Έπρεπε να πεθάνουν πάνω από 100.000 άμαχοι, περισσότεροι από 10.000 ντόπιοι αστυνομικοί και στρατιώτες και 150 δημοσιογράφοι.

Δόθηκε η εντολή να μεταφερθούν 39.000 άνδρες και γυναίκες εισβολείς εκ των οποίων περισσότεροι από 4.500 δεν γύρισαν ποτέ πίσω. Μα και από αυτούς που γύρισαν, τουλάχιστον το 30% αντιμετώπισε, και αντιμετωπίζει ακόμα, ψυχολογικά προβλήματα.

Ξοδεύτηκε περίπου 1 τρισεκατομμύριο δολάρια και αυτά χωρίς να μπορεί να υπολογίσει κανείς τις ισοπεδωμένες πόλεις, τις διαλυμένες εγκαταστάσεις. Εννέα χρόνια μετά και με 20 ακόμη νεκρούς το ίδιο μεσημέρι, η αστερόεσσα υπεστάλη για τελευταία φορά στην ιστορική χώρα που λέγεται Ιράκ. Μια χώρα ενός νεκρού πρώην δικτάτορα και ενός μεγάλου μύθου: τα όπλα μαζικής καταστροφής.

Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, ανακοίνωσε την αποχώρηση των συμμαχικών στρατευμάτων του Ιράκ, με τη φράση "δεν φεύγουμε σαν νικητές". Κανένας Δυτικός δεν θα βρίσκεται στη χώρα μέχρι το τέλος του χρόνου. Κανένας Δυτικός στρατιώτης, φυσικά...

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...