Του Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ - ΤΕΤΡΑΔΗ


Η ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ των αιρετών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που έγινε το Σάββατο στο γήπεδο του Τάε Κβον Ντο, γήπεδο σημαδιακό, που δεν έχει σχέση με την Ειρήνη και τη Φιλία, άρχισε να αναδεικνύει καθαρά τις τρεις δυνάμεις που συζούν μέσα στο κόμμα όλη αυτή την περίοδο.
ΑΠΟ ΤΗ μία πλευρά βρίσκονται όσοι νέμονται την εξουσία και οι οποίοι έδειξαν ότι θα τη νέμονται ο,τιδήποτε και αν κληθεί να κάνει η εξουσία.

ΑΠΟ ΤΗΝ άλλη είναι οι ιδεολόγοι, που επιμένουν να θεωρούν το ΠΑΣΟΚ ένα κίνημα σοσιαλιστικό, που θα όφειλε να σχεδιάζει και να δρα υπέρ του κοινωνικού συνόλου.

ΚΑΙ ΑΠΟ την τρίτη πλευρά είναι οι οπορτουνιστές και οι αμοραλιστές καιροσκόποι, που ενδιαφέρονται μόνο για την κατάληψη και διατήρηση μιας θέσης, ενός μισθού, μιας κολεγιάς που οδηγεί σε γνωριμίες πλουτισμού, επίδειξης εξουσίας και ανέλιξης.

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ είναι αυτοί που θέλουν να αλλάξουν μόνο όσα θα τους πρόσθεταν εκλογική πελατεία ή όσα θα τους διατηρήσουν στην καρέκλα της εξουσίας τους.

ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΟΙ είναι αυτοί που θέλουν να αλλάξουν τα πάντα, αλλά δεν είναι και γνώστες του έμπρακτου τρόπου που μπορεί να γίνει αυτό χωρίς μια λαϊκή επαναστατική δύναμη.

ΟΙ ΤΡΙΤΟΙ είναι εκείνοι που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε, εκτός αν μια αλλαγή θα σήμαινε πως θα αυξήσουν τις απολαβές τους και τα οφίτσιά τους. Η πρόοδος του τόπου τούς είναι απολύτως αδιάφορη.

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ, στη Συνδιάσκεψη των αιρετών, στο γήπεδο του Τάε Κβον Ντο, η ομάδα που νέμεται την εξουσία στις υψηλές θέσεις της διακυβέρνησης διακήρυξε για πολλοστή φορά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, ότι η πολιτική που ακολουθεί δεν την εκφράζει (!), είνα άδικη (!), δεν είναι της ιδεολογίας της (!) και έρχεται σε σύγκρουση με όσα θα ήθελε να πράξει. Τα πράττει, όμως!

ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ κανείς πώς είναι δυνατόν ένας ενήλικας να μην ξέρει ότι οι άνθρωποι κρίνονται από τις πράξεις τους και όχι από τις δηλώσεις τους. Κυρίως, όταν οι δηλώσεις τους είναι εκ διαμέτρου αντίθετες από τις πράξεις τους.

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ συχνά, όταν οι άνθρωποι θεωρούν ότι οι ακροατές τους είναι ανόητοι. Ή όταν οι ίδιοι είναι ανόητοι.

ΟΤΑΝ υποτίθεται ότι είσαι σοσιαλιστής και καλείσαι να εφαρμόσεις μια αντικοινωνική και φιλοκεφαλαιακή πολιτική, που εξυπηρετεί μόνο τις ξένες τράπεζες και τους ξένους μεγαλοεπενδυτές, τότε ο δρόμος είναι ένας: Παραιτείσαι.

ΑΝ μείνεις και ασκήσεις αυτή την πολιτική είσαι ένα δεξιό υποχείριο ξένων αφεντάδων και, επομένως, πωλητής της χώρας σου. Ξενόδουλος, αντιπατριώτης.

ΑΛΛΑ στο γήπεδο του Ταε Κβον Ντο, αυτά, που τα καταλαβαίνει κι ένα παιδάκι, ακούστηκαν ασθενικά μόνο από ελάχιστα στελέχη, που δεν έχουν ισχύ ανάμεσα στις συμπληγάδες του φαταουλισμού και του καιροσκοπισμού. Ανάμεσα στην εξουσιομανία και τη μικρονοϊκή απληστία.

ΤΟ μέγα πλήθος των συνέδρων, αυτό που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί την πλειοψηφία του λαού, που ψηφίζει, παρέμεινε ή αποχώρησε βουβό, απόν, ανίκανο να ορθώσει ανάστημα για το σοσιαλιστικό του κατάντημα. Αν ποτέ ήταν σοσιαλιστικό. Οχι το κατάντημα. Το πλήθος.

Η ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ στο γήπεδο του Ταε Κβον Ντο θα μπορούσε να είναι για το λαό το τέλος της κωμωδίας, που παίζεται σε βάρος του εδώ και χρόνια με την πλαστογράφηση λέξεων, εννοιών και συμβόλων.

ΑΝ ο λαός θέλει πράγματι να εκπροσωπείται από ένα όργανο σοσιαλιστικό, πρέπει να το οικοδομήσει κιόλας!

ΕΚΤΟΣ αν συνεχίζει να πιστεύει ότι σοσιαλισμός είναι να κουρσεύουν οι μισοί τον ιδρώτα των άλλων μισών. Γιατί μέχρι τώρα έτσι πράττει κι έτσι ψηφίζει.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...