Γράφει ο Δευκαλίων
Η στήλη από τις αρχές του Φθινοπώρου είχε τοποθετηθεί κάθετα και με σαφήνεια για το πρόβλημα της καταβολής της περιβόητης πλέον 6ης δόσης. Είχαμε πει τότε και σε σειρά άρθρων ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με την καταβολή της 6ης δόσης και οι οποίες καθυστερήσεις προέκυπταν θα οφείλονταν στον ψυχολογικό εκβιασμό που επιδιώκουν να εξασκούν οι δανειστές στον Ελληνικό Λαό προκειμένου να εξασφαλίζουν την συναίνεση αποδοχή του στην οποιαδήποτε αντεθνική αντιλαϊκή μεθόδευση προωθούν.
Προσέξτε τώρα πως στήθηκε η όλη ιστορία. Η 6η δόση ήταν μικρή. Γι’ αυτό και τράβηξαν το σχοινί τόσο πολύ. Ακόμα και να προέκυπτε ξαφνικά απρόβλεπτο πρόβλημα αντίστασης στους εκβιασμούς για την καταβολή της 6ης δόσης, η χρεοκοπία της Ελλάδας θα είχε ένα μικρό κόστος, περίπου 8 δις ευρώ (όσο δηλαδή είναι το ύψος της 6ης δόσης). Δηλαδή κόστος αμελητέο που θα επέτρεπε όμως στους δανειστές να γίνουν οι απόλυτοι κυρίαρχοι της χώρας. Τελικά τα πράγματα τους ήρθαν λίγο ανάποδα αποκλειστικά και μόνο λόγω της απρόβλεπτης (γι’ αυτούς) επιδείνωσης της διεθνούς οικονομικής συγκυρίας.
Εμείς ακριβώς αυτό τον παράγοντα είχαμε συνυπολογίσει όταν τοποθετούμαστε κάθετα και με σαφήνεια για το «δήθεν» πρόβλημα της καταβολής της 6ης δόσης.
Πάμε τώρα στην ουσία. Το πρόβλημα των μνημονιακών πολιτικών είναι η γιγάντωση της ύφεσης. Μην κάνετε το λάθος και τους πιστεύετε όταν ισχυρίζονται ότι μένουν κατάπληκτοι από το ύψος της ύφεσης. Όταν περικόπτεις δαπάνες κατά ένα συγκεκριμένο ποσοστό του ΑΕΠ, γνωρίζεις εκ των προτέρων πόσο θα μειωθεί το ΑΕΠ, άρα γνωρίζεις επακριβώς και το μέγεθος της ύφεσης. Υπάρχει μαθηματικό μοντέλο που δίνει ακριβέστατα νούμερα. Οι περιβόητες επενδύσεις που θα…
σταματήσουν την εξάπλωση της ύφεσης, ποτέ μα ποτέ δεν γίνονται σε έντονα πολιτικοοικονομικό υφεσιακό περιβάλλον. Θα γίνουν λίγο πριν ή όταν σταθεροποιηθεί η οικονομία, οπότε θα έχουν σχετικά σταθεροποιηθεί τα επιτόκια δανεισμού, η αξία της γης, οι ιδιοκτήτες των μέσων μεταφοράς αλλά και το αντίστοιχο κόστος κλπ.
Έχουμε και λέμε λοιπόν. Το πρόβλημα της ύφεσης είναι γνωστό σε όλους όσους εμπλέκονται με την οικονομική δραστηριότητα. Η έλλειψη επενδύσεων επίσης. Άρα λένε ψέματα όσοι διατείνονται ότι τα μνημονιακά προγράμματα αποτυγχάνουν λόγω της απρόβλεπτης ύφεσης. Η αλήθεια είναι άλλη!
Δεν τους ενδιαφέρει επί της ουσίας η αποτυχία των προγραμμάτων. Τους ενδιαφέρει να αποτυγχάνουν ώστε καθημερινά οι όροι να γίνονται δυσμενέστεροι και επαχθέστεροι. Έτσι καθιστούν τα δεσμά της οικονομικής δουλείας και της εθνικής υποτέλειας πιο ισχυρά και πιο αιμοσταγή. Αναγκαία και ικανή συνθήκη όμως για να συμβούν όλα αυτά είναι η ύπαρξη και λειτουργία μίας κυβέρνησης που αποδέχεται ως στόχους τα ανέφικτα. Ας θυμηθούμε την μόνιμη επωδό όλων των κυβερνήσεων Γιώργου Παπανδρέου… «δεν θα χρειασθούν άλλα μέτρα αν πιάσουμε τους στόχους που έχουμε θέσει», ή «δεν θα χρειασθούν άλλα μέτρα αν κάνουμε αυτά για τα οποία έχουμε δεσμευθεί». Είναι πραγματικά πολιτικοί αγύρτες και απατεώνες. Αφού γνωρίζουν εν των προτέρων ότι οι στόχοι που έχουν θέσει και δεσμευθεί είναι αδύνατον να πιαστούν, τότε γιατί τους αποδέχονταν και τους υπέγραφαν στις αντίστοιχες μνημονιακές συμβάσεις;
Για εμάς είναι ξεκάθαρο. Δεν πρόκειται να περατωθεί επιτυχώς κανένα πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων-PSI, δεν πρόκειται ποτέ μα ποτέ να κρατικοποιηθούν με έκδοση κοινών ονομαστικών μετοχών οι τράπεζες, αφού ήδη σε όλες τις χώρες που βρίσκονται κάτω από ένα μνημόνιο προωθείται ο περιορισμός του όρου και των δικαιωμάτων των κοινών ονομαστικών μετοχών όταν αυτές βρίσκονται στα χέρια του κράτους. Δηλαδή το Ελληνικό Δημόσιο δεν θα μπορεί να κάνει χρήση των δικαιωμάτων που απορρέουν από την κατοχή κοινών ονομαστικών μετοχών.
Ούτε λοιπόν το Χρέος θα μειωθεί σημαντικά, ούτε οι τράπεζες θα εξυγιανθούν ούτε νέες δουλειές και κλάδοι απασχόλησης θα δημιουργηθούν.
Το είπαμε και το ξανάπαμε. Και θα το λέμε μέχρι να το καταλάβουν οι λιγοστοί ακόμα αιθεροβάμονες ανόητοι που πιστεύουν την μεταρρυθμιστική ρητορεία των μνημονιακών.
Σε όποια χώρα πάει το ΔΝΤ, οι άντρες γίνονται αλκοολικοί και καταθλιπτικοί, οι όμορφες γυναίκες πόρνες!