«Αν ήμουν Έλληνας θα είχα κάνει μήνυση στους δανειστές μου για σωματική βλάβη», επισημαίνουν στο εν λόγω δημοσίευμα.

Οι Γερμανοί δημοσιογράφοι μίλησαν με πολιτικούς, επισκέφθηκαν υπηρεσίες, ήρθαν σε επαφή με τον κόσμο και περιγράφουν «μία εξαντλημένη χώρα, που υποφέρει από ένα διπλό βάρος: το χάος του χρέους που η ίδια επέβαλε στον εαυτό της και την ευρωπαϊκή πολιτική διάσωσης, που κάνει τα πράγματα χειρότερα».

«Τα αποτελέσματα δεν μπορούν να είναι πιο αποκαρδιωτικά. Η οικονομική ζωή σβήνει, η ανεργία αυξάνεται, οι νέοι άνθρωποι ονειρεύονται να φύγουν στο εξωτερικό. Και το χρέος ανεβαίνει συνεχώς χωρίς τα μέτρα να φέρνουν αποτέλεσμα», αναφέρουν.

«Η πολιτική κατά της κρίσης το μόνο που κάνει είναι να την επιδεινώνει», αναφέρουν δηκτικά και καλούν τους αναγνώστες να ανησυχήσουν για «όσα δεν φαίνονται». «Αν ήμουν από την Ελλάδα θα ήμουν μεταξύ αυτών που θα έβλεπαν με ανησυχία και με επαγρύπνηση την στρατιωτική μηχανή που κυβερνούσε από το 1967 ως το 1974 και που μπορεί να ψάχνει την ευκαιρία να δράσει».

«Το ξέρουμε από πολλές χώρες: οι θεραπείες – σοκ είναι εχθροί της Δημοκρατίας.

 Η χώρα έχει λάβει τα σκληρότερα μέτρα που έχει πάρει δυτική χώρα εκτός πολέμου. Δεν μπορεί κανείς να κάνει μυς όταν πεινάει», σημειώνουν.

Στο κείμενο επισημαίνεται η καθυστέρηση στη διαπραγμάτευση του χρέους. Αν είχαν γίνει όλα ενάμησι χρόνο νωρίτερα, το χρέος σήμερα θα ήταν κάτω από 100% του ΑΕΠ.

Μάλιστα ο αρχισυντάκητης της Handelsblatt παρομοιάζει τη θεραπεία που δίνεται στην Ελλάδα με τα μέτρα που είχαν εφαρμοστεί στη Ρωσία της εποχής του Γέλτσιν κάνοντας λόγο για «καπιταλισμό της Άγριας Δύσης».

Ο αρχισυντάκτης κατηγόρησε τις Βρυξέλλες πως αφαιρούν χρήματα από την οικονομία αντί να την οπλίζουν ενώ κάλεσε τη γερμανίδα Καγκελάριο να θυμηθεί το υπόδειγμα της Ανατολικής Γερμανίας. : «Αν είχαμε φερθεί στους Γερμανούς αδελφούς μας της Ανατολικής Γερμανίας όπως φερόμαστε τώρα στους Έλληνες, αυτοί θα ζούσαν ακόμη στην φτώχεια. Αυτά που κάναμε τότε για αυτούς: μηδενική φορολογία στις εταιρείες, προγράμματα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αύξηση μισθών για να δημιουργήσουμε καταναλωτική δύναμη – όλα αυτά γίνονται αντίθετα στην Ελλάδα. 
Όμως όταν δεν σπέρνεις, δεν θα βρεις και τίποτα να θερίσεις», σημειώνει με νόημα.