…από τους Προκρούστες που «κόβουν τα πόδια» κάθε Έλληνα που είναι πάνω από τα μέτρα τους.

Γράφει ο Νικόλαος Μουτσόπουλος.

Το Ελληνικό δημόσιο πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν φταίει η υποτιθέμενη ανεπάρκεια των Ελλήνων που επιχειρούν εντός του προβληματικού πολιτικού μας συστήματος, ούτε η προσπάθεια των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα που ζουν με το φάσμα της ανεργίας, αλλά το ίδιο το αναξιοκρατικό σύστημα που ενώ τους ταλαιπωρεί στο έπακρο, τους έχει επί πλέον δαιμονοποιήσει.

Όποιον οικονομικό τομέα επόπτευσε η γραφειοκρατία της μεταπολίτευσης κυριολεκτικά τον διέλυσε, πλην των χορηγών των κομμάτων που μάλιστα αγόραζαν και νόμους. Γλύτωσαν μόνο τα βαπόρια επειδή έχουν προπέλα και φεύγουν.

Σ’ αυτό το αναξιοκρατικό καθεστώς πια τύχη θα είχαν ο νοτιοκορεάτης Daewoo όταν έφυγε ξυπόλυτος από το χωράφι του πατέρα του, αμόρφωτος, για να δημιουργήσει μια καινοτόμο αυτοκρατορία τεχνολογίας, ειδικά στα ναυπηγεία, ή ο Steve Jobs που φτωχός και χωρίς τελικά πτυχίο άλλαξε κυριολεκτικά τον κόσμο με την πρωτοπόρο τεχνολογία του.

Άραγε πόσοι χαρισματικοί Έλληνες που θα μπορούσαν να τραβήξουν την χώρα μπροστά «ακυρώθηκαν» από τον νεποτισμό του διεφθαρμένου καθεστώτος της μεταπολίτευσης.

Η πολιτική απάντηση στην οικονομία, όσο σωστά κι’ αν είναι δομημένη με όρους εσωτερικών θεσμών και αξιών, δεν μπορεί να παρεκκλίνει ριζικά από το διεθνές οικονομικό γίγνεσθαι. Διότι η οικονομία και η εξωτερική πολιτική δεν

«παίζονται» μόνο στο δικό μας γήπεδο. Συνεπώς θα «παίξουμε» με τους κανόνες που εκάστοτε ισχύουν διεθνώς. Μεγιστοποιούμε λοιπόν τα οφέλη μας από τα όποια περιθώρια θετικής εθνικής διαφοροποίησης μας επιτρέπει το οικονομικό μας μέγεθος και από ένα παραγωγικότερο θεσμικό οικονομικό πλαίσιο που πιστεύω ότι θα κάνει την θετική διαφορά για μια αξιόπιστη αειφόρο οικονομική ανάπτυξη.

Η διαφορά του νέου θεσμικού οικονομικού πλαισίου βρίσκεται ακριβώς στη διάχυση των αξιών του νέου συντάγματος και στην οικονομία χώρος που η αξιοκρατία έχει προνομιακό πεδίο προσδιορισμού της. Όσοι έχουν υποστεί την διαφθορά της γραφειοκρατίας αντιλαμβάνονται ότι αυτές οι αξίες έχουν τεράστιο θετικό οικονομικό αποτέλεσμα. Επί πλέον, σαν μικρή χώρα χρειαζόμαστε ακόμα μεγαλύτερη οικονομική αξιοπιστία από ότι οι μεγάλες χώρες. Αυτή η αξιοπιστία θα εξασφαλιστεί με την θεσμοθέτηση της διαφάνειας και σ’ αυτόν τον τομέα.

Νέο θεσμικό οικονομικό πλαίσιο.

Η νέα οικονομική πολιτική, προσδιορίζεται μέσα από τους θεσμούς και τους κυβερνητικούς κύκλους που αποτελούν το νέο κυβερνητικό σχήμα που προτείνω. Οι αρχές και οι αξίες του νέου συντάγματος, διαχέονται πλέον και στον τομέα της οικονομίας.

Δίνεται έμφαση στην διαφάνεια σε κάθε οικονομικό επίπεδο συναλλαγής.

Στην χρηστή και διαφανή εταιρική διακυβέρνηση που περιλαμβάνει: Σταθερή τήρηση όλων των κανόνων της κεφαλαιαγοράς και ενιαία αντιμετώπιση ιδιωτικών και δημόσιων επιχειρήσεων. Αξιόπιστη και έγκυρη επιχειρηματική ενημέρωση της μειοψηφίας.

