Η χώρα και ο λαός της παραδίδονται επίσημα από τον πρωθυπουργό, την κυβέρνησή του και τα συμφέροντα που τον υποστηρίζουν σε ξένη κατοχή. Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ «ΓΥΨΟ» ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ. Παραδίδεται στους δανειστές-δυνάστες μας με όρους που αναφέρονται στην Ιστορία μόνο σε ήττες ύστερα από πολεμικές αναμετρήσεις...
Η εθελόδουλη κυβέρνηση, η κυβέρνηση των πολιτικών ανδρεικέλων παραδίδει τη χώρα και τον λαό της χωρίς τύψεις, χωρίς αιδώ.

Ένα ήταν το εθνικό χρέος του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησής του από την επομένη των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου του 2009. Να πει την αλήθεια στον λαό και να πάρει τα όποια σκληρά μέτρα απαιτούντο ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΝΑ ΥΠΟΔΟΥΛΩΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΝΤ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑΣ.

Όμως αυτός έπραξε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ το ακριβώς αντίθετο: Απέρριψε κάθε επιλογή που θα απέτρεπε την οικονομική και πολιτική υποδούλωση της χώρας. Ενώ, αντίθετα, ενεργοποίησε και προώθησε τις επιλογές εκείνες που μας οδηγούσαν απ' απευθείας στην «αγκαλιά» του ΔΝΤ και των κερδοσκόπων. Είχε άλλωστε δεσμευτεί γι' αυτό πολλούς μήνες πριν από τις εκλογές του 2009... ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΗΤΑΝ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ.

Τώρα βρισκόμαστε και υπερχρεωμένοι και ταπεινωμένοι και υποταγμένοι.

Όσα ψέματα, όσες δικαιολογίες κι αν προβάλλει, σε όσες ωραιοποιήσεις της τραγωδίας που ζούμε κι αν προβαίνει ο πρωθυπουργός, η αλήθεια είναι πικρή:

Το περίφημο «κούρεμα» του χρέους, δηλαδή η επίσημη (και ευσχήμως «ελεγχόμενη») χρεοκοπία της χώρας, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ.

Η χώρα χρωστάει σήμερα περίπου 360 δισ. ευρώ. Όμως η μείωση κατά 50% δεν αφορά φυσικά το σύνολο του χρέους.

Και αυτό γιατί ένα μεγάλο τμήμα του χρέους εξαιρείται από το περίφημο «κούρεμα».

Πρώτα απ' όλα εξαιρούνται τα ελληνικά κρατικά ομόλογα ύψους 60 δισ. ευρώ, που βρίσκονται στην κατοχή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Εξαιρούνται επίσης τα δάνεια που έχουμε λάβει από τις δόσεις του Μνημονίου, συνολικού ύψους 65 δισ. ευρώ.

Από το εναπομείναν ποσόν των 360 - 125 = 235 δισ. ευρώ θα πρέπει να αφαιρέσουμε τα ομόλογα που λήγουν μετά το 2020 (βασική ρήτρα της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου του 2011) που υπολογίζονται σε 45 δισ. ευρώ. Εξαιρούνται επίσης τα βραχυπρόθεσμα έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου ύψους 15 δισ. ευρώ, όπως και διάφορα άλλα δάνεια που έχει συνάψει το ελληνικό Δημόσιο και ανέρχονται σε 20 δισ. ευρώ.

Τι απομένει λοιπόν από όλες αυτές τις αυτονόητες εξαιρέσεις, που τις κρύβουν επιμελώς ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών; Προκύπτει λοιπόν ότι απομένουν 160 δισ. ευρώ που εντάσσονται στη διαδικασία του «κουρέματος»...

Όμως η απάτη δεν σταματά εδώ. Γιατί στην πραγματικότητα από τα 160 δισ. ευρώ ένα ποσόν της τάξεως των 100 δισ. ευρώ αντιστοιχεί σε ομόλογα που κατέχουν ελληνικές τράπεζες, ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και εταιρείες.

Επομένως σε ξένες τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία ανήκουν μόνο τα 60 δισ. ευρώ που θα υποστούν στην πραγματικότητα το «κούρεμα», κι αν μάλιστα δεχθούν να συναινέσουν...

Δηλαδή τελικώς η καθαρή ωφέλεια για τη μείωση του χρέους θα κυμανθεί στα 25 - 30 δισ. ευρώ...

Όσο για το «κούρεμα» των ομολόγων που κατέχουν οι ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, τη «χασούρα» των 50 δισ. ευρώ θα κληθεί να την αναπληρώσει το ελληνικό Δημόσιο, με νέο δανεισμό, ίσως από τον μηχανισμό στήριξης... Με νέα επιτόκια, με νέα τοκοχρεολύσια... Φαύλος κύκλος...

Εάν η μια απεχθής πλευρά των εξελίξεων είναι η οικονομική υποδούλωση, η άλλη πλευρά, η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ, είναι ακόμα απεχθέστερη και πλέον ταπεινωτική.

Υπουργοί της κυβέρνησης υποδέχονται με δουλοπρέπεια τον σύγχρονο «αντιβασιλέα» Χ. Ράιχενμπαχ, ευτελίζοντας το αξίωμα που κατέχουν και ακυρώνοντας την ψήφο και τη βούληση του ελληνικού λαού.

Η σύγχρονη κοινοβουλευτική δικτατορία η οποία λειτουργεί στη χώρα διαμορφώνει τώρα το τελικό της σχήμα.

Την πραγματική εξουσία, που αφορά τη λήψη των σημαντικών αποφάσεων που αφορούν τα δημοσιονομικά, την εκποίηση της εθνικής περιουσίας και του εθνικού πλούτου, την αναλαμβάνει η κυβέρνηση της «»τρόικας» του εξωτερικού», αποφασισμένη να οδηγήσει στην εξαθλίωση τον ελληνικό λαό προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα των δανειστών μας. Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου –όσος χρόνος τής απομένει– θα παίζει τον ρόλο της κυβέρνησης της «“τρόικας” του εσωτερικού», ως πειθήνιος εντολοδόχος των δυνάμεων της ξένης κατοχής.

Δυστυχώς το καθεστώς της κατοχής υπάρχει κίνδυνος να παραταθεί για πολλά χρόνια, να διαλύσει το πολιτικό σύστημα, να απαξιώσει και να ευτελίσει το δημοκρατικό μας πολίτευμα.

Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Η κυβέρνηση των εθελόδουλων θα πρέπει να αποχωρήσει και να προκηρύξει εκλογές. Δεν μπορεί ένας ολόκληρος λαός να οδηγηθεί ως σφάγιο, χειροπόδαρα δεμένος, στην καταστροφή.

Στα απομνημονεύματά του ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης υπογράμμιζε: «Δεν φοβήθηκα τον Δράμαλη και τους 30.000 στρατιώτες του. Φοβήθηκα όμως τους προσκυνημένους... Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».