Το πολιτικό θρίλερ που βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες μέρες, αναφορικά με το μέλλον του Γιώργου Παπανδρέου, της Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να λειτουργήσει με όρους «δημιουργικής καταστροφής»: Λυτρώνοντας την Ελλάδα από το ΠΑΣΟΚ. Και το ΠΑΣΟΚ από μια ηγετική ομάδα που προφανώς δεν διάβασε ποτέ όσα έγραφε η διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη. Ξέρετε, εκείνη που… ούτε ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν εφάρμοσε.
Λίγο πριν ο Γιώργος Παπανδρέου ανέβει στο βήμα της Βουλής, για να ενημερώσει την Κοινοβουλευτική Ομάδα του, τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις αλλά και συνολικά τον ελληνικό λαό, ότι… θα διευκολύνει τη συγκυρία, παραιτούμενος υπέρ εκείνων που τον αμφισβητούν, αφού βεβαίως πρώτα «υφαρπάξει» μια στρεβλωτική ψήφο εμπιστοσύνης, μπορεί κανείς να διαπιστώσει βάσιμα ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε ούτε και αυτή τη φορά να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Η διακυβέρνηση του τόπου σε μια τόσο οριακή συγκυρία δεν είναι εσωτερική υπόθεση ενός κόμματος το οποίο έχει χάσει προ πολλού την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Πόσο μάλλον όταν η σχετική συζήτηση πραγματοποιείται σε μια συγκυρία διεθνούς απαξίωσης της Ελλάδας. Με απαξιωτικές αναφορές και μειωτικές συμπεριφορές για την πατρίδα μας.
Η Ελλάδα δεν είναι εσωτερική υπόθεση του ΠΑΣΟΚ. Δεν ανήκει στο ΠΑΣΟΚ. Ίσως το ΠΑΣΟΚ να πιστεύει ότι μετά από τρεις δεκαετίες στην εξουσία, ακόμη και όταν δεν βρισκόταν στην κυβέρνηση, διατηρεί «τίτλους ιδιοκτησίας» επί της χώρας. Της χώρας που γέννησε τη Δημοκρατία, για να την κακοποιήσει η αυτοαποκαλούμενη «Δημοκρατική Παράταξη».
Αντί τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, και οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, να αναλίσκονται σε σενάρια, ισορροπίες, παζάρια, απειλές και ύβρεις, η Ελλάδα θα έπρεπε ήδη να έχει εισέλθει σε τροχιά πρόωρων εκλογών. Όχι στο μακρινό μέλλον. Χθες…