Είναι φοβερή πλέον η βλακεία κι ο αβδηριτισμός των πολιτικών μηχανών με το ανθρώπινο πρόσωπο, οι οποίες είναι βαφτισμένες με ονόματα κι χρίσματα εντός κι εκτός βουλής. Οι πολιτικοί αποδεικνύουν για ακόμα μια φορά πόσο μικρόψυχοι, ιδιοτελείς, ασήμαντοι κι αλητουρίστες είναι. Κανένα στίγμα πλέον δεν τους ταρακουνά, κανένας επιστήμονας αλτρουιστής δεν υποκινεί την παραμικρή υπόνοια ελπίδας σε όλο αυτό το τηλεοπτικό πανηγύρι που στήνεται καθημερινά για να αποδείξει αυτό που δεν χρειάζεται να ειπωθεί γιατί όλοι πλέον γνωρίζουν την αλήθεια.

Το παραμύθι της 5ης δόσης καλά κρατεί, οι εκβιασμοί αφορούν περισσότερο τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος κι το ασήμαντο, αναλώσιμο άρα και μεγαλύτερο κομμάτι των Ελλήνων πολιτών οι οποίοι παρηγορούνται ακόμα από το κουτί της τηλεόρασης αναζητώντας σε διαφημίσεις κι στην ξανθιά ρίζα της τηλεπαρουσιάστριας, την μύχια ελπίδα ότι όλα αυτά εξελίσσονται μπροστά στα μάτια τους εν είδει παιχνιδιού κι ότι όλα θα ξαναγίνουν όπως παλιά με το κράτος συνένοχο στις καθημερινές λοβιτούρες του ηλίθιου κι κουτοπόνηρου κοσμάκη.

Το Μεσοπρόθεσμο είναι η κορυφή του παγόβουνου στο καπιταλιστικό όργιο της απατεωνιάς κι του κέρδους αφού η κούρσα για τα περισσότερα κομμάτια της πίτας πριν την ολική κατάρρευση έχει αρχίσει εδώ κι καιρό με την κυβέρνηση να αποδεικνύει κάθε μέρα τον φιλοτομαρισμό της κι την μονόπλευρη διευθέτηση στα οικονομικά ισχνά υπόλοιπα, την πλήρη απουσία ταλέντου στη διεκδίκηση του οποιουδήποτε ωφέλιμου πακέτου για τον τόπο, τον ραγιαδισμό και το ψυχικό μπάχαλο του βαλκανομπάσταρδου κι άνευ ταυτότητας πολιτικού/κομματόσκυλου, οι οποίοι αναπληρούν την ασημαντότητά τους με στυγνό λαϊκισμό, τάζοντας καλύτερες μέρες κι απαιτώντας υπομονή στο ήδη εξαντλημένο ηλίθιο πλήθος.

Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση η οποία είναι άκρως ενδιαφέρουσα: Από την μία η πολιτική ηγεσία η οποία δεν μπορεί πλέον να κρύψει την ανημπόρια και το ανύπαρκτο πνευματικό της υπόβαθρο κι από την άλλη το ξεραμένο σκατό του ελληνάρα μαλάκα ο οποίος καταλαβαίνει την ήττα του, την ασημαντότητά του, την κουτοπονηριά του, την ημιμάθειά του, την ίδια του την μπερδεμένη ταυτότητα την οποία ο ίδιος ψαλίδιζε χρόνια για να κρύψει αιώνες λαμογιάς κι τρικλοποδιάς που προσέφερε απλόχερα σε πιστωτικές κάρτες, εργολάβους, ενοικιαστές, πολιτικούς κι πρώην συμμαθητές με κοινό όραμα την σπατάλη, το κουβανέζικο πούρο κι την αιώρα με την μελαψή χαριτωμένη καλλιπάρειο δούλα.

Ο μισητός ΓΑΠ, πιστός στα αφεντικά του, ανίκανος να διαπραγματευτεί οτιδήποτε, ανεύθυνος κι κνώδαλο, έχοντας πολλές επιλογές διευθέτησης κι διαπραγμάτευσης για τα ελληνικά προβλήματα, παραμένει παραδόπιστος, μικρόψυχος, υλιστής, αρπακτικός, παρτάκιας, πλεονέκτης, οδηγώντας τη χώρα στο γκρεμό αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που κατακλύζουν τα βουνά κι τις ραχούλες του τόπου ενδεδυμένες με τον χιτώνα της ανέχειας.

Ξανατονίζω ότι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα δυσάρεστο. Το περιώνυμο δημοψήφισμα το οποίο τίθεται από την κυβέρνηση δεν είναι μόνο παράνομο αλλά κι αποδεικνύει περίτρανα την κομματική χούντα η οποία προσπαθεί να πράξει συνταγματική εκτροπή αφού « Ο κ. Παπανδρέου φαίνεται να υπονοεί ότι θα προωθήσει αναθεώρηση του Συντάγματος μέσω δημοψηφίσματος. Ας ρωτήσει τους συνταγματολόγους του –και έχει έγκριτους στην Κυβέρνησή του- αν αυτό στέκει στοιχειωδώς. Διότι αν εννοεί ότι θ’ αναθεωρήσει το Σύνταγμα ευθέως μέσω δημοψηφίσματος παραβιάζει –θάλεγα μάλιστα καταλύει- το άρθρο 110 του Συντάγματος που ορίζει υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να γίνει αναθεώρηση του Συντάγματος. Θυμίζω δε ότι το άρθρο 110 ανήκει στις μη αναθεωρητέες διατάξεις του Συντάγματος. Αν δε εννοεί ότι θα κάνει δημοψήφισμα περί αναθεώρησης του Συντάγματος για να ποδηγετήσει την αναθεωρητική Βουλή, η οποία θα ξεκινήσει την αναθεώρηση τον Ιούνιο του 2013, τότε του υπενθυμίζω ότι κατά το άρθρο 110 του Συντάγματος η αναθεωρητική Βουλή δεν δεσμεύεται ούτε θεσμικώς, ούτε πολιτικώς από οποιαδήποτε προγενέστερη απόφαση οιουδήποτε πολιτειακού οργάνου.» Τάδε έφη Προκόπης Παυλόπουλος. (η πηγή από apneagr).

Ψυχαναλυτικά πάντως το όλο θέμα παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον. Η νευρωτική δυστυχία, η λίμπιντο που γαργαλάει τον δύστυχο πολίτη, η βραδυγλωσσία που πηγαίνει χέρι χέρι με το απείθαρχο ασυνείδητο, κουμπώνει τέλεια με τα δυσθεώρητα οικονομικά μεγέθη κι την πιστοληπτική υποβάθμιση ικανότητας του ελληνικού δημοσίου.

Η τεράστια πλέον πλάνη έχει απλώσει σεντόνι κι εμείς προσπαθούμε να το συμμαζέψουμε ψάχνοντας ακόμα τις τέσσερις γωνίες του ξεχνώντας ότι το τόπι ύφασμα όσο και να το ξετυλίγεις δεν έχει άκρη.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...