Μέσα στα χαλάσματα που αφήνει ο ολετήρας της σημερινής κακοδιοίκησης της χώρας έχω μια άσβεστη σπίθα αισιοδοξίας και θέλω να τη μοιραστώ με τον υπόλοιπο ελληνικό λαό.
Είναι αλήθεια ότι με τη στεγνή λογική δεν μένουν πολλά περιθώρια για τέτοια συναισθήματα. Όμως αυτή η «λογική» είναι εισαγόμενη και μας έχει αποκόψει τις τελευταίες δεκαετίες από τη γνήσια ελληνική πνευματικότητα που κάνει τη διαφορά.
Η κρίση που βιώνουμε είναι κυρίως αξιακή και ηθική και δευτερευόντως πολική και τέλος οικονομική. Όλα αυτά γιατί μας έχουν «προπαγανδίσει» να φορέσουμε και να βιώσουμε ένα ξένο τρόπο ζωής με τον ανάλογο τρόπο σκέπτεσθαι και φέρεσθαι που μας έχει αποξενώσει και εσωκλείσει στον ατομισμό μας. Αυτό φέρνει ασφυξία και πουθενά ένα χέρι βοήθειας.
Δεν είναι πολλά τα χρόνια που είχαμε φίλους πραγματικούς και (όχι παρέες) και η επικοινωνία μας ήταν με γνήσιους ανθρώπους δίπλα μας και όχι με απρόσωπα “ like” στο μοναχικό μας facebook profile.
Έχουμε φόβο για το αβέβαιο επαγγελματικό και οικονομικό και δικαιολογημένα χωρίς όμως να έχουμε ανακαλύψει τους εαυτούς μας οι περισσότεροι.
Νιώθουμε παραλυμένοι απέναντι στις «ομιλούσες κεφαλές» αλλά διστάζουμε να κάνουμε κρίση βάσει της δικής μας εγκεφαλικής δυνατότητας.
Αισθανόμαστε απόγνωση απέναντι στις πολιτικές που εφαρμόζουν ερήμην μας οι φερόμενοι ως πολιτικοί ενώ δεν τολμούμε να σκεφτούμε προοπτικά τους εαυτούς μας χωρίς αυτό το απεχθές πολιτικό σκηνικό.
Αναλωνόμαστε γύρω από την εκταμίευση της πανάκριβης μέχρι τώρα 6ης δόσης του δανείου ενώ είναι σαφές ότι μόνο με τις δικές μας δυνάμεις συλλογικά θα μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε κι αυτό προϋποθέτει ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ, ΟΜΟΨΥΧΙΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Έννοιες που κάποτε διδάσκονταν στα ξεχαρβαλωμένα σήμερα σχολεία που τελούν υπό κατάληψη ελλείψει όχι τόσο βιβλίων όσο οραμάτων.
Το «πλούσιο» και ανήσυχο δυναμικό της χώρας εξωθήθηκε στη μετανάστευση ενώ αυτοί σίγουρα είναι η μαγιά με την οποία θα δημιουργηθεί η «επόμενη μέρα».
Κι αυτή έρχεται με βήμα γοργό να ξαναγεννήσει μέσα από τις στάχτες μας; την Ελλάδα που όλοι ονειρευόμαστε και που κανείς μας δεν επιτρέπεται να εκφράσει από φόβο μη θεωρηθεί αιθεροβάμων.
Παρόλα αυτά έχω μια ακράδαντη πεποίθηση που αντλώ μέσα από την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους διαχρονικά ότι η φυλή μας (και δεν έχω ταμπού με τις λέξεις) καθώς έχει δώσει τα φώτα της σε όλους τους άλλους λαούς και κράτη της Δύσης και έχει βρεθεί πολλές φορές μόνη της απέναντι στους ευεργετημένους έτσι και σήμερα που οι ευεργετηθέντες επιδιώκουν τη «τελική λύση» για τον Ελληνισμό, με λύπη θα τους ενημερώσω ότι το σχέδιό τους δεν θα επιτευχθεί.
Από την ανάλυση και μελέτη της Ιστορίας διαπιστώνουμε ότι η πορεία της είναι σπειροειδής και όχι βέβαια ευθύγραμμη. Καθώς λοιπόν ο Ελληνισμός βρίσκεται στο ναδίρ της ύπαρξής του δεν έχει άλλη εναλλακτική από το να «προσδοκά» την επόμενη κίνηση που αναπόφευκτα και μοιραία θα είναι ανοδική. Μέσα στο «Καθαρτήριο» της οικονομικής κρίσης διαμορφώνονται νέες συνειδήσεις, επιδιώκονται νέοι σχεδιασμοί, αποκρυσταλλώνονται νέες αντιλήψεις και εμφανίζονται νέα πρόσωπα μέσα στη κοινωνία με αποφασιστικότητα.
