ZEZA ZHKOY
Ζούμε ένα συλλογικό δράμα. Οχι μόνο στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Μπαράκ Ομπάμα δεν έχει διστάσει να επικρίνει ευθέως τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της αμερικανικής οικονομίας είναι η αναποφασιστικότητά τους να αντιμετωπίσουν την κρίση χρέους. Μην άγχεστε και μη χάνετε πλέον τον ύπνο σας. Την έκτη δόση θα την πάρουμε! Και η «τελική λύση» στο ελληνικό ζήτημα του χρέους έχει ήδη ξεκινήσει.
Η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο, με το οποίο θα αφαιρέσει εισοδήματα ύψους 5 δισ. ευρώ από τα νοικοκυριά το 2012 και πολλά ακόμη δισ. για το 2013 και το 2014, η τρόικα ολοκλήρωσε τον έλεγχό της και ετοιμάζει την έκθεση για την Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι ετοιμάζονται για το «μεγάλο κούρεμα». Ολα αυτά γκρεμίζουν τη ζωή των Ελλήνων, που υφίστανται την εφαρμογή του πιο σκληρού προγράμματος λιτότητας που υπέστη ποτέ Ευρωπαίος.
Ο κίνδυνος νέας τραπεζικής κρίσης από τον φαύλο κύκλο του υψηλού κρατικού χρέους, των εμποδίων που συναντούν οι τράπεζες στην άντληση ρευστού και των υποτονικών έως αρνητικών επιδόσεων στις οικονομίες, είναι έκδηλος ξανά στα λόγια του Τρισέ. Οι φόβοι για ένα νέο κύμα απωλειών, αυτή τη φορά από διαγραφές δισ. ευρώ στην αξία κρατικών ομολόγων, έχουν οδηγήσει στην απομόνωση τις ευρωπαϊκές τράπεζες από τις αγορές χρήματος. Οι 17 χώρες της Ευρωζώνης αντιμετωπίζουν «τον κίνδυνο ενός φαύλου κύκλου κρατικού χρέους, κάλυψης των χρηματοδοτικών αναγκών των τραπεζών και αρνητικής ανάπτυξης: «Καθώς το καλοκαίρι ενισχύθηκαν οι εντάσεις στις αγορές κρατικού χρέους και αυξήθηκαν οι κίνδυνοι κάλυψης των αναγκών χρηματοδότησης των τραπεζών, υπήρξε μετάδοση της κρίσης σε όλες τις αγορές και τις χώρες, και η κρίση έγινε συστημική, προειδοποίησε χθες ο απερχόμενος πρόεδρος της ΕΚΤ.
Τις αλλαγές που προωθεί ο γαλλογερμανικός άξονας, ήδη προανήγγειλαν Μέρκελ - Σαρκοζί, μετά τη συνάντησή τους την Κυριακή στο Βερολίνο. Οσον αφορά την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, οι δύο ηγέτες συμφώνησαν σε σχέδιο συνολικής λύσης, που θα περιλαμβάνει νέο πακέτο σταθεροποίησης, κεφαλαιακές ενισχύσεις στις τράπεζες και επιμέρους συμφωνία για την Ελλάδα. Το τελικό σχέδιο θα διαμορφωθεί έως τα τέλη Οκτωβρίου, αφού συζητηθεί στην επικείμενη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε., στο Ecofin και στο Eurogroup.
Τώρα, θέλει τελικά το Βερολίνο να λυθεί η κρίση της Ευρωζώνης; Και βέβαια θέλει, απαντούν οι περισσότεροι Γερμανοί. Η καγκελάριος Μέρκελ είπε ότι, αν αποτύχει το ευρώ, «θα αποτύχουμε και εμείς». Επειδή η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης των έκτακτων δανείων προς την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Οι εκκλήσεις απ’ όλον τον κόσμο έπιασαν τόπο, όμως η λύση γίνεται με τους δικούς της όρους. Με άλλα λόγια, ο πόνος και η λιτότητα θα συνεχιστούν για το ορατό μέλλον. Οι Γερμανοί πολιτικοί δεσμεύονται να δρουν μέσα σε ένα περίπλοκο ομοσπονδιακό καθεστώς, να λαμβάνουν υπόψη τη δύσπιστη κοινή γνώμη της χώρας, να ισορροπούν σε έναν ασταθή κυβερνητικό συνασπισμό και να έχουν τον νου τους για ζηλόφθονους θεσμούς όπως το Συνταγματικό Δικαστήριο.
Η κ. Μέρκελ δυσκολεύτηκε να πείσει τα μέλη του κυβερνώντος συνασπισμού να υπερψηφίσουν την επέκταση του υφιστάμενου μηχανισμού διάσωσης της Ευρωζώνης. Επιπλέον, όμως, οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της γερμανικής κυβέρνησης υποστηρίζουν απλώς ότι μια γρήγορη λύση στο πρόβλημα είναι αδύνατη, αλλά και ότι η προσπάθεια να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι επικίνδυνη. Τα ευρωομόλογα, λένε, θα λύσουν προσωρινά το πρόβλημα, αλλά αυτό θα αποπροσανατολίσει μεσοπρόθεσμα τις προσπάθειες να βρεθεί ριζική λύση για να προσαρμόσουν τα δημόσια οικονομικά τους και να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους οι αδύναμες χώρες της περιφέρειας. Σε μια τέτοια περίπτωση, η ασθένεια θα υποτροπιάσει και μάλιστα σε πολύ πιο επιθετική μορφή.
Για τους Γερμανούς, λοιπόν, η λύση στην οικονομική κρίση δεν είναι να μοιράζεις συγχωροχάρτια στους αμαρτωλούς, αλλά η μετάνοια, η πίστη στο δόγμα της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και οι καλές πράξεις: η αποπληρωμή των χρεών, η ισορροπία στα δημόσια οικονομικά, η καταπολέμηση της επιθυμίας για υψηλότερους μισθούς, ο περιορισμός της απληστίας των δανειστών. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί η Ευρώπη να αποφύγει την καταδίκη.