Στην ενιαία κρατική αντιμετώπιση μικρών και μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων. Σε σαφείς αντιμονοπωλιακούς και αντιολιγοπωλιακούς κανόνες λειτουργίας της αγοράς. Στην εμπέδωση του υγιούς ανταγωνισμού. Σε αυστηρούς περιβαλλοντικούς κανόνες λειτουργίας των επιχειρήσεων ιδιωτικών και κρατικών. Σε αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο στο οποίο θα λειτουργούν οι μηχανισμοί (κρατικοί και ιδιωτικοί) ελέγχου και πιστοποίησης ποιότητας των πάσης φύσεως προϊόντων, με ιδιαίτερο θεσμικό πλαίσιο για την υπηρεσία ελέγχου του τομέα τροφίμων και φαρμάκων.

Σε ένα δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό πλαίσιο, που θα αφορά ισότιμα όλους, καθώς και σταθερά επενδυτικά κίνητρα.

Στην δημιουργία μιας αξιόπιστης και διαφανούς δημόσιας διοίκησης, που ως εποπτεύουσα αρχή θα αποτελέσει τον κοινό παρανομαστή για την επίτευξη των πιο πάνω αρχών.

Τέλος, η ύπαρξη του νέου πρόσθετου τομέα προώθησης εξαγωγών σαν βασική αρμοδιότητα του υφυπουργού εξωτερικών, θα δείχνει στο υπουργείο οικονομικών την κύρια κατεύθυνση στην οποία πρέπει να στραφεί η Ελληνική οικονομία.

Όλα αυτά, θα αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη του επιχειρηματικού κόσμου στο κράτος, θα εξασφαλίσουν την παραμονή στην χώρα του εισρεύσαντος εισοδήματος από τις αξιόλογες πλέον εξαγωγές, την τροφοδοσία από αυτό της εσωτερικής οικονομίας και των εσόδων του κράτους από την ανάπτυξη που θα επιφέρει και το ξεκίνημα αποπληρωμής του δυσβάσταχτου χρέους, τερματίζοντας έτσι την έντονη ανάγκη του δημοσίου για συνεχή δανεισμό και ανακουφίζοντας τον προϋπολογισμό από αυτό το μεταπολιτευτικό άχθος.

Αυτά όσον αφορά στο εσωτερικό. Στους διεθνείς οικονομικούς θεσμούς ωστόσο, στους οποίους κι’ εμείς συμμετέχουμε, υπάρχουν «μαύρες τρύπες» στην εφαρμογή της διαφάνειας, που εντοπίζονται κυρίως στην ολιγοπωλιακή διαχείριση της εταιρικής πληροφόρησης, στην εταιρική παραπληροφόρηση από τις ίδιες τις εταιρείες ή από ισχυρά funds τα οποία κατά περίπτωση έχουν συμφέρον είτε να τις αναβαθμίζουν είτε να τις υποβαθμίζουν αναλόγως αν προτίθενται να αγοράσουν ή να πωλήσουν τις μετοχές τους. Σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που βρίσκονται σε κράτη των οποίων το τραπεζικό σύστημα δεν ελέγχει επαρκώς την νομιμότητα της προέλευσης των κεφαλαίων και δεν συνεργάζεται επαρκώς με τις Ελληνικές ή τις κοινοτικές ελεγκτικές αρχές γι’ αυτόν τον σκοπό. Σε υπεράκτιες εταιρείες που βρίσκονται σε χώρες με προβληματικές ελεγκτικές αρχές.

Σε αυτά τα θέματα η χώρα μας πρέπει να είναι σταθερά προσανατολισμένη και να επιδιώκει την αποκατάσταση της διαφάνειας με διεθνή συνεργασία.

Αν οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις είχαν ξεκινήσει προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως προ δεκαπενταετίας πρότεινα με το βιβλίο μου, σήμερα θα βρισκόμαστε στην πρωτοπορία της Ευρωπαϊκής ένωσης και εν πάση περιπτώσει θα αντιμετωπίζαμε πολύ πιο ανώδυνα τους οποιουσδήποτε διεθνείς οικονομικούς κλυδωνισμούς.

Διότι ναι μεν οι επί μέρους οικονομικές πολιτικές και οι επιχειρηματικές δραστηριότητες αναπροσαρμόζονται αενάως και γι’ αυτές πάντα υπάρχουν πολλές καινούριες ιδέες. Η κεντρική οικονομική πολιτική μιας χώρας όμως πρέπει να έχει σωστή και σταθερή κατεύθυνση που να αντέχει στον χρόνο για να επιτρέπει και να βοηθά να πραγματοποιηθούν αυτές οι ιδέες.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...