνήσεις και επιχειρηματίες-τραπεζίτες, βλέπει το λάδι στο καντήλι του να τελειώνει.

Απαξιωμένα και με μηδενικό κύρος τα ΜΜΕ των νταβατζήδων, δεν είναι παρά πατσαβούρες για τους νέους αναγνώστες και θεατές.

Την ίδια στιγμή το λεηλατημένο κράτος, δεν είναι σε θέση να τους ταίσει άλλο.

Μόνο ο ΟΠΑΠ και τα φρουτάκια έχουν απομείνει προς λεηλασία κι αυτά μετά το πρόσφατο τσουνάμι της οργής των πράσινων βουλευτών, δύσκολα θα πέσουν δίχως αιματοχυσία στα νύχια τους.

Οι τράπεζες έχουν στραγγίξει από μετρητά κι όσο και να προσπαθεί να τις διασώσει το ξιπασμένο κράτος, δεν πρόκειται να τα καταφέρει. Οι ισολογισμοί τους, μαρτυρούν τη γύμνια τους.

Τέρμα λοιπόν οι σεσημασμένοι νταβατζήδες και τα νεόπλουτα αλεπουδάκια τους.

Ότι άρπαξαν, άρπαξαν. Τους αρκούν να ζήσουν οι ίδιοι και οι σπόροι τους.

Ότι με βρώμικα μέσα και πολλές φορές με το αίμα των άλλων απέκτησαν, αυτό ήταν.

Τώρα θα τους συνοδεύει μόνο ο τρόμος της αποκάλυψης των μεθόδων που χρησιμοποίησαν και η αγωνία να προσλάβουν περισσότερους γορίλες, ακόμη περισσότερους γορίλες, για να κοιμούνται ήσυχοι.

Την ίδια τύχη θα έχουν και οι άπληστοι μεγαλοδιαφημιστάδες, οι οποίοι δεκαετίες τώρα, ξεγελούσαν ανόητους επιχειρηματίες -που με ελάχιστη επένδυση θα μπορούσαν να έχουν καλύτερο επικοινωνιακό αποτέλεσμα για τα προιόντα τους-και κονομούσαν εύκολο και μαύρο χρήμα.

Όλοι αυτοί οι καριόληδες-με κάποιες εξαιρέσεις-όπου νάναι θα κλειστούν σπίτια τους με τους γορίλες να τους φυλάνε.

Θα πεθάνουν μ ένα γορίλα δίπλα τους.