Του Νικόλαου Ναούμη

Πολιτικός επιστήμονας

Ένα πρωτόγνωρο πάρτυ έχει στηθεί από προχθές βράδυ. Όλη η χώρα γιορτάζει την μεγάλη επιτυχία! Ο σκληρός αγώνα δύο ολόκληρων χρόνων της κυβέρνησης Παπανδρέου, είχε αίσιο τέλος! Καταφέραμε και επίσημα πλέον, να γίνουμε προτεκτοράτο – αποικία, των τοκογλύφων του παγκόσμιου συστήματος οικονομικής διακυβέρνησης.

Τον ρυθμό και την ένταση σ’ αυτό το μεγάλο πανηγύρι που έχει στηθεί απ’ άκρη σ’ άκρη σ’ ολόκληρη την χώρα, τον δίνουν τα διαπλεκόμενα με τους δοσίλογους της νέας τάξης πραγμάτων ΜΜΕ. Όλοι καταλαβαίνουμε για ποιόν λόγο. Ουσιαστικά, οι δουλειές στο προτεκτοράτο τώρα ανοίγουν.

Ανοίγουν, όχι μόνο για τους αποικιοκράτες Γερμανούς, Γάλλους κι Ολλανδούς. Μερίδιο στα λάφυρα του ξεπουλήματος της πατρίδας, θα διεκδικήσουν και οι γνωστοί – άγνωστοι γλείφτες της εξουσίας, που ως άλλοι μαυραγορίτες μιας όχι και τόσο μακρινής περιόδου της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, θα δείξουν υπακοή στο μεγάλο αφεντικό. Αυτό δεν θα το κάνουν για την ψυχή της φουκαριάρας της μάνας τους. Αποδεχόμενοι τον ρόλο αυτό όλοι αυτοί οι διαπλεκόμενοι, που με την χρήση των μέσων που έχουν στην διάθεσή τους, καθοδηγούν από χθες την κοινή γνώμη, έχουν σαν μοναδικό τους στόχο, να δείξουμε όλοι υποταγή, στη νέα τάξη πραγμάτων. Με αυτό τον τρόπο, θα συνεχίσουν ν’ αποτελούν μέρος του συστήματος, αυξάνοντας τα κέρδη τους, εις βάρος όμως αυτή τη φορά, των συμπατριωτών μας, που θα υποφέρουν.

Στη συνέντευξη Τύπου μετά το τέλος της Συνόδου Κορυφής ο πρωθυπουργός είπε ότι η ελληνική κυβέρνηση πέτυχε τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του χρέους, την ελάφρυνση του βάρους στην ελληνική οικογένεια, την αναθέρμανση της πραγματικής οικονομίας και την εξασφάλιση της δανειοδότησης για τα επόμενα χρόνια.

Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός Οικονομικών δήλωσαν με κατηγορηματικό τρόπο ότι με την απόφαση της Ε.Ε. διασφαλίζεται το τραπεζικό σύστημα και οι καταθέσεις των Ελλήνων. «Καλύπτονται πλήρως οι χρηματοπιστωτικές ανάγκες των τραπεζών» σημείωσε ο Γιώργος Παπανδρέου. Επίσης, επεσήμανε ότι δεν θα υπάρξουν πρόσθετα μέτρα «αρκεί να εφαρμόσουμε πιστά το πρόγραμμα».

Καλά και άγια δηλαδή όλα. Υπάρχουν όμως πράγματα τα οποία εσκεμμένα μας κρύβουν και σίγουρα θα τα βρούμε μπροστά μας. Για παράδειγμα, στις δηλώσεις που παρέθεσα παραπάνω, τονίζεται η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Για την ακρίβεια, η μακροχρόνια βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Πρακτικά, αυτό με λίγα λόγια σημαίνει, ότι για τα επόμενα σαράντα και πλέον χρόνια, αυτό με σαφήνεια προ ημερών είχε πει ο Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ, ότι δηλαδή η χώρα μας έχει χάσει τον έλεγχο της εθνικής της κυριαρχίας η οποία ασκείται πλέον από τους δανειστές μας, θα επεκταθεί για όλο αυτό το χρονικό διάστημα.

Ένα άλλο σκοτεινό σημείο, που ηθελημένα ο πρωθυπουργός κι ο αναπληρωτής τους μας απέκρυψαν επιμελώς, είναι το σημείο εκείνο, που κάνουν λόγο για την σωστή τήρηση του μεσοπρόθεσμου και του μνημονίου. Μας κρύβουν όμως, ότι το νέο δάνειο μαμούθ, των 110 δις ευρώ, συνοδεύεται από νέα σύμβαση, καινούρια σύμβαση, που επιμελώς μας έκρυψαν. Για την σύναψή της, θα απαιτηθούν εμπράγματες εγγυήσεις. Πολύ απλά αυτό σημαίνει, ότι με δική μας υπογραφή, η περιουσία του ελληνικού δημοσίου, τα δίκτυα και οι υποδομές της χώρας μας, θα περάσουν στα χέρια των δανειστών, ανά πάσα στιγμή που εκείνοι θα κρίνουν, ότι δεν εφαρμόζουμε με απόλυτη ακρίβεια, το σύνολο των βάρβαρων μέτρων που η νέα αυτή συμφωνία θα περιέχει.

Σε άλλο σημείο της συμφωνίας, γίνεται λόγος, για εξάλειψη του συνολικού μας χρέους κατά τριάντα περίπου δις. Δεν καταλαβαίνω προς τι οι χαρές και τα πανηγύρια επ’ αυτού. Αυτή την στιγμή, έχουμε χρέος 350 δις. Αν αφαιρέσουμε τα τριάντα, μένουν 320. Σ’ αυτά όμως, δεν θα προσθέσουμε και το νέο δάνειο των 110 δις; Εννοείται ότι θα το προσθέσουμε… Μας δανείζουν αυτά τα χρήματα, δεν μας τα χαρίζουν. Άρα, σε ποιο συμπέρασμα καταλήγουμε; Ότι το συνολικό μας χρέος θα εκτοξευτεί στα 430 δις. Κάνω λάθος; Οικονομολόγος δεν είμαι. Αυτό όμως μπορώ να καταλάβω απ’ όσα άκουσα και διάβασα. Με λίγα λόγια, ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζει.

Ένα τελευταίο σημείο, το οποίο για εμένα προσωπικά χρίζει διευκρινήσεως, είναι εκείνο που κάνει λόγο για βιωσιμότητα, ολόκληρου του χρέους μας και όχι ενός μόνου μέρους του. Αλήθεια, απ’ όσα γνωρίζω, συνολική αναδιάρθρωση του χρέους, γίνεται σε μία οικονομία σε κατάσταση χρεοκοπίας. Νομίζω, ότι κάποιος πρέπει να μας απαντήσει σε αυτό. Απαντήσεις του τύπου μερική, ελεγχόμενη και τα ρέστα, απορρίπτονται ως ανόητες.

Κλείνοντας, όλη αυτή η συζήτηση, έχει στο επίκεντρο αριθμούς και ψηφία. Εγώ ξέρω, ότι όπου οι αριθμοί ευδοκιμούν, οι άνθρωποι περνάνε στο περιθώριο. Όταν κατακάτσει η σκόνη, ελπίζω και εύχομαι, να μην το διαπιστώσουμε αυτό και να διαψευστώ.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...