Είναι απόλυτα σαφές ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στην σύνοδο κορυφής που πέρασε δεν μπόρεσε να βρει λύσεις να παράγουν χειροπιαστά αποτελέσματα σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης χρέους. Όπως δείχνει η τρέχουσα πραγματικότητα η απόφαση ελήφθει υπό πίεση και μόνο για να καλύψει την ανάγκη της Ευρώπης να έχει μια πρόταση στην συνάντηση των g20 που θα διεξαχθεί στις 3-4 Νοέμβριου στις Kάννες της Γαλλίας.

Οι εξελίξεις δείχνουν ότι η Ευρώπη θα ζητήσει από τις αναδυόμενες οικονομίες να συμμετάσχουν στην δομή του EFSF με κεφάλαια πολύ μεγαλύτερα από αυτά που συμμετέχουν οι μικρότερες χώρες της Ευρωζώνης. Στην ουσία κατασκευάζουν ένα “υποκατάστημα” του ΔΝΤ στην Ευρώπη, με τον κίνδυνο που παράγει η ευρωπαϊκή κρίση χρέους να διαχέεται σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σε αυτό το σκηνικό η Ελλάδα είναι «ο μεγάλος χαμένος», η μόνη χώρα από τις 17 της ζώνης του Ευρώ που εξαναγκάζεται σε ακόμη μεγαλύτερες απώλειες δεδομένου οτι το εθελοντικό πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων θα αυξήσει το πραγματικό χρέος της χώρας, (μέχρι το 2014 θα δανειστούμε ακόμη 240 δισ ευρώ για να ενισχύσουμε την ανθεκτικότητα των τραπεζών στην κρίση χρέους, χωρίς να υπολογίσουμε τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό) και μακροπρόθεσμα θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε τόκους στους κατόχους ομολόγων για κεφάλαια - βάρη του παρελθόντος σε πολύ μεταγενέστερη ημερομηνία από αυτή της ωρίμανσής τους.

Αν συνυπολογίσουμε την οριστική απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, την αύξηση πώλησης δημόσιας περιουσίας και την -εν λευκώ- παραχώρηση των πόρων του προγράμματος “ήλιος” για 25 χρόνια τότε μπορούμε να μιλάμε για ελεύθερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτο καθώς κανένας δεν εγγυάται ότι στο κοντινό μέλλον δεν θα χρειαστεί να παρθούν νέα πιο επώδυνα μέτρα.

Συνεπώς, η νέα συμφωνία ανοίγει έναν νέο πιο επικίνδυνο κύκλο αστάθειας για την χώρα μας και μας αφαιρεί την δυνατότητα να καθορίσουμε το δικό μας μέλλον.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...