Ολες οι παρατηρήσεις στην αστρονομία είναι βασισμένες στο φως το οποίο εκπέμπεται από τα αστέρια και τους γαλαξίες και, σύμφωνα με τη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν, το φως επηρεάζεται από τη βαρύτητα.
Συγχρόνως, όλες οι ερμηνείες στην αστρονομία είναι βασισμένες στην ακρίβεια της θεωρίας της σχετικότητας, αλλά μέχρι τώρα δεν είχε καταστεί εφικτό να εξεταστεί η θεωρία βαρύτητας του Αλβέρτου Αϊνστάιν σε κλίμακες μεγαλύτερες από το ηλιακό σύστημα. Ομως, οι αστροφυσικοί του Ινστιτούτου Νιλς Μπορ του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης κατόρθωσαν να μετρήσουν πώς το φως επηρεάζεται από τη βαρύτητα κατά την έξοδό του από ομάδες γαλαξιών.
Η έρευνα, η οποία μέτρησε το φως που έρχεται στη Γη από αυτούς τους γαλαξίες, επιβεβαίωσε ότι ο Αϊνστάιν είχε δίκιο σε κοσμική κλίμακα, αφού αποδεικνύεται ότι η βαρύτητα ενός αντικειμένου (π.χ. ενός πλανήτη) καμπυλώνει το χωρόχρονο γύρω του.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Ράντεκ Βόιτακ, έλεγξαν πόσο ισχύει η πρόβλεψη της θεωρίας του Αϊνστάιν, σύμφωνα με την οποία το φως χάνει ένα μέρος της ενέργειάς του καθώς «δραπετεύει» από ένα πεδίο βαρύτητας. Οσο πιο ισχυρό είναι το βαρυτικό πεδίο τόσο μεγαλύτερη είναι η ενεργειακή απώλεια του φωτός. Εξαιτίας αυτής της πρόβλεψης, τα φωτόνια που εκπέμπονται από το κέντρο μιας ομάδας γαλαξιών (που συνήθως περιέχει χιλιάδες γαλαξίες) θα πρέπει να χάνουν περισσότερη ενέργεια σε σχέση με το φως που έρχεται από τα άκρα της γαλαξιακής ομάδας, επειδή η βαρύτητα είναι πιο ισχυρή στο κέντρο παρά στην περιφέρεια.
Μήκος κύματος
Εφόσον αυτό συμβαίνει, το φως που προέρχεται από το κέντρο της ομάδας γαλαξιών θα έχει μεγαλύτερο μήκος κύματος σε σχέση με το φως που έρχεται από τα άκρα και, κατά συνέπεια, το φως αυτό θα πρέπει να είναι μετατοπισμένο προς το ερυθρό άκρο του φάσματος του φωτός.
Οι Δανοί αστροφυσικοί συνέλεξαν δεδομένα από περίπου 8.000 ομάδες γαλαξιών και ανακάλυψαν ότι όντως το φως που προέρχεται από αυτές τις ομάδες είναι μετατοπισμένο προς το ερυθρό του φάσματος κατά αναλογία με την απόσταση από το κέντρο της γαλαξιακής ομάδας, ακριβώς δηλαδή όπως προβλέπει η θεωρία της γενικής σχετικότητας.