του Αλέκου Λασκαράτου



Παραμονή της ανακοίνωσης του ποσοστού του ‘κουρέματος’ που θα μας επιβληθεί. Παραμονή μιας νέας πολύ επώδυνης περιόδου για τη χώρα μας. Θα μου πείτε, πιο επώδυνης απ’ ότι ζήσαμε τους τελευταίους μήνες; Δυστυχώς, ναι. Δε νομίζω να υπάρχει σήμερα έλληνας που το μυαλό του να μπορεί να ξεφύγει από την αγωνία του τι μας επιφυλάσσει το αύριο, στην κυριολεξία το αύριο. Αισθάνομαι σαν τον άρρωστο στον οποίο οι γιατροί, αφού δοκίμασαν, χωρίς επιτυχία, διάφορες πρόχειρες και επώδυνες θεραπείες, του ανακοινώνουν ότι πρέπει τελικά να τον χειρουργήσουν. Του λένε ότι οι πιθανότητες να σωθεί είναι πολύ λίγες και ότι στην καλύτερη περίπτωση θα βγει από το χειρουργείο σακάτης. Ένα ανίκανο σήμερα, και σάπιο για δεκαετίες, πολιτικό σύστημα μας έφερε εδώ που είμαστε.

Νοιώθω την απειλή του αύριο πάνω από το κεφάλι μου, πάνω από το κεφάλι όλων μας, πάνω από εκείνο της επόμενης γενιάς και γεμίζω οργή με την ανικανότητα των πολιτικών μας αλλά και με τα ψέματα που μας στόλιζαν δύο χρόνια τώρα. Μας είπαν να μην ανησυχούμε, μας είπαν ότι με τους χειρισμούς τους θα τα καταφέρουμε και θα ξεπεράσουμε την κρίση. Και κάθε φορά μας έμπηγαν το μαχαίρι πιο βαθειά στο κρέας. Και άντε πάλι, διαβεβαιώσεις ότι είμαστε στο σωστό δρόμο και μετά πάλι το μαχαίρι πιο βαθειά μέχρι που φτάσαμε στο κόκαλο. Ψέματα άγνοιας και ανικανότητας ή ψέματα συνειδητά; Δεν έχει και τόση σημασία πια μια και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Είπαν ότι θα βγούμε στις αγορές το 2012 και η χτεσινή πρόβλεψη του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων εταίρων μας είναι ότι αυτό δεν θα γίνει πριν από το 2021. Τόσο πολύ να πέφτεις έξω; Μας είπε ο υπουργός οικονομικών ότι θα επιστρέψουμε στο βιοτικό επίπεδο του 2004. Είναι δυνατόν να λέγονται τέτοιες αστειότητες; Ήδη είμαστε πολύ πιο πίσω από το 2004, εκτός και αν ο κ. υπουργός ζει σε άλλον κόσμο όπου η κρίση δεν έχει φτάσει. Ίσως θα ήταν καλό και διδακτικό να περάσουν οι πολιτικοί μας από τον φούρνο που βρίσκεται γωνία Αθηνάς και Σοφοκλέους. Εκεί εκτός από το κανονικό ψωμί, πουλάνε, φτηνότερα, και ψωμί μπαγιάτικο της προηγούμενης ημέρας. Οι ουρές για το μαγιάτικο είναι μεγαλύτερες απ’ ότι για το κανονικό ημέρας. Και δεν είναι μόνο αλλοδαποί μετανάστες στις ουρές αυτές, είναι και πολλοί έλληνες.

Παραμονή της ανακοίνωσης του ποσοστού του κουρέματος λοιπόν. Ο περισσότερος κόσμος, μέσα σ’ αυτούς και εγώ, δεν ξέρει τι σημαίνει ακριβώς αυτός ο όρος, ξέρει απλά ότι είναι κάτι σαν δόσολογία δυστυχίας που θα μας επιβληθεί. Μέσα λοιπόν σ’ αυτόν τον χαμό, ποιος είναι ο προβληματισμός των πολιτικών μας; Μα, αν τα νέα μέτρα πρέπει να ψηφιστούν με απλή πλειοψηφία 151 βουλευτών ή με ενισχυμένη 180 βουλευτών! Γιατί, λέει, αν από τα μέτρα προκύπτει ότι θα χάσουμε μέρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας τότε θα πρέπει να τα εγκρίνουν 180 βουλευτές! Εδώ ο κόσμος χάνεται και οι βουλευτές μας ασχολούνται με το μέτρημα κουκιών. Το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να αναλάβει μόνο του τέτοιο βάρος και ανοίγει τη συζήτηση για διευρυμένη πλειοψηφία. Λες και αν συμφωνήσουν τα 2/3 της Βουλής στο να εκχωρήσομε μέρος της ανεξαρτησίας μας στους ευρωπαίους αυτό θα μας κάνει εθνικά πιο υπερήφανους. Αφού σύσσωμη η εθνική μας αντιπροσωπεία, και όχι ένα μόνο κόμμα, θα έχουν ψηφίσει την υποτέλειά μας τι μας κολλάτε;

Τόσο κατώτεροι των περιστάσεων. Τους έχω βαρεθεί. Σας λέω αλήθεια, τους έχω βαρεθεί..

Ακούστε το ομότιτλο και επίκαιρο ποίημα του Βολφ Μπίρμαν (απόδοση Δ. Κούρτοβικ) στη μελοποίηση του Θ. Μικρούτσικου

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...