Η αδυναμία των πολιτικών ηγετών να συναινέσουν σε μια έστω στοιχειώδη αντιμετώπιση της κρίσης με τα κατάλληλα «εργαλεία», η εμμονή της Γερμανίας να αρνείται κάθε σκέψη για «κοινή ευθύνη χρέους», δηλαδή για έκδοση ευρωομολόγου και οι συνεχιζόμενες πιέσεις, σωστότερα επιθέσεις των κερδοσκόπων στην ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων, συνθέτουν ένα εφιαλτικό παζλ που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην διάλυση του ευρωσυστήματος.

Από το πρωί επαναλαμβάνονται οι πιέσεις σε Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Βέλγιο που έχουν στοχοποιηθεί από το κερδοσκοπικό κεφάλαιο, ενώ η Ιταλία πλήρωσε σήμερα «αλμυρό» επιτόκιο, άντλησε μεν τα 10 δισ. ευρώ που ζητούσε από τη δημοπρασία βραχυπρόθεσμων τίτλων , αλλά το κόστος δανεισμού εκτινάχθηκε. Συγκεκριμένα, η μέση απόδοση για τα 6μηνα έντοκα γραμμάτια διαμορφώθηκε στο 6,504% (από 3,535% κατά την προηγούμενη αντίστοιχη δημοπρασία του Οκτωβρίου), ενώ για τα 2ετή ομόλογα βρέθηκε στο υψηλότερο επίπεδο από την υιοθέτηση του ευρώ, στο 7,814% από 4,628% τον Οκτώβριο!

Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι αυτή η πίεση στις αποδόσεις διαχέεται πλέον και στην καρδιά του ευρώ, στην «αυλή» της Γερμανίας. Νωρίτερα τα spreads των βελγικών CDS πέρασαν για πρώτη φορά στην ιστορία τις 407 μονάδες βάσης, τα γαλλικά πήγαν στις 251, ενώ και τα γερμανικά (!) πέρασαν στις 115 μονάδες βάσης, σπάζοντας το προηγούμενο ρεκόρ έτους των 111!

Με δεδομένα όλα αυτά πολλοί προετοιμάζονται είτε για την διάσπαση της ευρωζώνης, είτε για την κατάρρευση του ευρώ. Ήδη η Τράπεζα της Αγγλίας (!) ανακοίνωσε πως εξετάζει σενάρια διάλυσης του ευρώ για να προστατεύσει το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δια στόματος του μέλους του διοικητικού συμβουλίου της και κεντρικού τραπεζίτη του Βελγίου Λικ Κοέν, ανακοινώνει πως είναι πιθανό να προχωρήσει «σε περαιτέρω μείωση των επιτοκίων αν συνεχιστούν οι τρέχουσες οικονομικές τάσεις, αλλά και στην διαπίστωση πως «οι ευρείες αγορές ομολόγων από αδύναμες χώρες δεν αποτελούν βιώσιμη λύση, αντιθέτως οι αγορές θα μπορούσαν να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στην ΕΚΤ αν δουν πως παραμένουν στον ισολογισμό της Κεντρικής Τράπεζας πολλά ισπανικά και ιταλικά ομόλογα»!

Λογικά δεν προκαλεί έκπληξη το πρωτοσέλιδο του Economist που περιγράφει το … τέλος του ευρώ και υπογραμμίζει πως «χωρίς δραστικές αλλαγές στην καρδιά του προβλήματος με κινήσεις από την ΕΚΤ ή τους Ευρωπαίους ηγέτες, η διάσπαση του ευρώ μπορεί να είναι θέμα εβδομάδων».

Τα ίδια πάνω – κάτω είπε, βέβαια με σαφώς πιο διπλωματική γλώσσα, και ο Όλι Ρεν, που τόνισε πως πρέπει να επισπευσθεί η «βαθύτερη ενοποίηση της ΕΕ και η περαιτέρω αυστηροποίηση της οικονομικής και πολιτικής της διακυβέρνησης», προκειμένου να … «προστατευθεί το ευρώ».

Εκείνοι που δεν τα λένε διπλωματικά είναι οι αναλυτές που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την Ευρωζώνη «υπενθυμίζοντας» πως ΜΟΝΟ η Ιταλία μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα πρέπει να αναχρηματοδοτήσει ομόλογα συνολικής αξίας 30 δισ. ευρώ. Κι άλλα τόσα περίπου το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία …

Λεφτά υπάρχουν ..;