Η κρίση ίσως και να έχει κάνει καλό. Οι λαοί όλου του κόσμου επιτέλους φαίνεται να αντιλαμβάνονται τον τρόπο ζωής τους μέχρι σήμερα. Κατάλαβαν ότι έχουν χάσει την ουσία αφιερώνοντας τα πάντα στις ρηχές τους απολαύσεις.

Η κρίση έχει διαλύσει τον τρόπο ζωής μας. Απελπισμένοι άνθρωποι βλέπουν τη ζωή που είχαν σχεδιάσει να αλλάζει κάθε σαββατοκύριακο. Νέες σύνοδοι, νέα μέτρα, καινούριοι φόροι.

Η κρίση μας έκανε να καταλάβουμε ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός. Έφερε όλους τους ανθρώπους πιο κοντά. Έκανε το ίντερνετ και τα μέσα δικτύωσης που φτιάχτηκαν για να μας φακελώνουν, ένα μέσο διαμαρτυρίας. Ένα εργαλείο συντονισμού και επανάστασης.

Η κρίση προκάλεσε την κατάρρευση κάθε μορφής κοινωνικού κράτους. Νοσοκομεία κλείνουν, ιδρύματα για ξεχωριστούς ανθρώπους καταργούνται, παροχές προς κάθε αδύναμο εκμηδενίζονται.

Η κρίση έφερε τους συμπολίτες πιο κοντά. Οι κλειδαμπαρωμένες πόρτες άνοιξαν και υποδέχθηκαν ξανά τους παλιούς μας φίλους. Τα σαββατόβραδα δεν τα περνάμε πια σε στριμόκωλα ψευτο ιν μπαρ και κλάμπ, αλλά στα σαλόνια των αγαπημένων μας προσώπων, με ένα μπουκάλι κρασί και μια καλή ταινία.

Η κρίση οδηγεί τον κόσμο στην απελπισία. Οι αυτοκτονίες στη χώρα μας σχεδόν διπλασιάστηκαν. Κόσμος φουντάρει από τα μπαλκόνια γιατί δεν έχει να πληρώσει την εφορία που του χρωστάει τα διπλά, αλλά δεν του τα δίνει. Η κατάθλιψη δίνει και παίρνει και τα μάτια όλων στην πρωινή κίνηση των δρόμων ξερνούν οργή.

Η κρίση απογύμνωσε την κατάντια του παγκόσμιου πολιτικού συστήματος. Ποτέ ξανά κληρονομικές πρωθυπουργίες. Φτάνει πια η προσωπολατρία και τα μπαλκόνια. Τέλος στις σημαίες, τα μπαλονάκια και τα ψέματα των μεγαφώνων. Λάθη δεκαετιών που ‘γιναν από μας, δεν θα τα ξαναζήσουμε ποτέ.

Η κρίση τρομοκρατεί τους πάντες. Οι ληστείες πολλαπλασιάστηκαν. Σε σκοτώνουν για 10 ευρώ, σε βασανίζουν για μία τηλεόραση, σε μισούν γιατί εσύ έχεις ακόμη κάτι για να τη βγάλεις, ενώ εκείνοι δεν έχουν τίποτε. Τρομάζεις να βγεις έξω. Κουβαλάς μετρητά και τρέμεις, φοράς ψεύτικο κόσμημα και απειλείσαι.

Η κρίση θα αναδείξει τους πραγματικά ικανούς. Εκείνους που με ειλικρίνεια και χωρίς κανένα προσωπικό συμφέρον θα βγουν μπροστά να παρακινήσουν όλους μας. Θα μας κάνουν να αισθανθούμε ότι δεν είμαστε μόνοι, όπου και να ζούμε, όποια γλώσσα και να μιλάμε, ότι χρώμα κι αν είναι το δέρμα μας, σε όποιον θεό κι αν προσευχόμαστε.

Η κρίση μας κατέστρεψε και μας αναγέννησε. Μας έριξε στην άβυσσο και μας ξύπνησε από τον λήθαργο. Μας τρομοκράτησε και μας έδωσε ελπίδα. Μας αποξένωσε αλλά μας έφερε τόσο κοντά. Μας σκότωσε και μας ανέστησε.

Μας έδωσε μία ζωή που σκοτώνεται τη μια μέρα επιστρέφοντας δυνατότερη την επόμενη, μόνο και μόνο για να ξανασκοτωθεί και να επιστρέψει και πάλι. Ξανά και ξανά. Ένα μαρτύριο που όμοιο του δεν υπάρχει. Ένας Άνθρωπος Δεσμώτης μέσα στον καθέναν μας.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...