Έχουν ένα πολύ θετικό στοιχείο οι μέρες που ζούμε. Έπεσαν επιτέλους οι μάσκες και αποκαλύφθηκε πια το πραγματικό πρόσωπο της χώρας και των πολιτών της. Τα συμπεράσματα δεν είναι ιδιαίτερα κολακευτικά αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα – οι μύθοι τελείωσαν.
Το σύστημα κατέρρευσε και κύριο όπλο του είναι πια η Αστυνομία. Πολιτικοί, μεγαλοεκδότες, εφοπλιστές και όλη αυτή η παρεούλα που λυμαίνεται τη χώρα επί δεκαετίες –με αποτέλεσμα να τη ρημάξει- έχουν εναποθέσει όλες τις ελπίδες τους στην Αστυνομία.
Η Αστυνομία είναι πολύ χρήσιμη, επειδή από τη μία προστατεύει όλα αυτά τα καθάρματα και από την άλλη τα καθάρματα μπορούν να επιρρίπτουν –τάχα μου- ευθύνες στους αστυνομικούς για βία σε βάρος των πολιτών, ενώ η αστυνομική βία είναι προϊόν των δικών τους εντολών.
Στην προσπάθειά τους να διασωθούν –εκτός από την Αστυνομία- θα παίξουν και το χαρτί του Αντώνη Σαμαρά. Ήδη, είναι εντυπωσιακή η στροφή κάποιων ΜΜΕ υπέρ του Αντώνη Σαμαρά. Θα γίνει προσπάθεια να παρουσιαστεί σαν «σωτήρας» της χώρας – βέβαια, αυτό θα γίνει, με την ελπίδα να σώσει αυτούς. Προσπάθησαν να αναδείξουν τις αρετές του Παπανδρέου, δεν τους βγήκε, και τώρα –που ο Παπανδρέου «κάηκε»- θα πέσουν με τα μούτρα στις αρετές του Σαμαρά.
Διάβαζα τα εγκωμιαστικά σχόλια γνωστού δημοσιογράφου για τον Αντώνη Σαμαρά και δεν πίστευα στα μάτια μου. Πέρσι, ο ίδιος δημοσιογράφος μου εκθείαζε την Ντόρα Μπακογιάννη, μου απαριθμούσε τις αρετές της και έβριζε τον «ανίκανο» Σαμαρά. Προφανώς, το αφεντικό του άλλαξε άποψη –μιας και κινδυνεύουν τα συμφέροντά του- οπότε άλλαξε κι αυτός. Τι να κάνει κι αυτός ο έρμος; Οι ξεπουλημένοι δεν έχουν δική τους άποψη – ούτε αξιοπρέπεια.
Η αδυναμία των ΜΜΕ να χαλιναγωγήσουν πια την κοινή γνώμη είναι εμφανής. Θλιβεροί δημοσιογράφοι ουρλιάζουν στα τηλεοπτικά κανάλια και γράφουν βλακώδη άρθρα σε χρεοκοπημένες εφημερίδες, αλλά η μπογιά τους έχει περάσει – άλλωστε, δεν ξεχνιούνται οι διθυραμβικοί ύμνοι τους στις εκπληκτικές κυβερνήσεις που προηγήθηκαν.
Είναι εντυπωσιακό το ποιοι είναι οι δημοσιογράφοι που έχουν παραμείνει πιστά σκυλιά των έκπτωτων μεγαλοεκδοτών και καναλαρχών. Δεν υπάρχει ούτε ένας αξιοπρεπής άνθρωπος ανάμεσά τους. Σύντομα θα ψάχνουν τρύπα για να κρυφτούν.
Το έχω γράψει πολλές φορές: Αν δεν εξαφανιστούν από το σκηνικό όλοι αυτοί οι πολιτικοί και όλες αυτές οι οικογένειες μεγαλοεπιχειρηματιών που ξέσκισαν τη χώρα και τους πολίτες της επί δεκαετίες, δεν υπάρχει καμία ελπίδα.
Η ευθύνη για την πορεία της χώρας είναι δική μας και είναι στα χέρια μας. Καταλαβαίνω πως τόσα χρόνια αφασίας και αποβλάκωσης έχουν κάνει ζημιά –μικρότερη ή μεγαλύτερη- σε όλους μας. Από την άλλη, η λύση θα έρθει μόνο από εμάς.
Τα πράγματα είναι απλά: Αν πραγματικά θέλουμε να αλλάξει η χώρα, θα το πετύχουμε. Αν δεν θέλουμε, τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα. Δεν πειράζει, έχουν και η σκλαβιά με τη δουλοπρέπεια τις ομορφιές τους. Και μάλλον τις τραβάει ο οργανισμός μας.
(Στα «βίαια» γεγονότα των ημερών με τους «αγανακτισμένους πολίτες» που κάνουν σαφάρι μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας με την ευγενική βοήθεια της Αστυνομίας, δεν νιώθω την ανάγκη να αναφερθώ. Το σχέδιο βγάζει μάτι. Μας θέλουν να ξεχάσουμε πως η χώρα χρεοκόπησε και είναι όλοι τους ελεύθεροι και στις θέσεις τους. Επίσης, μας θέλουν φοβισμένους, προσκυνημένους και μέσα. Άρα, όλοι έξω.)