«Κυβερνητικοί πυρήνες της φωτιάς»
του Θανάση Μπαρτσώκα
Η πιο αδίστακτη τρομοκρατική οργάνωση που έχει εμφανιστεί τα μεταπολιτευτικά χρόνια στη χώρα μας, είναι «οι κυβερνητικοί πυρήνες της φωτιάς».
Έχουν εισβάλλει σε κάθε ελληνικό σπίτι και απειλούν ανά πάσα στιγμή να ανατινάξουν, με βάση το μηχανισμό στήριξης, ό,τι ο εργαζόμενος λαός κέρδισε με το μόχθο του και όχι με την τεμπελιά του, όπως οι ίδιοι διαδίδουν στο εξωτερικό, μιας και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα ενός γενικότερου εγκληματικού συστήματος που ας το ονομάσουμε απλά «καζινοκαπιταλισμός» .
Όμως σήμερα είμαστε αρκετά κοντά στην εξάρθρωση της τρομοκρατικής οργάνωσης. Ίσως ο « Οκτώβρης» να έχει ιδιαίτερη ακόμη επίδραση στα μυαλά και στις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Οι αγώνες που γιγαντώνονται στη χώρα μας, μαζί με ένα όλο και πιο διογκωμένο κύμα αμφισβήτησης, που αγκαλιάζει ακόμη και τις ΗΠΑ, δημιουργούν ένα εξαιρετικά συναρπαστικό νέο τοπίο και αυτό θέτει στο λαό μας και στις προοδευτικές -ριζοσπαστικές δυνάμεις της χώρας, αμείλικτα καθήκοντα και όχι απλά να παρακολουθούμε αν θα έχουμε εξελίξεις στο Λιχνενστάιν.
Η καθοριστική κίνηση είναι να τρομοκρατήσουμε τους τρομοκράτες του συστήματος.
Το δίλλημα των «πυρήνων», 6η δόση ή χρεοκοπία, είναι εξαιρετικά πλαστό.
Είναι ξεκάκαθαρο ότι όταν μιλάνε για χρεοκοπία, ενδιαφέρονται να μην χρεοκοπήσει το σύστημα τους και όχι ο λαός.
Έχουν γραφτεί παρά πολλά από γνώστες των οικονομικών πολύ περισσότερο από μένα, για το αν μπορούν να βρεθούν χρήματα αντί να υλοποιούνται τα επαίσχυντα σχέδια της κυβέρνησης.
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
«Πυρήνες» - ΣΕΒ - παπαγαλάκια των αγορών, διαδίδουν το μύθο ότι η οικονομία μας δεν είναι ανταγωνιστική λόγω του υψηλού εργατικού κόστους και αυτός είναι ο λόγος που δεν γίνονται επενδύσεις και πηγαίνουν σε άλλες βαλκανικές χώρες. Ας μας εξηγήσουν γιατί η ΝΟΚΙΑ έκλεισε το εργοστάσιό της στη Ρουμανία (μισθοί 180 ευρώ) απολύοντας 2.000 εργαζόμενους και το μεταφέρει κάπου στην ανατολή. Πού άραγε σταματάει αυτή η λογική της ανταγωνιστικότητας;
Ο Γκράμσι έγραφε από το 1917. «Το παλιό πεθαίνει, το καινούργιο πασχίζει να γεννηθεί. Ζούμε την εποχή των τεράτων»
Όμως η γέννα έρχεται αλλά πρέπει να βοηθήσουμε και εμείς σώζοντας τη χώρα μας και ταυτόχρονα δίνοντας όραμα σε όλους τους λαούς.
Χρειάζονται όμως κάποιες προϋποθέσεις:
-αυτή η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη δεν ανακαινίζεται, κατεδαφίζεται.
- η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας το πρώτο ζητούμενο. Αυτό που νοσταλγικά ο Χρόνης Μίσιος έγραψε σε πρόσφατο άρθρο του « Να ξαναγυρίσουμε στα χωράφια μας».
- η εθνικοποίηση τραπεζών και κρίσιμων τομέων παραγωγής.
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ
Άλλαξε και το αμερικάνικο όνειρο. Οι διαδηλωτές έξω από τη Γουόλ Στρητ φωνάζουν το 99 % απέναντι στο 1%
Άρα δεν υπάρχει κίνδυνος απομόνωσης, αντίθετα δημιουργείται κίνημα συμπαράστασης και ελπίδας για μια άλλη Ευρώπη, για έναν άλλο κόσμο
STEVENIKO
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...