Θα μου πείτε «Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την αισιοδοξία σου;»
Όλη αυτή η ζύμωση λόγω «κρίσης» μας έχει οδηγήσει να αναθεωρήσουμε πολλά από τα «θέσφατα» που θεωρούσαμε αδιαπραγμάτευτα μέχρι σήμερα. Επιπλέον μας έχει φέρει εγγύτερα τον ένα με τον άλλο όπως επίσης και να αναγνωρίζουμε σιγά σιγά τις «ξεφτισμένες» πατροπαράδοτες αξίες και αρχές μας. Μέσα στον ορυμαγδό των βίαιων ανατροπών στις ζωές μας ανακαλύπτουμε ότι δεν είμαστε απομονωμένοι και ανίσχυροι.
Πάνω απ΄όλα όμως η παράμετρος την οποία οι ποικίλοι ξένοι αντιπρόσωποι των «αγορών», δημοσιογραφίσκοι, πολιτικάντηδες, υπαλληλίσκοι προβεβλημένων υπερεθνικών οργάνων αγνοούν, όταν εφαρμόζουν συνολική απαξίωση της χώρας και του Ελληνισμού γενικότερα, είναι η δύναμη της εναλλακτικής και απρόβλεπτης ενέργειας του Έλληνα που πάντα κάνει κίνηση ματ όταν απειλείται η υπόστασή του. Γιατί Έλληνας και αξιοπρέπεια, Έλληνας και φιλότιμο, Έλληνας και προσφορά , Έλληνας και ζωή εν τέλει είναι ένας συνυφασμένες άρρηκτα.
Η δύναμη που έχουμε όλοι μέσα στα γονίδιά μας ώστε να κάνουμε υπερβάσεις μας έχει οδηγήσει σε ακραίες συμπεριφορές με διάφορα σκαμπανεβάσματα. Επειδή ο Έλληνας μπορεί και ρισκάρει είναι δυνατόν να βρεθεί από τα Τάρταρα στο απόλυτο φως. Αρκεί να κάνει το «κλικ», την απρόβλεπτη ενέργεια που θα τον επαναφέρει στις δικές του διαστάσεις.
Και είμαι πέρα από υπερήφανος επίσης και πολύ αισιόδοξος γι αυτή την ικανότητα του Έλληνα που σύμφωνα με την Ιστορία ακολουθεί το πεπρωμένο του Προμηθέα.
Όσο για το κ. Μπρεζίνσκι και τη «Μεγάλη Σκακιέρα» του αλλά και το κ. Φουκουγιάμα που επαγγέλθηκε το «Τέλος της Ιστορίας» έχω δυσάρεστα νέα όσο υπάρχει στο πλανήτη έστω και ένας ΕΛΛΗΝΑΣ.
Είμαστε «καταδικασμένοι»να επιβιώσουμε και να διδάξουμε και τους άλλους μέσα από την εμπειρία μας.
Το παγκόσμιο κατεστημένο που μέχρι σήμερα επικρατούσε καταρρέει σαν χάρτινος πύργος, αυτοί που θα επιβιώσουν από αυτή την ανατροπή θα είναι όσοι εμφορούνται από σταθερές αξίες (εννοείται όχι χρηματιστηριακές). Αυτοί δεν μπορούν να είναι αποσαθρωμένες κοινωνίες εξαθλιωμένων ατόμων αλλά δυναμικές ομάδες αποφασισμένων πολιτών.
Η ημέρα της εθνικής επετείου του «ΟΧΙ» πλησιάζει. Εβδομήντα χρόνια αργότερα ας μην αρκεστούμε σε μια ακόμα διαδικαστική παράτα αλλά ας αντιδράσουμε γενναία όπως οι Έλληνες μόνο γνωρίζουν απέναντι στον ίδιο και πάλι κατακτητή . Ένας δικτάτορας με σύσσωμο τον ελληνικό λαό τότε είπε το ΟΧΙ στην απειλή του διογκούμενου φασισμού. Σήμερα απέναντι σε έναν πρωθυπουργό με στολή φασίστα κατακτητή-προς τον οποίο όλος ο ελληνικός λαός τρέφει τα ίδια συναισθήματα-όσοι τολμάμε θα κάνουμε την υπέρβαση να βροντοφωνάξουμε ένα μεγαλειώδες ΟΧΙ στην
απαξίωση και την προδοσία.
Συγκυριακά η μεγάλη παρέλαση γίνεται στη παραλιακή λεωφόρο της Θεσσαλονίκης υπό το άγρυπνο «βλέμμα» του παρακείμενου γερμανικού προξενείου. Ακόμα καλύτερα.!!!
Μόλις αποβάλλουμε όλους τους μικρονοϊκούς φόβους και τις απίθανες εμμονές μας (τροχοπέδη) θα μπορέσουμε να συνδεθούμε με τη πρόσφατη εμπειρία της ελληνικής εποποιϊας του ’40 και θα νιώσουμε ανάταση και υπερηφάνεια.
Απλά γιατί μπορούμε και θέλουμε να συνεχίσουμε απρόσκοπτα τη πορεία του πεπρωμένου μας και αυτή είναι μόνο προς τα εμπρός.
HELLENIC LIGHT