Η μεγαλύτερη συγκέντρωση που έγινε εδώ και πολλά χρόνια θα σημαδέψει την 15η Ιουνίου του 2011. Ζήσαμε ιστορικές στιγμές, κυρίως γιατί o κόσμος αρνήθηκε να υποταχθεί και να φοβηθεί, έδειξε σθένος και επιμονή. Στους δρόμους φυσάει φρέσκος αέρας. Όσοι κατηγορούσαν τον κόσμο που κατέβαινε στο Σύνταγμα ως “απολιτίκ” προφανώς το έκαναν γιατί έφευγε από την σφαίρα κατανόησής τους, αλλά και την αγωνία τους να δείξουν ότι είναι πιστά στρατιωτάκια. Αυτοί κατάπιαν την γλώσσα τους. Αλλά αυτοί που πραγματικά θορυβήθηκαν είναι οι παρατρεχάμενοι του πολιτικού συστήματος.

Τα μέτρα ασφαλείας ήταν αυξημένα μέχρι και προκλητικά. Χιλιάδες αστυνομικοί, ένας τοίχος 2,5 μέτρων φτιαγμένος από ατσάλι και πλέξιγκλας υψωμένος, στην Β. Σοφίας. Δρόμοι κλειστοί για να μπορέσουν να περάσουν οι βουλευτές. Γιούχες προς το αυτοκίνητο του πρωθυπουργού και του προέδρου της δημοκρατίας. Συλλήψεις άνευ αιτίας περισσότερο για να λειτουργήσουν ως εκφοβισμός. Ο κόσμος όμως δεν πτοήθηκε. Παλμός και αποφασιστικότητα. Πέρασαν και τα συνδικάτα και όλα κυλούσαν ομαλά. Ξαφνικά μια ομάδα από άτομα με κουκούλες και κράνη εμφανίζεται και ρίχνει μολότοφ, ξηλώνει μάρμαρα και επιτίθεται στους διαδηλωτές.

Η συγκινητική προσπάθεια να τους διώξει αποδεικνύει πως όσοι μαζευόμαστε στις πλατείες, δεν θέλουμε την βία, δεν την θεωρούμε τρόπο επίλυσης προβλημάτων, ιδιαίτερα σε συγκεντρώσεις σαν την χθεσινή. Oι κουκουλοφόροι προφανώς δεν ήρθαν να μας υπερασπιστούν. Ποιους συνέφερε αυτό το μπάχαλο; Η αστυνομία έκανε πρωτοφανή χρήση χημικών, με την ατμόσφαιρα να έχει βαρύνει επικίνδυνα.

Κυκλοφορεί η πληροφορία πως κάποιοι έπιασαν κουκουλοφόρο με αστυνομική ταυτότητα. Πολλές μαρτυρίες για κουκουλοφόρους που έβγαιναν από αστυνομικές κλούβες. Μια φωτογραφία κι ένα βίντεο κυκλφορούν και δείχνουν άτομα να μαζεύουν ρόπαλα και να τα βάζουν σε καρότσι του super market με αστυνομικούς να κάθονται ατάραχοι και να παρακολουθούν. Η επίσημη θέση της ΕΛ.ΑΣ είναι ότι είχαν βρει τα μαδέρια αλλού, από έναν αλλοδαπό (τυχαία) που ήθελε να τα μοιράσει και τα πήγαιναν στην ΓΑΔΑ. Το θέμα είναι ότι και ο πλέον καλοπροαίρετος απέναντι στην αστυνομία, χθες κατάλαβε πολλά.

Φάνηκε πόσο πολύ τους πονάει το κίνημα των “αγανακτισμένων”. Κοκουλοφόροι έκαναν πάρτι και τα ΜΑΤ δεν τους πείραζαν καν. Αντιθέτως επιτέθηκαν στην πλατεία, ρίχνοντας πάρα πολά δακρυγόνα και καταστρέφοντας μέχρι και τις σκηνές! Όμως οι άνθρωποι που βρίσκονταν εκεί δεν πτοήθηκαν. Όχι μόνο δεν τράπηκαν σε άτακτη φυγή, αλλά όταν τελείωσε ο ανταρτοπόλεμος, ανασυντάχθηκαν, επέστρεψαν δυναμικά, μέχρι που πολλοί χόρεψαν. Οι παρακρατικοί γι’ άλλη μια φορά έκαναν προβοκάτσια, τα ΜΑΤ πάλι επιχείρησαν να χαλάσουν την διαδήλωση. Τα μαντρόσκυλα της εξουσίας χρησιμοποίησαν τις πάγιες τακτικές τους. Επιχείρησαν να διαλύσουν την μεγαλύτερη απεργία εδώ και χρόνια, την πιο επικίνδυνη για το Σύστημα.

Όμως αυτή την φορά είχαν να κάνουν με ανθρώπους που πιέζουν για ένα καλύτερο μέλλον, ξέροντας ότι όπως έχουν εξελιχθεί τα γεγονότα, δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Ο Φόβος σε μεγάλο βαθμό έσπασε. Κι αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη των πλατειών. Επίσης η πίεση στην κυβέρνηση απέδωσε καρπούς, αφού η καρέκλα του ΓΑΠ χθες έτριξε περισσότερο από ποτέ. Ένα ανθρωπάκι, ένας αχυράνθρωπος απελπισμένος, που βρίσκεται σε αδιέξοδο και μια αντιπολίτευση που δεν ξέρει τι να κάνει. Οι δυνάμεις καταστολής δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ειρηνικούς διαδηλωτές.

Ο χυλός μετατρέπεται πάλι σε κοινωνία. Αυτό το χαρακτηριστικό που είχαμε ξεχάσει. Το καλό είναι ότι οι μάσκες έπεσαν για τα καλά, μ’ αποτέλεσμα και άνθρωποι που δεν πίστευαν τους τρόπους καταστολής και άσκησης βίας ενός καθεστώτος, να τους συνειδητοποίησαν για τα καλά. Τώρα θέλουν να σταματήσουμε. Τώρα μας χαιδεύουν ότι νικήσαμε την κυβέρνηση. Τώρα όμως είναι που ξεκινάμε στην πραγματικότητα. Τώρα είναι επιτακτικότερο ακόμη το…ΟΛΟΙ ΠΛΑΤΕΙΑ!

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...