Δέκα έξι μήνες μετά από μια μνημειώδη διάσωση, και μόλις 7 εβδομάδες μετά από μια νέα προσπάθεια να αποτραπεί η κατάρρευσή της, η Ελλάδα κινδυνεύει να διολισθήσει σε μια χαοτική και αποσταθεροποιητική χρεοκοπία

Τη Παρασκευή, με μια δύσκολη ημέρα στα χρηματιστήρια, και μια παραίτηση ανώτατου στελέχους της ΕΚΤ, τα ελληνικά προβλήματα φόβισαν και πάλι τους επενδυτές. Το ευρώ έχασε αξία έναντι του δολαρίου, πέφτοντας κάτω από $1.37.

Η Ελλάδα χτυπιέται από πολλές πλευρές. Κινδυνεύει να χάσει τους στόχους περικοπής του ελλείμματος που οι ευρωεταίροι της έβαλαν ως προϋπόθεση για τη συνέχιση της βοήθειας, ενώ η συμμετοχή των τραπεζών στην αναδιάρθρωση του χρέους δεν ήταν η αναμενόμενη.

Τώρα, οι χώρες της Ευρώπης διίστανται όσον αφορά στο αν η Ελλάδα θα πρέπει να προσφέρει εγγυήσεις προκειμένου να διασφαλίσει τη συνέχιση της βοήθειας.

Δεν υπάρχει χώρος για λάθη. Χωρίς τη βοήθεια αυτή, η Ελλάδα θα μείνει χωρίς μετρητά μέσα σε λίγες εβδομάδες, σύμφωνα με κυβερνητικούς της παράγοντες.

Στο μεταξύ, συνεχίζεται η λαϊκή δυσαρέσκεια. Ο Γ. Παπανδρέου θα αντιμετωπίσει ισχυρές αντιδράσεις και διαμαρτυρίες απόψε το βράδυ στη Θεσσαλονίκη, όταν θα προσπαθήσει να δικαιολογήσει τις αυστηρές περικοπές για τις οποίες έχει δεσμευτεί η κυβέρνησή του. Η πόλη είναι αστυνομοκρατούμενη.

Οι διαδηλώσεις γίνονται εν μέσω απεργιών και κινητοποιήσεων που έχουν εξαγγελθεί για το επόμενο διάστημα από πλευράς εργαζομένων όλων των κατηγοριών (ταξιτζήδες, δάσκαλοι, εφοριακοί, κλπ).

Η ΕΕ και το ΔΝΤ πιέζουν την Αθήνα να προχωρήσει. Και για να συμμορφωθεί, η ελληνική κυβέρνηση προγραμματίζει απολύσεις άνευ προηγουμένου στον δημόσιο τομέα.

Όπως λέει ο αναλυτής της Control Risks David Lea, «όλοι σφίγγουν τη βίδα…υπάρχει μια σταδιακή έλλειψη εμπιστοσύνης σε ολόκληρη την Ευρώπη για το αν η Ελλάδα θα καταφέρει να περάσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις».

Υπάρχει όμως σκεπτικισμός και για την ικανότητα των Ευρωπαίων πολιτικών ηγετών να βάλουν μια τάξη στο χάος. Ήδη, η ανικανότητα της Ευρώπης να σώσει τον πρώτο της ασθενή, έχει προκαλέσει άσχημες συνέπειες στην ευρωζώνη των 17 κρατών μελών, παρά το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία αποτελεί απειροελάχιστο ποσοστό της συνολικής της ΟΝΕ.

Η πρώτη διάσωση απαιτεί από την Ελλάδα να μεταρρυθμίσει τα δημοσιονομικά της και να πετύχει αυστηρούς στόχους προκειμένου να αυξηθούν τα έσοδα. Εδώ και ένα χρόνο όμως οι Ευρωπαίοι ήταν υπεραισιόδοξοι όσον αφορά στη δυνατότητα της Ελλάδας να αλλάξει. Οι ρόδινες εκτιμήσεις τους, τους οδήγησαν στο να προσφέρουν ανεπαρκή χρηματική βοήθεια, με αποτέλεσμα να χρειάζεται πληθώρα συμπληρωματικών αναθεωρήσεων και τροποποιήσεων για να βγουν τα νούμερα. Αυτό έχει προκαλέσει μεγάλο θυμό στους φορολογούμενους της Β. Ευρώπης, ειδικά αυτούς της Γερμανίας, της Ολλανδίας, και της Φιλανδίας.

Η δεύτερη διάσωση του περασμένου Ιούλη, ήταν αποτέλεσμα των λάθος εκτιμήσεων της πρώτης.

Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερα χρήματα από ότι είχε αρχικά υπολογιστεί. Δεύτερον, οι σχεδιαστές της θεώρησαν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να δανειστεί μακροπρόθεσμα χρήματα από μόνη της. Κάτι τέτοιο όμως είναι αδύνατο προς το παρόν, και μάλιστα για αρκετό ακόμη χρόνο.

Το κλειδί στην επίτευξη συναίνεσης για τη δεύτερη διάσωση ήταν το σχέδιο να παραταθεί η αποπληρωμή του χρέους της Ελλάδας προς τους ιδιώτες δανειστές για άλλα 30 χρόνια, και σε μερικές περιπτώσεις να υποστούν ακόμη και «χασούρα». Αυτό θα ακύρωνε την ανάγκη φρέσκου δανεικού δημόσιου χρήματος.

Για να πετύχει το σχέδιο, υπήρχε η προϋπόθεση να συμμετέχουν κάτοχοι ελληνικών κρατικών ομολόγων σε επίπεδο τουλάχιστον 90% αυτών που λήγουν το 2020, όπως φάνηκε όμως, μόνο το 75% περίπου των κατόχων τέτοιων ομολόγων συμφώνησαν να συμμετάσχουν.

Ένα ακόμη μέρος του σχεδίου είναι και η μαζική πώληση ελληνικών δημόσιων περιουσιακών στοιχείων.

Wall Street Journal

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...