Σάββατο μεσημέρι και οι Γάλλοι απολαμβάνουν τις τελευταίες καλές μέρες του Οκτώβρη, πριν ξεκινήσει το τσουχτερό κρύο στους δρόμους του Παρισιού. Μετά την γυάλινη πυραμίδα σύμβολο του μουσείου, βλέπω τον κόσμο να κατευθύνεται προς την είσοδο ενός από τους μεγαλύτερους «ναούς» της τέχνης.
Οι ουρές στα ταμεία του Λούβρου είναι τεράστιες αλλά οι Γάλλοι είναι συνηθισμένοι. Εκτός από τους τουρίστες που περιμένουν υπομονετικά να δουν την Τζοκόντα, υπάρχει και μια μεγάλη μερίδα Παριζιάνων που έχουν έρθει να δουν μια έκθεση γεμάτη ελληνικούς θησαυρούς. Η πρώτη μεγάλη έκθεση αφιέρωμα στον Μεγάλο Αλέξανδρο, μόλις πέντε μέρες μετά τα εγκαίνια της, φαίνεται να κερδίζει το ενδιαφέρον τους.
Μπαίνοντας στην έκθεση το πρώτο πράγμα που αντικρίζει κανείς είναι το ψηφιδωτό με το λιοντάρι και τους πολεμιστές που βρέθηκε στην Πέλλα, κάτω από τον τίτλο «Στο Βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου-η αρχαία Μακεδονία» .
Οι Γάλλοι είναι γνωστοί για την δυστοκία τους να χρησιμοποιούν άλλες γλώσσες, αλλά ο σεβασμός για την ελληνική κληρονομιά είναι εμφανής μιας και σε όλες τις αίθουσες της έκθεσης μαζί με τις γαλλικές επεξηγηματικές ταμπέλες υπάρχουν και ελληνικές. Πλάκες από τάφους, μικρο-αντικείμενα της καθημερινής ζωής αλλά και η καλλιτεχνική δημιουργία μέσα από περίτεχνα κοσμήματα, στεφάνια και πόρπες παρουσιάζεται στην έκθεση με τρόπο εντυπωσιακό, και τα αντικείμενα βρίσκονται μέσα σε προθήκες-βιτρίνες.
Οι επισκέπτες συνωστίζονται υπομονετικά για να δούνε προσεκτικά κάθε ένα από τα μικρά αγαλματίδια, τους αμφορείς,
Τα δωμάτια παρουσιάζουν χρονολογικά την τεράστια επιρροή του μεγάλου αυτού άνδρα και το πλαίσιο μέσα στο οποίο γιγαντώθηκε η φήμη και η δύναμη του. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξιστόρηση των αρχαιολογικών αποστολών και ανακαλύψεων από τις αρχές του 18ου αιώνα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70 με εκτενής αναφορές στον μεγάλο μας αρχαιολόγο Μανώλη Ανδρόνικο. Τα περισσότερα εκθέματα της έκθεσης είναι από το Μακεδονικό Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης αλλά και το Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας, χωρίς βέβαια να λείπουν και πολλά από το ίδιο το Λούβρο (αρχαιότητες που πάντα θα ελπίζουμε ότι κάποτε θα επιστραφούν στην Ελλάδα).
Το τελευταίο κομμάτι της έκθεσης με τίτλο «Ο θρύλος του Αλέξανδρου» περιγράφει πως οι σύγχρονοι του Αλέξανδρου, βοήθησαν στο να γιγαντώσουν τον μύθο του μεγάλου αυτού άνδρα, αλλά και πως αργότερα Ρωμαίοι λογοτέχνες κατέγραψαν την ιστορία του στρατηλάτη, βοηθώντας την να αποτυπώσει έντονα το σημάδι της στην Ιστορία για πάντα.